Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.185.2017.1.JK
z 15 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada akcje spółek publicznych notowanych na Giełdzie Papierów, w tym S S.A., T S.A., P S.A. E S.A., o wartości przekraczającej 70 mln zł (siedemdziesiąt milionów złotych) - (na dzień sporządzenia niniejszego wniosku) i także objął 25 240 000 (dwadzieścia pięć milionów dwieście czterdzieści tys.) akcji w spółce niepublicznej „A” S.A. z/s we W (KRS, REGON, NIP). Akcje serii B (pięć milionów sztuk), serii C (pięć milionów sztuk), serii D (pięć milionów sztuk) i serii E (dziesięć milionów sztuk) zostały objęte po dokonaniu podwyższenia kapitału zakładowego w drodze zmiany statutu i emisji nowych akcji. Objęcie akcji nastąpiło w drodze subskrypcji prywatnej w wyniku której, Wnioskodawca objął 25 000 000 (dwadzieścia pięć milinów sztuk akcji po cenie nominalnej 1 PLN) co zostało potwierdzone wpisami do KRS.

Wnioskodawca pokrył akcje w całości wkładem pieniężnym, przed zarejestrowaniem podwyższenia kapitału zakładowego spółki.

Spółka „A” S.A. planowała ubiegać się o dopuszczenie i wprowadzenie akcji do obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A. jednak plany te zostały przekreślone wobec ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu (postanowienie z dnia 23 stycznia 2013 r. sygn. akt), a następnie poprzez zmianę sposobu prowadzenia upadłości z możliwością zawarcia układu, na upadłość likwidacyjną (postanowienie z dnia 1 lipca 2014 roku. sygn. akt.).

Postępowanie upadłościowe trwa już trzy lata. Syndyk dalej nie doprowadził do spieniężenia głównych składników majątku i brak jest perspektyw aby w najbliższej przyszłości miało to nastąpić.

Wnioskodawca mając powyższe na względzie oraz brak perspektywy uzyskiwania zamierzonych dochodów z posiadanych akcji w spółce „A” S.A. w upadłości likwidacyjnej, a także nie chcąc posiadać dłużej w „portfelu” akcji spółki w upadłości likwidacyjnej, zamierza zbyć większość akcji za cenę znacznie poniżej ich wartości nominalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób Wnioskodawca ma wykazać poniesienie kosztów na zakup akcji w podwyższonym kapitale zakładowym spółki „A” S.A.?
2. W jaki sposób Wnioskodawca ma udokumentować poniesienie straty z tytułu zbycia akcji w spółce „A” S.A.?
3. Czy stratą Wnioskodawcy będzie różnica pomiędzy wartością nominalną akcji objętych wskutek podwyższenia kapitału zakładowego spółki „A” S.A. a wartością uzyskanej ceny z tytułu odpłatnego zbycia tych akcji?
4. Czy Wnioskodawca ma prawo do rozliczenia straty uzyskanej z odpłatnego zbycia akcji spółki „A” S.A. w upadłości likwidacyjnej z/s we Wrocławiu, z dochodami uzyskiwanymi z innych źródeł, czy tylko z dochodami uzyskiwanymi ze źródeł przychodu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o pdof?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dla udokumentowania poniesienia kosztów związanych z objęciem akcji w podwyższonym kapitale zakładowym spółki „A” S.A., wystarczające jest oświadczenie zarządu, które stanowiło podstawę do złożenia wniosku o rejestrację podwyższonego kapitału zakładowego spółki, oraz postanowienie o zarejestrowaniu podwyższonego kapitału zakładowego spółki. Powyższe dokumenty, są wystarczające do wykazania (obliczenia) wysokości nakładów poniesionych celem objęcia akcji w podwyższonym kapitale zakładowym. Zgodnie z art. 441 § 4 kodeksu spółek handlowych podwyższenie kapitału zakładowego następuje z chwilą wpisania do rejestru. Oznacza to, że finalnym potwierdzeniem poniesienia nakładów związanych z objęciem akcji w podwyższonym kapitale, był fakt rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego spółki „A” S.A przez Sąd Rejestrowy. W związku z tym, że akcje Wnioskodawcy w spółce „A” S.A. w upadłości likwidacyjnej nie są notowane na giełdzie i mają charakter akcji imiennych, do udokumentowania straty poniesionej z ich sprzedaży wystarczające będzie posiadanie umowy sprzedaży dla celów dowodowych sporządzonej na piśmie z podpisami notarialnie poświadczonymi, zawierające cenę sprzedaży, oświadczenie Wnioskodawcy o przeniesieniu akcji na nabywcę, ponadto przeniesienie posiadania akcji w trybie art. 339 K.S.H, oraz wpis nabywcy do księgi akcyjnej spółki.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca dokona odpłatnego zbycia akcji upadłej spółki poza obrotem giełdowym – na podstawie umowy pisemnej zawartej na sprzedaż tych akcji – to wówczas na podstawie zapisu art. 9 ust. 2 i 3 w związku z ust. 6 ustawy o pdof – kwota uzyskana z odpłatnego zbycia tych akcji pomniejszona o koszty ich nabycia (art. 30b ust. 2 ww. ustawy o pdof) stanowi podstawę do opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ponieważ koszty nabycia (objęcia) tych akcji będą przekraczały znacznie przychód uzyskany z ich sprzedaży, to wówczas wystąpi duża strata.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody te jak i związane z nimi koszty uzyskania przychodów, należy rozliczać w ramach odrębnego źródła przychodu jakim są kapitały pieniężne, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdof. Wynik finansowy uzyskany z tytułu tych transakcji należy zatem wykazać w rozliczeniu rocznym składanym na formularzu PIT-38. Poniesioną stratę Wnioskodawca może rozliczyć wyłącznie w ramach tego samego źródła przychodu, z którego została ona poniesiona. Jak stanowi art. 9 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Innymi słowy strata ze sprzedaży akcji spółki „A” S.A. w upadłości likwidacyjnej, będzie mogła być rozliczona w najbliższych 5 kolejnych następujących po sobie latach podatkowych, a dochodami uzyskiwanymi w tych latach ze źródła przychodu określonego w art. 17 ust.1 pkt 6 ustawy o pdof, czyli ze sprzedaży innych akcji oraz papierów wartościowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032, dalej również jako updof), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, iż źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) – c).

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

W myśl art. 30b ust. 1 updof, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem, o którym mowa powyżej jest – stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 4 cyt. ustawy – różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany akcje będące przedmiotem zbycia nabył za w zamian za wkład pieniężny.

Tak więc zastosowanie dla ustalenia kosztów uzyskania przychodu w przedmiotowej sprawie ma art. 23 ust. 1 pkt 38, który stanowi, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Stosownie do powyższego przepisu, kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia akcji będą wydatki poniesione przez akcjonariuszy na objęcie lub nabycie akcji. Skoro w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabył 25 000 000 sztuk akcji po cenie nominalnej 1 zł w zamian za wkład pieniężny, stwierdzić należy, że kosztem uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży omawianych akcji będzie kwota wydatkowana na ich nabycie.

W myśl art. 9 ust. 2 updof, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z ust. 3 tego samego przepisu podatnik ma prawo o wysokość tej straty obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W myśl art. 9 ust. 6 updof, ustęp 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, a także z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że stratą Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie – o ile w danym roku podatkowym nie uzyska on innych przychodów z tego samego źródła – będzie różnica pomiędzy wartością wydatków poniesionych na nabycie akcji a wartością ceny uzyskanej z tytułu odpłatnego zbycia tych akcji. Ową stratę Wnioskodawca może rozliczyć – w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych – w ramach tego samego źródła przychodu, z którego została ona poniesiona.

Z treści wniosku wynika, że wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się również do sposobu udokumentowania nabycia zbywanych akcji oraz wysokości poniesienia straty.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie narzuca sposobu dokumentowania ww. sytuacji.

W myśl natomiast art. 180 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Dowodami w postępowaniu podatkowym – w myśl art. 181 ww. ustawy – mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

Oznacza to, że – zgodnie z zasadami postępowania dowodowego wynikającymi z wskazanych wyżej przepisów Ordynacji podatkowej i nie przewidującymi formalnej teorii dowodów – w przypadku wszczęcia postępowania podatkowego, strona może wykazywać okoliczności faktyczne sprawy wszystkimi rodzajami dowodów, a organ podatkowy zobligowany jest do ich przeprowadzenia i oceny. Tak więc w myśl art. 180 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa na dowód nabycia akcji i poniesienia straty można przedłożyć oświadczenie zarządu, które stanowiło podstawę do złożenia wniosku o rejestrację podwyższonego kapitału zakładowego spółki, oraz postanowienie o zarejestrowaniu podwyższonego kapitału zakładowego spółki, umowę sprzedaży akcji dla celów dowodowych sporządzonej na piśmie z podpisami notarialnie poświadczonymi, zawierającą cenę sprzedaży, oświadczenie Wnioskodawcy o przeniesieniu akcji na nabywcę itp. Ostateczna ocena materiału dowodowego i jego wiarygodności należeć będzie jednak zawsze do organu prowadzącego postępowanie podatkowe.

Mając na uwadze powyższą konstatację stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.