Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-338/16-8/SJ
z 16 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Muzeum, przedstawione we wniosku z 2 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) uzupełnione pismem z 20 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.), z 2 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 sierpnia 2016 r.) oraz z 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 2 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydawanych bezpłatnie biletów wstępu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydawanych bezpłatnie biletów wstępu. Wniosek uzupełniono 25 lipca 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, 5 sierpnia 2016 r. o pełnomocnictwo dla osoby podpisanej pod uzupełnieniem do wniosku oraz 2 września 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Muzeum jest samorządową instytucją kultury i czynnym podatnikiem VAT. W roku bieżącym, jak i w latach poprzednich odlicza podatek VAT proporcją struktury sprzedaży do czynności opodatkowanych i zwolnionych z VAT w przypadku nabycia towarów i usług, zgodnie z art. 90 i 91 ustawy o VAT. Wszystkie usługi jednostki są opodatkowane w formie sprzedaży biletów wstępu, udostępniania terenów i pomieszczeń oraz świadczenia odpłatnych usług kulturalnych.

Jedyną nieodpłatną usługą są wydawane bilety bezpłatne, przysługujące odwiedzającym w „dzień bezpłatny” organizowany przez Muzeum na podstawie art. 10 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r., poz. 987) oraz wstęp bezpłatny przysługuje za okazaniem stosownych dokumentów pracownikom muzeów, opiekunom osób niepełnosprawnych, nauczycielom jako opiekunom grup, członkom Stowarzyszenia na Wolnym Powietrzu w Polsce, Stowarzyszenia Muzealników Polskich, Międzynarodowej Rady Muzeów, Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków, osobom odznaczonym Orderem Orła Białego lub Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” lub „Za opiekę nad zabytkami”, wyróżnionym tytułem honorowym „Zasłużony dla Kultury Narodowej”, „Zasłużony dla Województwa (...)” lub Honorowy Obywatel (…), dzieciom do lat 3, zgodnie z Uchwałą Zarządu Województwa z dnia 19 lutego 2008 r., zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r., poz. 987). Muzeum posiada także bilety bezpłatne na decyzję Dyrektora, które wydawane są podczas bezpłatnych imprez plenerowych, tj. „Noc Muzeów”, piknik organizowany z projektu pn. „(...)" z regionalnego programu operacyjnego w okresie 2014-2020, jak również zaproszeń dla gości przy pozostałych imprezach plenerowych oraz dodatkowych wejść bezpłatnych na prośby innych instytucji. Muzeum w odniesieniu do ilości wydanych bezpłatnych biletów na Decyzję Dyrektora w danym miesiącu odprowadza podatek należny w deklaracji VAT-7 w wysokości stawki 8% VAT od ceny brutto biletu normalnego (10 zł), zgodnie z obowiązującym cennikiem w Muzeum.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Jest odrębnym podatnikiem VAT.
2. Muzeum dokonuje odrębnych rozliczeń dla potrzeb podatku VAT.
3. Muzeum posiada odrębną podmiotowość prawną.
4. Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn.zm.).
5. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn.zm,), ponieważ nie jest zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.
6. Dyrektor Muzeum wydaje decyzje o ustanowieniu bezpłatnego wstępu do Muzeum na podstawie prawnej – art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r., poz. 987) oraz na podstawie uprawnień statutowych określonych w § 9 ust. 1 i 2 Statutu Muzeum, nadanego Uchwałą Sejmiku Województwa z dnia 27 kwietnia 2000 r. oraz zmian do statutu wprowadzonych uchwałą Sejmiku Województwa z dnia 10 września 2013 r. oraz w oparciu o Zasady udostępniania Muzeum do zwiedzania wprowadzone zarządzeniem z dnia 2 lutego 2016 r.
   
   

