Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.228.2017.1.JKU
z 6 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 24 lipca 2017 r. (data wpływu – 3 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia ogółu praw i obowiązków w spółce w zamian za ustanowienie dożywotniej renty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia ogółu praw i obowiązków w spółce w zamian za ustanowienie dożywotniej renty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i posiada rezydencję podatkową w Polsce. Wnioskodawczyni jest ponadto komandytariuszem spółki komandytowej (dalej: „Spółka”). Spółka ma w sumie trzech komandytariuszy (osoby fizyczne) i jednego komplementariusza w postaci spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawczyni wniosła do Spółki wkład pieniężny.

Wnioskodawczyni zamierza nabyć od jednego z komandytariuszy przysługujący mu ogół praw i obowiązków w Spółce. Komandytariusz, który zbędzie na rzecz Wnioskodawczyni ogół praw i obowiązków jest ojcem Wnioskodawczyni i zamierza zbyć ogół praw i obowiązków, ponieważ jego wiek i stan zdrowia nie pozwala mu na dalszy, aktywny udział w Spółce.

W zamian za zbywany ogół praw i obowiązków Wnioskodawczyni miałaby wypłacać zbywającemu dożywotnią rentę. Nie określono jeszcze wysokości renty, jednak Wnioskodawczyni rozważa określenie wysokości renty jako procent od zysku netto spółki komandytowej na koniec każdego miesiąca, ewentualnie określony z góry ryczałt. Możliwe jest również przyjęcie jakiejś metody mieszanej. Uzyskiwana renta ma pozwolić zbywającemu wspólnikowi na dostatnie życie.

W umowie zbycia nie będzie możliwe określenie wysokości wynagrodzenia, ponieważ nie jest możliwe określenie okresu, w jakim renta ma być wypłacana. Umowa będzie zawierała jedynie postanowienia pozwalające określić sposób obliczenia wysokości renty za poszczególne miesiące. Zbywającemu wspólnikowi ma być zagwarantowane również prawo wglądu do ksiąg Spółki, aby miał kontrolę nad prawidłowością obliczenia wysokości jego renty.

Ze względu na sposób określenia wynagrodzenia i brak możliwości przewidzenia okresu wypłaty renty należy wziąć pod uwagę, że wypłacone za ogół praw i obowiązków wynagrodzenie może być zarówno niższe niż rynkowa wartość tych praw w dniu zbycia, jak i wyższe od tej wartości. Jak wskazano wyżej, planowane zbycie ma na celu przeprowadzenie sukcesji dorobku ojca Wnioskodawczyni oraz zagwarantowanie mu dostatniego życia na starość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana transakcja, w ramach której w zamian za ogół praw i obowiązków w Spółce Wnioskodawczyni będzie wypłacała dożywotnią rentę, będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana transakcja stanowi umowę nienazwaną, umowę mieszaną, która zawiera elementy umowy sprzedaży oraz rentę.

Przywołując treść art. 1 ust 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawczyni stwierdziła, iż wskazany przepis określa enumeratywny, zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych W konsekwencji, jeżeli określona czynność cywilnoprawna nie będzie miała charakteru jednej z umów wymienionych w powyższym przepisie, to z tytułu jej dokonania nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Transakcja, którą planuje przeprowadzić Wnioskodawczyni nie jest żadną ze wskazanych wyżej czynności prawnych ani zdarzeń, które mogłyby podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W związku z tym zdaniem Wnioskodawczyni planowana transakcja nie będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Sama transakcja jest w swej treści zbliżona do dożywocia, jednak jest to inna transakcja. Zgodnie z art. 908 Kodeksu cywilnego, dożywocie może dotyczyć wyłącznie nieruchomości, co potwierdza, że renta i dożywocie nie są tymi samymi czynnościami prawnymi.

Jednocześnie na uwagę zasługuje, że przepisy o rencie i dożywociu znajdują się w odrębnych jednostkach redakcyjnych Kodeksu cywilnego.

Na uwagę zasługuje także art. 906 Kodeksu cywilnego, który przewiduje, że do renty ustanowionej za wynagrodzeniem stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Regulacja ta ma zastosowanie wyłącznie na gruncie przepisów prawa cywilnego. Nie może się ona odnosić do regulacji podatkowych. Istotne jest również, że regulacja ta nie czyni renty ustanowionej za wynagrodzeniem umową sprzedaży, a jedynie nakazuje dla tego rodzaju renty odpowiednio stosować przepisy dotyczące umowy sprzedaży.

Jak wskazano powyżej, wyłącznie czynności wyraźnie wskazane w ustawie mogą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Nawet jeżeli dana umowa korzysta z konstrukcji dotyczących innych umów uregulowanych w Kodeksie cywilnym lub jest do nich podobna, nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na co wskazuje literalne brzmienie przepisów oraz stanowisko organów podatkowych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska, Wnioskodawczyni powołała się na interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają także zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cyt. ustawy).

Jeżeli dana czynność nie została wymieniona w ustawowym katalogu, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem nawet, jeśli wywołuje skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione. Podkreślić jednak należy, że o podleganiu danej czynności opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera pojęcia „renta”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.).

Zgodnie z art. 903 Kodeksu cywilnego, przez umowę renty jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 906 ww. Kodeksu, renta może być ustanowiona za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza nabyć od jednego z komandytariuszy przysługujący mu ogół praw i obowiązków w Spółce. Komandytariusz, który zbędzie na rzecz Wnioskodawczyni ogół praw i obowiązków jest ojcem Wnioskodawczyni i zamierza zbyć ogół praw i obowiązków, ponieważ jego wiek i stan zdrowia nie pozwala mu na dalszy, aktywny udział w Spółce. W zamian za zbywany ogół praw i obowiązków Wnioskodawczyni miałaby wypłacać zbywającemu dożywotnią rentę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż czynność nabycia ogółu praw i obowiązków w spółce w zamian za ustanowienie dożywotniej renty, jako czynność niewymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.