2017.08.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.387.2017.1
z 21 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2017 r. (data wpływu 20 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie energii elektrycznej w gospodarstwie rolnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie energii elektrycznej w gospodarstwie rolnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 17 grudnia 2002 r. prowadzi gospodarstwo rolne w zakresie upraw rolnych połączonych z chowem i hodowlą zwierząt, głównie trzody chlewnej. Z dniem 1 lutego 2013 r. podatnik zgłosił swoją działalność rolniczą „na podatek VAT” jednocześnie rezygnując ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Z tym dniem Wnioskodawca rozpoczął również działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług rolniczych opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Gospodarstwo rolne Wnioskodawcy obejmuje: chlewnię - 360 m², chlewnię - 429 m², chlewnię - 243 m², stodołę -180 m², oborę -120 m² oraz garaż -160 m², co łącznie stanowi 1.492 m². W wyżej wymienionych chlewniach i oborze prowadzona jest produkcja zwierzęca opodatkowana podatkiem VAT. Zaś w stodole i garażu przechowywane są sprzęty rolnicze, które Wnioskodawca wykorzystuje w pracy w gospodarstwie rolnym opodatkowanym podatkiem VAT. Obok budynków gospodarczych stoi budynek mieszkalny jednorodzinny o powierzchni 100 m². Podatnik ma jeden licznik energii na całe gospodarstwo wraz z budynkiem mieszkalnym. Za zużytą energię otrzymuje jedną fakturę VAT wystawioną imiennie na Wnioskodawcę.

Do tej pory Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT z faktur za energię w działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem VAT. Rozważał rozdzielić energię na dwa liczniki, a co za tym idzie dwie faktury VAT. Jednak to rozwiązanie wiązałoby się z przerobieniem instalacji elektrycznej, co byłoby trudne i kosztowne. Tym bardziej, że chlewnie i obora są obstawione zwierzętami i prąd jest niezbędny w ich codziennym oporządzaniu i dokarmianiu. Z uwagi na rosnącą produkcję, zmechanizowane chlewnie i rosnące ceny energii na przestrzeni lat, faktury VAT podatnik otrzymuję już w tysiącach. Energia stanowi duży koszt pośrednio związany z przychodem ze sprzedaży wyprodukowanej trzody chlewnej opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć 93,72 % wartości podatku naliczonego z otrzymanych faktur VAT za energię elektryczną, gdy faktura VAT wystawiona jest na osobę fizyczną, a 93,72 % powierzchni budynków wykorzystywana jest w działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie ustawy o podatku VAT (art. 86 ust. 1) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca wskazuje, że jest świadomy, iż musi udokumentować wydatki ponoszone w związku z prowadzoną działalnością rolniczą opodatkowaną podatkiem VAT w taki sposób, aby było możliwe oddzielenie wydatków służących zaspokojeniu potrzeb prywatnych z gospodarstwem rolnym. Zatem uważa, że koszty należy rozliczyć na podstawie miarodajnego klucza podziału, np. w oparciu o wskaźnik udziału powierzchni zajętej na cele działalności gospodarstwa rolnego do ogółem powierzchni nieruchomości.

OBLICZENIE:

budynki gospodarstwa rolnego: chlewnia - 360 m², chlewnia - 429 m², chlewnia - 243 m², stodoła - 180 m², obora -120 m² oraz garaż -160 m²
budynek mieszkalny jednorodzinny -100 m²

RAZEM powierzchnia budynków: 1.592,00 m²

(360m²+429m²+243m²+180m²+120m²+160m²): 1.592,00 * 100% = 93,72%

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż poniesione wydatki na zużycie energii elektrycznej udokumentowane są fakturą VAT wystawioną na osobę zarejestrowaną na potrzeby podatku od towarów i usług i dotyczą w 93,72 % części prowadzonej przez podatnika opodatkowanej podatkiem VAT działalności rolniczej i w tej części mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a części służyły jego prywatnym celom. Tak więc w ewidencji zakupów i w deklaracji VAT-7 należy ująć tą część podatku naliczonego, która dotyczy prowadzonej działalności rolniczej i tylko ta część może pomniejszyć podatek należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca otrzymuje faktury, za zużytą energię elektryczną, która jest zużywana w gospodarstwie rolnym i gospodarstwie domowym. Faktury wystawiane są na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że w stosunku do budynku domowego, energia elektryczna, którą zużywa gospodarstwo stanowi 93,72%.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia 93,72% podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną dokumentujących zakup energii elektrycznej, która jest wykorzystywana w działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż ciężar rzetelnego rozdziału wydatków dotyczących wykorzystania energii elektrycznej dla potrzeb produkcji rolniczej i części wykorzystanej dla potrzeb gospodarstwa domowego (potrzeby osobiste) spoczywa zawsze na podatniku.

Jeżeli więc poniesione wydatki na zużycie energii elektrycznej zostały udokumentowane jedną fakturą dotyczącą zarówno prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, jak i jego prywatnym celom, to prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w części, która dotyczy prowadzonej działalności gospodarczej (tylko ta część może pomniejszać podatek należny). O ile zatem sposób wydzielenia i przyporządkowania zaprezentowany przez Wnioskodawcę we wniosku odpowiada rzeczywistemu zużyciu energii dla celów prowadzonego gospodarstwa, to możliwe jest odliczenie podatku naliczonego w wydzielonej części, która jest związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że o ile przyporządkowanie odpowiednich części wydatków związanych ze zużyciem energii elektrycznej dla celów wykonywanej działalności w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego, jak i dla celów osobistych w procentowym udziale powierzchni budynków jest miarodajnym kluczem, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w takiej części, która jest związana z realizowaną sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, (tj. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego).

Jednocześnie odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia w przypadku, gdy faktury za zużycie energii elektrycznej (dla celów prowadzonej działalności, jak i prywatnych) wystawiane są na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną, stwierdzić należy co następuje.

Uregulowania dotyczące szczegółowych zasad wystawiania faktur oraz danych, które powinny zawierać zawarte są w art. 106a-106e ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106e pkt 1. Faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy "metoda kasowa";
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:
1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
1. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;
w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Powyższe przepisy określają niezbędne minimum elementów, które powinna zawierać faktura. Uwzględniając przytoczone regulacje stwierdzić należy, że w przypadku, gdy Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne dla potrzeb podatku od towarów i usług (podając swój numer NIP), aby przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, musi być on wskazany jako nabywca na otrzymywanych przez gospodarstwo rolne fakturach.

Analizując stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy, stwierdzić należy, że o ile dane zawarte w fakturze dokumentującej nabycie energii elektrycznej wystawionej na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną zawierają dane nabywcy tj. imię i nazwisko, adres i NIP Wnioskodawcy, to faktura taka, będzie stanowiła podstawę do odliczenia podatku naliczonego (bądź jego stosownej części).

Końcowo podkreśla się, iż prawidłowe określenie wysokości procentowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup energii elektrycznej związanego z realizowanymi czynnościami należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości przyjętych przez Wnioskodawcę rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji. W związku z tym, w niniejszej interpretacji oceniono stanowisko wyłącznie w zakresie istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego, a nie jego wysokości.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin