Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.295.2017.3.DM
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2017 r. (data wpływu 31 maja 2017 r.), uzupełnionym w dniach 21 lipca i 3 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i braku możliwości zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy opłat pobieranych od użytkowników lokali mieszkalnych z tytułu dobudowy balkonów stanowiących część wspólną nieruchomości oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na dobudowanie balkonów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 21 lipca i 3 sierpnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. opodatkowania i braku możliwości zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy opłat pobieranych od użytkowników lokali mieszkalnych z tytułu dobudowy balkonów stanowiących część wspólną nieruchomości, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na dobudowanie balkonów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W zasobach Spółdzielni znajduje się budynek mieszkalny (sklasyfikowany wg PKOB jako budynek mieszkalny). W budynku znajduje się 60 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni użytkowej 2.499,14 m². Powierzchnia użytkowa poszczególnych lokali mieszkalnych nie przekracza 150 m kwadratowych. Dla 28 lokali o łącznej powierzchni 1.157,49 m² ustanowiono odrębną własność lokalu. Każdy z właścicieli wyodrębnionych lokali jest współwłaścicielem części wspólnej w części ułamkowej. Dla 32 lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej 1.341,65 m² ustanowiono spółdzielcze lokatorskie lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Właścicielem tych lokali oraz współwłaścicielem części wspólnej w części ułamkowej jest Spółdzielnia. Zatem w księgach Spółdzielni pozostaje tylko część budynku składająca się z 32 lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej 1.341,65 m² oraz odpowiadającej im części wspólnej. Należy mieć na uwadze, że w każdej chwili, po spełnieniu warunków określonych ustawą, ewentualnie innych warunków wynikających z uwarunkowań wewnętrznych, użytkownicy lokali, do których ustanowiono spółdzielcze praw do lokalu (dotyczy to 32 lokali) mogą ustanowić odrębną własność lokalu, co będzie skutkowało zmniejszeniem odpowiedniej wartości środka trwałego oraz funduszy Spółdzielni (w bilansie zmniejszą się aktywa i pasywa o wartość netto wyodrębnionego lokalu wraz ułamkową częścią wspólną i udziałem w gruncie).

Biorąc pod uwagę wnioski składane przez użytkowników lokali mieszkalnych, Spółdzielnia planuje ponieść nakłady na dobudowanie balkonów w budynku. Opłaty ponoszone przez użytkowników lokali mieszkalnych będą przeznaczone wyłącznie na dobudowanie balkonów i nie będą wykorzystane na remont nieruchomości, koszty eksploatacji i utrzymania nieruchomości. Spółdzielnia przystąpi do robót, o których mowa, ponieważ uzyskała zgodę 59 z 60 użytkowników lokali. Do uiszczenia opłat będą zobowiązani wszyscy użytkownicy lokali mieszkalnych w nieruchomości gruntowej zabudowanej. Opłaty będą wnoszone w okresach miesięcznych.

Konstrukcja balkonów składać się będzie z głównych słupów stalowych zamocowanych do stropów za pomocą śrub. Płyta balkonu żelbetowa oparta będzie na belkach stalowych. Dach balkonu na ostatniej kondygnacji stanowić będzie również płyta żelbetowa. Balustrady będą wykonane w konstrukcji stalowej. Zamontowane zostaną ścianki dzielące balustrady. Ponadto, obecnie 40 lokali wyposażonych jest w okna balkonowe (portfenetr) zabezpieczone balustradą, w pozostałych 20 mieszkaniach są tylko okna. Wobec powyższego konieczna będzie w tych przypadkach wymiana okien na okna balkonowe. W mieszkaniach tych należy również skrócić gałązki grzejników centralnego ogrzewania. Istniejąca instalacja odgromowa, znajdująca się w pobliżu skrajnych okien balkonowych wymagać będzie przesunięcia i wykonania pomiarów uziemień i instalacji odgromowej. Po wykonaniu zamocowania belek balkonowych w wieńcach stropowych należy uzupełnić izolację ścian, osiatkować i otynkować.

Balkony będą częścią wspólną nieruchomości i nie będą przynależeć do lokali mieszkalnych, natomiast z poszczególnych balkonów będą korzystali użytkownicy poszczególnych lokali.

Pod pojęciem „użytkownicy lokali mieszkalnych” należy w tym przypadku rozumieć:

• członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze (lokatorskie i własnościowe) prawa do lokali;
• osoby niebędące członkami, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali;
• właścicieli lokali mieszkalnych,
• osoby wynajmujące lokal mieszkalny.

Planowane prace nie będą zakwalifikowane jako remont i tym samym nie będą finansowane z funduszu remontowego, ponieważ podnoszą wartość użytkową obiektu. Brak możliwości finansowania wymienionych nakładów z funduszu remontowego jest zbieżny z następującym stanowiskiem Ministra Finansów wyrażonym w piśmie z dnia 30 czerwca 2016 r. znak PG7.021.72.2016 „ewentualne wydatki spółdzielni mieszkaniowej z funduszu remontowego na budowę, rozbudowę, przebudowę lub modernizację budynków spółdzielni nie spełniają wymogu dokonania wydatku na utrzymanie zasobu mieszkaniowego, tylko na jego powiększenie, w tym zwiększenie wartości”.

W uzupełnieniu wniosku Spółdzielnia wskazała, że użytkownikami lokali są osoby prywatne niebędące podatnikami VAT jak i podmioty gospodarcze, podatnicy VAT.

Ponadto Spółdzielnia ponownie podkreśliła, że planowane prace nie będą zakwalifikowane jako remont i tym samym nie będą finansowane z funduszu remontowego, ponieważ podnoszą wartość użytkową obiektu. Brak możliwości finansowania wymienionych nakładów z funduszu remontowego jest zbieżny z następującym stanowiskiem Ministra Finansów wyrażonym w piśmie z dnia 30 czerwca 2016 r. znak PG7.021.72.2016.

Spółdzielnia wskazała, że w opisanym przypadku mamy do czynienia z rozbudową budynku, co oznacza, że czynność ta nie wchodzi w zakres pojęcia kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, o których mowa w art. 4 ust. 1, 2,4 i 5 ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych.

Zakończenie zadania i oddanie do użytkowania jest planowane na listopad 2017 roku.

Opłaty za dobudowę balkonów będą wnoszone w okresach miesięcznych poczynając od miesiąca września 2017 r. Planowany jest około 8-letni okres uiszczania opłat. Przed rozpoczęciem opisanych wyżej prac użytkownicy lokali zostali poinformowani, że w przypadku ewentualnej zmiany użytkownika lokalu (np. na skutek sprzedaży lokalu) konieczna będzie jednorazowa spłata zadłużenia bądź przejęcie długu przez nowego nabywcę. Użytkownicy lokali zostaną zobowiązani do uiszczania ww. opłat na podstawie decyzji właściwego organu Spółdzielni.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 3 sierpnia 2017 r. na pytanie „Czy po wykonaniu balkonów nastąpi przeniesienie udziałów w częściach wspólnych nieruchomości na rzecz osób wskazanych we wniosku”, Spółdzielnia wskazała, że dobudowa balkonów nie wpłynie na określenie wielkości udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy obciążenie osób zamieszkałych w budynku zarządzanym przez Spółdzielnię na podstawie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (użytkowników lokali mieszkalnych) opłatami z tytułu dobudowania balkonów stanowiących część wspólną nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 u.p.t.u?
2. Czy w przypadku przyjęcia, że powyższa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług obowiązek podatkowy z tytułu dobudowania balkonów powstanie na zasadach ogólnych zgodnie z art. 19a ust. 1, 2, 3 i 8 u.p.t.u. w przypadku usługobiorców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zaś w przypadku usługobiorców będących podatnikami VAT zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a u.p.t.u?
3. Czy w przypadku przyjęcia, że obciążenie osób zamieszkałych w budynku Spółdzielni (użytkowników lokali mieszkalnych) opłatami z tytułu z tytułu dobudowania balkonów stanowiących część wspólną nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 u.p.t.u. Spółdzielnia ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na dobudowanie balkonów?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1. Powołując brzmienie art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Spółdzielnia wskazała, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia ) należy rozumieć także zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (czynienie wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

W ocenie Spółdzielni, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za świadczenie.

W konsekwencji, w odniesieniu do czynności wykonywanych na rzecz członków, którym przysługują lokatorskie lub własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, osób, niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, właścicieli lokali mieszkalnych niezależnie od członkostwa w spółdzielni, osób wynajmujących lokal mieszkalny niezależnie od członkostwa w spółdzielni, będziemy mieli do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 u.p.t.u. (zob. wydana na wniosek Spółdzielni interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 marca 2017 r., ....).

