Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.486.2016.2.AP
z 30 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodu ze sprzedaży przedsiębiorstwa ww. podatkiem według stawki 10% (pytanie Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz podatku dochodowego od osób fizycznych nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 12 sierpnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.486.2016.1.AG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 12 sierpnia 2016 r. (data odbioru 16 sierpnia 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.), nadanym w dniu 19 sierpnia 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą, wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG), rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy była sprzedaż kont do serwisów hostingowych prowadzona przez Internet. Wnioskodawca złożył oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego i dokonywał rozliczeń podatkowych w ten sposób. Wnioskodawca prowadził ewidencję przychodów, zawierającą wykaz środków trwałych.

Wnioskodawca dnia 4 marca 2016 r. zawarł umowę sprzedaży przedsiębiorstwa ze …, prowadzącymi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej.

W skład zbytego przedsiębiorstwa wchodziły jedynie składniki niematerialne, tj.

• konto internetowe zarejestrowane pod nazwą … - założone dnia 26 kwietnia 2014 r. w serwisie …,
  

• wartość renomy (goodwill) Wnioskodawcy związana z przedsiębiorstwem,
  

• domena internetowa …,
  

• konto w serwisie …, o loginie …,
  

• prawa wynikające ze wszystkich umów dotyczących przedsiębiorstwa w dacie zawarcia umowy sprzedaży,
  

• wszelkie pozostałe aktywa wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia przedsiębiorstwa w dacie zawarcia sprzedaży.
  
  

Wszystkie wymienione składniki były przeznaczone oraz były wystarczające do prowadzenia opisanej wcześniej działalności gospodarczej. Wnioskodawca po sprzedaży przedsiębiorstwa złożył wniosek o wykreślenie z CEiDG. Wpis w CEiDG został wykreślony dnia 8 marca 2016 r.

W piśmie z dnia 19 sierpnia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, wskazano, że Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 1 maja 2011 r. W całym okresie prowadzenia tej działalności osiągnięty przychód opodatkowany był zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 3% od obrotu. Wnioskodawca dla potrzeb działalności gospodarczej prowadził ewidencję przychodów oraz wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ewidencja wyposażenia nie była prowadzona, ponieważ Wnioskodawca nie dysponował żadnym wyposażeniem na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Wszystkie składniki majątkowe stanowiące wartości niematerialne i prawne, wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, zostały ujęte przez Wnioskodawcę w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Licencje wchodziły w skład składników majątkowych prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał licencje dotyczące kont …. oraz w serwisie …. Konta … były miejscem sprzedaży towaru, serwis … pełnił funkcję serwera, na którym umieszczone były pliki graficzne wykorzystywane na aukcjach w serwisie …. Wnioskodawca wszedł w posiadanie ww. licencji poprzez założenie kont w serwisie … oraz …. Licencje te zostały przez Wnioskodawcę ujęte w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przedmiotem zbycia były również ww. licencje. Po dniu 8 marca 2016 r. Wnioskodawca nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej, z dniem 8 marca 2016 r. działalność została wykreślona z rejestru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (przy czym pytanie Nr 1 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy przychód osiągnięty w związku ze sprzedażą przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzą składniki niematerialne, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 10 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów ewidencjonowanych (odpłatne zbycie praw majątkowych będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi) oraz należy do nich zastosować poniższe stawki podatku zryczałtowanego, przy założeniu, że wymienione składniki niematerialne znajdowały się w wykazie środków trwałych:
   1. konto internetowe zarejestrowane pod nazwą … - założone dnia 26 kwietnia 2014 r. w serwisie … - 10%,
      
   2. wartość renomy (goodwill) Wnioskodawcy związana z Przedsiębiorstwem - 10%,
      
   3. domena internetowa: … - 10%,
      
   4. konto w serwisie …., o loginie … -10%,
      
   5. prawa wynikające ze wszystkich umów dotyczących przedsiębiorstwa w dacie zawarcia umowy sprzedaży - 10%,
      
   6. pozostałe aktywa wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia Przedsiębiorstwa - 10%?
2. Czy wartość początkową składnika niematerialnego - licencji dotyczącej konta w serwisie … oraz w serwisie …, należy określić na podstawie art. 22g ust. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
3. Czy w przypadku, gdy wymienione składniki nie znajdowały się w wykazie środków trwałych lub wykaz środków trwałych nie uwzględniał wymienionych wcześniej składników, zastosowanie znajdzie pięciokrotna stawka podatku, obliczona na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, co w przypadku Wnioskodawcy wynosić będzie 50%?
   
4. Czy sprzedaż wymienionych wyżej składników przedsiębiorstwa, stanowiących jego zorganizowaną część, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1. Natomiast w zakresie pytania Nr 2 oraz Nr 3 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia. W zakresie pytania Nr 4 została zaś wydana interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), do przychodu uzyskanego ze zbycia przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzą składniki niematerialne, należy zastosować stawkę 10% zryczałtowanego podatku, zgodnie z art. 12 ust. 10 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm., dalej jako: „u.z.p.d.”), pod warunkiem, że składniki te znajdowały się w wykazie środków trwałych.

Zgodnie z art. 12 ust. 10 pkt 1 u.z.p.d., w przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - bez względu na okres ich nabycia - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 10% uzyskanego przychodu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.

Obowiązek uwzględnienia ww. składników w wykazie środków trwałych wynika z art. 15 u.z.p.d. Sposób prowadzenia ewidencji określony jest w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: Rozporządzenie). Paragraf 14 ust. 2 Rozporządzenia wskazuje, że za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne uważa się składniki majątkowe, o których mowa w art. 22a-22o ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”). Art. 22b ustawy o PIT wskazuje, że takie wartości to m.in. licencje, nazwa przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy, składniki niemajątkowe, które wchodziły w skład zbywanego przedsiębiorstwa, są wartościami niemajątkowymi, o których mowa w przepisach wyżej wymienionych ustaw i w Rozporządzeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, konta na serwisie … stanowią licencje, zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT. Działalność prowadzona w takich serwisach internetowych polega na utworzeniu konta, poprzez które dany podmiot prowadzi swą działalność. Właściciel serwisu internetowego udziela zatem zgody innemu podmiotowi na korzystanie z nazwy jego domeny internetowej i oprogramowania w celu prowadzenia własnej działalności gospodarczej w zamian za stosowną opłatę.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zbycie przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzą składniki niematerialne, stanowi przychód uzyskany z ich sprzedaży, który powinien być opodatkowany stawką 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl natomiast art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Katalog składników przedsiębiorstwa, ujęty w ww. art. 55¹ Kodeksu cywilnego, nie ma charakteru zamkniętego. Stosownie natomiast do art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Należy jednak przy tym wyraźnie zaznaczyć, że definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą. Przedmiotem tej działalności była sprzedaż kont do serwisów hostingowych prowadzona przez Internet. Wnioskodawca złożył oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego i prowadził ewidencję przychodów oraz wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W dniu 4 marca 2016 r. zawarł umowę sprzedaży przedsiębiorstwa z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W skład zbytego przedsiębiorstwa wchodziły jedynie składniki niematerialne, tj.: konto internetowe zarejestrowane pod nazwą … - założone dnia 26 kwietnia 2014 r. w serwisie …, wartość renomy (goodwill) związana z przedsiębiorstwem, domena internetowa …, konto w serwisie …., prawa wynikające z wszystkich umów dotyczących przedsiębiorstwa w dacie zawarcia umowy sprzedaży, wszelkie pozostałe aktywa wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia przedsiębiorstwa w dacie zawarcia sprzedaży. Wszystkie składniki majątkowe stanowiące wartości niematerialne i prawne, wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, zostały ujęte przez Wnioskodawcę w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Licencje wchodziły w skład składników majątkowych prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał licencje dotyczące kont …. oraz w serwisie …. Konta … były miejscem sprzedaży towaru, serwis … pełnił funkcję serwera, na którym umieszczone były pliki graficzne wykorzystywane na aukcjach w serwisie …. Wnioskodawca wszedł w posiadanie ww. licencji poprzez założenie kont w serwisie ... oraz …. Licencje te zostały przez Wnioskodawcę ujęte w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przedmiotem zbycia były również ww. licencje.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Przepis wymienionego powyżej art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały albo wartość niematerialną i prawną decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym, nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, licencje i know - how, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
  

• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
  

• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
  

• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Jednocześnie zauważyć należy, że oceny przydatności do gospodarczego wykorzystania dokonuje sam podatnik uwzględniając m.in. charakter prowadzonej działalności, przedmiot licencji oraz cele jakim ma ona służyć w wykonywanej działalności gospodarczej. Za wartość niematerialną i prawną uznać można taką licencję, którą w pełni można wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe składniki majątku, wchodzące w skład sprzedanego przedsiębiorstwa zostały przez Niego nabyte oraz wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, to umożliwiło Mu zaliczenie nabytych licencji do wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Przy czym, licencje te należało ująć w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu, w którym spełniały wszystkie kryteria uznania ich za wartość niematerialną i prawną. Zgodnie bowiem z art. 22d ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4. Od następnego zaś miesiąca Wnioskodawca mógł rozpocząć amortyzację nabytych licencji stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, który stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku zaś z faktem, że ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, nie zawiera szczególnych uregulowań w zakresie sprzedaży przedsiębiorstwa, należy poszczególne składniki przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkować odrębnie.

Sposób ustalania dochodu ze sprzedaży poszczególnych składników przedsiębiorstwa uzależniony jest od rodzaju składnika oraz od tego, czy stanowi on element majątku trwałego, czy też obrotowego przedsiębiorstwa.

Na gruncie przepisów dotyczących zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, istotne jest przy tym, aby przychody ze sprzedaży składników majątku wykazane zostały z podziałem na poszczególne (właściwe) stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zasady opodatkowania przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym reguluje art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które nie podlegają ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-bez względu na okres ich nabycia - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 10% uzyskanego przychodu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.

Z kolei, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 10b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodu, o którym mowa w ust. 10, jest płatny bez wezwania w terminie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 lub 1a, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania.

Dodatkowo wskazać należy, że ustawodawca zobowiązuje podatników opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych do prowadzenia wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej „ewidencją”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a.

Zasady prowadzenia wykazu, o którym mowa zostały określone w § 14 i § 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 701), które zostało wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 16 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Podatnicy opodatkowani ryczałtem, co do zasady, nie dokonują odpisów amortyzacyjnych, mimo to, mają obowiązek ewidencjowania wykorzystywanych dla celów działalności gospodarczej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Obowiązek ten uzasadniony jest przede wszystkim faktem odrębnego opodatkowania przychodów ze sprzedaży tych składników majątku. Przez środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne należy rozumieć składniki majątkowe, o których mowa w art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będą to zarówno składniki majątkowe podlegające amortyzacji, jak i te które amortyzacji nie podlegają.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, że sprzedaż przedsiębiorstwa, w skład którego wchodziły przedmiotowe składniki majątku (tj. konto internetowe zarejestrowane pod nazwą … - założone w serwisie … wartość renomy (goodwill), domena internetowa …, konto w serwisie …, o loginie …, prawa wynikające z wszystkich umów dotyczących przedsiębiorstwa w dacie zawarcia umowy sprzedaży, wszelkie pozostałe aktywa wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia przedsiębiorstwa w dacie zawarcia sprzedaży), stanowi dla Wnioskodawcy w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, który podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przedmiotowe składniki majątku, jak wskazał Wnioskodawca, stanowiły wartości niematerialne i prawne w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, były ujęte w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i wykorzystywane w tej działalności.

Stawka ryczałtu, zgodnie z uprzednio cytowanym art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynosi 10% uzyskanego z tej sprzedaży przychodu.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.