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wydawane bilety bezpłatne na decyzję Dyrektora (podczas bezpłatnych imprez plenerowych, tj. „Noc Muzeów”, piknik organizowany z projektu pn. „(...)" z RPO Województwa w okresie 2014-2020, jak również zaproszeń dla gości przy pozostałych imprezach plenerowych oraz dodatkowych wejść bezpłatnych na prośby innych instytucji) ma na celu osiąganie obrotów z działalności gospodarczej. Zwiedzający korzystają z odpłatnej działalności kulturalnej oraz edukacyjnej, jak również kupują pamiątki i publikacje w sklepie muzealnym. Działalność bezpłatna towarzyszy bezpośrednio działalności gospodarczej.
2. Wydawanie bezpłatnie biletów na decyzję Dyrektora sprzyja popularyzowaniu działalności Muzeum oraz zachęca do zwiększenia aktywności w poznawaniu dóbr kultury. Wydawanie bezpłatnie biletów poszerza grono zwiedzających traktowanych jako przyszli klienci instytucji kultury, jak również w celach promocyjnych i marketingowych. Dzięki temu osoby te w przyszłości skorzystają z odpłatnej oferty muzealnej (udział w warsztatach edukacyjnych, zakup pamiątek i wydawnictw w sklepie muzealnym).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od wydawanych biletów wstępu bezpłatnych na decyzję Dyrektora, Muzeum powinno odprowadzać podatek należny zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo odprowadza on podatek od biletów wstępu bezpłatnych na decyzję Dyrektora.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest natomiast kwota należna z tytułu sprzedaży, obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, pomniejszona o kwotę należnego podatku, także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%. W załączniku tym, stanowiącym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w pozycji 184 wymieniono „Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu”.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy od wydawanych biletów wstępu bezpłatnych na decyzję Dyrektora (bilety bezpłatne, które wydawane są podczas bezpłatnych imprez plenerowych, tj. „Noc Muzeów”, piknik organizowany z projektu pn. „(...)" z regionalnego programu operacyjnego w okresie 2014-2020, jak również zaproszeń dla gości przy pozostałych imprezach plenerowych oraz dodatkowych wejść bezpłatnych na prośby innych instytucji), Muzeum powinno odprowadzać podatek należny zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że w pewnych, ściśle określonych przypadkach, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

I tak, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
  
  

Zatem dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność muzeum. Ponadto wskazać należy, że definicja zawarta w  art. 15 ust. 2 ustawy stanowi wprost, jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą, stąd też należy dokonać jej wykładni literalnej.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

W związku z powyższym działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi być – co do zasady – prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe. Tym samym, podatnikami VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizujące np. zadania charytatywne, przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności wykonywane przez tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty.

Podkreślić należy, że w przypadku wykonywania przez instytucję kultury prowadzącą działalność gospodarczą również czynności nieodpłatnych punktem wyjścia powinna być ocena czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej.

W przypadku instytucji kultury, która podejmuje nieodpłatne przedsięwzięcia w celach promocyjnych i marketingowych, a ich efektem ma być poszerzenie grona widzów, którzy skorzystają ostatecznie z odpłatnej usługi świadczonej przez daną instytucję kultury mogłoby spełniać przesłanki do uznania ich za związane z działalnością gospodarczą, jednakże ocena każdego przypadku wymaga analizy w oparciu o przesłanki obiektywne występujące w konkretnej sprawie.

Na podstawie art. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r., poz. 987, z późn. zm.) – muzeum jest jednostką organizacyjną nienastawioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów.

Stosownie do art. 2 cyt. ustawy – muzeum realizuje cele określone w art. 1, w szczególności przez:

1. gromadzenie zabytków w statutowo określonym zakresie;
2. katalogowanie i naukowe opracowywanie zgromadzonych zbiorów;
3. przechowywanie gromadzonych zabytków, w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i bezpieczeństwo, oraz magazynowanie ich w sposób dostępny do celów naukowych;
4. zabezpieczanie i konserwację zbiorów oraz, w miarę możliwości, zabezpieczanie zabytków archeologicznych nieruchomych oraz innych nieruchomych obiektów kultury materialnej i przyrody;
5. urządzanie wystaw stałych i czasowych;
6. organizowanie badań i ekspedycji naukowych, w tym archeologicznych;
7. prowadzenie działalności edukacyjnej;

• 7a) popieranie i prowadzenie działalności artystycznej i upowszechniającej kulturę;
  

8. udostępnianie zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych;
9. zapewnianie właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów i zgromadzonych informacji.
10. prowadzenie działalności wydawniczej.

W myśl art. 9 cyt. ustawy – muzeum może prowadzić, jako dodatkową, działalność gospodarczą w celu finansowania działalności określonej w art. 2.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 tej ustawy – wstęp do muzeów jest odpłatny, chyba że właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, postanowi o nieodpłatnym wstępie do muzeum.

Jak stanowi art. 10 ust. 2 ww. ustawy – w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny.

Według art. 10 ust. 3 ww. ustawy o muzeach – dyrektor muzeum ustala i podaje do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty, wysokość opłat za wstęp do muzeum oraz dzień, o którym mowa w ust. 2. Dyrektor muzeum może zwolnić z opłat za wstęp.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, grupy osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, oraz rodzaje dokumentów potwierdzających ich uprawnienia, uwzględniając przy tym odpowiednio przepisy obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (art. 10 ust. 4 ustawy o muzeach).

Stosownie do § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 2008 r. w sprawie określenia grup osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, oraz rodzajów dokumentów potwierdzających ich uprawnienia (Dz. U. z 2008 r., Nr 160, poz. 994) – zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów przysługuje:

1. osobom fizycznym odznaczonym Orderem Orła Białego, Orderem Wojennym Virtuti Militari, Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
2. pracownikom muzeów wpisanych do Państwowego Rejestru Muzeów;
3. członkom Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM) lub Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (ICOMOS);
4. posiadaczom Karty Polaka, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. Nr 180, poz. 1280 oraz z 2008 r. Nr 52, poz. 305);
5. dzieciom do lat 7.
   
   

Z analizy przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Muzeum) oprócz działalności gospodarczej świadczy również nieodpłatne usługi wstępu na różnego rodzaju imprezy (tj. „Noc Muzeów”, piknik, imprezy plenerowe). Przy tak przedstawionym opisie prawy, rozstrzygając wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy ww. nieodpłatne usługi wstępu, są wykonywane przez Muzeum w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretując przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

W celu stwierdzenia czy działalność Wnioskodawcy stanowi „cel inny niż związany z działalnością gospodarczą”, należy ustalić czy czynności te mieszczą się w przedmiocie działalności danej jednostki. Tym samym, jeżeli obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wykonywane są również takie które nie generują tego podatku, należy wówczas dokonać oceny czy czynności te można uznać za odrębny – obok działalności gospodarczej - przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te jedynie towarzyszą działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, w celu rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy, należy ustalić czy wykonywana przez niego nieodpłatna działalność polegająca na umożliwieniu określonym grupom nieodpłatnego wstępu do Muzeum oraz ustanowienie „dnia bezpłatnego” stanowią odrębny – obok działalności gospodarczej – przedmiot działalności Zainteresowanego, czy też działalność ta towarzyszy działalności gospodarczej.

Jak wynika z okoliczności sprawy, przedstawione we wniosku czynności wykonywane przez Muzeum, mieszczące się w granicach wyznaczonych przepisami ustawy o muzeach, stanowią przedmiot działalności Muzeum. Powołany wyżej art. 1 ustawy o muzeach, stanowi, że celem (muzeum) jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów. Cel ten jest realizowany przez wykonywanie zadań wymienionych w art. 2 ustawy o muzeach.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że usługi nieodpłatnego wstępu do Muzeum, tj. bezpłatne wstępy organizowane przez Dyrektora Muzeum na podstawie nadanych mu ustawowo uprawnień – Dyrektor Muzeum wydaje decyzje o ustanowieniu bezpłatnego wstępu do Muzeum na podstawie prawnej, tj. na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach oraz na podstawie uprawnień statutowych określonych w § 9 ust. 1 i 2 Statutu Muzeum, nadanego Uchwałą Sejmiku Województwa z dnia 27 kwietnia 2000 r. oraz zmian do statutu wprowadzonych uchwałą Sejmiku Województwa z dnia 10 września 2013 r. oraz w oparciu o Zasady udostępniania Muzeum do zwiedzania wprowadzone zarządzeniem z dnia 2 lutego 2016 r. – związane będą z prowadzeniem przedsiębiorstwa i wykonywane będą w celach promocyjnych i marketingowych. Bowiem jak wskazał Zainteresowany, wydawanie biletów bezpłatne na decyzję Dyrektora ma na celu osiąganie obrotów z działalności gospodarczej. Zwiedzający korzystają z odpłatnej działalności kulturalnej oraz edukacyjnej, jak również kupują pamiątki i publikacje w sklepie muzealnym. Działalność bezpłatna towarzyszy bezpośrednio działalności gospodarczej. Ponadto, wydawanie bezpłatnie biletów na decyzję Dyrektora sprzyja popularyzowaniu działalności Muzeum oraz zachęca do zwiększenia aktywności w poznawaniu dóbr kultury. Wydawanie bezpłatnie biletów poszerza grono zwiedzających traktowanych jako przyszli klienci instytucji kultury, jak również w celach promocyjnych i marketingowych. Dzięki temu osoby te w przyszłości skorzystają z odpłatnej oferty muzealnej (udział w warsztatach edukacyjnych, zakup pamiątek i wydawnictw w sklepie muzealnym).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz w szczególności przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy należy stwierdzić, że bezpłatne wstępy organizowane przez Dyrektora Muzeum na podstawie nadanych mu ustawowo uprawnień, będą wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i mieścić się one będą w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”. Nie wystąpią więc przesłanki do ich opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, wydawanie biletów wstępu bezpłatnie na decyzję Dyrektora podczas bezpłatnych imprez plenerowych jak „Noc Muzeów”, piknik organizowany z projektu pn. „(...)" z regionalnego programu operacyjnego w okresie 2014-2020, jak również zaproszeń dla gości przy pozostałych imprezach plenerowych oraz dodatkowych wejść bezpłatnych na prośby innych instytucji – nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, Muzeum od wydawanych biletów wstępu bezpłatnych na decyzję Dyrektora nie powinno odprowadzać podatku należnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.