Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-119/16-4/BA
z 1 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia wykonywanych przez Wnioskodawczynię usług pośrednictwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia wykonywanych przez Wnioskodawczynię usług pośrednictwa. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.) o podpis Wnioskodawczyni.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą. Przedmiotem działania przedsiębiorcy jest między innymi handel internetowy. W związku z zamiarem rozwoju oferty handlowej i modelu dystrybucji pojawiły się wątpliwości dotyczące opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawczyni planuje, za pośrednictwem aukcji internetowych i ofert handlowych w internecie (…), oferować w imieniu dostawcy zagranicznego (zagraniczny dostawca pochodzi spoza Unii Europejskiej – przeważnie z Chin) przedmioty, które nie znajdują się w jej posiadaniu, a które zamówi na rzecz klienta, bezpośrednio na adres klienta dopiero po dokonaniu przez niego zakupu i płatności, będąc pośrednikiem w transakcji. Model ten powszechnie funkcjonuje pod nazwą dropshipping.

Transakcja będzie przebiegać w następujący sposób:

1. Wnioskodawczyni nawiązuje kontakt z zagranicznym dostawcą towarów i oferuje mu usługę pośrednictwa handlowego. Dostawca zagraniczny przedstawia listę produktów wraz z cenami i poleca jej oferować produkty klientom polskim w jego imieniu, zastrzegając jednocześnie, że Wnioskodawczyni otrzyma prowizję dopiero po sprzedaży oferowanego przedmiotu.
2. Wnioskodawczyni w serwisie internetowym przedstawia oferty sprzedaży uzgodnionych z dostawcą przedmiotów.
3. Klient (zarówno osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, jak i podmiot gospodarczy) dokonuje zamówienia i wpłaca pieniądze na rachunek bankowy Wnioskodawczyni.
4. Wnioskodawczyni dokonuje zamówienia produktu u zagranicznego dostawcy (przeważnie z Chin) na adres klienta, dokonuje płatności za produkt ze swojego rachunku bankowego pomniejszając zapłatę o swoją prowizję.
5. Zagraniczny dostawca przysyła produkt wraz z rachunkiem prosto do klienta (Wnioskodawczyni nie ma kontaktu z produktem, jest on skierowany prosto do klienta, który sam dokonuje ewentualnych czynności podatkowych i celnych).
6. Wnioskodawczyni wystawia dostawcy zagranicznemu fakturę za wykonaną przez siebie usługę pośrednictwa.
   
   

Trudności sprawia m.in. ustalenie gdzie jest świadczona usługa.

Należy wskazać, że w omawianej sytuacji Wnioskodawczyni:

• jest pośrednikiem na zlecenie dostawcy zagranicznego,
• nie jest importerem towaru,
• nie uzyskuje od zagranicznego dostawcy towaru rachunku ani faktury,
• nie nabywa towaru na swoją rzecz,
• nie jest ani nie chce być właścicielem towaru,
• jest usługodawcą podmiotu zagranicznego.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT z uwagi na to, że usługobiorcy (dostawcy zagraniczni) są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, a miejscami świadczenia usług są na podstawie art. 28b ustawy kraje w których dostawcy mają siedzibę – w większości przypadków Chiny?

Zdaniem Wnioskodawczyni, opierając się na dotychczas wydanych interpretacjach indywidualnych w tożsamych stanach faktycznych m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP3/443-202/12-2/KC, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy sygn. ITPP3/443-83/14/AT uważa ona, że świadczone przez nią usługi pozostaną poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT w Polsce, a ona sama, jako usługodawca, nie będzie zobowiązana do rozliczenia w kraju VAT należnego z tytułu świadczonych usług pośrednictwa handlowego z uwagi na to, że miejscem świadczenia tych usług będzie państwo siedziby usługobiorcy – np. Chiny.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu powyższego wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym państwie. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 281 ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku rozumie się przez to:
   1. podmioty które wykonują samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarcza odpowiadająca tej działalności bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędąca podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników będą uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.
   
   

Analizując treść przytoczonych wyżej przepisów, Wnioskodawczyni uważa, że usługa pośrednictwa świadczona przez nią nie będzie opodatkowana w Polsce z uwagi na fakt, że firmy zagraniczne, będące nabywcami usług spełniają definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, co oznacza, że miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług – zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy – są państwa, w których usługobiorcy posiadają siedziby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710) ‒ zwanej dalej ustawą ‒ opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą. Przedmiotem działania przedsiębiorcy jest między innymi handel internetowy. Wnioskodawczyni planuje, za pośrednictwem aukcji internetowych i ofert handlowych w internecie (…), oferować w imieniu dostawcy zagranicznego (spoza Unii Europejskiej) przedmioty, które nie znajdują się w jej posiadaniu, a które zamówi na rzecz klienta, bezpośrednio na adres klienta dopiero po dokonaniu przez niego zakupu i płatności, będąc pośrednikiem w transakcji. Model ten powszechnie funkcjonuje pod nazwą dropshipping.

Transakcja będzie przebiegać w następujący sposób:

1. Wnioskodawczyni nawiąże kontakt z zagranicznym dostawcą towarów i zaoferuje mu usługę pośrednictwa handlowego. Dostawca zagraniczny przedstawi listę produktów wraz z cenami i poleci jej oferować produkty klientom polskim w jego imieniu, zastrzegając jednocześnie, że Wnioskodawczyni otrzyma prowizję dopiero po sprzedaży oferowanego przedmiotu.
2. Wnioskodawczyni w serwisie internetowym przedstawi oferty sprzedaży uzgodnionych z dostawcą przedmiotów.
3. Klient (zarówno osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, jak i podmiot gospodarczy) dokona zamówienia i wpłaci pieniądze na rachunek bankowy Wnioskodawczyni.
4. Wnioskodawczyni dokona zamówienia produktu u zagranicznego dostawcy na adres klienta, dokona płatności za produkt ze swojego rachunku bankowego pomniejszając zapłatę o swoją prowizję.
5. Zagraniczny dostawca przyśle produkt wraz z rachunkiem prosto do klienta (Wnioskodawczyni nie będzie miała kontaktu z produktem, będzie on skierowany prosto do klienta, który sam dokona ewentualnych czynności podatkowych i celnych).
6. Wnioskodawczyni wystawi dostawcy zagranicznemu fakturę za wykonaną przez siebie usługę pośrednictwa.
   
   

W omawianej sytuacji Wnioskodawczyni:

• będzie pośrednikiem na zlecenie dostawcy zagranicznego,
• nie będzie importerem towaru,
• nie uzyska od zagranicznego dostawcy towaru rachunku ani faktury,
• nie będzie nabywała towaru na swoją rzecz,
• nie będzie ani nie chce być właścicielem towaru,
• będzie usługodawcą podmiotu zagranicznego.
  
  

W świetle powyższego należy wskazać, że dropshipping stanowi sposób sprzedaży internetowej. Sprzedaż ta polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z jego wysyłką do odbiorcy. W warunkach takiej sprzedaży rolą sprzedawcy jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast przyjmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do odbiorcy. W niniejszej sprawie zatem Wnioskodawczyni w istocie będzie pośredniczyła w dostawie towarów, nie będąc właścicielem tych towarów, ani nie dysponując nimi w żaden inny sposób.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy  na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy  podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, dostawcy zagraniczni spełniają definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy  miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Wobec powyższego, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług z uwagi na to, że usługobiorcy (dostawcy zagraniczni) są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, a miejsce świadczenia tych usług – na podstawie art. 28b ustawy – będzie znajdowało się w krajach, w których dostawcy mają siedziby działalności gospodarczych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.