2017.09.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.270.2017.1.WN
z 6 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 5 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania, że usługa sekurytyzacji wierzytelności świadczona przez C. na rzecz Wnioskodawcy (Zainteresowanego będącego stroną) jest usługą zwolnioną z podatku VAT - jest prawidłowe,
uznania, że usługobiorca usługi sekurytyzacyjnej świadczonej przez zagraniczną SPV będzie zobowiązany do rozpoznania importu usług zwolnionych z VAT, a po stronie usługodawcy mającego siedzibę za granicą, obowiązek rozpoznania tej transakcji na potrzeby polskiego VAT, nie wystąpi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2017 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że usługa sekurytyzacji wierzytelności świadczona przez C. na rzecz Wnioskodawcy (Zainteresowanego będącego stroną) jest usługą zwolnioną z podatku VAT oraz uznania, że usługobiorca usługi sekurytyzacyjnej świadczonej przez zagraniczną SPV będzie zobowiązany do rozpoznania importu usług zwolnionych z VAT, a po stronie usługodawcy mającego siedzibę za granicą, obowiązek rozpoznania tej transakcji na potrzeby polskiego VAT, nie wystąpi.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest podmiotem, mającym siedzibę w Polsce, należącym do grupy X, specjalizującej się w finansowaniu przedsiębiorstw w zakresie leasingu maszyn i urządzeń. Spółka prowadzi działalność w zakresie finansowania przedsiębiorstw poprzez zawieranie (jako leasingodawca) umów leasingu finansowego i operacyjnego oraz umów najmu i umów pożyczek. Spółka jest czynnym, zarejestrowanym w Polsce, podatnikiem podatku VAT.

W celu pozyskania finansowania prowadzonej działalności leasingowej Spółka zamierza przeprowadzić transakcję sekurytyzacyjną („Sekurytyzacja”) poprzez przystąpienie do obecnie istniejącego programu sekurytyzacji prowadzonego przez XY. Omawiana Sekurytyzacja będzie więc częścią transakcji sekurytyzacyjnej, w której obecnie uczestniczy Z. GMBH, i do której przystąpi Spółka jako dodatkowy sprzedający.

W ramach planowanej Sekurytyzacji Spółka zamierza zawrzeć z C. S.A. (spółka celowa z siedzibą w Luksemburgu;) umowę nabycia wierzytelności z umów leasingu oraz najmu (dalej: „Umowa”). C. jest podmiotem celowym, wykorzystywanym w transakcjach sekurytyzacyjnych aranżowanych przez Z. (nabywa również wierzytelności od Z. GmbH), którego celem będzie w szczególności przeprowadzenie transakcji Sekurytyzacji nakierowanej na zapewnienie finansowania Spółce. C. jest spółką akcyjną będącą podmiotem wyspecjalizowanym w transakcjach sekurytyzacyjnych i podlegającym szczególnej regulacji luksemburskiej ustawy o sekurytyzacji (Luxembourg Securitisation Law). Spółka nie jest powiązana kapitałowo z C.

Zgodnie z Umową C. będzie nabywać od Spółki, bez regresu, pakiety wierzytelności wynikających z zawartych przez Spółkę umów leasingu operacyjnego i finansowego jak również z umów najmu (łącznie: „Umowy Finansowania”). Wierzytelności będą wynikały z opłat ponoszonych przez korzystających w podstawowym okresie Umów Finansowania („Wierzytelności”). Wierzytelności, wyodrębnione w oparciu o kryteria wskazane w Umowie (tzw. Eligibility Criteria), będą przenoszone na C. na podstawie umowy przelewu zdefiniowanej w art. 509 Kodeksu Cywilnego. Pomimo cesji Wierzytelności Umowy Finansowania nie wygasną pomiędzy ich dotychczasowymi stronami (tj. ich stronami pozostaną X jako finansujący oraz klienci Spółki jako korzystający) i tym samym Spółka będzie w dalszym ciągu świadczyć klientom usługi leasingu oraz najmu.

Wierzytelności będą na dzień zawierania Umowy, wierzytelnościami niewymagalnymi. Nie będą stanowiły tzw. „złych długów”, co więcej, na dzień zawierania Umowy, nie będą istniały przesłanki do uznania tych Wierzytelności za zagrożone nieściągalnością. W wyniku Umowy, na C. nie zostanie przeniesiona definitywnie własność przedmiotów Umów Finansowania. Aczkolwiek w celu zabezpieczenia C. przed ryzykiem upadłości X zostanie ustanowione zabezpieczenie w postaci przewłaszczenia na zabezpieczenie przedmiotów Umów Finansowania. Celem takiego zabezpieczenia nie będzie jednakże definitywne przeniesienie własności przedmiotów Umów Finansowania, w tym leasingu na C., lecz jedynie przewłaszczenie tych przedmiotów na zabezpieczenie.

Sekurytyzacja będzie miała charakter finansowania rewolwingowego (odnawialnego). Oznacza to, że na podstawie Umowy, w okresie jej trwania, Spółka będzie miała prawo, w określonych w Umowie datach i na określonych w Umowie warunkach, składać oferty sprzedaży pakietów Wierzytelności. Jednocześnie C. będzie zobowiązany do ich nabycia po spełnieniu określonych warunków. Tym samym w ramach Sekurytyzacji C. będzie zapewniał finansowanie Umów Finansowania istniejących na dzień zawarcia Umowy, jak również Umów Finansowania, które zostaną zawarte w trakcie trwania Umowy.

Środki niezbędne do zapłaty Spółce wynagrodzenia za nabyte Wierzytelności (czyli kwota finansowania udzielonego Spółce) zostaną pozyskane przez C. poprzez emisję dłużnych papierów wartościowych zabezpieczonych na nabytych przez C. Wierzytelnościach oraz rzeczach będących przedmiotem Umów Finansowania. Emisja zostanie przeprowadzona przez C. i/lub C. LLC - spółki celowe wykorzystywane do pozyskiwania środków na finansowanie transakcji sekurytyzacyjnych poprzez emisję zabezpieczonych papierów dłużnych (tzw. Asset-Backed Commercial Papers). Środki z emisji zostaną przekazane C. celem zapłaty ceny za nabywane w ramach Sekurytyzacji pakiety Wierzytelności. Ponadto, część kwoty finansowania może zostać pozyskana z linii kredytowej.

W zamian za nabywane wierzytelności C. będzie płacił Spółce określoną w Umowie cenę w wysokości ustalonej jako wartość nominalna Wierzytelności pomniejszona o ustalone w Umowie dyskonto (obliczone w oparciu o przyjęte przez strony wskaźniki oraz na podstawie ustalonego przez nie wzoru). Płatność za nabywane Wierzytelności będzie następować w momencie zakupu konkretnych pakietów Wierzytelności.

Spółka będzie natomiast zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia na rzecz C. w zamian za świadczoną usługę w ramach Sekurytyzacji. Wynagrodzenie płacone przez Spółkę na rzecz C. będzie ustalone w takiej wysokości aby zapewnić C. odpowiednie środki na pokrycie kosztów pozyskania i obsługi zadłużenia z tytułu emisji papierów dłużnych czy linii kredytowej (takie jak odsetki i w przypadku papierów dłużnych, prowizję od emisji) oraz pokrycie innych kosztów związanych z działalnością C. (koszty administrowania programem Sekurytyzacji, wsparcia IT czy serwisowania). Założeniem Sekurytyzacji jest bowiem aby wynagrodzenie płacone na rzecz C. przez Spółkę pokryło wszelkie koszty Sekurytyzacji.

Z kolei dyskonto przy sprzedaży Wierzytelności oraz tzw. rezerwy pieniężne mają służyć zabezpieczeniu C. przed ryzykami wynikającymi z Sekurytyzacji (takimi jak np. ryzyko niewypłacalności leasingobiorców, czy też ryzyko braku środków na pokrycie kosztów Transakcji). Część wynagrodzenia (zarówno dyskonta i rezerwy) niewykorzystana na pokrycie kosztów działalności C. wynikających ze zmaterializowania się powyższych ryzyk zostanie zwrócona Spółce. Z ekonomicznego punktu widzenia, powyższe mechanizmy mają na celu, aby C. jako spółka celowa był zabezpieczony przed powyższymi ryzykami, a ich finansowe koszty zostały również poniesione efektywnie przez Spółkę.

W czasie trwania programu Sekurytyzacji C. otrzymywać będzie należności wpływające od klientów Spółki z tytułu Wierzytelności nabytych w ramach Sekurytyzacji (włączając w to dyskonto) oraz wynagrodzenie od Spółki. Jednocześnie, C. zobowiązana będzie do wypłaty określonych świadczeń (odsetek lub podobnych), na rzecz podmiotów finansujących i świadczących usługi.

Należy również zaznaczyć, iż podmiotem, który zajmował się będzie obsługą nabytych w ramach Sekurytyzacji przez C. Wierzytelności (tzw. serwiserem), pozostanie Spółka (jako zbywca sekurytyzowanych Wierzytelności). Spółka, pozostając stroną Umów Finansowania, na podstawie Umowy (klauzul dotyczących tzw. serwisowania) będzie zajmowała się administrowaniem Wierzytelnościami, tj. w szczególności przyjmowaniem płatności od klientów (leasingobiorców będących dłużnikami C.), przekazywaniem tych płatności na rzecz C., identyfikowaniem uzyskiwanych płatności, wzywaniem do zapłaty w przypadku opóźnienia, egzekwowaniem spłat na drodze postępowań sądowych, czy prowadzeniem rejestrów Wierzytelności. Spółka będzie otrzymywała odrębne wynagrodzenie za powyższe czynności.

W ramach transakcji Sekurytyzacji dojdzie również do ustanowienia tzw. serwisera zastępczego (Back-up servicer), którego rolą będzie natychmiastowe zastąpienie Spółki w roli serwisera w sytuacji, gdy Spółka nie mogłaby pełnić swojej funkcji w tym zakresie, w szczególności na skutek ewentualnej upadłości. Celem powołania takiego podmiotu do świadczenia usług administracyjnych w odniesieniu do Wierzytelności, jest zapewnienie ciągłości w ściąganiu Wierzytelności od leasingobiorców. Jest to istotny element ze względu na fakt, iż kwoty uzyskane z Wierzytelności mają służyć do obsługi finansowania uzyskanego przez C. poprzez emisję papierów dłużnych lub z kredytu.

Podsumowując, usługę świadczoną przez C. w ramach Sekurytyzacji na rzecz X można zdefiniować jako nowoczesną technikę finansowania, w ramach której, w zamian za wynagrodzenie zapewniające finansowanie działalności Spółki, określone pakiety Wierzytelności Spółki z tytułu Umów Finansowania wraz z generowanymi przez nie przyszłymi strumieniami płatności zostają wyodrębnione z przedsiębiorstwa Spółki i przeniesione na C. C. z kolei pozyskuje finansowanie zewnętrzne poprzez emisję (za pośrednictwem C.S.A. i/lub C. LCC) atrakcyjnie oprocentowanych (ze względu na ograniczenie ryzyka związanego z finansowaniem wyłącznie do puli aktywów przeniesionych na C.) instrumentów dłużnych oraz na podstawie umowy linii kredytowej. Opisana transakcja Sekurytyzacji jest skomplikowaną operacją finansową, zawierającą wiele istotnych elementów, które są nieodzowne do jej przeprowadzenia. Transakcja nie polega wyłącznie na samej cesji Wierzytelności do C. Równie istotne jest uzyskanie finansowania przez C. poprzez emisję papierów dłużnych, zagwarantowanie skutecznej obsługi i administrowania sekurytyzowanych Wierzytelności i w konsekwencji realizację zobowiązań finansowych C. wobec podmiotów finansujących. Celem sekurytyzacji nie jest pozbycie się przez Spółkę Wierzytelności, poprzez ich sprzedaż do C., celem windykacji, lecz wdrożenie szczególnego instrumentu finansowego, pozwalającego Spółce na uzyskiwanie środków finansowych przed datą wymagalności Wierzytelności.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania:

Czy przelew Wierzytelności przez Spółkę do C. w ramach transakcji sekurytyzacyjnej, stanowi usługę świadczoną przez C. na rzecz Spółki, podlegającą zwolnieniu z podatku VAT?
Czy Spółka będzie podatnikiem w odniesieniu do usługi sekurytyzacyjnej, świadczonej przez C., zobowiązanym do rozpoznania tej transakcji jako importu usług dla celów podatku VAT w Polsce, a w konsekwencji C. nie będzie zobowiązana do rozpoznania przedmiotowej transakcji dla celów polskiego podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (grupy zainteresowanych) przyporządkowane do pytania (poszczególnych pytań).

Przelew Wierzytelności przez Spółkę do C. w ramach transakcji sekurytyzacyjnej, stanowi usługę świadczoną przez C. na rzecz Spółki, podlegającą zwolnieniu z podatku VAT.
W odniesieniu do usługi sekurytyzacyjnej, świadczonej przez C., Spółka będzie podatnikiem zobowiązanym do rozpoznania tej transakcji jako importu usług dla celów podatku VAT w Polsce, a w konsekwencji C. nie będzie zobowiązana do rozpoznania przedmiotowej transakcji dla celów polskiego podatku VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemające osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W doktrynie i orzecznictwie zostały wypracowane warunki, których zaistnienie musi być zweryfikowane dla uznania, iż określona transakcja stanowi usługę dla celów VAT. Niniejsze warunki obejmują:

działalnie w charakterze podatnika w ramach danej transakcji, czyli konieczność uznania danej czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej,
odpłatność, czyli istnienie bezpośredniego związku między świadczeniem a płatnością,
istnienie konsumenta danej usługi, czyli podmiotu odnoszącego korzyść w wyniku jej świadczenia,
istnienie stosunku prawnego, będącego podstawą realizacji danej usługi.

W wyniku analizy przedmiotowej transakcji Sekurytyzacji, należy stwierdzić, iż wyżej wymienione warunki zostały w odniesieniu do niej spełnione, co pozwała uznać świadczenie C. na rzecz Spółki za usługę w rozumieniu ustawy o VAT, polegającą na zapewnieniu finansowania i przekazania go Spółce tytułem zapłaty ceny za Wierzytelności. C. będzie podmiotem świadczącym usługę, a Spółka jej konsumentem. Wystąpi również element odpłatności, gdyż C. otrzyma od Spółki wynagrodzenie w wysokości dyskonta oraz prowizji.

W ocenie Wnioskodawców, usługa świadczona przez C., będzie stanowiła usługę zwolnioną z VAT. Zwolnienia dla usług finansowych przewidziane są w art. 43 ustawy o VAT. W tym zakresie:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Na podstawie powyższych przepisów, w opinii Wnioskodawców zasadnym jest rozpatrywanie omawianej usługi w pierwszej kolejności w kontekście zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT. Wynika to z okoliczności, że sekurytyzacja ma na celu zapewnienie Spółce finansowania przez C., poprzez nabycie Wierzytelności i pozyskanie finansowania w szczególności z emisji papierów dłużnych, co oznacza, że zasadniczą istotą nabywanej usługi jest uzyskanie finansowania, a zatem cel jest analogiczny do celu udzielenia kredytu lub pożyczki, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Należy przy tym wskazać, iż zastosowanie wspomnianego artykułu nie może być ograniczane jedynie do finansowania w formie pożyczki lub kredytu, lecz zwolnienie w nim przewidziane powinno mieć zastosowanie także do innych form finansowania. Przepis ten stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej („Dyrektywa VAT”). Zgodnie z tą regulacją, państwa członkowskie zwalniają z podatku VAT „udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę”.

Udzielenie kredytu nie zostało zdefiniowane w ustawie, ani w prawie wspólnotowym, jednak orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazuje na szerokie zastosowanie niniejszego zwolnienia. Potwierdza to m. in. orzeczenie w sprawie C-281/91 pomiędzy Muysen De Winter’s Bouw-en Aannemingsbedrijf BV a Staatssecretaris van Financien (Holandia), w którym Trybunał wskazał, iż „udzielenie kredytu i pośrednictwo kredytowe jest w zasadzie pojęciem wystarczająco szerokim, aby uwzględniać kredyt udzielony przez dostawcę towarów w formie odroczenia płatności”. Skoro zatem kredyt kupiecki może zostać uznany za udzielenie kredytu w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, to finansowanie w formie sekurytyzacji również można uznać za wchodzące w zakres tego pojęcia i podlegające przedmiotowemu zwolnieniu.

Dlatego też, w świetle przepisów ustawy o VAT nieuzasadnione byłoby ograniczanie zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT tylko do kredytu, bądź pożyczki, ale powinno ono mieć zastosowanie również do każdego innego instrumentu finansowego, którego celem jest pozyskanie środków finansowych, w tym do sekurytyzacji.

