Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1428/15-2/MT
z 18 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. 2015, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności prowadzonej w formie spółki komandytowej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w drodze darowizny oraz ustalenia wartości początkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności prowadzonej w formie spółki komandytowej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w drodze darowizny oraz ustalenia wartości początkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pan (dalej: „Wnioskodawca”), będący osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego, podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012, poz. 361), dalej zwaną „u.p.d.q.f.” Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie m.in.: świadczenia usług prawniczych, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zamierza jednak zmienić formę prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na spółkę komandytową. Tym samym, zakłada obecnie spółkę komandytową (dalej: „Spółka”), w której będzie jednym ze wspólników, posiadającym status komplementariusza. Finalnie, podmiotem, który kontynuował będzie prowadzenie działalności gospodarczej, którą obecnie prowadzi Wnioskodawca w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, na podstawie wpisu do CEIDG, będzie Spółka. W zamiarze restrukturyzacji, opisanej powyżej Wnioskodawca zamierza przenieść przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego, prowadzone przez siebie w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, do Spółki. Wnioskodawca planuje, że przeniesienie to nastąpi na podstawie zawarcia umowy darowizny pomiędzy nim, a Spółką. W skład przedsiębiorstwa wchodzić będą m.in. nieruchomości oraz inne składniki majątku, spełniające na gruncie u.p.d.o.f. definicję środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nabyte przez Spółkę w ramach umowy darowizny w postaci przedsiębiorstwa, składniki majątku wchodzące w jego skład i spełniające przesłanki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne (w tym nieruchomości), będą mogły podlegać amortyzacji w rozumieniu u.p.d.o.f., a w konsekwencji czy odpisy amortyzacyjne, dokonywane od ich wartości, zgodnie z zasadami u.p.d.o.f., będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy, jako wspólnika tej Spółki, od momentu rozpoczęcia amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzono je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki, wynikającego z postanowień umowy Spółki?
2. Czy prawidłowym będzie ustalenie wartości początkowej składników majątku, wchodzących w skład nabytego przez Spółkę w ramach umowy darowizny, przedsiębiorstwa, spełniających przesłanki do uznania je na gruncie u.p.d.o.f. za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, w wysokości ich wartości początkowej równej ich wartości rynkowej, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Nabyte przez Spółkę w ramach umowy darowizny w postaci przedsiębiorstwa składniki majątku, spełniające na gruncie u.p.d.o.f. przesłanki do uznania ich za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, z uwagi na fakt, że Spółka będzie je wykorzystywać na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w przewidywanym okresie przekraczającym rok, mogą podlegać amortyzacji w rozumieniu u.p.d.o.f., a w konsekwencji odpisy amortyzacyjne od tych składników majątku stanowić będą koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki, od momentu rozpoczęcia amortyzacji (proporcjonalnie do przypadającego Wnioskodawcy udziału w zysku Spółki komandytowej), tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ich wprowadzenie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeśli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na. podstawie art. 8 ust 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej, działalności gospodarczej. Jak stanowi art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z art. 8 ust. la u.p.d.o.f., przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Oznacza to, że Spółka komandytowa jest transparentna na cele podatku dochodowego-podatnikiem nie jest Spółka komandytowa, ale jej wspólnicy, czyli m.in. Wnioskodawca. Wobec powyższego, kwestie związane z amortyzacją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których nabycia dokona Spółka — istotne w kontekście rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki, będącego osobą fizyczną — powinny być rozpatrywane na gruncie przepisów u.p.d.o.f.

Należy mieć ponadto na względzie, iż dochód Wnioskodawcy z tytułu udziału w Spółce komandytowej opodatkowany jest zgodnie z treścią art. 30c u.p.d.o.f., bowiem Wnioskodawca rozlicza podatek z tytułu dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej według stawki liniowej. Stosownie do art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f., podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszać o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a oraz wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 30c ust. 2). Na podstawie art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f., dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”. Ponadto, stosownie do treści art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f. „kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.”

Definicję pojęć „środki trwałe” oraz „wartości niematerialne i prawne”, zawierają przepisy art. 22a -22c u.p.d.o.f., wskazujące jednocześnie, które składniki majątku, uznawane za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, podlegają "amortyzacja a ód których podatnik nie jest uprawniony do jej dokonywania. Zasada ta potwierdzona jest dodatkowo treścią przepisu art. 22f ust. 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym „podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b”. Zatem, jeśli dany składnik majątku, otrzymany przez Spółkę w wyniku umowy darowizny w postaci przedsiębiorstwa, spełni warunki do uznania go za środek trwały, na podstawie art. 22a u.p.d.o.f., bądź wartość niematerialną i prawną, na podstawie art. 22b u.p.d.o.f„ a jednocześnie nie został wykazany w art. 22c u.p.d.o.f., jako niepodlegający amortyzacji, Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości tych składników majątku, które będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu u Wnioskodawcy, proporcjonalnie do przypadającego na niego prawa do udziału w zysku Spółki.

Powyższe stanowi zasadę ogólną, którą ogranicza przepis art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym „podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 złotych; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania”. Powołany przepis wskazuje, że zasada dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wszystkich składników majątku, które uznane zostaną na gruncie u.p.d.o.f. za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji, ograniczona może zostać przez podatnika jedynie do tych z nich, których wartość początkowa jest wyższa od kwoty 3.500 złotych. Mając zatem na uwadze powyższe, Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki, będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wszystkich składników majątku, otrzymanych przez Spółkę w ramach umowy darowizny w postaci przedsiębiorstwa, które wchodzić będą w zakres przepisów art. 22a u.p.d.o.f., bądź 22b u.p.d.o.f. oraz nie będą zawierać się w zakresie przepisu art. 22c u.p.d.o.f., a jednocześnie ich wartość będzie wyższa od kwoty 3.500 złotych, stosownie do postanowień art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f.

Uprawnienie do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przyznawane jest podatnikowi pod warunkiem uprzedniego wprowadzenia tych składników majątku do prowadzonej przez podatnika ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przepisy u.p.d.o.f. wskazują konkretny moment, kiedy składniki majątku, uznawane na gruncie u.p.d.o.f. za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji, powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Stosownie do art. 22d ust. 2 u.p.d.o.f. „składniki majątku, o których mowa w art. 22a - 22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4”.

Do powołanego przepisu bezpośrednio odnosi się przepis dotyczący zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, spełniających przesłanki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne. Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. „odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów”. Jednocześnie, zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. „odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych”.

Jednocześnie, zgodnie z art. 22h ust. 2 u.p.d.o.f. „podatnicy, z zastrzeżeniem art. 221 i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i - 22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.” Wskazane przepisy stanowią regułę ogólną dotyczącą momentu, od którego podatnik jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych, bądź wartości niematerialnych i prawnych, wartości, od której dokonywane są odpisy amortyzacyjne oraz uprawniają podatnika do wyboru jednej ze wskazanych w u.p.d.o.f. metody amortyzacji. Zasada ta ulega modyfikacji w odniesieniu do nabycia przedsiębiorstwa, ale jedynie w sytuacji, w której przedsiębiorstwo zostało nabyte w drodze wkładu niepieniężnego. Przepisy nie wprowadzają szczególnych uregulowań dotyczących sposobu amortyzacji składników majątku, wchodzących w skład przedsiębiorstwa, które zostało nabyte w drodze umowy darowizny. Tym samym, za uprawnione należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, w przypadku otrzymania przez Spółkę przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny Wnioskodawca, jako wspólnik tej Spółki będzie uprawniony do przyjęcia jednej z dopuszczalnych dla danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej metod amortyzacji oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wskazanych składników majątku od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka wprowadziła je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednocześnie, wskazać należy, że przepisy u.p.d.o.f. nie różnicują zasad amortyzacji ze względu na rodzaj danego środka trwałego, bądź wartości niematerialnej i prawnej. Tym samym, uprawnionym jest twierdzenie Wnioskodawcy, zgodnie z którym wskazane powyżej zasady będą miały zastosowanie do wszystkich składników majątku, otrzymanych przez Spółkę w ramach umowy darowizny w postaci przedsiębiorstwa, które spełniać będą warunki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne.

Ponadto, wskazać należy, że w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a u.p.d.o.f., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Z uwagi na ich nabycie w drodze umowy darowizny, nie znajdzie zastosowania wyłączenie możliwości uznania odpisów amortyzacyjnych za koszty uzyskania przychodów od składników majątku, nabytych nieodpłatnie.

Ad. 2

Prawidłowym jest ustalenie wartości początkowej składników majątku, nabytych przez Spółkę w ramach umowy darowizny w postaci przedsiębiorstwa, spełniających przesłanki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za podlegające amortyzacji środki trwałe oraz wartości niematerialn i prawne (w tym nieruchomości) w wysokości wartości ich wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny, chyba że umowa darowizny wskazuje niższą wartość.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 u.p.d.o.f. „podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.”

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych regulują przepisy art. 22g u.p.d.o.f. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. „za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości”.

W związku z przytoczonym przepisem, w opinii Wnioskodawcy prawidłowym będzie przyjęcie jako wartości początkowej powyżej wskazanych składników majątku, wartości rynkowej wynikającej z treści umowy darowizny, ustalonej zgodnie z wyceną, przeprowadzoną przez biegłego rzeczoznawcę. Powyższe stanowisko potwierdzają następujące interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 września 2014 roku (nr IBPBI/1/415-1041/14/ZK),
  
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 stycznia 2009 roku (nr ILPB1/415-851/08-3/AA),
  
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 listopada 2013 roku (nr ILPB1/415-894/13-4/AA),
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 grudnia 2013 roku (nr ILPB 1/415-1104/13-5/AG),
  
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 lutego 2014 roku (nr IBPBI/1/415-1132/13/AB),
  
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 grudnia 2013 roku (nr IBBPBI/1/415-982/13/AP),
  
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 lipca 2014 roku (nr IBPBI/1/415-451/14/BK).
  
  
  

Ponadto do ustalenia wartości początkowej tych składników majątku zastosowanie znajdzie przepis art. 22g ust. 15 u.p.d.o.f. Zgodnie z powoływanym przepisem „w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn”. Oznacza to, iż w przedmiotowej sprawie, w przypadku nabycia przez Spółkę składników majątku w ramach nabycia przedsiębiorstwa w drodze darowizny, wartość początkową tych składników majątku należy ustalić w takiej wartości, jaka została wskazana w umowie darowizny i składała się na wartość przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 22g ust. 16 u.p.d.o.f. przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3 - 5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Z uwagi na fakt, iż art. 19 u.p.d.o.f. stanowi o obowiązku podatnika wykazywania ceny w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, w wartości rynkowej oraz o uprawnieniu organu podatkowego do szacowania wartości przedmiotu danej umowy, wchodzącej w zakres powoływanego przepisu, zgodnie z wartością rynkową, uprawnionym jest twierdzenie, iż poprawnym będzie wyliczenie wartości przedsiębiorstwa oparte m.in. na wartości poszczególnych jej składników według ich wartości rynkowej. Jak zostało wskazane, wartość rynkowa składników majątku, wchodzących w skład nabytego przez Spółkę przedsiębiorstwa zostanie ustalona przez niezależnego biegłego rzeczoznawcę, która to wartość zostanie wykazana w umowie darowizny. Należy zatem uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, na gruncie powoływanych przepisów będzie on uprawniony do wprowadzenia składników majątku, nabytych przez Spółkę w ramach darowizny przedsiębiorstwa, spełniających na gruncie u.p.d.o.f. definicję środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wartości początkowej, równej wartości rynkowej, oszacowanej przez niezależnego biegłego rzeczoznawcę. Jednocześnie należy wskazać, iż wartość początkowa składników majątku, w tym nieruchomości, stanowiących przedsiębiorstwo, będących przedmiotem przyszłej darowizny, nie może być wyższa od ich wartości rynkowej. Stanowisko to znalazło potwierdzenie, m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, wydanych z upoważnienia Ministra Finansów:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 lipca 2013 roku (nr ILPB1/415-571/13-2/AG);
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 stycznia 2015 roku (nr IBPBI/1/415-1298/14/ŚS);
  
  
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 września 2010 roku (nr IPPB1/415-565/10-2/ES).
  
  

Podsumowując, prawidłowym będzie ustalenie wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w wysokości ich wartości rynkowej, ustalonej przez biegłego rzeczoznawcę, chyba że umowa darowizny określi tę wartość w niższej wysokości. Jednocześnie, wskazać należy, że przepisy u.p.d.o.f. nie różnicują zasad ustalania wartości początkowej ze względu na rodzaj danego środka trwałego, bądź wartości niematerialnej i prawnej. Tym samym, uprawnionym jest twierdzenie Wnioskodawcy, zgodnie z którym wskazane zasady będą miały zastosowanie do wszystkich składników majątku, otrzymanych przez Spółkę w ramach umowy darowizny w postaci przedsiębiorstwa, które spełniać będą warunki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ zauważa, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) zawiera przepis art. 22f ust. 1, który od 1 stycznia 2016 r. jest następującej treści: Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszona upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Powyższa zmiana przepisu nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.