Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.425.2017.1.PC
z 30 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2017 r. (data wpływu 25 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia udziałów w prawie wieczystego użytkowania zabudowanej działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia udziałów w prawie wieczystego użytkowania zabudowanej działki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada nieruchomość, stanowiącą przedmiot współużytkowania wieczystego Wnioskodawcy i Y. S.A. Nieruchomość składa się z działki ewidencyjnej o nr 106, pow. 8.609 m². Nieruchomość gruntowa będąca we współużytkowaniu wieczystym oraz posadowione na niej budynki stanowią współwłasność w następujących udziałach: Wnioskodawca 40,5% i Y. S.A. 59,5%.

Nieruchomość zabudowana jest budynkiem głównym, garażem i budynkiem gospodarczym. Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wykorzystywała na cele statutowe i nigdy nie wynajmowała powierzchni podmiotom zewnętrznym.

Wnioskodawca obecnie wykorzystuje w budynku głównym pow. 544,60 m², na potrzeby placówki. W latach ubiegłych nieruchomość wykorzystywana była m.in. przez Dyrekcję Okręgu Wnioskodawcy, jako powierzchnie biurowe (pomieszczenia biurowe zostały opuszczone przez pracowników Wnioskodawcy około 2 lata temu). Pozostała część w budynku głównym jest wykorzystywana przez Y. lub stanowi pustostan. Y. użytkuje garaż i budynek gospodarczy.

Na przedmiotową nieruchomość, w przypadku wszystkich wymienionych powyższej budynków, Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych budynków.

Nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r., przez Wnioskodawcę, F. i N. na podstawie decyzji uwłaszczeniowej Wojewody z dnia 27 lipca 1993 r. Na podstawie aktu przekazania nieruchomość ta stała się współwłasnością Wnioskodawcy i T. S.A. (obecnie: Y. S.A ).

Wnioskodawca zamierza dokonać czynności prawnej polegającej na zniesieniu prawa współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych na tej nieruchomości budynków, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Przysługujący Wnioskodawcy udział w przedmiotowej nieruchomości Spółka zamierza zbyć na rzecz Y. S.A.

Działka nr 106 znajduje się na terenie, dla którego nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie natomiast z obowiązującym Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, działka ta położona jest na terenie SR -zespół urbanistyczny śródmiejski - przewaga zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność polegająca na zniesieniu prawa współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych na tej nieruchomości budynków, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, poprzez zbycie posiadanego przez Wnioskodawcę udziału w działce zabudowanej nr 106, będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na zniesieniu prawa współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych nie tej nieruchomości budynków, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, poprzez zbycie posiadanego przez Spółkę udziału w działce zabudowanej nr 106, będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowej nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zdaniem Spółki, w przypadku opisanym w stanie faktycznym, czynność polegająca na zniesieniu prawa współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych na tej nieruchomości budynków, stanowiących odrębny do gruntu przedmiot własności, poprzez zbycie wskazanego w stanie faktycznym udziału Spółki w wysokości 40,5 % w działce zabudowanej nr 106, o pow. 8.609 m², będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Przysługujący Wnioskodawcy udział w nieruchomość gruntowej będącej we współużytkowaniu wieczystym oraz posadowione na tym gruncie budynki stanowiące współwłasność, Spółka wykorzystywała bowiem w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto obecnie w budynku głównym Wnioskodawca nadal wykorzystuje powierzchnię 544,60 m² w prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem w odniesieniu do tych budynków doszło do pierwszego zasiedlenia w momencie ich wykorzystywania w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Oznacza to, że spełniona została definicja pierwszego zasiedlenia oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie co najmniej dwa lata. W konsekwencji zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie, co świadczy, że dostawa nieruchomości (budynków, budowli lub ich części) będzie korzystać ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że Wnioskodawca otrzymała interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w podobnym stanie faktycznym - interpretacja z dnia 29 kwietnia 2016 r., nr IPPP1/4512-123/16-2/JL.

