Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1744/15-2/KS
z 10 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania najmu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT („Wnioskodawca”).

Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem więcej niż jednego lokalu mieszkalnego w więcej niż jednym budynku jednorodzinnym i właścicielem więcej niż jednego lokalu użytkowego oraz właścicielem więcej niż jednej nieruchomości gruntowej położonej na terenie Polski („Nieruchomości”). Przy nabyciu Nieruchomości, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomości gruntowe wynajmowane są pod powierzchnie reklamowe lub jako miejsca parkingowe.

Wnioskodawca zawarł z osobami fizycznymi i osobami prawnymi, mającymi miejsce zamieszkania/miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski, umowy najmu Nieruchomości na cele mieszkaniowe i na cele użytkowe. Umowy najmu na cele mieszkaniowe mają charakter najmu okazjonalnego i/lub najmu.

Wnioskodawca poniósł koszty remontów Nieruchomości i nie dokonał odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów i wyposażenia. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik czynny podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca z tytułu usługi najmu wystawia Fakturę, która zawiera cenę jednostkową i wartość brutto do zapłaty. Faktura nie zawiera kwot netto i kwot podatku VAT.

Dochód z tytułu najmu Nieruchomości jest opodatkowany stawką 8,5% na zasadach zryczałtowanych – zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wartość odsprzedaży energii i wody jest wliczana do podstawy opodatkowania stawką 8.5%.

Umowy na dostawę energii i wody są podpisane z Wnioskodawcą i dotyczą wszystkich lokali w budynku mieszkalnym. Kwota najmu obejmuje zryczałtowaną stawkę za wodę i energię.

Przychód z najmu w żadnym roku nie przekroczył 150.000 pln. W poprzednim i bieżącym roku podatkowym przychód z najmu przekroczył kwotę 20.000 pln.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przedstawionym we Wniosku najem Nieruchomości może być opodatkowany na zasadach zryczałtowanych – zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i nie spełnia definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż w zdarzeniu przedstawionym we Wniosku najem Nieruchomości może być opodatkowany na zasadach zryczałtowanych – zgodnie z art. 2 ust 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Podstawową formą opodatkowania przychodów z najmu są tzw. zasady ogólne, określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli podatnik nie podejmie żadnych starań celem wyboru innej formy opodatkowania (nie zadeklaruje wyboru opodatkowania uzyskiwanych przychodów z najmu poprzez złożenie do urzędu skarbowego stosownego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych), to będzie musiał płacić podatek od dochodów z najmu według zasad i skali podatkowej określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wybór formy opodatkowania należy więc do podatnika poprzez złożenie odpowiednich oświadczeń, deklaracji podatkowych i zeznania rocznego.

Ustawodawca dał podatnikowi wybór sposobu rozliczenia przychodów uzyskiwanych z najmu.

Zgodnie z art. 10 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

Więc zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli najem nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, to stanowi odrębne źródło przychodów określane jako tzw. najem prywatny, a przychody uzyskiwane z tego źródła mogą być opodatkowane:

• na zasadach ogólnych – według skali podatkowej lub
• ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż w zdarzeniu przedstawionym we Wniosku najem Nieruchomości nie spełnia definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2014 r.:

„Zasadnicze znaczenie dla prawidłowego zakwalifikowania najmu jako źródła przychodu, musi więc mieć ustalenie, że przedmiot najmu jest niewątpliwie składnikiem majątkowym związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej, a nie tylko, że jest przedmiotem wynajmowania. Przy braku takiego ustalenia, należy stosować zasadę, że najem stanowi odrębne źródło przychodu, podlegającego opodatkowaniu według zasad dla niego przewidzianych”.

Podobne stanowisko w sprawie zajął Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 sierpnia 2015 r., w IBPB-2-2/4511-192/15/MZM: „Nawet duża liczba wynajmowanych lokali nie będzie automatycznie czynnikiem przesądzającym o zakwalifikowaniu wynajmu jako przychodu pochodzącego ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Wnioskodawca nie prowadzi i w przyszłości również nie będzie prowadził działalności gospodarczej w zakresie najmu Nieruchomości, to tym samym przedmiotem najmu nie są i nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. To zaś oznacza, że najem Nieruchomości stanowić może źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Reasumując, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z najmem Nieruchomości, a Nieruchomości, które są wynajmowane, nie stanowią składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, to należy uznać, że źródłem przychodów jest tzw. najem prywatny. Kwoty uzyskane przez wynajmującego w ramach takich umów klasyfikowane będą dla celów podatkowych jako podlegające opodatkowaniu przychody. Dla sposobu ich opodatkowania niezbędne jest jednak podjęcie przez podatnika decyzji o jego formie. Wybór sprowadza się do dwóch opcji: zasad ogólnych według skali podatkowej i ryczałtu ewidencjonowanego. To więc do Wnioskodawcy należeć będzie decyzja o wyborze formy opodatkowania w przypadku uzyskania przychodu z najmu. Innymi słowy przychód, jaki Wnioskodawca osiągnie z najmu Nieruchomości będzie mógł zostać opodatkowany – zgodnie z wolą podatnika – na zasadach ogólnych – według skali podatkowej – lub na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, o ile w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym Wnioskodawca złoży stosowne oświadczenie o wyborze ryczałtu ewidencjonowanego. Na ten wybór nie będzie mieć wpływu liczba wynajmowanych Nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przepis art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem tychże źródeł. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód.

I tak zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) – przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jeśli najem nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą a więc stanowi odrębne źródło przychodów określane jako tzw. „najem prywatny”, przychody uzyskiwane z tego źródła mogą być opodatkowane:

• na zasadach ogólnych – według skali podatkowej lub
• ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
  
  

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wynajem składników majątkowych nie związanych z działalności gospodarczą może stanowić odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Przychody uzyskiwane z najmu zaliczonego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być opodatkowane – zgodnie z wolą podatnika – ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ww. ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem.

Aby skorzystać ze ryczałtowej formy opodatkowania należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze. O zasadach składania wspomnianych oświadczeń stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w myśl którego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego – do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem więcej niż jednego lokalu mieszkalnego w więcej niż jednym budynku jednorodzinnym i właścicielem więcej niż jednego lokalu użytkowego oraz właścicielem więcej niż jednej nieruchomości gruntowej położonej na terenie Polski. Nieruchomości gruntowe wynajmowane są pod powierzchnie reklamowe lub jako miejsca parkingowe.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa i przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że w ustawie brak jest przepisów, które zaliczenie do określonego źródła przychodu uzależniałyby od ilości wynajmowanych nieruchomości. Co do zasady zatem nie ma przeszkód, aby przychód z najmu nieruchomości, których właścicielem jest Wnioskodawca zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, co do zasady ustawodawca dał podatnikowi wybór co do kwalifikacji i sposobu rozliczenia przychodów uzyskiwanych z najmu. Zainteresowany może więc opodatkować najem nieruchomości na zasadach wynikających z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Wskazane rozstrzygnięcie zapadło bowiem w innej sprawie i nie ma mocy wiążącej w omawianym przypadku.

Tutejszy Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy został rozstrzygnięty odrębnym pismem natomiast w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zostanie rozstrzygnięty w terminie późniejszym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.