Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.162.2017.1.IZ
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 26 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• obowiązek ponoszenia wydatków kwalifikowanych w postaci kosztów najmu w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia (tj. Wydatków Bieżących) od dnia 1 stycznia 2019 r., pozostanie bez wpływu na prawo Spółki do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT, tj. Spółka będzie miała prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT począwszy od dnia następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały Wydatki Inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia określone w Zezwoleniu, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
• wydatki kwalifikowane w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, ponoszone przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2019 r. (tj. Wydatki Bieżące), Spółka ma prawo uwzględniać przy kalkulacji limitu dostępnej pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego w ramach Zezwolenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• obowiązek ponoszenia wydatków kwalifikowanych w postaci kosztów najmu w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia (tj. Wydatków Bieżących) od dnia 1 stycznia 2019 r., pozostanie bez wpływu na prawo Spółki do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT, tj. Spółka będzie miała prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT począwszy od dnia następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały Wydatki Inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia określone w Zezwoleniu, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej,
• wydatki kwalifikowane w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, ponoszone przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2019 r. (tj. Wydatki Bieżące), Spółka ma prawo uwzględniać przy kalkulacji limitu dostępnej pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego w ramach Zezwolenia.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub ,,Spółka”) jest spółką kapitałową z siedzibą w (…), która prowadzi działalność i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (…) (dalej: „SSE”) na podstawie zezwolenia strefowego z 17 czerwca 2016 r. (dalej: „Zezwolenie”).

Działki znajdujące na terenie siedziby, na których Spółka prowadzi działalność gospodarczą zostały objęte statusem SSE na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 kwietnia 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 571) w związku z projektem inwestycyjnym, na realizację którego Wnioskodawca uzyskał Zezwolenie. Na moment włączenia przedmiotowych działek do obszaru SSE, na działkach tych znajdował się zakład Spółki, który spełniał definicję przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, określonego odpowiednio w art. 4a pkt 3 oraz pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”).

Projekt inwestycyjny realizowany w związku z Zezwoleniem spełnia definicję nowej inwestycji, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 465 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”).

Zgodnie z treścią Zezwolenia, Spółka została zobowiązana do spełnienia następujących warunków prowadzenia działalności na terenie SSE, tj.:

1. poniesienia na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia w wysokości co najmniej 160.000.000 zł w terminie do 31 grudnia 2018 r.,
2. zwiększenia zatrudnienia na terenie SSE, kształtującego się na poziomie 273 pracowników poprzez zatrudnienie co najmniej 50 nowych pracowników do 30 września 2017 r. i utrzymanie zatrudnienia na terenie SSE na poziomie 323 pracowników do 30 września 2022 r.,
3. zakończenia inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2018 r.

Natomiast, w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji maksymalna kwota kosztów kwalifikowanych inwestycji może wynieść 208.000.000 zł.

Na terenie SSE został wybudowany magazyn, w którym Wnioskodawca zamierza składować produkty wytworzone na terenie SSE. Magazyn pozostaje własnością podmiotu trzeciego, a Wnioskodawca będzie z niego korzystał na podstawie zawartej długoterminowej umowy najmu, tj. okres najmu będzie trwał ponad 5 lat licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

W związku z koniecznością ponoszenia ww. wydatków w postaci czynszu najmu powierzchni magazynowej, Wnioskodawca zamierza wystąpić z wnioskiem o zmianę warunków prowadzenia działalności na terenie SSE określonych w Zezwoleniu. Zmiana polegać będzie na wyodrębnieniu z łącznej wartości wydatków inwestycyjnych, kosztów kwalifikowanych w postaci czynszu najmu (w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia) ponoszonych po dniu 31 grudnia 2018 r. oraz wydłużeniu terminu na poniesienie tych wydatków przez Spółkę (tj. czynszu najmu) co najmniej do 31 grudnia 2025 r.

Po zmianie Zezwolenia, Spółka będzie zobowiązana do poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 Rozporządzenia o określonej wysokości, z czego:

1. do 31 grudnia 2018 r. zostaną poniesione koszty kwalifikowane w określonej w Zezwoleniu wysokości, w tym na maszyny i urządzenia, a także inne koszty wymienione w § 6 Rozporządzenia oraz koszty najmu za lata 2016-2018 w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia (dalej: „Wydatki Inwestycyjne”);
2. od 1 stycznia 2019 r. co najmniej do 31 grudnia 2025 r. zostaną poniesione koszty kwalifikowane w określonej w Zezwoleniu wysokości dotyczące kosztów najmu w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia (dalej: „Wydatki Bieżące”).
3. Spółka w dalszym ciągu zobowiązana będzie do zakończenia inwestycji w pierwotnym terminie, tj. do 31 grudnia 2018 r.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy obowiązek ponoszenia wydatków kwalifikowanych w postaci kosztów najmu w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia (tj. Wydatków Bieżących) od dnia 1 stycznia 2019 r., pozostanie bez wpływu na prawo Spółki do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT, tj. Spółka będzie miała prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT począwszy od dnia następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały Wydatki Inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia określone w Zezwoleniu, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej?
2. Czy wydatki kwalifikowane w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, ponoszone przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2019 r. (tj. Wydatki Bieżące), Spółka ma prawo uwzględniać przy kalkulacji limitu dostępnej pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego w ramach Zezwolenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Obowiązek ponoszenia wydatków kwalifikowanych w postaci kosztów najmu w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia (tj. Wydatków Bieżących) od dnia 1 stycznia 2019 r., pozostanie bez wpływu na prawo Spółki do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT, tj. Spółka będzie miała prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT począwszy od dnia następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały Wydatki Inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia określone w Zezwoleniu, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Ad. 2.

Wydatki kwalifikowane w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, ponoszone przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2019 r. (tj. Wydatki Bieżące), Spółka ma prawo uwzględniać przy kalkulacji limitu dostępnej pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego w ramach Zezwolenia.

1. Podstawa do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 ze zm., dalej: „Ustawa o SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. W oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, ustanawiający zasady korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE - wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Natomiast, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zezwoleń podatkowych na podstawie wskazanego art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu nowej inwestycji, której wielkość liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 Rozporządzenia. Oznacza to, że podstawą do ustalenia wysokości przysługującego zwolnienia podatkowego jest kwota poniesionych kosztów kwalifikowanych. Koszty te jak ww. zostały wymienione w § 6 ust. 1 Rozporządzenia i obejmują w szczególności:

1. cenę nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. cenę nabycia albo koszt wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. koszt rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. cenę nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej,
5. koszt związany z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Wskazane wydatki dzielą się więc na te, które są niezbędne dla zakończenia inwestycji i rozpoczęcia działalności zgodnie z uzyskanym zezwoleniem (np. nabycie środka trwałego w postaci linii produkcyjnej) i takie, które ponoszone są na bieżąco w trakcie obowiązywania zezwolenia (koszty najmu lub dzierżawy).

2. Moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia.

Co do zasady, stosownie do § 5 ust. 1 Rozporządzenia, zwolnienie z opodatkowania CIT z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, z zastrzeżeniem ust. 4 Rozporządzenia, że w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienie od podatku CIT przysługuje począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Celem wprowadzenia § 5 ust. 4 Rozporządzenia, było wyrównanie szans pomiędzy przedsiębiorcami realizującymi inwestycje typu greenfield i typy brownfield na terenie SSE. Przedsiębiorca brownfield nabywa bowiem prawo do zwolnienia dochodu po osiągnięciu poziomu zatrudnienia oraz poniesieniu wydatków inwestycyjnych w wysokości określonej w zezwoleniu.

3. Wpływ Wydatków Bieżących na prawo do zwolnienia dochodu z opodatkowania CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki inwestycyjne, o których mowa w § 5 ust. 4 Rozporządzenia, stanowią wydatki, których poniesienie jest niezbędne dla rozpoczęcia funkcjonowania nowego zakładu produkcyjnego w pełnym zakresie i zgodnie z jego przeznaczeniem, a co do których poniesienia (w określonej w Zezwoleniu minimalnej kwocie) zobowiązany został przedsiębiorca prowadzący działalność na terenie SSE na podstawie uzyskanego zezwolenia.

Tym samym, aby Spółka miała prawo korzystać ze zwolnienia z opodatkowania CIT dochodu uzyskiwanego z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE w oparciu o uzyskane Zezwolenie, koniecznym jest poniesienie najpóźniej do dnia 31 grudnia 2018 r. Wydatków Inwestycyjnych oraz osiągnięcie wymaganego poziomu zatrudnienia.

W szczególności, dla prawa do korzystania ze Zwolnienia bez znaczenia pozostaje fakt, że Spółka zobowiązana będzie do poniesienia wydatków kwalifikowanych w postaci Wydatków Bieżących od 1 stycznia 2019 r. w postaci czynszu najmu w związku z zawartą długoterminową umową najmu powierzchni magazynowych.

Wydatek ten nie jest bowiem kosztem inwestycji (tj. warunkującym możliwość rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z Zezwoleniem), a wydatkiem ponoszonym na bieżąco w czasie trwania Zezwolenia. Powyższe potwierdzać będzie w szczególności treść Zezwolenia po jego zmianie, zgodnie z którą wydatki kwalifikujące dzielą się na Wydatki Inwestycyjne oraz Wydatki Bieżące.

Uzależnienie momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT dochodu uzyskiwanego z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE w oparciu o uzyskane Zezwolenie po poniesieniu Wydatków Bieżących, prowadziłoby do kuriozalnej sytuacji, w której podatnik mimo poniesienia Wydatków Inwestycyjnych, osiągnięcia wymaganego poziomu zatrudnienia, tj. w konsekwencji pomimo zakończenia inwestycji, nie nabędzie prawa do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT. Co więcej, nie nabędzie on tego prawa nigdy, bowiem wydatki w postaci czynszu najmu (co wynika z ich natury) są ponoszone na bieżąco w całym okresie obowiązywania Zezwolenia, aż do momentu jego wygaśnięcia.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszenie wydatków kwalifikowanych w postaci czynszu najmu od 1 stycznia 2019 r. (tj. Wydatków Bieżących) wpływa wyłącznie na wysokość dostępnej pomocy publicznej. Wydatki te bowiem zgodnie z treścią Rozporządzenia oraz na podstawie Zezwolenia stanowią koszty kwalifikowane, uwzględniane przy obliczaniu kwoty dostępnej pomocy publicznej (limitu zwolnienia podatkowego), z zastrzeżeniem limitu dostępnej pomocy publicznej określonego w Zezwoleniu.

Natomiast, samo zaliczenie płaconego od 1 stycznia 2019 r. czynszu najmu do kosztów kwalifikowanych (tj. Wydatków Bieżących) nie wpłynie na możliwość ani moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT dochodu uzyskiwanego przez Spółkę z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE w oparciu o uzyskane Zezwolenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku, w szczególności jeżeli ze zmienionego Zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej będzie wynikało, że Wydatki Bieżące dotyczące kosztów najmu w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia stanowią koszty kwalifikowane. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.