Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPP3.4512.174.2017.2.AP
z 15 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.), uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania faktur wyłącznie w formie elektronicznej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur przechowywanych wyłącznie w formie elektronicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania faktur wyłącznie w formie elektronicznej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur przechowywanych wyłącznie w formie elektronicznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką jawną (dalej: Spółka), której przedmiotem działalności jest m.in. sprzedaż detaliczna odzieży w wyspecjalizowanych sklepach, sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia, prowadzona w sklepach stacjonarnych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), czyli podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 oraz art. 113 ustawy. Sprzedaż opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy (stawką 23 % zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT). Spółka prowadzi księgi rachunkowe.

Spółka w niedalekiej przyszłości zamierza rozpocząć sprzedaż internetową w ramach firmowego sklepu internetowego. Sprzedaż dokonywana będzie głównie na rzecz osób fizycznych (nieprowadzących działalności gospodarczej).

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 16 grudnia 2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177) § 3 ust. 1 pkt 3 zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w załączniku do rozporządzenia. W poz. 38 załącznika do rozporządzenia, określone zostały czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas, takie jak dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres). W związku z powyższym Spółka dokonując bezgotówkowych rozliczeń transakcji w ramach prowadzonego sklepu internetowego zwolniona jest z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Spółka po uzyskaniu zgody nabywcy towaru chce wystawiać faktury w formie elektronicznej i przesyłać je do nabywcy za pomocą poczty elektronicznej. Spółka chciałby również w formie elektronicznej przechowywać faktury, bez konieczności ich drukowania.

W wyniku dokonywanych przez klientów zwrotów towaru (dokonywanych przede wszystkim w ramach odstąpienia od umowy, które to uprawnienie wynika z faktu zawierania umów poza siedzibą przedsiębiorcy), Spółka będzie wystawiać i przesyłać faktury korygujące również w formie elektronicznej za pomocą poczty elektronicznej. W wyniku przesyłania korekty faktury elektronicznej za pomocą poczty elektronicznej, w celu uzyskania prawa do obniżenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, będzie musiała każdorazowo uzyskać potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Może się tak zdarzyć, że po wysłanej przez Spółkę korekcie faktury, nabywca nie potwierdzi jej odbioru, wówczas Spółka zamierza wysłać ponownie za pomocą poczty elektronicznej fakturę korygującą z prośbą o potwierdzenie odbioru przez nabywcę. Spółka przewiduje, że pomimo ponownego wysłania faktury elektronicznej za pomocą poczty elektronicznej z prośbą o potwierdzenie odbioru faktury, nadal nie otrzyma od nabywcy towaru potwierdzenia otrzymania faktury korygującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wystawiane przez Spółkę faktury elektroniczne mogą być archiwizowane w formie elektronicznej bez potrzeby ich drukowania i przechowywania w formie papierowej?
2. Czy w sytuacji zwrotu towarów przez nabywców i wystawieniu przez Spółkę faktur korygujących, po dwukrotnej próbie ich przesłania i nieotrzymaniu potwierdzenia odbioru przez nabywców, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w oparciu o wysłane elektronicznie faktury korygujące ?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

W kwestii ewidencji w formie elektronicznej faktur elektronicznych, należy odnieść się do art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku (Dz. U. z 2016 r. poz. 710) o podatku od towarów i usług, który stanowi, że „podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3”.

Ponadto art. 112a ust. 1 ustawy reguluje kwestię przechowywania dokumentów, stanowiąc, że podatnicy przechowują:

1. wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2. otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

• w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Podatnicy wystawiający faktury elektroniczne, które również w tej formie są archiwizowane mają obowiązek zapewnienia bezzwłocznego dostępu organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej oraz bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z powyższego przepisu wynika, że podatnicy mogą wystawiać faktury elektroniczne, jak również archiwizować je w takiej formie. Stanowisko to potwierdzają liczne interpretacje podatkowe wydane w zbliżonych stanach faktycznych.

Kwestia ewidencji faktur elektronicznych była przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 8 września 2016 r., nr IBPP2/4512-404/16-1/AZ, w której organ wskazał, że „mając na uwadze opis sprawy oraz przepisy regulujące zasady przechowywania dokumentów przytoczone wyżej należy stwierdzić, że dopuszczalne jest przechowywanie przez wnioskodawcę faktur otrzymanych za pomocą opisanego we wniosku sytemu oraz ich udostępnianie organom podatkowym lub kontroli skarbowej wyłącznie w formie elektronicznej.”

W interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 17 czerwca 2014 roku nr IBPP2/443-274/14/ICZ organ wskazał, że „biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz mając na uwadze fakt, że jak wskazano we wniosku proponowana przez wnioskodawcę metoda przesyłania faktur w formie elektronicznej w formacie pdf, jako załącznik do e-maila oraz metoda przechowywania faktur w formacie elektronicznym stanowiącym bazę danych a konwersja formatu elektronicznego faktury (np. z formatu pdf na xml, czy xml na pdf) nie naruszy ani integralności treści faktury, ani autentyczności jej pochodzenia, spełnia warunki autentyczności i integralności, o których mowa w art. 106m ustawy o VAT, oraz pozwala na ich łatwe odszukanie oraz bezzwłoczny dostęp w przypadku kontroli, zatem należy stwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym, przesyłanie oraz przechowywanie faktur w formie elektronicznej, jest zgodne z powyższymi przepisami. Z uwagi na to, że faktury będą przez wnioskodawcę przechowywane w sposób określony w art. 106m - wnioskodawca zapewni autentyczność i integralność treści w okresie do upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego”.

Spółka wskazała, że organy podatkowe dopuszczają także możliwość przechowywania faktur papierowych (otrzymanych w formie papierowej) w formie elektronicznej. Stanowisko takie zaprezentowały organy podatkowe w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 8 stycznia 2016 r., sygn., IPPP2/4512-1052/15-4/AO. Wskazano, że „w kontekście prawa do stosowania wyłącznie elektronicznej archiwizacji otrzymanych faktur zakupowych należy zauważyć, że z powołanych powyżej przepisów wynika, że obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur (otrzymywanych w formie papierowej) w formie elektronicznej w dowolny sposób, np. w formie zapisu elektronicznego na elektronicznych nośnikach danych. Jednakże sposób ten, jak wymaga ustawodawca, ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Nie ma przy tym normatywnych przeszkód do istnienia systemu „mieszanego”, a wymogiem przechowywania faktury jest zachowanie jej oryginalnej postaci gwarantującej autentyczność pochodzenia i integralność treści, a ten warunek spełnia także przechowywanie faktury w formie elektronicznej, tj. w formie obrazu elektronicznego, pozwalającego na każdorazowe odtworzenie formy papierowej na żądanie organu podatkowego, w jej oryginalnej postaci.”

W związku z powyższym, zdaniem Spółki wydaje się uprawnione twierdzenie, że skoro nawet faktury papierowe mogą być przechowywane w formie elektronicznej, to tym bardziej przechowywanie w formie elektronicznej faktur elektronicznych nie powinno budzić wątpliwości organów podatkowych.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki archiwizacja elektroniczna faktur elektronicznych jest działaniem prawidłowym. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że przechowywanie w takiej formie faktur elektronicznych powinno, jak podkreślają organy podatkowe, zapewniać możliwość ich łatwego odszukania oraz bezzwłoczny dostęp w przypadku kontroli. Bez względu na sposób, w jakim następuje przesyłanie i archiwizowanie faktur, Spółka będzie miała obowiązek zapewnić organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej bezzwłoczny dostęp do tych dokumentów. W przypadku kiedy Spółka będzie przechowywać faktury w formie elektronicznej, będzie miała obowiązek zapewnienia poboru tych dokumentów i przetwarzania danych w nich zawartych. Aby uznać fakturę za elektroniczną niezbędne jest by pozostawała ona w formacie elektronicznym zarówno w momencie jej wystawienia, jak i otrzymania.

Mając powyższe na uwadze Spółka stwierdziła, że nie ma konieczności przechowywania faktur elektronicznych w formie papierowej.

Ponadto zasady przechowywania dokumentów księgowych, w tym faktur elektronicznych, określają przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047). Artykuł 73 ustawy o rachunkowości stanowi, że dowody księgowe mogą być przechowywane na informatycznych nośnikach danych, które pozwalają zachować w trwałej i niezmienionej postaci zawartość dowodów. Ponadto warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku.

Zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy księgi rachunkowe należy wydrukować nie później niż na koniec roku obrotowego. Za równoważne z wydrukiem uznaje się przeniesienie treści ksiąg rachunkowych na informatyczny nośnik danych, zapewniający trwałość zapisu informacji, przez czas nie krótszy od wymaganego dla przechowywania ksiąg rachunkowych. W związku z powyższym, nie ma konieczności wydrukowania ksiąg rachunkowych a jedynie przeniesienie treści ksiąg rachunkowych na informatycznych nośnikach danych, zapewniających trwałość zapisu informacji, co wynika wprost z przepisów ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym należy uznać przechowywanie faktur elektronicznych w formie elektronicznej za prawidłowe. Podkreślić jednak należy, że ważne jest, aby dokumenty księgowe przechowywać w takiej formie, która zabezpieczy je przed zmianą danych oraz umożliwi bezzwłoczny wgląd w treść dokonywanych zapisów i wydruk wszystkich danych w porządku chronologicznym, zgodnie ze wzorem ksiąg, jeśli zażądają tego organy podatkowe.

Ad. 2

W kwestii przesyłania faktur korygujących Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z przepisami prawa obowiązek wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż towarów lub usług wynika z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT. Fakturę wystawia się, w co najmniej 2 egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży. W przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej: podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy, zgodnie z art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy. Artykuł 106n ustawy stanowi, że stosowanie faktury elektronicznej wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy o VAT faktura to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Zaś faktura elektroniczna to zgodnie z art. 2 pkt 32 ustawy, faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

W przypadku, gdy po wystawieniu faktury dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, podatnik wystawia fakturę korygującą jak stanowi art. 106j ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy „w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1 -3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy a określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.” Ustawodawca nie sprecyzował w przepisach ustawy o VAT, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. W związku z powyższym należy przyjąć, że potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej, może być dokonane w dowolnej formie. Istotne jest tylko posiadanie informacji, z której jednoznacznie wynikać będzie, że nabywca otrzymał fakturę korygującą. Dopuszczalne są, zatem wszelkie formy, które jednoznacznie będą potwierdzały okoliczność dostarczenia faktury korygującej. W przypadku dostarczenia faktury korygującej w formie elektronicznej wymagane jest potwierdzenie przesłania faktury korygującej - potwierdzenie odbioru faktury korygującej drogą elektroniczną. Podkreślić należy, że z wymienionych wyżej przepisów wynika konieczność podejmowania przez podatnika działań mających na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Artykuł 29a ust. 15 pkt 4 ustawy stanowi, że warunkiem posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:, (...) - gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. W tej sytuacji uznać należy, że Spółka będzie mogła obniżyć podstawę opodatkowania, gdy z posiadanej dokumentacji będzie wynikało, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym należy uznać, iż nabywca będzie posiadał taką wiedzę, gdyż zwróci towar, a sprzedawca (Spółka) odda pieniądze. W przypadku faktur elektronicznych w momencie otrzymania potwierdzenia odbioru przez nabywcę elektronicznej faktury korygującej. Jednakże brak potwierdzenia po powtórnej próbie wysłania wiadomości z fakturą korygującą nie pozbawi Spółki prawa do obniżenia podatku należnego. Spółka będzie mogła to zrobić, gdy z posiadanej dokumentacji będzie wynikało, że nabywca wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie to okoliczność zwrotu towaru przez nabywcę oraz zwrot pieniędzy przez sprzedawcę (spółkę). Wskazać ponadto należy, że oprócz ponownego wysłania korekty faktury do nabywcy towaru, spełnią się inne przesłanki, które pozwolą na uznanie próby doręczenia faktury korygującej za prawidłową, a mianowicie w wyniku zwrotu towarów przez nabywcę, Spółka zwróci temu nabywcy pieniądze. W związku, z czym zdaniem Spółki nie ma przeszkód, aby uznać, że transakcja zostanie zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi na fakturze korygującej i Spółka będzie mieć prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w związku z realizacją uprawnień nabywcy do odstąpienia od umowy sprzedaży zawartej poza siedzibą przedsiębiorcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazuje się, że interpretację wydano przy założeniu, że Wnioskodawca pomimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej posiada informację, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, ze transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Końcowo należy zaznaczyć, że weryfikacja prawidłowości stosowanego przez Spółkę systemu przechowywania faktur w formie elektronicznej oraz wypełnienia warunków zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur elektronicznych wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego. Zatem ostatecznej weryfikacji może dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli celno-skarbowej w toku kontroli podatkowej lub celno-skarbowej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.