2016.02.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-1081/15-2/IG
z 16 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2015 r. (data wpływu 28 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników w konferencjach organizowanych za granicą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników w konferencjach organizowanych za granicą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Centrum (zwane dalej Centrum) jest jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk. Centrum jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Do zadań Centrum należy w szczególności:

prowadzenie badań naukowych, w tym: badań własnych, badań w ramach indywidualnych projektów badawczych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowego Centrum Nauki, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz badań zamawianych przez inne organizacje i jednostki naukowe krajowe i zagraniczne;
prowadzenie prac rozwojowych, przekazywanie wyników prac naukowych do praktyki, ich komercjalizacja oraz prowadzenie działań z zakresu transferu technologii;
publikowanie wyników prac badawczych;
nadawanie stopni naukowych w zakresie posiadanych uprawnień;
prowadzenie studiów doktoranckich i staży naukowych;
popularyzacja wiedzy w zakresie astronomii oraz dyscyplin pokrewnych.

W celu realizacji wymienionych zadań Centrum w szczególności:

współpracuje z krajowymi i zagranicznymi instytucjami naukowymi;
zawiera umowy lub porozumienia z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowym Centrum Nauki, Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, innymi placówkami naukowo-badawczymi oraz uczelniami w kraju i za granicą, przedsiębiorstwami i osobami fizycznymi spoza Centrum;
organizuje zebrania naukowe, a w szczególności konferencje, zjazdy, sympozja;
prowadzi działalność wydawniczą;
współpracuje z instytucjami upowszechniania wiedzy;
gromadzi i udostępnia książki i czasopisma naukowe, odpowiadające profilowi działalności Centrum, a także materiały pomocne w nauczaniu i upowszechnianiu wiedzy astronomicznej;
podejmuje działania mające na celu ochronę własnych, oryginalnych rozwiązań naukowo-technicznych w kraju i za granicą;
opracowuje ekspertyzy i udziela opinii w zakresie problematyki naukowej Centrum.

Realizując powyższe zadania pracownicy naukowi Centrum biorą udział w konferencjach naukowych organizowanych zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i państw trzecich.

Organizatorzy ww. konferencji nie mają siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Konferencje naukowe organizowane są zarówno przez jednostki naukowe, jak i przez inne podmioty (np. firmy współpracujące z jednostkami naukowymi, firmy specjalizujące się w organizowaniu konferencji naukowych). Z tytułu uczestnictwa w konferencji naukowej Centrum wnosi opłaty na rzecz organizatora konferencji. Opłata za udział w konferencji obejmuje m.in. prawo do udziału w prelekcjach, wykładach, warsztatach, panelach dyskusyjnych, jak również udział w konsumpcji serwowanych w ramach konferencji posiłków. Charakter uczestnictwa w konferencjach pracowników Centrum może być zarówno aktywny, gdy udział w konferencji obejmuje wygłoszenie własnych prelekcji, jak i bierny, gdy pracownik uczestniczy w konferencji wyłącznie jako słuchacz.

Za wniesioną opłatę Centrum otrzymuje od organizatorów faktury bez naliczonego podatku VAT. Centrum nabywa powyższe usługi w celu umożliwienia kadrze kształcenia się oraz w celu wymiany osiągnięć w dziedzinie nauki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opłaty za udział w konferencjach organizowanych w państwach Unii Europejskiej jak i poza Unią należy traktować jako import usług i opodatkować w kraju?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podatnik wnosząc opłatę za udział w konferencji naukowej organizowanej poza granicami kraju nie jest zobligowany do opodatkowania tej usługi w Polsce stawką 23% i wykazania w deklaracji importu usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wskazano w opisie sprawy, Zainteresowany jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że w przypadku wykonywania usług na rzecz podatnika miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja.

Jednakże od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług – ściśle określonych w przepisach ustawy – ustala się w sposób szczególny.

Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy jest miejsce świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług.

Zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu), konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77, str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi wchodzą w zakres tego pojęcia.