Ponadto art. 2 pkt 14 ustawy o VAT odnosi się do czynności „podlegających opodatkowaniu”, a nie do czynnościach, które „podlegały opodatkowaniu” w danej sytuacji. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach przepisów prawa podatkowego. NSA w wyroku z 30 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1545/13 stwierdził, że każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, spełnia warunek przewidziany w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT konieczny do uznania, że doszło do pierwszego zasiedlenia. W kwestii wydania obiektu na rzecz „pierwszego nabywcy” lub „użytkownika” NSA stwierdził, iż oznaczenie tej osoby jest niezbędne do określenia momentu, od którego liczony jest okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie definicję użytkownika będzie spełniał każdy, kto rozpoczął korzystanie z obiektów.

Ponadto, NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. (sygn. akt I FSK 382/14) wskazał, że: wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Pierwsze zasiedlenie to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, przekraczającym 30% wartości początkowej nieruchomości.

Jednocześnie Spółka zauważa, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, bowiem w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wobec tego w ocenie Spółki, spełnione zostaną oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, uzasadniające zastosowanie zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą, jest dłuższy niż dwa lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 42 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżenie stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich :

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
   
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej samej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada nieruchomość, stanowiącą działkę ewidencyjnej o nr 106, pow. 8.609 m² która jest przedmiotem współużytkowania wieczystego Wnioskodawcy w udziale 40,5% i Y. S.A. w udziale 59,5%. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem głównym, garażem i budynkiem gospodarczym. Nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r., przez Wnioskodawcę, F. i N. na podstawie decyzji uwłaszczeniowej Wojewody z dnia 27 lipca 1993 r. Na podstawie aktu przekazania nr 66/92 nieruchomość ta stała się współwłasnością Wnioskodawcy i T. S.A. (obecnie: Y. S.A ). Wnioskodawca obecnie wykorzystuje w budynku głównym pow. 544,60 m2, na potrzeby placówki. W latach ubiegłych nieruchomość wykorzystywana była m.in. przez Dyrekcję Okręgu Wnioskodawcy, jako powierzchnie biurowe (pomieszczenia biurowe zostały opuszczone przez pracowników Wnioskodawcy około 2 lata temu). Pozostała część w budynku głównym jest wykorzystywana przez Y. lub stanowi pustostan. Y. użytkuje garaż i budynek gospodarczy. Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wykorzystywała na cele statutowe i nigdy nie wynajmowała powierzchni podmiotom zewnętrznym. Na przedmiotową nieruchomość, w przypadku wszystkich wymienionych powyższej budynków, Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych budynków.

Wnioskodawca zamierza dokonać czynności prawnej polegającej na zniesieniu prawa współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych nie tej nieruchomości budynków, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Przysługujący Wnioskodawcy udział w przedmiotowej nieruchomości Spółka zamierza zbyć na rzecz Y. S.A.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy dostawa posiadanego przez Wnioskodawcę Polską udziału w zabudowanej działce nr 106 będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Decydujące dla rozstrzygnięcia kwestii zwolnienia z opodatkowania sprzedaży udziału w działce nr 106 na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 jest rozstrzygnięcie czy i kiedy względem posadowionych na niej budynków tj.: budynku głównego, garażu oraz budynku gospodarczego nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do budynku głównego, garażu i budynku gospodarczego doszło do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie co najmniej 2 lata.

Jak wskazano w treści wniosku Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wykorzystywała na cele statutowe i nigdy nie wynajmowała powierzchni podmiotom zewnętrznym. Co istotne w przypadku wszystkich budynków Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej tych budynków. W konsekwencji należy uznać, że w odniesieniu do budynku głównego, garażu i budynku gospodarczego doszło do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do planowanej dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem, dostawa udziału w przedmiotowej nieruchomości, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania gruntu działki nr 106 wraz z posadowionymi na niej: budynkiem głównym, garażem i budynkiem gospodarczym będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Przy czym należy wskazać, że jeżeli obie strony transakcji będą czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT, to będą mogły również skorzystać z opcji opodatkowania dostawy przedmiotowego udziału w nieruchomości zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Zatem, mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.