Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-616/16-3/APR
z 31 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2016 r. (data wpływu 2 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

• w części dotyczącej korekty PIT-4R – jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 20 lipca 2016 r. nr ILPB1/4511-1-616/16-2/APR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 155 § 1 tej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 20 lipca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 27 lipca 2016 r., natomiast do tut. Organu nie wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie.

W związku z tym, zgodnie z pouczeniem zawartym w wystosowanym wezwaniu, pismo doręcza się w sposób określony w art. 144 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi budowlane, PKD 4321Z. W okresie 2012 i 2013 wykonywała usługi budowlane w kraju jak i na terenie państw Unii Europejskiej, w Niemczech i Belgii. Z firmą niemiecką podpisała kontrakt na prace budowlane na okres od sierpnia 2012 r. do lipca 2013 r. Firma nie prowadziła na terytorium Niemiec zakładu w rozumieniu polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. W związku z tym delegowała 3 pracowników do Niemiec na ten okres. Pracownicy mieli tam zakwaterowanie. Okresy pobytów były od 06.08.2012 r. do 14.09.2012 r. oraz od 01.10.2012 r. do 26.07.2013 r.

Firma rozliczyła zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce, do urzędu skarbowego, wg miejsca siedziby firmy. Po zamknięciu roku podatkowego rozliczyła podatek w deklaracji PIT-4R i PIT-11.

Pracownicy przebywali ponad 183 dni na terytorium Niemiec uwzględniając cały kontrakt, a nie rok podatkowy. W wyniku kontroli przeprowadzonej przez urząd skarbowy w Niemczech w zakresie opodatkowania dochodów pracowników przebywających dłużej niż 183 dni, naliczył podatek dochodowy za tych 3 pracowników i wezwał firmę do zapłaty podatku w Niemczech. Spółka dokonała przelewu w maju 2016 r. Tym samym został zapłacony podatek w Polsce i w Niemczech.

Otrzymanie powyższej interpretacji podatkowej jest niezbędne, ponieważ urzędy skarbowe nie są w stanie zająć stanowiska w tej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy spółka może skorygować PIT-4R za 2012 r. i 2013 r. o podatki zapłacone w Polsce za te 3 osoby oddelegowane, oraz sporządzić korektę PIT-11 wykazując przychody osiągnięte za granicą w poz. zwolnione?
2. Czy przychody osiągnięte z wynagrodzenia z tytułu przebywania na urlopie wypoczynkowym w Polsce, w okresie trwania tego kontraktu, podlegają opodatkowaniu w Polsce czy w Niemczech?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 spółka uważa, że można dokonać korekty podatku dochodowego od osób fizycznych, sporządzając korektę PIT-4R za 2012 rok i 2013 rok. Jednocześnie wystawić nowe PITY-11 dla tych 3 pracowników za ww. okresy z wyjaśnieniem powodów ich zmiany.

Otrzymanie powyższej interpretacji jest niezbędne, ponieważ urzędy skarbowe nie mają stanowiska w tej sprawie, a firma zapłaciła podwójny podatek, jeden z własnych środków drugi z wynagrodzeń pracowników.

Natomiast w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 zdaniem Zainteresowanego opodatkowaniu w Niemczech podlegają wszystkie przychody pracowników oddelegowanych od pierwszego dnia pracy na terenie danego kraju w związku z przekroczeniem 183 dni pobytu w tym kraju aż do dnia zakończenia pracy w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej korekty PIT-4R jest nieprawidłowe, a w pozostałej części jest prawidłowe.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

• posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
• przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
  
  

Definicja miejsca zamieszkania zawarta w ww. przepisie zawiera trzy przesłanki: centrum interesów osobistych, centrum interesów gospodarczych oraz pobyt przekraczający 183 dni w roku podatkowym. Spełnienie zatem którejkolwiek z nich skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie natomiast do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy dotyczące nieograniczonego oraz ograniczonego obowiązku podatkowego – art. 3 ust. 1 i 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zatrudnia pracowników i deleguje ich do pracy za granicą na teren Niemiec. Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy umowy polsko-niemieckiej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12 poz. 90, z późn. zm.), z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Przepis art. 15 ust. 2 ww. umowy określa wyjątek od powyższej zasady. Zgodnie z tym artykułem, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

Zgodnie z powyższym, jeśli pracownik mający miejsce zamieszkania na terenie Polski, wykonuje pracę na terytorium Niemiec, wówczas osiągnięte za tę pracę wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest wykonywana, czyli w Niemczech oraz w państwie miejsca zamieszkania, czyli w Polsce. Jednakże, na podstawie art. 15 ust. 2 cytowanej umowy, wynagrodzenie za pracę pracownika mającego miejsce zamieszkania w Polsce, uzyskane na terenie Niemiec jest opodatkowane tylko w Polsce, w przypadku gdy łącznie zostaną spełnione przesłanki wskazane w tym przepisie. Zatem opodatkowanie wynagrodzenia wyłącznie w Polsce ma miejsce w przypadku gdy wynagrodzenie nie jest wypłacane przez pracodawcę mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada na terenie Niemiec, a pracownicy przebywają na terenie Niemiec krócej niż 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy.

Należy zauważyć, że stosownie do Komentarza do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) obliczanie długości pobytu w danym państwie jest dokonywane poprzez stosowanie metody opartej na „dniach fizycznej obecności”. W ramach tej metody każda część dnia, nawet bardzo krótka, spędzona przez podatnika w danym państwie, liczy się jako dzień obecności w tym państwie przy obliczaniu okresu 183 dni. Jako dzień obecności liczone są: dzień przybycia i wyjazdu, wszystkie inne dni spędzone w danym państwie, także soboty i niedziele, święta narodowe, urlopy przed, w czasie i po zakończeniu działalności, dni choroby. Nie bierze się pod uwagę dni spędzonych w tym państwie w czasie przejazdu między dwoma miejscami położonymi poza tym państwem. Każdy pełny dzień spędzony natomiast poza danym państwem, czy to w celach wakacyjnych, służbowych, czy z innej przyczyny, nie może być brany pod uwagę.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, trzech pracowników zostało oddelegowanych do pracy w Niemczech na okres dłuższy niż 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym. W przypadku tych pracowników bez znaczenia pozostaje fakt spełnienia dwóch pozostałych przesłanek wskazanych w przepisie art. 15 ust. 2 umowy międzynarodowej. Zatem na podstawie ww. umowy, w przypadku pracowników którzy pracowali na terenie Niemiec więcej niż 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, wynagrodzenia będą podlegały opodatkowaniu zarówno na terenie Niemiec jak i w Polsce.

Konkretyzację obowiązków płatników w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zawierają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 32 ust. 6 tej ustawy zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania (metoda wyłączenia z progresją) określoną w art. 24 ust. 2 lit. a) umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, która polega na tym, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Z treści art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy należy wskazać na treść art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w myśl którego, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2). Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Dlatego też powołane wyżej przepisy znajdują zastosowanie do korekt informacji PIT-11 i deklaracji PIT-4R.

Jak wynika z treści wniosku, Spółka zatrudnia pracowników, których następnie oddelegowuje do pracy w Niemczech. Spółka jest zwolniona z obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskanych przez pracowników z pracy wykonywanej poza terytorium Polski zgodnie z art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w świetle umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, dochody wypłacane przez Spółkę podlegają opodatkowaniu na terenie Niemiec – w Polsce stanowią dochód zwolniony z opodatkowania). Pobyt każdego z pracowników w Niemczech przekroczył łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym.

Z dniem 1 stycznia 2009 roku wprowadzono regulację, zgodnie, z którą w informacji rocznej PIT-11 powinny być uwzględnione również dochody wolne od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. Dochody chociaż zwolnione od podatku dochodowego w Polsce, to w przypadku uzyskiwania przez podatnika innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce zgodnie z treścią art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wpłyną na wysokość podatku w Polsce.