Istnieją również argumenty za traktowaniem usługi sekurytyzacji jako usługi w zakresie długów i podlegającej zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Tak też istotę zwolnienia omawianej kategorii usług postrzega się w części interpretacji podatkowych, w których wskazuje się, że „usługę świadczoną przez SPV polegającą na nabyciu Wierzytelności i zapewnieniu Zainteresowanemu finansowania potraktować należy jako usługę pośrednictwa finansowego, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT i do której nie mają zastosowania wyłączenia wskazane w art. 43 ust. 15 ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, iż jakkolwiek celem planowanego procesu sekurytyzacji jest uzyskanie przez Wnioskodawcę środków finansowych, to z uwagi na związek procesu sekurytyzacji z wierzytelnościami stanowiącymi „długi” oraz obligacjami skutkującymi powstaniem długu emitenta, zasadne jest ocenianie sekurytyzacji jako usługi pośrednictwa finansowego określonej w ww. art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, nie zaś jako swojego rodzaju pożyczki udzielonej Zainteresowanemu.” (tak: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji o sygnaturze IPPP2/443-441/11/12-9/S/MM).

Jednocześnie, do planowanej transakcji sekurytyzacyjnej nie znajdzie zastosowanie wyłączenie wynikające z art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, który przewiduje, że zwolnienia określone w art. 43 Ustawy o VAT nie mają zastosowania do czynności ściągania długów, w tym do factoringu.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji usługi ściągania długów czy też faktoringu.

Należy przyjąć, że usługi ściągania długów obejmują wyłącznie świadczenie usług windykacji wierzytelności na podstawie odpowiedniej umowy. Wykonanie usługi ściągania długów zakłada istnienie dwóch podmiotów, które zawarły transakcję, na podstawie której usługodawca zobowiązuje się do ściągnięcia długu (dochodzenia spłaty wierzytelności) w zamian za umówione wynagrodzenie.

Natomiast w praktyce usługa faktoringowa ma charakter złożony i obok podstawowej czynności, jaką jest przelew wierzytelności, przedmiotem faktoringu strony czynności czynią szereg usług, jakie podmiot faktoringowy ma wykonać na rzecz przedsiębiorcy. Nazywane są one czynnościami dodatkowymi. Owe dodatkowe czynności podmiotu faktoringowego o charakterze usługowym obejmują m.in.: przyjmowanie ryzyka wypłacalności dłużników, windykację należności, finansowanie przez dyskonto, udzielanie pożyczek, monitorowanie dłużników, wypłacanie zaliczek na poczet przyszłych należności, sporządzanie i wysyłanie monitów w przypadku nieterminowej zapłaty ze strony dłużników, okresowe sprawdzanie stanu wypłacalności dłużników, kierowanie upomnień do dłużników opieszałych.

W niniejszej sprawie C. będzie dokonywał transakcji sekurytyzacji mających na celu zapewnienie finansowania podmiotowi zbywającemu wierzytelności tj. Spółce. Podmiot ten będzie działał jako podmiot dedykowany dla usprawnienia zarządzania płynnością finansową i w ramach czynności sekurytyzacyjnych nabywać będzie m.in. pakiety wierzytelności niewymagalnych od Spółki. Zatem, należy stwierdzić, że zamiarem stron nie jest transfer ciężarów związanych z windykacją należności (ściąganiem długów) ze Spółki na C. Cesji wierzytelności na warunkach opisanych w niniejszym wniosku nie należy kwalifikować do usług faktoringu. W ich ramach bowiem faktor dokonując nabycia wierzytelności zobowiązuje się do świadczenia na rzecz faktoranta różnorodnych czynności, które przykładowo mogą obejmować: przejmowanie ryzyka wypłacalności dłużników, windykację należności, finansowanie przez dyskonto czy udzielanie pożyczek. Tym samym usługa faktoringu polegałaby na „wyręczaniu” cedenta z czynności zmierzających do odzyskania długu. Tymczasem cesja wierzytelności w ramach umowy sekurytyzacji nic obejmuje dodatkowych czynności wykonywanych przez C. na rzecz Spółki. Celem, dla jakiego zawierana jest transakcja (nabycie wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacji) jest przede wszystkim udzielanie finansowania na rzecz Spółki.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż usługi świadczone przez C. na rzecz Spółki polegające na sekurytyzacji Wierzytelności wynikających z zawieranych przez Spółkę Umów Finansowania, są usługami zwolnionymi z podatku VAT. Stanowisko to znajduje potwierdzenie orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w interpretacjach indywidualnych, wydawanych w porównywalnych stanach faktycznych, przykładowo:

w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 października 2016 r., sygn. IPPP1/4512-612/16-2/AS, w którym organ potwierdził, że „celem transakcji zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a SPV nie będzie czynność zbycia wierzytelności (uwolnienie się od konieczności odzyskania środków pieniężnych od dłużników), lecz uzyskanie przez Wnioskodawcę finansowania, czyli określonych środków pieniężnych z innego źródła niż splata zaciągniętych kredytów wraz z należnymi odsetkami. Zatem istotą przedmiotowej transakcji będzie uzyskanie przez Wnioskodawcę finansowania w celu prowadzenia działalności na rynku bankowym. W konsekwencji, usługę świadczoną przez SPV polegającą na nabyciu wierzytelności i zapewnieniu Wnioskodawcy finansowania potraktować należy jako usługę w zakresie długów, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2016 r., sygn. IPPP1/4512-608/16-3/MPe, w którym organ potwierdził, że „rozciągnięcie przez ETS pojęcia „udzielenia kredytu” nawet na odroczenie płatności ceny w umowie sprzedaży (tzw. kredyt kupiecki) potwierdza, i zakres przedmiotowy tego pojęcia powinien być definiowany szeroko. W zakres ten wchodzą zatem różne formy finansowania, w tym również takie, które dokonywane jest na podstawie umowy o sekurytyzację.
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 czerwca 2016 r., sygn. IPPP1/4512-302/16-6/EK, w którym organ potwierdził, że „czynność nabycia przez Wnioskodawcę wierzytelności niewymagalnych w ramach transakcji sekurytyzacji jako usługa „w zakresie długów” podlega zwolnieniu od podatku VAT przewidzianemu w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.”
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 maja 2016 r., sygn. 1LPP1/4512-1-196/16-2/JKU;
w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lutego 2015 r., sygn. IPPP3/443-1098/14-2/IG, Organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „usługa, która będzie świadczona przez SPV na rzecz Banku w ramach planowanej transakcji Sekurytyzacji, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku VAT.”
w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. ILPP4/443-182/13-4/EWW, organ wyjaśnił, iż sekurytyzacji „nie można uznać za usługę ściągania długów i factoringu. Ekonomicznym celem opisanej transakcji jest bowiem nabycie wierzytelności, które stanowić będą podstawę dokonanej emisji papierów wartościowych (obligacji), a więc pozyskanie środków na rynku kapitałowym. W istotny sposób odróżnia to taką transakcję cesji wierzytelności od nabycia wierzytelności zrealizowanej w celu odzyskania reprezentowanych przez nie wartości pieniężnych. (...) W związku z powyższym stwierdzić należy, że import usług świadczonych przez SPV na rzecz Wnioskodawcy w ramach umowy sekurytyzacji stanowić będzie usługi finansowe w zakresie długów, zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.”
w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 25 listopada 2009 r., sygn. I SA/Wr 1564/09 wskazano, iż „wyjaśniając w największym skrócie pojęcie sekurytyzacji, należy wskazać, że „jest to proces ekonomiczny, którego celem jest emisja papierów wartościowych na podstawie zespołu wierzytelności” (patrz: I. Raczkowska, Sekurytyzacja wierzytelności bankowych, Warszawa 2001 r. s. 13-14). Jak z tego wynika, czynności podejmowane przez spółkę celową w ramach sekurytyzacji nie sprowadzają się do samego nabycia wierzytelności w ramach cesji, lecz cesja stanowi jedynie element - świadczonej przez spółkę celową - szerszej (kompleksowej) usługi pośrednictwa finansowego, związanego z nabywaniem wierzytelności oraz redystrybucją środków finansowych i ograniczeniem ryzyka niewypłacalności dłużników.”
w wyroku NSA z dnia 2 grudnia 2010 r., sygn. I FSK 669/10, Sąd zwrócił uwagę na kompleksowość usługi sekurytyzacji, poprzez wskazanie, że „realizowane przez spółkę celową C. czynności w ramach wskazanego we wniosku o udzielenie interpretacji procesu stanowią kompleksową usługę o złożonym charakterze. Organ w wydanej interpretacji, koncentrując uwagę przede wszystkim na aspekcie cesji wierzytelności, nie uwzględnił wszystkich elementów stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, które mogły mieć wpływ na określenie właściwego charakteru usług świadczonych przez Spółkę celową na rzez V.”
w wyroku WSA w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 3009/11 uznano, iż „nawet przyjmując za właściwe, jak to uczynił Organ interpretacyjny, wyodrębnienie z procesu sekurytyzacji czynności nabycia przez Skarżącą wierzytelności, brak byłoby podstaw do uznania, że dojdzie do świadczenia usługi jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., zdefiniowanej w art. 8 ust. 1 u.p.t.u.”

Mając na uwadze powyższe szczegółowe uzasadnienie oraz przytoczone stanowiska organów podatkowych i orzecznictwa, należy wskazać, iż usługa sekurytyzacji Wierzytelności, świadczona przez C. na rzecz Spółki jest usługą zwolnioną z podatku VAT. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawców jest w pełni zasadne i zasługuje na potwierdzenie przez organ interpretacyjny.

Ad. 2

W zakresie drugiego pytania sformułowanego w niniejszym wniosku, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, iż Spółka będzie podatnikiem VAT w odniesieniu do transakcji sekurytyzacji Wierzytelności w ramach usługi świadczonej przez C. W konsekwencji Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania tej transakcji jako importu usług dla celów polskiego podatku VAT, a C. nie będzie zobowiązana do wykazania niniejszej transakcji dla celów tego podatku.

W pierwszej kolejności, konieczne jest ustalenia miejsca świadczenia niniejszej usługi. Zasadę jego ustalenia formułuje art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym „miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej”. Podatnikami są zaś, stosownie do art. 28a ust. 1 lit. a ustawy o VAT, między innymi „podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.”

Odnosząc powyższe przepisy do przedmiotowego stanu faktycznego, ustalenia wymaga fakt, iż Spółka działa w charakterze podatnika w rozumieniu definicji z ustawy o VAT. Ponadto jest usługobiorcą usługi sekurytyzacji, świadczonej przez C., a miejscem świadczenia jest Polska, jako kraj, w którym Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeśli łącznie spełnione zostają następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z 96 ust. 4 ustawy o VAT,
usługobiorcą, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b (co ma miejsce w niniejszym stanie faktycznym), jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub zobowiązana do zarejestrowania na podstawie art. 97 ust. 4.

Oba powyższe warunki są spełnione dla przedmiotowej transakcji sekurytyzacyjnej. Spółka będzie usługobiorcą przedmiotowej usługi, a C. nie posiada w Polsce siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku powołanym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT (i co już zostało ustalone, mającym zastosowanie w niniejszym stanie faktycznym), usługodawca nie rozlicza podatku należnego.

Ponadto, przez import usług rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, świadczenie usług, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Odnosząc powyższe do przedmiotowego stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż usługi sekurytyzacyjne, świadczone przez C. na rzecz Spółki, będą stanowiły import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, których miejscem świadczenia będzie Polska, a Spółka jako usługobiorca zobowiązana będzie do rozpoznania tych usług jako zwolnionych od podatku VAT (zgodnie z uzasadnieniem do pytania 1 przedstawionego w niniejszym wniosku). W konsekwencji, po stronie C. nie powstanie obowiązek do rozpoznania świadczonych przez nią usług dla celów polskiego podatku VAT.

Niniejsze stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lutego 2015 r., sygn. IPPP3/443-1098/14-2/IG organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „Bank będzie podatnikiem w odniesieniu do usługi sekurytyzacyjnej świadczonej przez SPV i to Bank będzie zobowiązany do rozpoznania tej transakcji, jako importu usług dla celów polskiego podatku VAT. W konsekwencji, SPV nie będzie miała obowiązku wykazania przedmiotowej transakcji dla celów podatku VAT w Polsce.”
w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. IPPP3/4512-169/15-2/MC, organ potwierdził podobne stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „usługi sekurytyzacji wierzytelności świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki stanowić będą import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 Ustawy o VAT, których miejscem świadczenia jest Polska, a Spółka, jako usługobiorca tych usług, będzie zobowiązana do ich rozliczenia dla celów VAT, jako usług zwolnionych z tego podatku”.

Powyższe interpretacje potwierdzają stanowisko Wnioskodawców i stanowią przykład jednolitej linii interpretacyjnej w kwestii uznania, iż usługobiorca usługi sekurytyzacyjnej świadczonej przez zagraniczną SPV będzie zobowiązany do rozpoznania importu usług zwolnionych z VAT, a po stronie usługodawcy mającego siedzibę za granicą, obowiązek rozpoznania tej transakcji na potrzeby polskiego VAT, nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin