Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-610/16-2/AMN
z 12 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej - produkcja pieczarek. W związku z rozbudową zakładu zwiększyło się zapotrzebowanie na pracowników, a ze względu na brak wystarczających zasobów na lokalnym rynku pracy Wnioskodawca zatrudnia do zbioru pieczarek osoby z Ukrainy. Każdy z zatrudnionych w ten sposób pracowników przebywa na terenie Polski przez co najmniej pięć miesięcy, część będzie miała dwuletnie pozwolenia na pracę, a część - karty pobytu z jednolitym pozwoleniem na pobyt i pracę.

Z uwagi na to, iż R., gdzie położona jest pieczarkarnia, jest stosunkowo niewielką miejscowością, przez co w bezpośredniej okolicy są znacznie ograniczone możliwości wynajęcia mieszkania, Wnioskodawca podjął decyzję o budowie hotelu pracowniczego w celu zachęcenia pracowników do przyjazdu i podjęcia zatrudnienia u Wnioskodawcy.

Wnioskodawca planuje rozpoczęcie budowy w czerwcu 2016, na działce stanowiącej współwłasność małżeńską Zainteresowanego i jego żony, w bezpośrednim sąsiedztwie nowej pieczarkarni. W hotelu pracowniczym planowanych jest dwanaście pokoi, dwu oraz trzyosobowych, pomieszczenia gospodarcze, sanitariaty, kuchnia ze świetlicą. Po wybudowaniu pokoje w hotelu pracowniczym zostaną wyposażone standardowo, w stopniu umożliwiającym czasowy pobyt pracowników.

Miejsca w pokojach w hotelu pracowniczym będą udostępniane pracownikom (zatrudnianym do pracy w pieczarkarni na czas trwania stosunku pracy, przy czym Wnioskodawca może rozwiązać umowę dotyczącą udostępnienia miejsca w pokoju w trybie natychmiastowym, jeśli pracownik korzysta z pokoju w sposób sprzeczny z umową, dopuszcza do powstania szkód czy narusza porządek domowy. Wnioskodawca rozważa:

1. udostępnienie pracownikom miejsc w pokojach w hotelu pracowniczym nieodpłatnie (udostępnianie na podstawie umowy użyczenia), ewentualnie
2. pobieranie od pracowników opłat za korzystanie z miejsc w pokojach w hotelu pracowniczym (udostępnianie na podstawie umowy najmu).
   
   

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a jego działalność jest działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie udostępniał pracownikom miejsca w pokojach w hotelu pracowniczym nieodpłatnie, Wnioskodawca zwolniony będzie z obowiązku pobierania zaliczek z tytułu uzyskiwania przez pracowników nieodpłatnych świadczeń do wartości świadczenia nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w sytuacji gdy Zainteresowany będzie udostępniał pracownikom miejsca w pokojach w hotelu pracowniczym nieodpłatnie, Wnioskodawca zwolniony będzie z obowiązku pobierania zaliczek z tytułu uzyskiwania przez pracowników nieodpłatnych świadczeń do wartości świadczenia nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Na mocy przepisu art. 12 ust. 3 ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w przepisach art. 11 ust. 2-2b, tj. w przypadku jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokali lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku.

Jednocześnie ustawodawca przewidział w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy zwolnienie od podatku dochodowego wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł. Zwolnienie to ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położona poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a pracownicy ci nie korzystają z kosztów uzyskania przychodów określonych w przepisie art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ww. ustawy.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca planuje budowę hotelu pracowniczego, który będzie udostępniał zatrudnianym przez siebie pracownikom pieczarkarni. Pracownicy ci mają miejsce zamieszkania na terenie Ukrainy. W jednej w rozważanych opcji Wnioskodawca przewiduje nieodpłatne udostępnianie pracownikom miejsc w pokojach w hotelu robotniczym. Takie udostepnienie niewątpliwie będzie stanowiło przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Biorąc jednak pod uwagę, że Wnioskodawca planuje udostępnianie miejsc w tych pokojach pracownikom niemającym miejsca zamieszkania w miejscowości, w której znajduje się zakład pracy (pracownikom pochodzącym z Ukrainy), świadczenie takie zwolnione będzie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o ile miesięczna wartość tego świadczenia nie przekroczy kwoty 500 zł. W takiej sytuacji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobierania jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu udostępnianie pracownikom miejsc w hotelu robotniczym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym, zgodnie z którym, nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym – generalnie – jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika m.in., że Wnioskodawca będzie nieodpłatnie udostępniał pracownikom z Ukrainy, na czas trwania stosunku pracy, miejsca w pokojach w hotelu pracowniczym.

Z uwagi na powyższe, Zainteresowany powziął wątpliwość czy nie będzie miał obowiązku pobierania zaliczek z tytułu uzyskiwania przez pracowników nieodpłatnych świadczeń do wartości świadczenia nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

W odniesieniu do ww. wątpliwości, należy stwierdzić, że w sytuacji kiedy wszelkie koszty zakwaterowania decyduje się pokryć – kosztem własnego majątku – pracodawca, to wartość tychże świadczeń należy, w świetle przepisów podatkowych, uznać za przychód. Świadczenie to stanowi trwałe przysporzenie majątkowe po stronie pracownika. Dzięki finansowaniu omawianych wydatków pracodawca niejako „zwalnia” pracownika z konieczności finansowania tychże wydatków kosztem majątku własnego, tym samym nie doprowadzając do uszczerbku w jego majątku.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 14 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4.

W świetle przedstawionego opisu sprawy i ww. przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca będzie udostępniał pracownikom miejsca w pokojach w hotelu pracowniczym nieodpłatnie, to wartość tych świadczeń będzie stanowić dla tych pracowników nieodpłatne świadczenie jako przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód ten jednakże będzie korzystał ze zwolnienia – przy zachowaniu warunków i w granicach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 19, z zastrzeżeniem ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, należy uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym, w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie udostępniał pracownikom miejsca w pokojach w hotelu pracowniczym nieodpłatnie, a pracownicy nie będą korzystali z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ww. ustawy, to Wnioskodawca nie będzie obowiązany pobierać zaliczek z tytułu uzyskiwania przez pracowników nieodpłatnych świadczeń do wartości tego świadczenia nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.