W związku z powyższym należy dokonać korekty informacji PIT-11 za lata 2012 oraz 2013 a w pozycji „Dochód zwolniony od podatku”, płatnik jest zobowiązany wykazać dochód uzyskany przez pracownika za pracę w Niemczech.

Płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a (art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 38 ust. 1a ww. ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33–35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca rozliczył zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce. Po zamknięciu roku podatkowego rozliczył podatek w deklaracji PIT-4R i PIT-11. W wyniku kontroli przeprowadzonej przez urząd skarbowy w Niemczech w zakresie opodatkowania dochodów pracowników przebywających dłużej niż 183 dni, naliczył podatek dochodowy za tych trzech pracowników i wezwał Wnioskodawcę do zapłaty podatku w Niemczech. Spółka dokonała przelewu w maju 2016 r. Tym samym został zapłacony podatek w Polsce i w Niemczech.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz stan faktyczny sprawy, nie można jednak zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że zaistniała sytuacja nakłada na Zainteresowanego obowiązek dokonania korekty wystawianych za lata 2012 i 2013 deklaracji PIT-4R. Wystawione deklaracje sporządzone były prawidłowo, odzwierciedlały zaistniały w tamtych latach stan faktyczny, w związku z czym brak jest podstaw prawnych do korygowania deklaracji dotyczących lat 2012 i 2013.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca powziął również wątpliwość, czy przychody osiągnięte z wynagrodzenia z tytułu przebywania na urlopie wypoczynkowym w Polsce, w okresie trwania tego kontraktu, podlegają opodatkowaniu w Polsce czy w Niemczech.

Jak wynika z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczenie wypłacane przez pracodawcę pracownikowi podczas przebywania na urlopie wypoczynkowym albo zwolnieniu lekarskim jest przychodem ze stosunku pracy. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się wszelkie wypłaty i świadczenia uzyskane od pracodawcy bez względu na źródło ich finansowania. Decydującym warunkiem zakwalifikowania określonego przychodu do przychodu ze stosunku pracy, jest otrzymanie przychodu w ramach stosunku pracy (umowy o pracę) od pracodawcy przez pracownika.

Zatem, w odniesieniu do opodatkowania wynagrodzenia urlopowego uzyskanego przez pracowników, którzy przekroczyli 183 dni pobytu w Niemczech w trakcie dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym wyjaśnić należy, że zgodnie z ww. Komentarzem do art. 15 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (OECD), ustęp 1 art. 15 umowy ustala ogólną zasadę w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu pracy najemnej, z wyjątkiem emerytur, zgodnie z którą taki dochód podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest faktycznie wykonywana. Praca jest wykonywana w miejscu, w którym osoba fizycznie przebywa, gdy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Państwa członkowskie przyjmują na ogół, że określenie „pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia” obejmują także świadczenia uzyskiwane z tytułu zatrudnienia, na przykład wynagrodzenie urlopowe. Przewidziany w artykule warunek opodatkowania przez państwo źródła postanawia, że pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia powinny być osiągane z wykonywania pracy najemnej w tym państwie. Ma to zastosowanie bez względu na to, kiedy taki dochód może być wypłacony, zapisany na rachunek lub w inny sposób definitywnie nabyty przez pracownika najemnego.

Podsumowując, w przypadku pracowników Wnioskodawcy, których delegowanie do pracy w Niemczech ma formę pełnego oddelegowania (miejscem pracy nieprzerwanie są Niemcy), należy wskazać, że przychody osiągnięte z wynagrodzenia z tytułu przebywania na urlopie wypoczynkowym w Polsce, w okresie trwania tego kontraktu, podlegają opodatkowaniu w Niemczech.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej korekty PIT-4R należało uznać za nieprawidłowe, a w pozostałej części za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.