Spółdzielnia zwróciła uwagę, że na mocy art. 43 ust. 1 pkt 11 u.p.t.u., zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach.

Przepisy art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r. - dalej u.s.m. wymieniają rodzaje opłat pobieranych od członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, członków spółdzielni będących właścicielami lokali oraz od właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni i odnoszą się one do obowiązku uczestniczenia poszczególnych grup osób w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości.

Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych nie definiuje pojęć „koszty eksploatacji” czy „koszty utrzymania nieruchomości”, ani też ich szczegółowo nie rozróżnia, jednakże oczywistym jest, że chodzi w nich o koszty związane bezpośrednio z nieruchomością i szeroko pojętym jej utrzymaniem, czy remontem. Odwołując się do zasady samodzielności finansowej spółdzielni, uznać trzeba, że w skład ww. rodzajów kosztów wchodzą zarówno wszystkie koszty usług dostarczanych do nieruchomości (tj. dostawy wody, energii, gazu, odbiór ścieków, oczyszczania itp.), jak i koszty bieżącej konserwacji, napraw i remontów (wraz z kosztami prowadzenia stosownej dokumentacji i kosztami administracyjnymi, podatkami czy opłatami) oraz koszty utrzymania i konserwacji urządzeń technicznych położonych w obrębie nieruchomości, zieleni i urządzeń małej architektury, konserwacji i oczyszczania dróg, placów, chodników itp., a także koszty zarządzania nieruchomością (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 18 czerwca 2015 r. I ACa 206/15) i koszty eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że w przypadku dobudowy balkonów mamy do czynienia z rozbudową budynku, co oznacza, że czynność ta nie wchodzi w zakres pojęcia kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, o których mowa w art. 4 ust. 1, 2,4 i 5 u.s.m.

Ponadto, Spółdzielnia podkreśla, że opłaty ponoszone przez użytkowników lokali mieszkalnych będą przeznaczone wyłącznie na dobudowanie balkonów i nie będą wykorzystane na remont nieruchomości, koszty eksploatacji i utrzymania nieruchomości.

W konsekwencji, zdaniem Spółdzielni, obciążenie osób zamieszkałych w budynku Spółdzielni (użytkowników lokali mieszkalnych) opłatami z tytułu dobudowania balkonów stanowiących część wspólną nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 u.p.t.u.

Ad 2. W przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych na rzecz innego podatnika podatku VAT, podatku od wartości dodanej czy też podatku o podobnym charakterze lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wystawienia faktury (art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a, u.p.t.u.).

Faktura taka powinna być wystawiona najpóźniej 30. dnia od dnia wykonania ww. usług (art. 106b ust. 1 u.p.t.u.).

Jeżeli podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem obowiązek podatkowy powstanie z chwila upływu terminu na jej wystawienie, tj. 30 dnia od dnia wykonania usługę (art. 106i ust. 3 pkt 1 u.p.t.u.).

O wykonaniu usług budowlanych lub budowlano-montażowych będzie decydować faktyczne wykonanie tych usług, nie zaś przyjęcie tych usług na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych. Protokół zdawczo-odbiorczy potwierdza fakt wykonania tych usług, jednak nie przesądza o terminie i zakresie ich wykonania.

Otrzymanie przed wykonaniem usługi całości lub części zapłaty powoduje powstanie obowiązku podatkowego z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, natomiast otrzymanie zapłaty już po wykonaniu usługi pozostaje bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego.

Natomiast gdy usługi budowlane lub budowlano-montażowe wykonywane są na rzecz pozostałych podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze obowiązek podatkowy będzie powstawał na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi lub - jeśli przed tym momentem otrzymano całość lub część zapłaty - z chwilą otrzymania zapłaty w odniesieniu do otrzymanej części. Wystawienie zatem w takiej sytuacji faktury na żądanie ww. podmiotów lub otrzymanie zapłaty do wykonaniu usługi pozostanie bez wpływu na moment powstania obowiązku Dodatkowego (art. 19a ust. 1 i 8 u.p.t.u.).

W ocenie Spółdzielni, gdy usługi dobudowy balkonów wykonywane są na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT, obowiązek podatkowy będzie powstawał na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi z zastrzeżeniem, że jeśli przed tym momentem otrzymano całość lub część zapłaty – z chwilą otrzymania zapłaty w odniesieniu do otrzymanej części. Wystawienie zatem w takiej sytuacji faktury na żądanie ww. podmiotów lub otrzymanie zapłaty po wykonaniu usługi pozostanie bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego.

Natomiast w przypadku dobudowania balkonów na rzecz podatnika podatku VAT obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wystawienia faktury z zastrzeżeniem, że otrzymanie przed wykonaniem usługi całości lub części zapłaty powoduje powstanie obowiązku podatkowego z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, natomiast otrzymanie zapłaty już po wykonaniu usługi pozostaje bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego.

Ad 3. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług o ile zakupy te mają związek z czynnościami opodatkowanymi.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 u.p.t.u.

Stosownie do art. 88 ust. 4 u.p.t.u., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, Spółdzielnia uważa, że wydatki dotyczące dobudowania balkonów są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem Spółdzielni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług dobudowania balkonów stanowiących część wspólną nieruchomości na rzecz osób zamieszkałych w budynku Spółdzielni (użytkowników lokali mieszkalnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Z kolei w myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222 oraz z 2015 r. poz. 201);

Przepis art. 4 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią (art. 4 ust. 5 ww. ustawy).

Z przepisu art. 4 ww. ustawy wynika zatem, że osoby w nim określone pokrywają wydatki za czynności, które na ich rzecz realizuje spółdzielnia, pobierając w związku z tym opłaty tzw. czynszowe.

Ponadto na mocy § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz. 736 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222 oraz z 2015 r. poz. 201).

Zauważyć należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem powołane regulacje prawne zwalniają z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywane jedynie na rzecz jednoznacznie określonej grupy podmiotów, tj. członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni (art. 43 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy) oraz na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych (§ 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia), za które są pobierane opłaty, zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z wnioskami składanymi przez użytkowników lokali mieszkalnych, Spółdzielnia planuje przystąpić do realizacji budowy balkonów. Balkony nie będą przynależeć do poszczególnych lokali mieszkalnych lecz będą stanowić część wspólną nieruchomości. Dobudowa balkonów nie wpłynie na określenie wielkości udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnej. W związku z realizacją tego zadania, wszyscy użytkownicy lokali, a więc członkowie Spółdzielni, osoby posiadające prawa spółdzielcze, właściciele lokali i osoby wynajmujące lokale mieszkalne, ponosić będą opłaty miesięczne.

Mając powyższe na uwadze, jak również uwzględniając przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, a w szczególności to, że po wykonaniu balkonów nieprzynależnych do lokali mieszkalnych, lecz stanowiących część wspólną nieruchomości, nie nastąpi przeniesienie udziałów w częściach wspólnych nieruchomości na rzecz użytkowników lokali, uznać należy, że czynności wykonywane na rzecz użytkowników lokali mieszkalnych stanowią odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług według zasad określonych w ustawie.

Z tych też względów, jak również mając na uwadze fakt, że do uiszczania opłat z tytułu dobudowania balkonów stanowiących część wspólną nieruchomości będą zobowiązani wszyscy użytkownicy lokali mieszkalnych, a więc nie tylko członkowie spółdzielni, czy właściciele lokali lecz także najemcy, a ponadto jak wskazano we wniosku ww. czynności nie wchodzą w zakres pojęcia kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, o których mowa w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w opisanym we wniosku zdarzeniu, zamierzona czynność w zakresie dobudowy balkonów, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku określonego art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko, zgodnie z którym obciążenie użytkowników lokali mieszkalnych opłatami z tytułu dobudowania balkonów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług uznać należy za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii związanej z odliczeniem podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na dobudowanie balkonów należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług. Prawo to przysługuje podatnikowi podatku od towarów i usług prowadzącemu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy. Zapewnia ono neutralność tego podatku dla podatników, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ma zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT w cenie nabywanych towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego obciążenia finansowego.

Należy również wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając powyższe na uwadze, jak również uwzględniając, że wydatki dotyczące dobudowy balkonów będą związane z czynnościami opodatkowanymi, uznać należy, że Spółdzielni będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko na pytanie 3 uznać należało za prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że kwestia dotycząca określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług budowlanych lub budowlano-montażowych (pytanie 2) została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Niniejsza interpretacja ocenia stanowisko wyłącznie w zakresie zadanego pytania, natomiast nie ocenia pod kątem ewentualnego spełnienia przesłanek do tzw. odwróconego obowiązku podatkowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.