Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-665/15-4/IR
z 4 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 1649, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania czynności przeniesienia na Dzierżawcę kosztu ubezpieczenia dzierżawionej nieruchomości, położonej ….., uznanej za usługę ubezpieczeniową objętą zwolnieniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności przeniesienia na Dzierżawcę kosztu ubezpieczenia dzierżawionej nieruchomości, położonej ….., za usługę ubezpieczeniową objętą zwolnieniem oraz sposobu jej udokumentowania.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 lutego 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

…. - Miasto na prawach powiatu (dalej jako: Wnioskodawca lub Miasto) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT). Miasto jest właścicielem nieruchomości położonej …., którą wydzierżawia na podstawie umowy dzierżawy nr …. z dnia 20 maja 2014 r. zawartej z …. Sp. z o.o (dalej jako: Dzierżawca lub Spółka). Nieruchomość zabudowana jest budynkiem hali wystawienniczej oraz budynkiem parkingu wielopoziomowego.

Umowa dzierżawy reguluje kwestie czynszu dzierżawnego w § 3, zaś kwestie ponoszenia kosztów ubezpieczenia nieruchomości zabudowanej oddanej w dzierżawę w § 6 pkt 5. Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 umowy dzierżawy Dzierżawca płacić będzie Wydzierżawiającemu miesięczny czynsz dzierżawny określony na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego z dnia 22 lipca 2013 r. wraz z należnym podatkiem VAT w wysokości zgodnej z przepisami obowiązującymi na dzień wystawienia faktury, który na dzień zawarcia umowy wynosi 23%.

Zgodnie z zapisami § 6 pkt 5 umowy dzierżawy Dzierżawca zobowiązany jest w szczególności do ponoszenia kosztów ubezpieczenia nieruchomości zabudowanej oddanej w dzierżawę; nota obciążająca kosztami ubezpieczenia nieruchomości zabudowanej oddanej w dzierżawę będzie wystawiana przez Wydzierżawiającego za okres ubezpieczenia:

• od dnia zawarcia umowy do dnia 31 grudnia 2014 r. - w terminie do dnia 13 czerwca 2014r.,
  

• za każdy kolejny roczny okres ubezpieczenia - w terminie do dnia 31 marca każdego roku kalendarzowego,
  

• w ostatnim roku obowiązywania umowy - za okres ubezpieczenia od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 30 kwietnia 2017 r. - w terminie do dnia 31 marca 2017 r.
  
  

W przypadku naruszenia zapisów § 6 umowy dzierżawy, stosownie do § 11 ust. 2 umowy dzierżawy, Wydzierżawiający ma prawo rozwiązać umowę dzierżawy bez zachowania okresu wypowiedzenia. Całe mienie będące własnością Miasta jest ubezpieczane w ramach umowy ubezpieczenia. Obecna umowa zawarta jest na okres 3 letni z …. S.A. ….. (umowa z dnia 30 grudnia 2013 r.). Ubezpieczyciel został wybrany przez Miasto w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Miasto dokonuje płatności za ubezpieczenia w 4 rocznych ratach, zgodnie z terminami wynikającymi ze wskazanej umowy oraz w oparciu o polisy ubezpieczeniowe wystawiane w cyklach rocznych.

Stosownie do treści art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1990 r. Nr 16, poz. 95 ze zm.), do zadań Prezydenta Miasta należy gospodarowanie mieniem komunalnym. Zgodnie natomiast z art. 12 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 1997 r. Nr 115, poz. 741 z póź.zm) jednostka samorządu terytorialnego jest zobowiązana do gospodarowania nieruchomościami w sposób zgodny z zasadami prawidłowej gospodarki.

Wypełniając powyższe obowiązki Miasto uznaje za konieczne objęcie ubezpieczeniem wszystkich nieruchomości zabudowanych, w tym wydzierżawionych. W pojedynczych przypadkach - gdy tak stanowi umowa dzierżawy - obowiązek ubezpieczenia majątku zgodnie z zakresem wskazanym przez Wnioskodawcę w umowie dzierżawy, spoczywa na dzierżawcy. Co do zasady dzierżawca pobiera pożytki z przedmiotu dzierżawy, jednocześnie ponosząc koszty jej funkcjonowania. W związku z tym skoro Miasto opłaca składkę za ubezpieczenie nieruchomości oddanych w dzierżawę, koszt ten przenosi na dzierżawcę.

Wnioskodawca opłaca składkę ubezpieczeniową od całej wartości mienia według zasady ustalonej w umowie ubezpieczenia. Jednocześnie, stosując tę samą zasadę, Miasto precyzyjnie wylicza składkę za ubezpieczenie poszczególnych nieruchomości oddanych w dzierżawę i obciąża nią dzierżawcę nie doliczając żadnych dodatkowych opłat czy też marży.

Miasto obciąża kosztem ubezpieczenia Dzierżawcę raz do roku, przyjmując, iż świadczy ono usługi ubezpieczeniowe, które zwolnione są z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Reasumując, w niniejszym stanie faktycznym, Wnioskodawca:

• wystawia każdego miesiąca fakturę za czynsz dzierżawny opodatkowany stawką 23% VAT;
  

• cztery razy do roku opłaca składkę za ubezpieczenie całego zgłoszonego do ubezpieczenia mienia Miasta, płatność następuje na rzecz …. S.A. na podstawie polisy ubezpieczenia mienia od wszystkich ryzyk (bez faktury);
  

• wystawia raz do roku notę obciążającą Dzierżawcę kosztem ubezpieczenia nieruchomości przekazanej w dzierżawę.
  
  

W piśmie z dnia 16 lutego 2016 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z umową dzierżawy nieruchomości (§ 6 pkt 5 umowy), Dzierżawca zobowiązany jest do „ponoszenia kosztów ubezpieczenia nieruchomości zabudowanej oddanej w dzierżawę; nota obciążająca kosztami ubezpieczenia nieruchomości zabudowanej oddanej w dzierżawę będzie wystawiana przez Wydzierżawiającego za okres ubezpieczenia:

• od dnia zawarcia umowy do dnia 31 grudnia 2014 r. - w terminie do dnia 13 czerwca2014 r.,
  

• za każdy kolejny roczny okres ubezpieczenia - w terminie do dnia 31 marca każdego roku kalendarzowego,
  

• w ostatnim roku obowiązywania umowy - za okres ubezpieczenia od dnia 01 stycznia 2017 r. do dnia 30 kwietnia 2017 r. — w terminie do dnia 31 marca 2017 r.”.
  
  

W związku z powyższym, Dzierżawca ma jedynie obowiązek „ponoszenia kosztów ubezpieczenia” jeżeli zdecyduje się na polisę ubezpieczeniową zawartą przez Miasto. Umowa nie wyklucza jednak możliwości zawarcia przez Wnioskodawcę umowy ubezpieczenia we własnym zakresie - w takim przypadku strony dokonałyby odpowiedniej modyfikacji umowy dzierżawy poprzez wykreślenie powyższego zapisu.

Odnosząc się do kwestii czy Dzierżawca ustala warunki ubezpieczenia i ma wpływ na zapisy umowy Wnioskodawca wskazał, że w przypadku, gdy umowa ubezpieczenia nieruchomości zawierana jest bezpośrednio przez Miasto, ubezpieczyciel zostaje wybrany w drodze postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Tryb ten nie pozwala zatem Dzierżawcy na bezpośredni wpływ na wybór oferty konkretnego ubezpieczyciela, jak również na ingerowanie w treść zawieranej umowy ubezpieczenia.

Wnioskodawca podkreślił, że jak już Miasto wskazało powyżej, umowa nie wyklucza możliwości zawarcia przez Dzierżawcę umowy ubezpieczenia nieruchomości we własnym zakresie. W takim przypadku ustalenie warunków i treści umowy ubezpieczenie leżałoby po stronie Dzierżawcy.

Składkę za ubezpieczenie nieruchomości oddanych w dzierżawę objętych zakresem zadanego pytania (tj. budynku hali wystawienniczej oraz budynku parkingu wielopoziomowego) Wnioskodawca oblicza według następujących zasad:

1. Składka ubezpieczeniowa stanowi iloczyn sumy ubezpieczenia i stawki ubezpieczeniowej;
2. Wysokość stawki ubezpieczeniowej określona jest w § 5 pkt 2 umowy ubezpieczenia dla części pierwszej zamówienia nr ….. z dnia 30 grudnia 2013 r. i wynosi w każdym rocznym okresie ubezpieczenia 0,0126 %.
3. Sposób ustalania sumy ubezpieczenia określa Program ubezpieczenia Miasta na lata 2014 – 2016 stanowiący załącznik do ww. umowy ubezpieczenia.
   
   

Dla wyliczenia sumy ubezpieczenia budynku hali wystawienniczej oraz budynku parkingu wielopoziomowego zastosowanie miały zapisy części „A” Programu „Ubezpieczenie mienia od wszystkich ryzyk”, w tym: pkt 3.2.1. właściwy był dla budynku hali wystawienniczej, a pkt 3.2.2.-3.2 3 właściwe były dla budynku parkingu wielopoziomowego.

1. Określenie sumy ubezpieczenia dla budynku hali wystawienniczej
   
   

Pkt 3.2.1. części „A” Programu stanowi, iż dla wszystkich budynków użyteczności publicznej przyjmuje się wartość odtworzeniową określoną jako iloczyn powierzchni całkowitej pomnożony przez 3 600 zł (wskaźnik odpowiadający kosztom odtworzenia i rewitalizacji 1 m² budynków).

Powierzchnia całkowita dla budynku hali wystawienniczej została przyjęta w wysokości 3 005 m², a zatem wartość odtworzeniowa dla omawianej nieruchomości wynosi 10 818 000,00 zł (3 005 m2 x 3 600 zł = 10 818 000,00 zł).

2. Określenie sumy ubezpieczenia dla budynku parkingu wielopoziomowego
   
   

Dla wyliczenia sumy ubezpieczenia parkingu wielopoziomowego właściwe były zapisy pkt 3.2.2. i 3.2.3. części „A” Programu, zgodnie z którymi dla budynków garażowych, komórek, pomieszczeń gospodarczych, itp. przyjmuje się wartość odtworzeniową określoną jako iloczyn powierzchni całkowitej pomnożony przez 1 200 zł (wskaźnik odpowiadający kosztom odtworzenia 1 m2 tych budynków). W przypadku, gdy wartość księgowa jest wyższa od wartości odtworzeniowej lub rzeczywistej do ubezpieczenia przyjmuje się wartość księgową brutto.

Powierzchnia całkowita dla budynku parkingu wielopoziomowego została przyjęta w wysokości 2 560 m², a zatem wartość odtworzeniowa dla omawianej nieruchomości wynosi 3 072 000,00 zł (2 560 m² x 1 200 zł = 3 072 000,00 zł).

Z uwagi na fakt, że wartość księgowa dla budynku parkingu wynosi 4 486 094,93 zł, a więc jest wyższa od wartości odtworzeniowej, jako sumę ubezpieczenia przyjęto wartość księgową brutto (stosownie do pkt 3.2.3 części „A” Programu).

Biorąc powyższe pod uwagę:

1. roczny koszt ubezpieczenia budynku hali wystawienniczej wynosi 1 363,07 zł (iloczyn sumy ubezpieczenia w wysokości 10 818 000,00 zł i stawki ubezpieczeniowej w wysokości 0,0126%);
2. roczny koszt ubezpieczenia budynku parkingu wielopoziomowego wynosi 565,25 zł (iloczyn sumy ubezpieczenia w wysokości 4 486 094,93 zł i stawki ubezpieczeniowej w wysokości 0,0126%).
   
   

Łączny roczny koszt ubezpieczenia nieruchomości dzierżawionych na podstawie umowy nr ….. z dnia 20 maja 2014 r. wynosi 1 928,32 zł (1 363,07 zł + 565,25 zł).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miasto prawidłowo dokumentuje transakcję objętą zakresem pytania 1, za pomocą noty obciążeniowej? (pytanie oznaczone we wniosku ORD-IN jako nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo dokumentowania powyższej transakcji poprzez wystawienie noty obciążeniowej, ponieważ na podstawie art. 106b ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, nie jest on obowiązany do wystawiania faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej z VAT, bez zgłoszenia takiego żądania przez nabywcę usługi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednocześnie, jak stanowi art. 106b ust. 2 przywołanej ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że opłata przekazywana przez dzierżawcę na pokrycie kosztu ubezpieczenia przedmiotu dzierżawy stanowi w rzeczywistości płatność z tytułu otrzymania usługi ubezpieczeniowej, w świetle przywołanego art. 106 ust. 1, Wnioskodawca występujący w roli usługodawcy, zobowiązany byłby do udokumentowania przedmiotowej transakcji fakturą. Ze względu jednak na treść art. 106b, Wnioskodawca - w przypadku braku odmiennego żądania dzierżawcy - zwolniony jest z powyższego obowiązku. Zasadnym jest zatem udokumentowanie wskazanej usługi za pomocą noty obciążeniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 106a ustawy, przepisy rozdziału 1 działu XI ustawy stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
   2. państwa trzeciego.
   
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem

Przez sprzedaż – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W świetle art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca (Miasto) będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jest właścicielem nieruchomości położonej ….., którą wydzierżawia na podstawie umowy dzierżawy z dnia 20 maja 2014 r. zawartej ze Sp. z o.o (dalej jako: Dzierżawca lub Spółka). Umowa dzierżawy reguluje kwestie czynszu dzierżawnego w § 3, zaś kwestie ponoszenia kosztów ubezpieczenia nieruchomości zabudowanej oddanej w dzierżawę w § 6 pkt 5. Zgodnie z treścią umowy dzierżawy Dzierżawca płacić będzie Wydzierżawiającemu miesięczny czynsz dzierżawny wraz z należnym podatkiem VAT w wysokości zgodnej z przepisami obowiązującymi na dzień wystawienia faktury. Zgodnie z zapisami § 6 pkt 5 umowy dzierżawy Dzierżawca zobowiązany jest w szczególności do ponoszenia kosztów ubezpieczenia nieruchomości zabudowanej oddanej w dzierżawę; nota obciążająca kosztami ubezpieczenia nieruchomości zabudowanej oddanej w dzierżawę będzie wystawiana przez Wydzierżawiającego za okres ubezpieczenia. Wnioskodawca precyzyjnie wylicza składkę za ubezpieczenie poszczególnych nieruchomości oddanych w dzierżawę i obciąża nią dzierżawcę nie doliczając żadnych dodatkowych opłat czy też marży. Miasto obciąża kosztem ubezpieczenia Dzierżawcę raz do roku, przyjmując, iż świadczy ono usługi ubezpieczeniowe, które zwolnione są z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii sposobu udokumentowania czynności uznanej za usługę ubezpieczeniową objętą zwolnieniem w pierwszej kolejności wskazać należy, iż w interpretacji indywidualnej Nr IPTPP2/4512-665/15-3/IR tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, z którego wynika, że świadczy on na rzecz Dzierżawcy usługę ubezpieczeniową, odrębną od usługi dzierżawy, podlegającą zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa na tle przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że skoro – jak wcześniej rozstrzygnięto – w opisanych okolicznościach mamy do czynienia z usługą ubezpieczeniową zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca w celu prawidłowego udokumentowania świadczonej na rzecz Dzierżawcy ww. usługi nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do tej sprzedaży, na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy o ile nabywca usługi nie zgłosi w przewidzianym przepisem terminie żądania jej wystawienia. Tym samym uznać należy, iż Wnioskodawca może udokumentować przedmiotową usługę, wystawiając notę obciążeniową.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że nota obciążeniowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów, brak jest jednakże przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, dla takiego sposobu dokumentowania.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że ma prawo do udokumentowania opisanej transakcji poprzez wystawienie noty obciążeniowej, ponieważ na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy nie jest on obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej z VAT, bez zgłoszenia takiego żądania przez nabywcę usługi, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej sposobu udokumentowania czynności uznanej za usługę ubezpieczeniową objętą zwolnieniem. Natomiast w zakresie uznania czynności przeniesienia na Dzierżawcę kosztu ubezpieczenia dzierżawionej nieruchomości, położonej ….., za usługę ubezpieczeniową objętą zwolnieniem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr IPTPP2/4512-665/15-3/IR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.