Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-1.4511.277.2016.1.AA
z 18 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2016 r. (data wpływu 27 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży hurtowej kwiatów i roślin (kod PKD: 46.22.Z), natomiast działalność ta nie obejmuje czynności związanych z obrotem nieruchomościami. W związku z prowadzeniem ww. działalności Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług.

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, obejmującego nieruchomość rolną (gruntową), co do której nabycie prawa własności przez Wnioskodawcę nastąpiło w 1974 r. na podstawie ustawy z dnia 6 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. 1971 r. Nr 27 poz. 250; dalej: ustawa UWGR) - przedmiotowa nieruchomość była własnością matki, w której gospodarstwie rolnym Wnioskodawca pracował. Całość nabytej, na mocy ww. ustawy, nieruchomości gruntowej wynosiła 8,18 ha. Wnioskodawca dokonał wydzielenia z ww. nieruchomości dwóch działek rolnych, które zostały sprzedane w 2015 r. Część pozostałej ww. nieruchomości gruntowej, o powierzchni 2,21 ha, objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego uchwałą Rady Gminy z 16 lipca 2009 r.

Część ta należy do prywatnego majątku Wnioskodawcy nigdy nie była przez niego wykorzystywana do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, jak również nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych czynności o podobnym charakterze. Ponadto, od ok. 15 lat część ta nie jest wykorzystywana w celach rolniczych i pozostaje nieużytkiem rolnym.

W odniesieniu do tej nieruchomości, Wnioskodawca wystąpił również z wnioskiem o jej podział geodezyjny. Obecnie Wnioskodawca podjął działania mające na celu uzbrojenie przedmiotowej części nieruchomości, objętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W tym celu rozpoczęte zostały prace:

1. w zakresie budowy kanalizacji - na którą to budowę Wnioskodawca otrzymał pożyczkę od Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Poznaniu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (Wnioskodawca pragnie wskazać, że mógł pozyskać przedmiotowe finansowanie wyłącznie jako osoba prowadząca działalność gospodarczą),
2. budowy wodociągu i gazociągu oraz
3. przyłączenie do sieci energetycznej.

Nabycie przez Wnioskodawcę towarów i usług, związanych z uzbrojeniem nieruchomości, dokumentowane jest fakturami, wystawionymi na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą. Tym niemniej, Wnioskodawca nie uwzględnia wydatków na powyższe towary i usługi jako kosztów prowadzonej działalności gospodarczej.

W odniesieniu do zbytych w 2015 r. przez Wnioskodawcę dwóch działek, należy wskazać, że w celu umożliwienia szybszej sprzedaży tych działek, były one dwukrotnie oferowane do sprzedaży przez biura nieruchomości, jednak próba zbycia działek zakończyła się niepowodzeniem i ostatecznie Wnioskodawca sprzedał je bezpośrednio.

Obecnie Wnioskodawca rozważa sprzedaż nieruchomości o powierzchni 2,21 ha, objętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości opisanej w zdarzeniu przyszłym, będzie podlegać opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości, opisanej w zdarzeniu przyszłym, nie będzie podlegać opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT, źródłem przychodów jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy PIT, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma więc ustalenie daty nabycia nieruchomości, daty zbycia oraz tego, czy zbycie nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT, sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT.

Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie dochodzi do powstania przychodu ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT. Datę nabycia nieruchomości należy utożsamiać z chwilą przeniesienia jej własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

W przedmiotowej sprawie nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej, która zostanie odpłatnie zbyta, nastąpiło w 1974 r., w związku z czym pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy CIT, już upłynął. Należy więc ustalić, czy odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości zostanie dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy PIT, w rozumieniu ustawy PIT przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w przepisie art. 5a pkt 6 ustawy PIT opiera się więc na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
   
   

Zarobkowy charakter działalności gospodarczej oznacza, że zamiarem (celem) jej podjęcia jest osiągnięcie zysku. Zysk z kolei powinno się definiować jako nadwyżkę przychodów nad wydatkami. Należy też liczyć się z możliwością nieuzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, czyli z poniesieniem straty. O zarobkowym charakterze działalności gospodarczej nie decyduje faktyczne osiągnięcie zysku, lecz zamiar jego osiągnięcia, jednakże sam zamiar podatnika osiągnięcia zysku w związku z przeprowadzonymi przez niego transakcjami (czynnościami) nie przesądza w sposób wyłączny o przypisaniu uzyskanego z tych operacji przychodu ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT, bez jednoczesnego spełnienia pozostałych przesłanek z art. 5a pkt 6 ustawy PIT.

Wola uzyskania zysku w przytoczonym wyżej rozumieniu stanowi bowiem imperatyw, którym kierują się również podatnicy zamierzający osiągać przychód zaliczany do innych źródeł niż pozarolnicza działalność gospodarcza, np. z najmu lub dzierżawy.

Potwierdza to wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z 9 marca 2016 r. sygn. II FSK 1423/14, w którym NSA wskazał, iż „(…) sam zamiar podatnika osiągnięcia zysku w związku z przeprowadzonymi przez niego transakcjami (czynnościami), nie przesądza w sposób wyłączny o przypisaniu uzyskanego z tych operacji przychodu do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (…). Wola uzyskania zysku w przytoczonym wyżej rozumieniu, stanowić bowiem może również imperatyw, którym kierować się będzie podatnik zmierzający osiągnąć przychód zaliczany do innych źródeł niż pozarolnicza działalność gospodarcza (…).”

Kolejne cechy działalności gospodarczej to zorganizowanie i ciągłość. Na pojęcie „zorganizowania” składa się m.in. wybór formy organizacyjno-prawnej, w jakiej działalność ta będzie prowadzona (np. na podstawie zgłoszenia osoby fizycznej do ewidencji działalności gospodarczej, czy też przez powołanie spółki prawa handlowego, wpisanej następnie do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego); uzyskanie właściwego numeru statystycznego; zgłoszenie działalności organowi podatkowemu oraz spełnienie innych warunków prawnych, związanych z podjęciem określonego rodzaju działalności gospodarczej.

Z kolei przez „ciągłość” działań związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć stałość (trwałość) ich wykonywania, powtarzalność, regularność i stabilność.

W tym miejscu wskazać należy na ww. wyrok NSA, zgodnie z którym „(…) działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność składników majątkowych (w tym mienia nieruchomego), wykazują cechy zorganizowania i ciągłości (…) gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub zamiar uczynienia stałego (nieokazjonalnego) źródła zarobkowania.”

W świetle powyższego należy więc wskazać, że zbycie przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu pozarolniczej działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza, prowadzona przez Wnioskodawcę na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, nie obejmuje czynności związanych z nieruchomościami, czego wyrazem jest m.in. brak ujęcia w PKD tej działalności, czynności dotyczących nieruchomości, jak również faktyczny brak wykonywania przez Wnioskodawcę czynności w takim zakresie.

Przedmiotowa nieruchomość nie została odpłatnie nabyta przez Wnioskodawcę w celu dalszej odsprzedaży, na której to odsprzedaży Wnioskodawca mógłby zrealizować zysk – należy ponownie podkreślić, że Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w 1974 r. na podstawie ustawy UWGR przedmiotowa nieruchomość była własnością jego matki, w której gospodarstwie rolnym Wnioskodawca pracował. Przedmiotowa nieruchomość należy do prywatnego majątku Wnioskodawcy i nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, jak również nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych czynności o podobnym charakterze. Ponadto, od ok. 15 lat nieruchomość ta nie jest wykorzystywana w celach rolniczych i pozostaje nieużytkiem rolnym.

Powyższe twierdzenia znajdują potwierdzenie w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 14 stycznia 2015 r., sygn. IPTPB2/415-589/14-2/JR, zgodnie z którą „(…) sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Podobne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 4 lipca 2014 r., sygn. IPTPB2/415-216/14-4/KR.

Wnioskodawca przebywa na emeryturze, zaś żadne z jego nie dzieci nie zamierza kontynuować prowadzenia gospodarstwa rolnego, w związku z czym, jak również w celu poprawy sytuacji finansowej, Wnioskodawca zamierza sprzedać tę nieruchomość. Zamiar osiągnięcia przez Wnioskodawcę ewentualnego zysku na transakcji odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości nie może przesądzać o przypisaniu ewentualnego przychodu do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT, jako że zamiarem osiągnięcia zysku kierują się również podatnicy zamierzający osiągnąć przychód zaliczany do innych źródeł niż pozarolnicza działalność gospodarcza, np. z najmu lub dzierżawy.

W tym miejscu wskazać należy na wyrok NSA z 4 marca 2015 r., sygn. II FSK 855/14, zgodnie z którym „(…) brak podstaw kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (…) podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny.”

Należy również wskazać, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę w zakresie uzbrojenia nieruchomości nie mają wpływu na kwalifikacje ewentualnego przychodu z odpłatnego zbycia tej nieruchomości do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT. Wynika to z faktu, iż za standardową należy uznać sytuacje, w której właściciel podejmuje pewne działania przygotowawcze przed planowanym zbyciem, np. występuje o informację o przewidzianych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego możliwościach zabudowy nieruchomości, a w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego, o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania nieruchomości, dokonuje podziału nieruchomości na mniejsze działki budowlane i doprowadza do wydzielenia działki pod drogę, inicjuje postępowanie administracyjne w sprawie zmiany funkcji nieruchomości z rolnej na budowlaną, zamieszcza oferty sprzedaży w różnych publikatorach, w tym internecie, podejmuje na nieruchomości pewne działania inwestycyjne, jak związane z uzbrojeniem terenu.

W świetle powyższego, zasadne jest więc twierdzenie, iż odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawcę nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:

• w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
• w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
• w sposób zorganizowany - co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
  
  

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W związku z powyższym, istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika -mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ww. ustawy - nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.

Zatem sprzedaż, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy przyjąć, że sprzedaż opisanej nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej, a zatem nie powoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, że zbycie przedmiotowej nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy.

Przepis cytowanego na wstępie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie powstaje przychód, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, obejmującego nieruchomość rolną (gruntową), co do której nabycie prawa własności przez Wnioskodawcę nastąpiło w 1974 r. na podstawie ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych. Całość nabytej na mocy ww. ustawy, nieruchomości gruntowej wynosiła 8,18 ha. Wnioskodawca dokonał wydzielenia z ww. nieruchomości dwóch działek rolnych, które zostały sprzedane. Część pozostałej nieruchomości gruntowej o powierzchni 2,21 ha objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Część ta należy do prywatnego majątku Wnioskodawcy i nigdy nie była przez niego wykorzystywana do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, jak również nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych czynności o podobnym charakterze. Obecnie Wnioskodawca rozważa sprzedaż nieruchomości o powierzchni 2,21 ha, objętej miejscowym planem zagospodarowania.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że planowana sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostanie dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.