Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-445/16/HS
z 24 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 11 kwietnia 2016 r. (data otrzymania 13 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 15 lipca 2008 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość (kamienicę), w skład której wchodziły:

• samodzielne lokale oznaczone numerami: 1A, 1B, 2, 3, 4, 5, 8, 9, 10/11, 12, 13, 14, 5A,15B,
• w skład nieruchomości wspólnej wchodziły: działka gruntowa, część niezaadoptowana strychu, pomieszczenie gospodarcze, klatka schodowa z korytarzami, korytarz piwnic jak i pomieszczenia służące do obsługi całej nieruchomości, fundamenty, ściany konstrukcyjne, stropy budynku, więźba dachowa z pokryciem i blacharka, elewacje, piony kominowe, główne piony instalacyjne oraz zbiorcze poziomy instalacji piwnic.
  
  

Fakt zakupu potwierdzony jest aktem notarialnym z 15 lipca 2008 r. W dziale II ksiąg wieczystych wpisana została współwłasność na rzecz każdoczesnych właścicieli wyżej wymienionych lokali, wyodrębnionych z nieruchomości mieszkalnej, tj. dla lokali: 1A, 1B, 2, 3, 4, 5, 8, 9, 10/11, 12, 13, 14, 15A, 15B.

W dniu 20 kwietnia 2009 r. Wnioskodawca dokonał czynności potwierdzonej aktem notarialnym, polegającej na wyodrębnieniu w kondygnacji III z samodzielnego lokalu o przeznaczeniu innym niż mieszkalne, oznaczonego nr 16A/16B, składającego się ze strychu i pomieszczenia gospodarczego. Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że nadal był właścicielem wszystkich lokali znajdujących się w budynku. Z zaświadczenia wydanego 17 kwietnia 2009 r. przez Prezydenta Miasta wynika, że lokal o przeznaczeniu innym niż mieszkalne nr 16A/16B jest wydzielony w obrębie budynku trwałymi ścianami i odpowiada wymogom określonym przepisami ustawy o własności lokali, wobec czego stanowi samodzielny lokal.

W efekcie tychże działań dotychczas niezaadoptowana część strychu i pomieszczenie gospodarcze położone na III piętrze zostały wyłączone z części wspólnej, a od 20 kwietnia 2009 r. stanowią samodzielny lokal o przeznaczeniu innym niż mieszkalne i podobnie jak pozostałe lokale są częścią majątku osobistego Wnioskodawcy. Dla wydzielonego samodzielnego lokalu 16A/16B została założona odrębna księga wieczysta.

Do dnia sporządzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca aktami notarialnymi sprzedał następujące lokale:

• w dniu 28 maja 2009 r. lokal nr 1A i 1B,
• lokal nr 2, który 25 kwietnia 2014 r. powstał w wyniku połączenia lokali nr 2 i 4, dla którego została założona odrębna jedna księga wieczysta i który w dniu dokonania zmiany został równocześnie sprzedany,
• w dniu 30 września 2014 r. lokal nr 5.
  
  

W 2013 r. Wnioskodawca podjął działania mające na celu przebudowę pomieszczenia strychowego oznaczonego numerem 16A/16B na dwa samodzielne lokale mieszkalne. W tym celu w okresie maj-sierpień 2013 r. został przygotowany projekt budowlany „Przebudowa poddasza wraz z rozbudową wewnętrzną.” Przeprowadzone zostały również wszelkie prace adaptacyjne wynikające z tego projektu. Wszystkie prace odbywały się w obrębie istniejących ścian nieruchomości, nie były one w żadne sposób przebudowywane czy podnoszone. W wyniku podjętych prac została przeprowadzona inwentaryzacja i 24 grudnia 2013 r. Prezydent Miasta wydał dwa odrębne zaświadczenia dla lokalu 16A i dla lokalu 16B stwierdzające, że wyżej wymienione lokale stanowią w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji dwa odrębne lokale mieszkalne, które wydzielone są w obrębie budynku oraz że wydzielenie to odpowiada wymogom określonym w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Na dzień niniejszego zapytania ww. lokale mieszkalne (nr 16A i 16B) nie uzyskały jeszcze zgody na użytkowanie. Niemniej jednak w najbliższej przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedaż obu lokali.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskane w 2016 r. ze sprzedaży lokali nr 16A i 16B, stanowiących majątek osobisty Wnioskodawcy, będące częścią nieruchomości, nie będą stanowiły źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości nr 16A i 16B wchodzących w skład majątku osobistego Wnioskodawcy, nie będą stanowiły źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych właściwego dla sprzedaży nieruchomości, tj. w wysokości 19%. Zgodnie z wyżej wspomnianym przepisem źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wnioskodawca całą nieruchomość nabył 15 lipca 2008 r. Fakt ten został potwierdzony aktem notarialnym, w którym stwierdzono, że oprócz wyodrębnionych lokali o numerach: 1A, 1B, 2, 3, 4, 5, 8, 9, 10/11, 12, 13, 14, 15A, 15B w skład nieruchomości wchodzi również część wspólna w postaci: działki gruntowej, części niezaadoptowanej strychu, pomieszczenia gospodarczego, klatki schodowej z korytarzami, korytarz piwnic jak i pomieszczenia służące do obsługi całej nieruchomości, fundamenty, ściany konstrukcyjne, stropy budynku, więźba dachowa z pokryciem i blacharka, elewacje, piony kominowe, główne piony instalacyjne oraz zbiorcze poziomy instalacji piwnic. Zatem 15 lipca 2008 r. Wnioskodawca stał się również właścicielem niezaadoptowanego na ten dzień strychu. W kwietniu 2009 r. z powierzchni strychowej Wnioskodawca dokonał formalnego wydzielenia lokali o numerach 16A i 16B co zostało potwierdzone aktem notarialnym oraz dokonaniem wpisów do ksiąg wieczystych dwóch odrębnych, samodzielnych lokali.

W 2013 r. miały miejsce jedynie prace adaptacyjne i budowlane mające doprowadzić do uzyskania zgody na użytkowanie lokali mieszkalnych 16A i 16B, jednak Wnioskodawca uważa, że ich właścicielem jest od kwietnia 2009 r. Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskany przychód że sprzedaży lokali 16A i 16B nie będzie zatem podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż planowane ich zbycie będzie miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Przede wszystkim należy wyjaśnić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości wiążą z datą jej nabycia. Nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa). Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można odpłatnie lub nieodpłatnie.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została także przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według ustawy Kodeks cywilny nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że w 2008 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość (kamienicę), w skład której wchodziły m.in. samodzielne lokale, działka gruntowa, część niezaadoptowana strychu oraz inne pomieszczenia i elementy konstrukcji szczegółowo przedstawione w opisie zdarzenia.

W 2009 r. aktem notarialnym Wnioskodawca wyodrębnił w kondygnacji III z samodzielnego lokalu o przeznaczeniu innym niż mieszkalne, lokal oznaczony nr 16A/16B, składający się ze strychu i pomieszczenia gospodarczego, nadal będąc właścicielem wszystkich lokali znajdujących się w budynku. W wydanym 17 kwietnia 2009 r. zaświadczeniu Prezydent Miasta potwierdził, że lokal ten (nr 16A/16B) jest wydzielony w obrębie budynku trwałymi ścianami i odpowiada wymogom określonym przepisami ustawy o własności lokali, wobec czego stanowi samodzielny lokal.

W efekcie tychże działań dotychczas niezaadoptowana część strychu i pomieszczenie gospodarcze położone na III piętrze zostały wyłączone z części wspólnej, a od 20 kwietnia 2009 r. stanowią samodzielny lokal o przeznaczeniu innym niż mieszkalne i podobnie jak pozostałe lokale jest częścią majątku osobistego Wnioskodawcy. Dla wydzielonego samodzielnego lokalu 16A/16B została założona odrębna księga wieczysta.

Następnie, w 2013 r., Wnioskodawca podjął – w oparciu o projekt budowlany – działania mające na celu przebudowę strychu (lokalu nr 16A/16B) na dwa samodzielne lokale mieszkalne. Przeprowadzono prace adaptacyjne wynikające z tego projektu. Odbywały się one w obrębie istniejących ścian nieruchomości, które nie były w żaden sposób przebudowywane czy podnoszone. W wyniku podjętych prac przeprowadzono inwentaryzację i 24 grudnia 2013 r. Prezydent Miasta wydał dwa odrębne zaświadczenia dla lokalu nr 16A i dla lokalu nr 16B stwierdzające, że ww. lokale stanowią w jej wyniku dwa odrębne lokale mieszkalne, a wydzielenie to odpowiada wymogom określonym w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Wnioskodawca nadmienił również, że na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ww. lokale mieszkalne nie uzyskały zgody na użytkowanie.

Wnioskodawca po ustanowieniu samodzielnego lokalu 16A/16B sprzedał niektóre z lokali w kamienicy, a w najbliższej przyszłości – w 2016 r. – planuje sprzedaż obu lokali nr 16A i nr 16B.

W przedstawionej sprawie istotne jest ustalenie kiedy doszło do nabycia lokali mieszkalnych nr 16A i 16B i w rezultacie, od końca którego roku kalendarzowego należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Dla zastosowania właściwych zasad opodatkowania istotne znaczenie ma bowiem moment nabycia zbywanej nieruchomości lub prawa.

W rozpatrywanej sprawie należy po pierwsze ustalić jakie skutki podatkowe związane są z ustanowieniem odrębnej własności lokalu na strychu. W tym zakresie należy odnieść się do ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1892), która reguluje m.in. kwestie ustanowienia odrębnej własności lokalu. W art. 2 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca stwierdza, że samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu mogą stanowić odrębne nieruchomości. Pod pojęciem samodzielny lokal mieszkalny należy rozumieć wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne (art. 2 ust. 2 ww. ustawy). Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność, przy czym umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego, a do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej (ust. 2). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy omawiana umowa powinna określać w szczególności:

1. rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych,
2. wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.
   
   

Powyższe oznacza, że w przypadku wyodrębnienia własności lokalu z części wspólnej nieruchomości zmianie ulegają udziały w części wspólnej jakie związane są z dotychczas wyodrębnionymi w nieruchomości lokalami. Po stronie właściciela nowowyodrębnionego z części wspólnej lokalu dochodzi do nabycia, gdyż zwiększa się jego udział w części wspólnej nieruchomości.

Jednakże, jeżeli ustanowienie odrębnej własności lokalu jest tylko zmianą formy własności, to w dacie wyodrębnienia nie następuje nabycie dodatkowego udziału w części wspólnej, gdyż podatnik uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości wspólnej.

Ponadto w rozpatrywanej sprawie należy ustalić, czy dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotny jest również sam fakt podziału lokalu, jeżeli przez podział nieruchomości (lokalu) rozumie się proces mający na celu zyskanie korzystniejszej konfiguracji nieruchomości (lokali). Jeżeli bowiem właściciel (współwłaściciele) dokonują podziału nieruchomości (lokalu) nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość (lokal), której ta osoba (te osoby) jest (są) już właścicielem (współwłaścicielami). Sam podział lokalu nie stanowi zatem daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku podziału Wnioskodawca nie nabywa bowiem niczego ponad to, czego był już właścicielem.

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której strych w kamienicy, którą Wnioskodawca zakupił w 2008 r. został wyodrębniony w 2009 r. jako samodzielny lokal (co znalazło wyraz w zaświadczeniu wydanym przez Prezydenta Miasta w 2009 r. i w założeniu księgi wieczystej), a następnie lokal ten został zaadaptowany (podzielony) na dwa odrębne, samodzielne lokale nr 16A i nr 16B.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie zdarzenia należy stwierdzić, że chwilą nabycia wyodrębnionego lokalu nr 16A/16B jest mający miejsce w 2008 r. moment zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której Wnioskodawca stał się właścicielem całej nieruchomości (kamienicy wraz z gruntem). W dacie wyodrębnienia z części wspólnej nieruchomości lokalu na III piętrze (strychu) nie doszło do nabycia bo w tym czasie Wnioskodawca był właścicielem wszystkich lokali w nieruchomości i jego udział w części wspólnej, tj. w strychu i pomieszczeniach gospodarczych wynosił 100%. Oznacza to, że wyodrębnienie w 2009 r. lokalu nr 16A/16B z nieruchomości, której Wnioskodawca był właścicielem w 100% oznaczało tylko zmianę formy prawnej tego lokalu, a tym samym nie stanowiło nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Również podział lokalu nr 16A/16B na dwa samodzielne lokale nr 16A i nr 16B nie stanowił nabycia, ponieważ nie zmieniła się powierzchnia budynku w wyniku przeprowadzonych prac budowlanych, czyli nie zmienił się udział w części wspólnej nieruchomości jaki posiadał Wnioskodawca w stosunku do lokalu nr 16A/16B. Dwa lokale (nr 16A i nr 16B) powstały z jednego wyodrębnionego wcześniej w obrębie istniejących ścian nieruchomości, które nie były podczas prac adaptacyjnych w żaden sposób przebudowywane czy podnoszone. W momencie podziału lokalu Wnioskodawca nie był już wprawdzie właścicielem wszystkich lokali w kamienicy – nie posiadał już 100% w części wspólnej – ale jego udział we wcześniej wyodrębnionym lokalu nr 16A/16B nie uległ zmianie na skutek podziału. Oznacza to, że Wnioskodawca niczego ponad wcześniej posiadany udział nie nabył w momencie podziału lokalu. Po podziale posiada takiej samej wielkości lokal jak przed podziałem, tyle że w postaci dwóch mniejszych lokali. Stąd czynność ta nie miała wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt podziału lokalu 16A/16B na 16A i 16B pozostaje bez znaczenia, gdyż jak już wskazano na wstępie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości (lokalu) od daty jego nabycia, a nie od daty podziału. Zatem sam podział lokalu również nie stanowił nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, skoro Wnioskodawca w momencie wyodrębnienia z części wspólnej samodzielnego lokalu był właścicielem całej nieruchomości (czyli doszło wówczas tylko do zmiany formy prawnej tego lokalu) oraz w wyniku późniejszego podziału wyodrębnionego lokalu nie uległa zmianie powierzchnia budynku, to datą, od której liczyć się będzie termin 5-letni o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do lokalu nr 16A i 16B będzie data nabycia całej nieruchomości, czyli 2008 r., a nie – jak wskazuje Wnioskodawca – data ustanowienia odrębnej własności lokalu w 2009 r. Bowiem zarówno ustanowienie odrębnej własności lokalu w 2009 r. jak i adaptacja strychu, w wyniku której powstały dwa lokale nr 16A i 16B nie będą stanowiły daty nabycia tych lokali.

Tak więc za datę nabycia obu ww. lokali w rozpatrywanej sprawie należy uznać dzień podpisania umowy notarialnej w 2008 r., na mocy której Wnioskodawca nabył całą nieruchomość (kamienicę wraz z własnością gruntu).

Podsumowując, planowana w 2016 r. sprzedaż lokali nr 16A i 16B nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całej nieruchomości, więc nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. W omawianej sprawie pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie całej nieruchomości, a więc od końca 2008 r., a nie od końca 2009 r., jak wskazuje Wnioskodawca. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży w 2016 r. lokali nr 16A i nr 16B w ogóle nie będzie podlegał opodatkowaniu.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe z zastrzeżeniem, że do nabycia obu ww. lokali doszło w 2008 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.