2016.10.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-2/4511-1-150/16-2/DJ
z 6 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2016 r. (data wpływu 29 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2008 Wnioskodawczyni wraz z ówczesnym mężem nabyła do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską udział wynoszący 1/2 we współwłasności w niezabudowanej nieruchomości gruntowej o powierzchni 3 015 m², dla której Sąd Rejonowy B prowadzi księgę wieczystą numer C. Druga połowa udziału w tej nieruchomości została zakupiona przez małżonków D, również do majątku wspólnego. Nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze warunkowej umowy sprzedaży i umowy przeniesienia własności. W księdze wieczystej nieruchomości wpisani zostali w 1/2 części na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej małżonkowie A i w 1/2 części na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej małżonkowie D.

Cała cena za nabycie nieruchomości została zapłacona przez nabywców ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF udzielonego przez Bank E. Zgodnie z umową kredytową kredytobiorcami i współdłużnikami solidarnymi byli: Wnioskodawczyni i jej ówczesny mąż oraz małżonkowie D. W księdze wieczystej wpisano hipotekę umowną kaucyjną do kwoty 452 250,00 zł na rzecz Banku E na zabezpieczenie kapitału ww. kredytu wraz z odsetkami i innymi należnościami wynikającymi z kredytu.

Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem nabyła również w 2011 r. samochód osobowy, na zakup którego wzięli kredyt w Banku F.

W dniu 17 marca 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem umowę majątkową małżeńską ustanawiającą ustrój rozdzielności majątkowej w formie aktu notarialnego. Małżonek Wnioskodawczyni nie wywiązywał się ze spłaty wymienionych kredytów.

Prawomocnym wyrokiem Sąd Okręgowy w G orzekł w dniu 21 lipca 2015 r. rozwiązanie małżeństwa Wnioskodawczyni przez rozwód. Wobec prawomocnego orzeczenia rozwodu, aktem notarialnym z dnia 25 września 2015 r. sporządzonym przed notariuszem Wnioskodawczyni zawarła ze swoim byłym mężem umowę o podział majątku wspólnego, na mocy której dokonano podziału majątku wspólnego małżonków w taki sposób, że wyłącznie Wnioskodawczyni nabyła:

udział wynoszący 1/2 w prawie własności ww. opisanej nieruchomości numer C o wartości 226 125,00 zł obciążonej hipoteką umowną kaucyjną na rzecz Banku E do kwoty 452 250,00 zł;
samochód o wartości 24 000,00 zł;
część wyposażenia mieszkania o wartości 7 730,00 zł.

Wartość całego majątku podlegającego podziałowi określona została w umowie na 269 455,00 zł. Wartość majątku przyznanego Wnioskodawczyni na wyłączną własność w wyniku podziału majątku wspólnego wyniosła 257 855,00 zł. W umowie małżonkowie uzgodnili, że z tytułu podziału majątku wspólnego nie następują między byłymi małżonkami spłaty ani dopłaty i podział następuje nieodpłatnie, a jedynie w odrębnym porozumieniu ustalone zostaną wzajemne zasady dotyczące spłaty wspólnych kredytów.

W związku z powyższym podziałem majątku w ugodzie oraz oświadczeniu o poddaniu się egzekucji na podstawie art. 777 § 1 pkt 5 Kodeksu Postępowania Cywilnego zawartej z byłym mężem przed notariuszem w dniu 25 września 2015 r., Wnioskodawczyni zobowiązała się wobec byłego męża przejąć na siebie obowiązek spłaty:

wraz z pozostałymi kredytobiorcami i współdłużnikami kredytu wobec Banku E, udzielonego Wnioskodawczyni i jej byłemu mężowi oraz Państwu D na zakup nieruchomości, zabezpieczonego hipoteką umowną kaucyjną na nieruchomości, na dzień 25 września 2015 r. pozostały do spłaty dług wynosił 113 989,64 CHF (439 920,22 zł wg średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień podziału majątku wspólnego i zawarcia ugody, tj. dnia 24 września 2015 r.);
samodzielnie kredytu wobec Banku F udzielonego Wnioskodawczyni i jej byłemu mężowi na zakup samochodu, na dzień 25 września 2015 r. stan zadłużenia wynosił 26 863,20 zł.

Zgodnie z zawartą ugodą były mąż Wnioskodawczyni nie będzie miał obowiązku spłaty jakichkolwiek należności z tytułu któregokolwiek z tych długów. A w przypadku gdyby je zapłacił na rzecz danego wierzyciela - Wnioskodawczyni zwróci mu całą kwotę wraz z odsetkami ustawowymi oraz innymi kosztami związanymi z dochodzonym roszczeniem w terminie 7 dni. Wnioskodawczyni poddała się z tego tytułu egzekucji na rzecz byłego męża do kwoty 443 000,00 zł na podstawie art. 777 § 1 pkt 5 Kodeksu Postępowania Cywilnego.

Wnioskodawczyni zamierza do końca tego roku sprzedać osobom trzecim 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości nabyty częściowo wraz z małżonkiem do majątku wspólnego w roku 2008, a częściowo w drodze umowy o podział majątku wspólnego w roku 2015.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych („PIT”) z tytułu sprzedaży 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości nabytego w trakcie trwania małżeństwa w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej w roku 2008 i przyznanej Wnioskodawczyni na wyłączną własność w wyniku podziału wspólnego majątku małżeńskiego w 2015 roku, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a UPDOF?
Czy przejęte zobowiązania (zadłużenia) kredytowe byłego małżonka, do spłaty których została zobowiązana Wnioskodawczyni po podziale majątku wspólnego, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży części udziału w prawie własności nieruchomości nabytej w drodze podziału wspólnego majątku małżonków na podstawie art. 22 ust. 6c w związku z art. 30e ust. 2 UPDOF?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem PIT część przychodu (52,25%) uzyskanego ze sprzedaży 1/2 udziału w nieruchomości przypadającego na część tego udziału nabytą w trakcie trwania małżeństwa w roku 2008. Natomiast opodatkowany będzie przychód przypadający na część tego udziału nabytą w wyniku podziału majątku dorobkowego (47,75%), jeżeli sprzedaż nastąpi przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto część udziału od byłego współmałżonka, tj. przed końcem 2020 roku.

Zdaniem Wnioskodawczyni przejęte zobowiązania (zadłużenia) kredytowe byłego małżonka, do spłaty których została zobowiązana Wnioskodawczyni po podziale majątku wspólnego, w części przypadającej proporcjonalnie do wartości (47,75%) 1/2 udziału w nieruchomości nabytego w drodze podziału wspólnego majątku małżonków, będą kosztami nabycia stanowiącymi koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży tej części udziału w nieruchomości na podstawie art. 22 ust. 6c w związku z art. 30e ust. 2 UPDOF.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) UPDOF, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że aby sprzedaż nieruchomości nie stanowiła w ogóle źródła przychodu, a tym samym nie podlegała opodatkowaniu podatkiem PIT, powinna nastąpić po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

W omawianej sprawie istotne znaczenie ma ustalenie daty i sposobu nabycia przez Wnioskodawczynię 1/2 udziału w nieruchomości. W szczególności należy określić czy datą nabycia była data, kiedy nastąpiło pierwotne nabycie przez Wnioskodawczynię tego udziału w nieruchomości wraz z małżonkiem do majątku wspólnego (w dniu 17 czerwca 2008 r.), czy też data, kiedy dokonano podziału majątku wspólnego (25 września 2015 r.).

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788 ze zm., dalej: ,,KRO”). Zgodnie z art. 31 § 1 KRO - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym. Nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 KRO. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 KRO), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 KRO) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 KRO). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast - w myśl art. 50¹ KRO - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Jednakże zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko pod warunkiem, że podział taki jest ekwiwalentny w naturze bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty bądź gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF należy zatem rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika. Nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, oznacza nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF.

W przypadku, gdy przedmiotem podziału majątku dorobkowego małżonków jest więcej niż jedna rzecz lub prawo, dla obliczenia udziału byłego małżonka nabytego w drodze podziału majątku wspólnego w każdej z tych rzeczy lub praw przyznanych na wyłączną własność tego małżonka należy w pierwszej kolejności obliczyć jaką wartość miał cały majątek podlegający podziałowi. Następnie należy obliczyć wartość udziału jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, czyli połowy wartości całego majątku dorobkowego małżonków. Otrzymana kwota odpowiadać będzie wartości udziału jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym. Następnie należy porównać wartości majątku, jaki małżonek otrzymał w drodze podziału majątku i kwotę, o jaką wartość otrzymanego przez niego majątku przekracza wartość udziału, jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym.

Podział majątku między Wnioskodawczynią i jej byłym mężem dokonany 25 września 2015 r. nie był ekwiwalentny w naturze dla każdej ze stron. Każdy z byłych małżonków nie otrzymał bowiem majątku o równej wartości, a taki majątek winien otrzymać uwzględniając, że udziały obojga małżonków z chwilą ustania małżeństwa były równe i wynosiły po 1/2 w majątku dorobkowym. Oboje małżonkowie byli więc współwłaścicielami w udziale wynoszącym 1/2 składników majątku wspólnego o łącznej wartości 269 455,00 zł, a w wyniku podziału tego majątku Wnioskodawczyni otrzymała majątek przekraczający jej udział w majątku wspólnym, gdyż wartość otrzymanego przez Nią majątku – 1/2 udziału w nieruchomości, samochodu i wyposażenia, była większa niż wartość 1/2 całego majątku dorobkowego.

Wartość udziału Wnioskodawczyni w majątku wspólnym wynosiła 134 727,50 zł (269 455,00 zł : 2), a otrzymała majątek o wartości 257 855,00 zł. Różnica wynosi 123 127,50 zł, a zatem udział Wnioskodawczyni w majątku otrzymanym na skutek podziału majątku wspólnego z mężem wzrósł o 47,75% (123 127,50 zł / 257 855,00 zł x 100%). O taki procent - 47,75% wzrósł również udział Wnioskodawczyni w przyznawanej jej połowie udziału we własności nieruchomości nabytym na wyłączną własność w drodze podziału majątku wspólnego.

Z powyższych okoliczności wynika zatem, że 1/2 udziału w nieruchomości została nabyta przez Wnioskodawczynię w różny sposób i w różnych datach:

w 52,25% w 2008 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego,
w 47,75% w 2015 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego.

Część przychodu - 52,25% uzyskana z odpłatnego zbycia 1/2 udziału w nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu na podstawie UPDOF i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem PIT, ponieważ upłynął 5-letni okres od końca roku 2008, w którym nastąpiło nabycie w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Przychód w 47,75% będzie podlegał opodatkowaniu, jeżeli sprzedaż tej części udziału będzie miała miejsce przed upływem okresu 5 lat od nabycia.

W myśl art. 30e ust. 1 UPDOF, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2). Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 UPDOF).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w UPDOF. W związku z tym, zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, stanowiskiem organów podatkowych oraz doktryny, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast na podstawie art. 22 ust. 6c lub 6d UPDOF w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość, jej część lub udział nabyto odpłatnie czy nieodpłatnie.

W ocenie Wnioskodawczyni część ½ udziału w nieruchomości (47,75%) nabyta w 2015 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego została przez Nią nabyta odpłatnie - w zamian za przejęcie zobowiązania (zadłużenia) kredytowego byłego małżonka. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu w stosunku do tej części udziału w nieruchomości zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c UPDOF. Zgodnie z tym przepisem, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W niniejszej sprawie kosztem nabycia nadwyżki (47,75%) 1/2 udziału w nieruchomości będzie przypadająca na tą nadwyżkę wysokość zobowiązania (zadłużenia) kredytowego byłego małżonka, do spłaty którego została zobowiązana Wnioskodawczyni po podziale majątku wspólnego.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, otrzymane przez Nią wskutek podziału składniki majątku, w tym 1/2 udziału w nieruchomości, na dzień podziału obciążone były dwoma kredytami. Kredyty te zostały udzielone zarówno Wnioskodawczyni jak i Jej mężowi, zobowiązanymi do ich spłaty byli oni oboje (a w przypadku kredytu hipotecznego również małżonkowie D), ale Jej były małżonek nie wywiązywał się z ich spłaty. Jeżeli zatem współkredytobiorcą był mąż Wnioskodawczyni, a Ona przejęła Jego zobowiązania, to koszty nabycia należy ustalić uwzględniając, że w zamian za 47,75% nadwyżkę ponad udział w majątku wspólnym małżonków Wnioskodawczyni przejęła do wyłącznej spłaty dług obciążający otrzymany majątek, który przed podziałem w równym stopniu obciążał zarówno Ją jak i byłego małżonka (tak np.: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. IBPBII/2/415-193/14/MMa).

Z tego powodu za koszt nabycia w 2015 r. udziału Wnioskodawczyni przekraczającego udział przysługujący Jej w majątku wspólnym (47,75%) należy uznać:

1/4 obciążenia kredytowego na nieruchomości;
1/2 obciążenia kredytowego na zakup samochodu,

które Wnioskodawczyni przejęła do wyłącznej spłaty, obliczone według stanu na dzień podziału majątku, tj. na 25 września 2015 r. (a więc także dnia nabycia części udziału w nieruchomości w 47,75%). Koszt nabycia nadwyżki przyznanych składników majątku wyniesie zatem 123 411,65 zł (1/4 * 439 920,22 zł + 1/2 * 26 863,20 zł).

Tak ustalone koszty nabycia z tytułu przejęcia kredytów, dotyczą udziału 47,75% we wszystkich otrzymanych składnikach majątku otrzymanych na wyłączną własność przez Wnioskodawczynię w drodze podziału, a więc zarówno nadwyżki 1/2 udziału w nieruchomości, jak i samochodu oraz części wyposażenia. Wnioskodawczyni powinna zatem podzielić te koszty nabycia proporcjonalnie na wszystkie te składniki, stosownie do ich wartości.

Wartość całego majątku przyznanego Wnioskodawczyni na wyłączną własność w wyniku podziału majątku wspólnego wyniosła 257 855,00 zł. Natomiast wartość 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości na dzień podziału określono w kwocie 226 125,00 zł, co stanowiło 87,69% wartości całego otrzymanego majątku (226 125,00 zł / 257 855,00 zł x 100%). Tym samym 87,69% kosztów nabycia majątku przekraczającego przysługujący Wnioskodawczyni udział w majątku wspólnym (47,75%) ustalonych w wysokości 123 411,65 zł, będzie stanowiło koszty nabycia 47,75% z 1/2 udziału w nieruchomości przyznanego na wyłączną własność w drodze podziału majątku wspólnego w 2015 r. Koszty te zostały udokumentowane umową o podział majątku wspólnego oraz ugodą, zawartymi w dniu 25 września w formie aktów notarialnych.

Wnioskodawczyni może zaliczyć tak udokumentowane koszty nabycia do kosztów uzyskania części przychodów (47,75%) z tytułu sprzedaży 1/2 udziału we własności nieruchomości na podstawie art. 30e ust. 2 w związku z art. 22 ust. 6c UPDOF.

Powyższe stanowisko, co do ustalania kosztów uzyskania przychodów potwierdzają organy podatkowe w interpretacjach przepisów podatkowych m.in.: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. IBPBII/2/415 -193/14/MMa oraz z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. IBPBII/2/415-1084/13/ŁCz, cyt: Natomiast dochodem jest różnica pomiędzy kwotą tak ustalonego przychodu a kosztami jego uzyskania określonymi w art. 22 ust. 6c ustawy, do których Wnioskodawca może zaliczyć ½ obciążenia kredytowego na nieruchomości, którą przejął do wyłącznej spłaty, a przypadającego na małżonka - obliczonego na dzień 16 grudnia 2010 r.

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w najnowszej interpretacji z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. IPPB4/4511-1355/15-2/JK3 wydanej w bardzo zbliżonym stanie faktycznym, potwierdził, że kosztem nabycia wnioskodawczyni jest również przejęcie zobowiązania kredytowego współmałżonka. Podatniczka powinna ustalić koszty uzyskania przychodów uwzględniając fakt, że w zamian za udział przekraczający udział posiadany przez nią w majątku wspólnym przejęła do wyłącznej spłaty dług obciążający nieruchomość, a więc dług, który przed podziałem majątku w równym stopniu obciążał zarówno ją jak i małżonka.

Z tego powodu za koszt nabycia udziału przekraczającego udział w majątku wspólnym podatniczka może uznać 1/2 obciążenia kredytowego na przedmiotowej nieruchomości, które przejęła do wyłącznej spłaty, obliczonego według stanu na dzień podziału majątku (a więc na dzień nabycia udziału w nieruchomości).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn.zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych określonych w tym przepisie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw majątkowych następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jak z powyższego wynika, dla opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy decydujące znaczenie ma data oraz sposób nabycia nieruchomości.

Z analizy wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nabyła w roku 2008 wraz z ówczesnym mężem do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską udział wynoszący 1/2 we współwłasności w niezabudowanej nieruchomości. Druga połowa udziału w tej nieruchomości została zakupiona przez małżonków D, również do majątku wspólnego. Nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze warunkowej umowy sprzedaży i umowy przeniesienia własności. Cała cena za nabycie nieruchomości została zapłacona przez nabywców ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego. Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem nabyła również w 2011 r. samochód osobowy, na zakup którego wzięli kredyt w banku. W dniu 17 marca 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem umowę majątkową małżeńską ustanawiającą ustrój rozdzielności majątkowej w formie aktu notarialnego. Małżonek Wnioskodawczyni nie wywiązywał się ze spłaty wymienionych kredytów.

Dnia 21 lipca 2015 r. nastąpiło rozwiązanie małżeństwa Wnioskodawczyni przez rozwód, aktem notarialnym z dnia 25 września 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła ze swoim byłym mężem umowę o podział majątku wspólnego, na mocy której wyłącznie Wnioskodawczyni nabyła:

udział wynoszący 1/2 w prawie własności ww. opisanej nieruchomości o wartości 226 125,00 zł;
samochód o wartości 24 000,00 zł;
część wyposażenia mieszkania o wartości 7 730,00 zł.

Wartość całego majątku podlegającego podziałowi określona została w umowie na 269 455,00 zł. Wartość majątku przyznanego Wnioskodawczyni na wyłączną własność w wyniku podziału majątku wspólnego wyniosła 257 855,00 zł. W związku z powyższym podziałem majątku Wnioskodawczyni zobowiązała się wobec byłego męża przejąć na siebie obowiązek spłaty: wraz z pozostałymi kredytobiorcami i współdłużnikami kredytu, udzielonego Wnioskodawczyni i Jej byłemu mężowi oraz Państwu D na zakup nieruchomości (na dzień 25 września 2015 r. pozostały do spłaty dług wynosił 439 920,22 zł wg średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień podziału majątku wspólnego i zawarcia ugody, tj. dnia 24 września 2015 r.) oraz samodzielnie kredytu, udzielonego Wnioskodawczyni i Jej byłemu mężowi na zakup samochodu (na dzień 25 września 2015 r. stan zadłużenia wynosił 26 863,20 zł). Z tytułu dokonanego podziału majątku wspólnego nie było żadnych spłat i dopłat pieniężnych względem siebie. Wnioskodawczyni zamierza do końca tego roku sprzedać osobom trzecim 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości nabyty częściowo wraz z małżonkiem do majątku wspólnego w roku 2008, a częściowo w drodze umowy o podział majątku wspólnego w roku 2015.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Tym samym można też uznać, że prawo do całej rzeczy każdy ze współwłaścicieli nabywa w momencie nabycia udziału w prawie własności. Każdy ze współwłaścicieli ma bowiem jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z nimi każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności.

W myśl art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności przez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny).

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec rozszerzeniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem, w rozumieniu przywołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy, w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki współwłaścicielowi przysługuje w majątku wspólnym przed podziałem.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa w przypadku ich zbycia, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania współwłasności, ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu współwłaścicielowi przysługiwał w majątku wspólnym.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka rzeczy przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części rzeczy, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień dokonania podziału majątku wspólnego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, należy rozpoznać różne sposoby nabycia i dwie różne daty nabycia przez Wnioskodawczynię opisanej nieruchomości – 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości, którą Zainteresowana zamierza sprzedać przed końcem 2016 roku, czyli:

w 2008 r., w trakcie trwania związku małżeńskiego do majątku objętego wspólnością majątkową,
w 2015 r., w wyniku podziału dorobkowego majątku małżeńskiego w części przekraczającej udział Zainteresowanej w majątku wspólnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sytuacji wynika, że Wnioskodawczyni na skutek podziału majątku małżeńskiego (wzajemnych rozliczeń między małżonkami) otrzymała więcej niż małżonek.

Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zatem rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika. Nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, oznacza nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W przypadku, gdy przedmiotem podziału majątku dorobkowego małżonków jest więcej niż jedna rzecz lub prawo, dla obliczenia udziału byłego małżonka nabytego w drodze podziału majątku wspólnego w każdej z tych rzeczy lub praw przyznanych na wyłączną własność tego małżonka należy w pierwszej kolejności obliczyć, jaką wartość miał cały majątek podlegający podziałowi. Następnie należy obliczyć wartość udziału, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, czyli połowy wartości całego majątku dorobkowego małżonków. Otrzymana kwota odpowiadać będzie wartości udziału, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym. Następnie należy porównać wartość majątku, jaki małżonek otrzymał w drodze podziału majątku i kwotę, o jaką wartość otrzymanego przez niego majątku przekracza wartość udziału, jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym.

Podział majątku między Wnioskodawczynią i jej byłym mężem dokonany 25 września 2015 r. nie był ekwiwalentny w naturze dla każdej ze stron. Każdy z byłych małżonków nie otrzymał bowiem majątku o równej wartości, a taki majątek winien otrzymać uwzględniając, że udziały obojga małżonków z chwilą ustania małżeństwa były równe i wynosiły po 1/2 w majątku dorobkowym. Oboje małżonkowie byli więc współwłaścicielami w udziale wynoszącym 1/2 składników majątku wspólnego o łącznej wartości 269 455,00 zł, a w wyniku podziału tego majątku Wnioskodawczyni otrzymała majątek przekraczający Jej udział w majątku wspólnym, gdyż wartość otrzymanego przez Nią majątku – 1/2 udziału w nieruchomości, samochodu i wyposażenia, była większa niż wartość 1/2 całego majątku dorobkowego.

Wartość udziału Wnioskodawczyni w majątku wspólnym wynosiła 134 727,50 zł (czyli połowa kwoty 269 455,00 zł), a otrzymała majątek o wartości 257 855,00 zł. Różnica wynosi 123 127,50 zł, a zatem udział Wnioskodawczyni w majątku otrzymanym na skutek podziału majątku wspólnego z mężem wzrósł o 47,75% (123 127,50 zł / 257 855,00 zł x 100%). O taki procent - 47,75% wzrósł również udział Wnioskodawczyni w przyznawanej Jej połowie udziału we własności nieruchomości nabytym na wyłączną własność w drodze podziału majątku wspólnego.

Z powyższych okoliczności wynika, że 1/2 udziału w nieruchomości została nabyta przez Wnioskodawczynię w różny sposób i w różnych datach:

w 52,25% w 2008 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego,
w 47,75% w 2015 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego.

Należy zatem uznać, że część przychodu - 52,25% uzyskana z odpłatnego zbycia 1/2 udziału w nieruchomości, przypadającego na część tego udziału nabytą w trakcie trwania małżeństwa w roku 2008, nie będzie stanowiła źródła przychodu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jego zbycie nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia niniejszego udziału w prawie własności nieruchomości przez Zainteresowaną.

Natomiast przychód z odpłatnego zbycia 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi, który Zainteresowana nabyła w 2015 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego (w 47,75%), będzie stanowił źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ze sprzedaży tego udziału w nieruchomości, dokonany przed końcem 2020 roku będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ zbycie nastąpi przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia niniejszego udziału w nieruchomości przez Zainteresowaną.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 tej ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 30e ust. 4 omawianej ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Przechodząc do kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, że ich ustalenie odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W odniesieniu do udziału nabytego w 2015 r. (47,75%), który Wnioskodawczyni otrzymała w wyniku podziału majątku dorobkowego zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c, gdyż zbywany udział w nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawczynię odpłatnie – kosztem nabycia jest przejęcie zobowiązania kredytowego współmałżonka. Co do zasady kosztem uzyskania przychodu nie są kwoty wydatkowane na spłatę kredytów zaciągniętych na nabycie nieruchomości. W niniejszej sprawie mamy do czynienia jednak z nabyciem udziału przysługującego małżonkowi w prawie własności nieruchomości po ustaniu wspólności majątkowej w zamian za zwolnienie go z obowiązku świadczenia na rzecz kredytodawcy.

W przedmiotowej sprawie kosztem nabycia nadwyżki (47,75%) 1/2 udziału w nieruchomości będzie przypadająca na tą nadwyżkę wysokość zobowiązania (zadłużenia) kredytowego byłego małżonka, do spłaty którego została zobowiązana Wnioskodawczyni po podziale majątku wspólnego.

Z tego powodu za koszt nabycia w 2015 r. udziału przekraczającego udział w majątku wspólnym (47,75%) Wnioskodawczyni może uznać 1/4 obciążenia kredytowego na nieruchomości oraz 1/2 obciążenia kredytowego na zakup samochodu, które przejęła do wyłącznej spłaty, obliczonego według stanu na dzień podziału majątku, tj. na 25 września 2015 r. (a więc na dzień nabycia udziału w prawie własności nieruchomości). Przy czym pamiętać należy, że przejęcie długu dotyczy nabycia udziału 47,75% w całym majątku otrzymanym na wyłączną własność przez Wnioskodawczynię. To oznacza, że tak ustalone koszty dotyczą udziału 47,75% zarówno w udziale w prawie własności nieruchomości, jak i samochodu oraz części wyposażenia. Wnioskodawczyni winna je zatem podzielić proporcjonalnie na wszystkie te składniki, stosownie do ich wartości.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin