Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.189.2016.3.SR
z 15 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych odsetek od odszkodowania (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania oraz odsetek od odszkodowania.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 16 maja 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.189.2016.1.SR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 maja 2016 r., natomiast w dniu 30 maja 2016 r. wpłynęło uzupełnienie ww. wniosku (data nadania 23 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku):

Wyrokiem z dnia 21 października 2015 r. Sąd Rejonowy w …, Wydział I Cywilny zasądził na rzecz Wnioskodawcy kwotę 17 792 zł 70 gr odszkodowania z tytułu ujawnionych w terminie gwarancyjnym i objętych gwarancją wad nowego budynku mieszkalnego budowanego od podstaw, z ustawowymi odsetkami od kwot:

• 15 000 zł od 16 grudnia 2011 r.,
  

• 2 792 zł 70 gr od 19 września 2014 r.
  
  

W dniu 20 listopada 2015 r. na rachunek bankowy Wnioskodawcy wpłynęła (od wykonawcy, pozwanego przez Wnioskodawcę w procesie sądowym) kwota 25 071 zł. Wnioskodawca wyliczył, że na tą kwotę składa się odszkodowanie w wysokości 17 792 zł 70 gr oraz odsetki w wysokości 7 278 zł 30 gr. Formularza PIT-8C do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca nie otrzymał.

Na koszt uzyskania przychodu, którym jest zasądzone prawomocnym wyrokiem Sądu odszkodowanie i ustawowe odsetki, składają się:

1. przypadające na Wnioskodawcę koszty powołanego przez sąd biegłego, które wyniosły 4 578 zł 21 gr,
2. przypadające na Wnioskodawcę koszty rozszerzenia powództwa, które wyniosły 637 zł 50 gr,
3. koszt wniesienia przez Wnioskodawcę powództwa, który wyniósł 750 zł,
4. koszty adwokata Wnioskodawcy, które wyniosły 1 200 zł,
5. prywatna opinia techniczna rzeczoznawcy budowlanego, powstała na zlecenie Wnioskodawcy, a nie na zlecenie Sądu, która w trakcie procesu była rozpatrywana przez Sąd, i która w uzasadnieniu wyroku jest wymieniona  wynosząca 738 zł.
   
   

Poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów w ww. kwotach jest udokumentowane. W odniesieniu do kosztów wymienionych w punktach „a” i „b” Sąd przesądził w wyroku zasadę równej partycypacji kosztów i orzekł o dokonaniu ich wzajemnego zniesienia.

Pozwany zobowiązany do zapłaty odszkodowania wraz z odsetkami nie został zobowiązany do pokrycia kosztów wniesienia powództwa, kosztów adwokata Wnioskodawcy i powstałej na prywatne zlecenie Wnioskodawcy opinii rzeczoznawcy budowlanego, w związku z czym te koszty nie zostały Wnioskodawcy zwrócone.

Data powstania szkody to 29 stycznia 2008 r. tj. data oddania budynku do eksploatacji.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy od zasądzonej kwoty odszkodowania nie trzeba odprowadzić żadnego podatku?
2. Czy podatek od odsetek to 18% od kwoty powstałej wskutek odjęcia od kwoty zasądzonych (i otrzymanych) odsetek pomniejszonych o poniesione przez Wnioskodawcę koszty, wymienione w punktach „a”, „b”, „c”, „d”, „e”? Jeśli tak to, których punktów to dotyczy?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2, natomiast w zakresie pytania nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), wszystkie wymienione w punktach „a”, „b”, „c”, „d” i „e” wydatki stanowią koszt uzyskania odszkodowania i odsetek. Ponieważ poniesione koszty umożliwiły otrzymanie zarówno odszkodowania jak i odsetek, to do kosztów uzyskania dochodu z odsetek można zaliczyć jedynie taką procentową część tych kosztów jaką procentową część całości  odszkodowania i odsetek  stanowią odsetki.

Wnioskodawca zatem uważa za prawidłowe poniższe wyliczenia:

• łączny koszt uzyskania przychodu, jakim jest suma odszkodowania i ustawowych odsetek, czyli kwota 25 071 zł, to suma kwot z punktów „a”, „b”, „c”, „d” i „e”, czyli 7 903 zł 71 gr,
  

• kwota ustawowych odsetek, tj. 7 278 zł 30 gr stanowi 29,03% sumy odszkodowania i ustawowych odsetek.
  
  

Ostatecznie koszty uzyskania odsetek to 29,03%  7 903 zł 71 gr = 2 294,45 zł.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko na podstawie przepisów art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1, art. 22 ust. 1, ust 3 i ust 3a oraz art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wyrokiem z dnia 21 października 2015 r. Sąd Rejonowy zasądził na rzecz Wnioskodawcy kwotę 17 792 zł 70 gr odszkodowania z tytułu ujawnionych w terminie gwarancyjnym i objętych gwarancją wad budynku mieszkalnego, z ustawowymi odsetkami od kwot: 15 000 zł od 16 grudnia 2011 r., 2 792 zł 70 gr od 19 września 2014 r. W dniu 20 listopada 2015 r. na rachunek bankowy Wnioskodawcy wpłynęła kwota 25 071 zł. Wnioskodawca wyliczył, że na tą kwotę składa się odszkodowanie w wysokości 17 792 zł 70 gr oraz odsetki w wysokości 7 278 zł 30 gr. Na koszt uzyskania przychodu, którym jest zasądzone prawomocnym wyrokiem sądu odszkodowanie i ustawowe odsetki składają się: przypadające na Wnioskodawcę koszty powołanego przez Sąd biegłego i przypadające na Wnioskodawcę koszty rozszerzenia powództwa, w odniesieniu do których Sąd przesądził w wyroku zasadę równej partycypacji kosztów, orzekł o dokonaniu ich wzajemnego zniesienia, a także koszt wniesienia przez Wnioskodawcę powództwa, koszty adwokata i prywatnej opinii technicznej rzeczoznawcy budowlanego, powstałej na zlecenie Wnioskodawcy. Poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów w ww. kwotach jest udokumentowane. Pozwany zobowiązany do zapłaty odszkodowania wraz z odsetkami nie został zobowiązany do pokrycia kosztów wniesienia powództwa, kosztów adwokata Wnioskodawcy i powstałej na prywatne zlecenie Wnioskodawcy opinii rzeczoznawcy budowlanego, w związku z czym te koszty nie zostały Wnioskodawcy zwrócone. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Odsetki wypłacone w związku z opóźnieniem wypłaty danego świadczenia nie są wliczane do wartości tego świadczenia. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 2014 r., poz. 101, z późn. zm.), do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. Przepis ten ma więc zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenie główne.

Należy przy tym wskazać, że odsetki są świadczeniem ubocznym, pozostającym w ścisłym związku z należnością główną, jednak źródło ich powstania różni się zasadniczo od źródła powstania długu głównego. Dlatego też nie można utożsamiać odsetek z odszkodowaniem, zadośćuczynieniem czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody). Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem niewykonania zobowiązań.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą lub dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. W żadnym wypadku nie można przyjąć, że odsetki są odszkodowaniem czy też zadośćuczynieniem sensu stricte i jako takie objęte są zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy.

Okoliczność, że odsetki stanowią najczęściej swoistą rekompensatę wynikającą z czasookresu jaki upłynął pomiędzy zaistnieniem zdarzeń skutkujących wypłatą zadośćuczynienia czy też odszkodowania a skonkretyzowaniem obowiązku naprawienia szkody (krzywdy) w wyroku sądu, nie jest wystarczająca do objęcia zwolnieniem z opodatkowania przedmiotowych odsetek, na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie od podatku dochodowego otrzymanych odsetek przysługuje tylko wówczas, gdy przepis ustawy zawiera w tym przedmiocie (konkretnie odnosi się do odsetek) – wyraźne zwolnienie. Ustawodawca nie pomija bowiem odsetek w zwolnieniach, jeżeli uznaje zasadność ich zwolnienia w odniesieniu do dóbr, które w ocenie ustawodawcy zasługują na szczególną ochronę.

W niektórych sytuacjach w odniesieniu do odsetek ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Zwolnienie to zostało zawarte m.in. w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu wolne od podatku są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, a więc ze stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, a także pracy nakładczej oraz z tytułu renty i emerytury.

W omawianym przypadku mamy do czynienia z odsetkami ustawowymi zasądzonymi wyrokiem sądowym w związku z wypłatą odszkodowania, a nie wynagrodzenia, o którym mowa powyżej (tj. wynagrodzenia ze stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, a także pracy nakładczej) lub renty i emerytury, tym samym takie odsetki nie korzystają z powyższego zwolnienia.

Omawiane odsetki nie korzystają także z innych zwolnień wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 52, pkt 119 i pkt 130 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie mieszczą się w kategoriach tam wymienionych.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedmiotowe odsetki należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 i podlegają one opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej.

Natomiast odszkodowanie wypłacone Wnioskodawcy na podstawie wyroku sądowego z tytułu wad wybudowanego budynku mieszkalnego objętych gwarancją, może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak powyżej wskazano odsetki są jedynie świadczeniem ubocznym do zasądzonej należności głównej. Zostają one zatem wypłacone jako pochodna świadczenia, o wypłatę którego Wnioskodawca wystąpił z roszczeniem, ponosząc w tym celu koszty postępowania sądowego, na które składają się: przypadające na Wnioskodawcę koszty powołanego przez Sąd biegłego, przypadające na Wnioskodawcę koszty rozszerzenia powództwa, koszt wniesienia przez Wnioskodawcę powództwa, koszty adwokata oraz prywatnej opinii technicznej rzeczoznawcy budowlanego, która powstałej na zlecenie Wnioskodawcy.

Zatem to, w celu otrzymania odszkodowania łącznie z odsetkami zostały poniesione wskazane koszty.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ww. ustawy zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Jak już wcześniej wskazano odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, co oznacza, że poniesione w celu jego uzyskania wydatki nie mogą – stosownie do treści art. 22 ust. 3a w związku z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje natomiast zwolnienia z opodatkowania odsetek od ww. świadczeń odszkodowawczych.

Skoro zatem otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie stanowić będzie przychód zwolniony z opodatkowania, to stosownie do cytowanego art. 22 ust. 3 i 3a ww. ustawy, poniesione i udokumentowane przez Wnioskodawcę koszty postępowania sądowego stanowiące koszty uzyskania przychodu ustalić należy w takim stosunku, w jakim pozostają przychody opodatkowane w ogólnej kwocie przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć jedynie część wydatków, w wysokości odpowiadającej proporcji uzyskanych odsetek w ogólnej kwocie świadczeń otrzymanych na podstawie wyroku sądu. Pozostała część poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów jako wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu zwolnionego nie stanowi kosztów uzyskania przychodu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że odsetki od odszkodowania uzyskiwane przez Wnioskodawcę będą stanowić przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niekorzystający ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Przychody te, łącznie z pozostałym dochodem osiągniętym przez Wnioskodawcę w 2015 r., podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca, stosownie do art. 22 ust. 1 w związku z art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może zaliczyć poniesione koszty postępowania sądowego, na które składają się: przypadające na Wnioskodawcę koszty powołanego przez sąd biegłego, przypadające na Wnioskodawcę koszty rozszerzenia powództwa, koszt wniesienia przez Wnioskodawcę powództwa, koszty adwokata Wnioskodawcy, prywatna opinia techniczna rzeczoznawcy budowlanego, powstała na zlecenie Wnioskodawcy, do kosztów uzyskania przychodów, jednakże zaliczeniu podlega tylko część tych wydatków, w wysokości odpowiadającej proporcji uzyskanych odsetek w ogólnej kwocie świadczenia otrzymanego na podstawie wyroku sądu. Pozostała część poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów jako wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu zwolnionego nie stanowi kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca ma obowiązek w zeznaniu rocznym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), składanym do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, uwzględnić otrzymane przychody z tytułu odsetek od zasądzonego odszkodowań, i zapłacić należy podatek, stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącego, że podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ zaznacza, że nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości wyliczeń przedstawionych w przedmiotowym wniosku, gdyż przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, interpretacji indywidualnej nie podlega wyliczenie dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego. Szczegółowe ustalenia w powyższym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.