I tak, w myśl art. 32 ust. 1 ww. rozporządzenia – usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Z kolei jak stanowi art. 32 ust. 2 tego rozporządzenia – ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

Zatem zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. c w zw. z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, – usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej. Pprzepis ten ma zastosowanie w szczególności do prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk i jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Do zadań Centrum należy w szczególności:

prowadzenie badań naukowych, w tym: badań własnych, badań w ramach indywidualnych projektów badawczych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowego Centrum Nauki, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz badań zamawianych przez inne organizacje i jednostki naukowe krajowe i zagraniczne;
prowadzenie prac rozwojowych, przekazywanie wyników prac naukowych do praktyki, ich komercjalizacja oraz prowadzenie działań z zakresu transferu technologii;
publikowanie wyników prac badawczych;
nadawanie stopni naukowych w zakresie posiadanych uprawnień;
prowadzenie studiów doktoranckich i staży naukowych;
popularyzacja wiedzy w zakresie astronomii oraz dyscyplin pokrewnych.

W celu realizacji wymienionych zadań Centrum w szczególności:

współpracuje z krajowymi i zagranicznymi instytucjami naukowymi;
zawiera umowy lub porozumienia z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowym Centrum Nauki, Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, innymi placówkami naukowo-badawczymi oraz uczelniami w kraju i za granicą, przedsiębiorstwami i osobami fizycznymi spoza Centrum;
organizuje zebrania naukowe, a w szczególności konferencje, zjazdy, sympozja;
prowadzi działalność wydawniczą;
współpracuje z instytucjami upowszechniania wiedzy;
gromadzi i udostępnia książki i czasopisma naukowe, odpowiadające profilowi działalności Centrum, a także materiały pomocne w nauczaniu i upowszechnianiu wiedzy astronomicznej;
podejmuje działania mające na celu ochronę własnych, oryginalnych rozwiązań naukowo-technicznych w kraju i za granicą;
opracowuje ekspertyzy i udziela opinii w zakresie problematyki naukowej Centrum.

Realizując powyższe zadania pracownicy naukowi Centrum biorą udział w konferencjach naukowych organizowanych zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i państw trzecich.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, tego czy opłaty za udział w konferencjach organizowanych w państwach Unii Europejskiej jak i poza Unią należy traktować jako import usług i opodatkować w kraju.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego i obowiązujących w tym zakresie przepisów, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie będziemy mieli niewątpliwie do czynienia z uczestnictwem pracowników naukowych w konferencjach naukowych. Jak wynika z opisu sprawy Strona nabywając opisane usługi działa jako podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy i jest zainteresowany uczestniczeniem pracowników w konferencjach naukowych.

Usługi wstępu na tego typu imprezy obejmują – zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami – świadczenie usług których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. Podkreślenia wymaga, że opłata dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu naukowym, nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem to usługa wstępu obejmuje – co do zasady – prawo do udziału w prelekcjach, wykładach, warsztatach, panelach dyskusyjnych, konsumpcji serwowanych w ramach wydarzenia posiłków czy uczestnictwa w imprezach integracyjnych przewidzianych w programie, czyli te elementy które z reguły zawierają się w tzw. opłacie wstępu, a podmiot nabywający usługę wstępu umożliwia pracownikom szeroki dostęp do wydarzenia naukowego nie ograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca gdzie odbywa się konferencja.

Tym samym opłaty uiszczane przez Jednostkę za uczestnictwo swoich pracowników w zagranicznych konferencjach naukowych, o których mowa w opisie sprawy, należy uznać za nabycie usług wstępu, których miejsce świadczenia znajdować się będzie w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje naukowe) będą się odbywały, zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy.

Reasumując, niezależne od tego czy udział pracowników w konferencjach naukowych będzie „czynny” czy „bierny” Zainteresowany może usługę uczestnictwa w konferencji potraktować – w myśl art. 28g ust. 1 ustawy – jako nabycie usług wstępu na imprezy kulturalne, naukowe, edukacyjne lub podobne, które podlegać będą opodatkowaniu w miejscu, gdzie faktycznie się będą odbywały. W związku z powyższym usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że jako podatnik wnosząc opłatę za udział w konferencji naukowej organizowanej poza granicami kraju nie jest zobligowany do opodatkowania tej usługi w Polsce stawką 23% i wykazania w deklaracji importu usług – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie stanu faktycznego 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin