Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP1.4512.462.2016.3.AK
z 17 października 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2016r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 11 września 2016r.) uzupełnionym pismami z dnia 1 października 2016r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 1 października 2016 r.) oraz z dnia 10 października 2016r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 10 października 2016r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług home stagingu na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2016r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług home stagingu na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wyżej wskazany wniosek został przesłany do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Tryb. celem rozpatrzenia zgodnie z właściwością (data wpływu 14 września 2016r.).

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 1 października 2016 r., (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 1 października 2016 r.) oraz z dnia 10 października 2016r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 10 października 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego oraz o własne stanowisko w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 października 2016r.).

Firma, którą od 2 października 2016r. prowadzi Wnioskodawczyni będzie świadczyła usługi home stagingu polegające na profesjonalnym przygotowaniu nieruchomości (mieszkania, domu) na sprzedaż lub wynajem (PKD 74.10.Z).

Zakres usług będzie obejmował: konsultację w domu/mieszkaniu klienta wraz z pisemnym opracowaniem koniecznych do wprowadzenia zmian, projektem i kosztorysem, sprzątanie lokalu (PKWiU 81.29.19.0 Pozostałe usługi sprzątania i czyszczenia gdzie indziej nie sklasyfikowane), usunięciem z lokalu dotychczasowych mebli i wyposażenia: drobne naprawy i konserwację mebli (PKWiU 95.24.10.0. Usługi naprawy i konserwacji mebli i wyposażenia domowego), aranżację wnętrz wraz z wykonaniem (PKWiU 74.10.11.0. Usługi opracowania projektów wystroju wnętrz i dekoracji), zakup elementów wyposażenia i dodatków, organizację i koordynację pracy podwykonawców wykonujących drobne naprawy i prace remontowe, sesję fotograficzną nieruchomości (PKWiU 74.20.39 Pozostałe usługi fotograficzne gdzie indziej nie sklasyfikowane, PKWiU 74.20.31 Usługi obróbki zdjęć).

Wnioskodawczyni nie była i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nigdy wcześniej nie prowadziła działalności gospodarczej. Zainteresowana nigdy nie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w ww. ustawie. art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710). Nigdy wcześniej nie prowadziła działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie utraciła i nie zrezygnowała z ww. zwolnienia. Zainteresowana nie wykonuje i nie wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła za rok 2015 kwoty 150.000 zł, ponieważ nigdy wcześniej Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej.

Zainteresowana nigdy wcześniej nie prowadziła działalności gospodarczej, wobec tego nie świadczyła żadnych usług grupowanych PKWiU. Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie home stagingu od 2 października 2016r. Wnioskodawczyni nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży opodatkowanej w proporcji do okresu prowadzenia działalności w roku podatkowym 2016r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi home stagingu, które będzie świadczyć Wnioskodawczyni podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług, jeśli wartość sprzedaży nie przekroczy łącznie w roku podatkowym kwoty 150.000,00 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 października 2016r.), charakter usług, które Wnioskodawczyni zamierza prowadzić w ramach działalności jest zróżnicowany i polega m.in. na konsultacji w domu/mieszkaniu klienta polegającej na ocenie funkcjonalności, spójności stylistycznej i kolorystycznej lokalu, ustaleniu zmian niezbędnych do wykonania w każdym z pomieszczeń, tak by klient mógł samodzielnie przygotować nieruchomość do wynajmu lub sprzedaży. Są to czynności, które w pewnym sensie mogą zostać uznane za „usługi w zakresie doradztwa”. Niemniej jednak Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności oprócz jednorazowej konsultacji domu/mieszkaniu klienta zamierza wykonywać usługi, w ramach których na podstawie umowy z klientem jest zobowiązany przygotować nieruchomość do sprzedaży/wynajmu samodzielnie. Wnioskodawczyni będzie wówczas odpowiedzialna za posprzątanie lokalu, przygotowanie projektu aranżacji pomieszczeń wraz z wykonaniem, przeprowadzenie drobnych zabiegów upiększających, odświeżających oraz wykonanie sesji fotograficznej nieruchomości. Uściślając, wszystkie prace, które Wnioskodawczyni zarekomenduje podczas ustnej konsultacji wykonuje samodzielnie w ramach kompleksowej usługi home stagingu.

W ocenie Wnioskodawczyni usługi, które Wnioskodawczyni zamierza prowadzić w ramach swojej działalności nie mają charakteru czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że powinna być zwolniona z obowiązku płacenia podatku od towarów i usług pod warunkiem, że wartość sprzedaży nie przekroczy łącznie w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wyjaśnić, że przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Zauważa się, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem. Przy czym musi istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać związek pomiędzy otrzymaną usługą a wynagrodzeniem dla usługodawcy z tego tytułu.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że stosownie do art . 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
    1. transakcji związanych z nieruchomościami,
    2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
    3. usług ubezpieczeniowych
  3. jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
  4. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
    3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
    4. terenów budowlanych,
    5. nowych środków transportu;

  1. świadczących usługi:
    1. prawnicze,
    2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
    3. jubilerskie;
  2. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego działalność gospodarczą może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

  • przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy,
  • faktyczna wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczy w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy,
  • podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy.

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Trzeba zatem stwierdzić, że najistotniejszy w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, gdyż już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwość Wnioskodawczyni dotyczą kwestii możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w postaci prowadzenia usług home stagingu od 2 października 2016r.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawczyni od 2 października 2016 r. świadczy usługi home stagingu polegające na profesjonalnym przygotowaniu nieruchomości (mieszkania, domu) na sprzedaż lub wynajem (PKD 74.10.Z). Zakres usług będzie obejmował: konsultację w domu/mieszkaniu klienta wraz z pisemnym opracowaniem koniecznych do wprowadzenia zmian, projektem i kosztorysem, sprzątanie lokalu (PKWiU 81.29.19.0 Pozostałe usługi sprzątania i czyszczenia gdzie indziej nie sklasyfikowane), usunięciem z lokalu dotychczasowych mebli i wyposażenia: drobne naprawy i konserwację mebli (PKWiU 95.24.10.0. Usługi naprawy i konserwacji mebli i wyposażenia domowego), aranżację wnętrz wraz z wykonaniem (PKWiU 74.10.11.0. Usługi opracowania projektów wystroju wnętrz i dekoracji), zakup elementów wyposażenia i dodatków, organizację i koordynację pracy podwykonawców wykonujących drobne naprawy i prace remontowe, sesję fotograficzną nieruchomości (PKWiU 74.20.39 Pozostałe usługi fotograficzne gdzie indziej nie sklasyfikowane, PKWiU 74.20.31 Usługi obróbki zdjęć). Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie prowadziła działalności gospodarczej. Zainteresowana nie wykonuje i nie wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawczyni będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi zaklasyfikowane zgodnie z zapisami Polskiej Klasyfikacji Działalności w grupie 74.10.Z jako działalność w zakresie profesjonalnego przygotowania nieruchomości (mieszkania, domu) na sprzedaż lub wynajem i jak wskazała nie będzie wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, to Wnioskodawczyni będzie przysługiwać w roku 2016 prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 w zw. z ust. 9 ustawy do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 150.000 zł lub jeśli zacznie wykonywać czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni, w którym wskazano, iż „powinna być zwolniona z obowiązku płacenia podatku od towarów i usług pod warunkiem, że wartość sprzedaży nie przekroczy łącznie w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011r. o podatku od towarów i usług”, należy uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, iż w latach następnych Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 pod warunkiem spełnienia warunków określonych w tym przepisie i niezaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj