2017.08.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.318.2017.1.AO
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji nabycia Nieruchomości,

zasadniczej stawki podatku VAT w wysokości 23% w związku ze złożonym oświadczeniem dla transakcji nabycia Nieruchomości,

prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji nabycia Nieruchomości w zasadniczej stawce podatku VAT w wysokości 23% w związku ze złożonym oświadczeniem i prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości.

Przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Sprzedający”) jest właścicielem nieruchomości składającej się z działki gruntu nr 6644 (poprzednio nr 13/18) dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą (dalej: „Nieruchomość”).

Sprzedający poprzednio prowadził działalność pod firmą F. Sp. z o.o. oraz wcześniej jako S. Sp. z o.o. (dalej: „Poprzednia nazwa Sprzedającego”). W chwili obecnej w księdze wieczystej Nieruchomości w dziale II jako właściciel widnieje Poprzednia nazwa Sprzedającego. Najprawdopodobniej w chwili dokonania transakcji w księdze wieczystej Sprzedający nadal będzie wpisany pod Poprzednią nazwą.

Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że Nieruchomość przeznaczona jest jako teren zabudowy przemysłowej. Zgodnie z wpisem do księgi wieczystej Nieruchomość jest oznaczona jako działka niezabudowana.

Sprzedający (działający wtedy pod nazwą S. Sp. z o.o.) nabył Nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży zawartej dnia 16 kwietnia 2007 r. w formie aktu notarialnego przed notariuszem od G. Sp. z o.o. Nabycie Nieruchomości przez Sprzedającego zostało opodatkowane VAT. Sprzedający odliczył VAT naliczony związany z transakcją nabycia Nieruchomości. Wraz z nabyciem Nieruchomości w 2007 r. w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 z późn. zm.) Sprzedający przejął wszystkich pracowników zatrudnionych na stacji paliw zlokalizowanej na Nieruchomości. Sprzedający otrzymał również od G. Sp. z o.o. oryginały dokumentów dotyczących prowadzenia stacji paliw oraz dokumentów pracowniczych. G. Sp. z o.o. udzieliła również zgody Sprzedającemu na używanie jej znaków towarowych na stacjach paliw przez okres 6 miesięcy od dnia transakcji.

Powyższe elementy znajdowały się już na Nieruchomości w momencie jej nabycia przez Sprzedającego w 2007 r. Stacja paliw była wykorzystywana przez Sprzedającego do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. Sprzedający w okresie od 2007 r. przeprowadził modernizację niektórych instalacji stacji paliw (np. modernizacja skrzyni zlewowej), wymienił oznaczenia reklamowe, sprzęt komputerowy stanowiący wyposażenie stacji paliw oraz odmierzacz LPG. W związku z powyższymi modernizacjami Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej. Do dnia planowanej transakcji Sprzedający nie będzie dokonywał ulepszeń.

Na Nieruchomości znajdują się również przyłącza wodociągowe, kanalizacyjne oraz energetyczne (dalej: „Instalacje”). Instalacje mają ścisły i bezpośredni związek z funkcjonowaniem stacji paliw. Przed dniem transakcji Sprzedający odłączy Nieruchomość od instalacji elektrycznej i wodnej.

W stosunku do Nieruchomości Sprzedający nie zawierał umów najmu, dzierżawy, czy innych umów o podobnym charakterze. W związku z prowadzoną działalnością Sprzedający zawierał jedynie umowy na świadczenie usług związanych z prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT. Sprzedający zawarł m.in. umowę operatorską dotyczącą prowadzenia stacji paliw. W ramach tej umowy podmiot trzeci - operator zobowiązał się do prowadzenia stacji paliw na rachunek Sprzedającego, za co otrzymuje wynagrodzenie składające się z części stałej oraz zmiennej (uzależnionej od wyników handlowych stacji paliw). Operator na podstawie umowy operatorskiej (jako usługodawca) m.in. dokonuje bieżącej sprzedaży, dba o czystość stacji i obsługę jej klientów. Na dzień planowanej transakcji żadne umowy (w tym umowa operatorska) nie będą już obowiązywały.

K. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Kupujący”) zamierza nabyć od Sprzedającego Nieruchomość wraz z budynkiem, budowlami oraz Instalacjami. Przed dniem planowanej transakcji Sprzedający usunie z Nieruchomości część wyposażenia oraz dokona formalności potrzebnych w celu wyłączenia stacji z użytkowania. Dotyczy to w szczególności usunięcia z Nieruchomości elementów takich jak: oznakowanie reklamowe (elementy identyfikacji wizualnej), systemy kasowe, komputerowe, monitoringu paliw oraz telewizji przemysłowej. Sprzedający może również usunąć inne ruchomości stanowiące wyposażenie stacji paliw.

Spółka zamierza w przyszłości dokonać rozbiórki stacji paliw znajdującej się na Nieruchomości. Po przeprowadzonej rozbiórce Nieruchomość będzie elementem większej inwestycji, którą zamierza przeprowadzić Spółka. Spółka planuje wykorzystać Nieruchomość w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT. Działalność ta może polegać w szczególności na wybudowaniu na Nieruchomości (oraz na nieruchomościach sąsiednich) budynku lub budynków czy hal magazynowo-logistycznych (z możliwością prowadzenia na części hal nieuciążliwej działalności produkcyjnej) wraz z infrastrukturą towarzyszącą (np. parkingami, placami manewrowymi, bramami dla samochodów ciężarowych, ogrodzeniem), które następnie będą odpłatnie wynajmowane podmiotom trzecim. W chwili obecnej na Nieruchomości nie zostały podjęte jeszcze żadne prace budowlane czy rozbiórkowe - planowane jest, że prace te rozpoczną się dopiero po przeprowadzeniu transakcji. Do czasu przeprowadzenia transakcji stacja paliw ma zostać wyłączona z użytkowania. Sprzedający przed dniem transakcji dokona opróżnienia zbiorników paliwowych, LPG oraz separatora olejowego.

Nieruchomość (oraz znajdująca się na niej stacja paliw) nie jest formalnie wyodrębniona w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Sprzedającego. W szczególności nie są dla niej prowadzone odrębne księgi, nie jest sporządzany odrębny bilans czy rachunek zysków i strat.

Przedmiotem planowanej transakcji będzie wyłącznie nabycie Nieruchomości. W szczególności przedmiotem planowanej transakcji nie będą elementy takie jak:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

własność nieruchomości lub ruchomości (innych niż wskazane we wniosku);

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

koncesje, licencje i zezwolenia;

patenty i inne prawa własności przemysłowej (w tym np. know-how);

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne (w tym np. prawa do nazwy);

tajemnice przedsiębiorstwa (z zastrzeżeniem zawartym poniżej w treści wniosku);

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (za wyjątkiem tych opisanych we wniosku).

Na podstawie umowy nie dojdzie również do przejęcia pracowników Sprzedającego. Nie dojdzie również do przekazania ksiąg rachunkowych prowadzonych uprzednio przez Sprzedającego.

W ramach negocjacji lub/i tzw. procesu „due dilligence” związanego z planowaną transakcją, Spółka może zapoznać się z pewnymi informacjami, które mogą potencjalnie mieć status tajemnicy przedsiębiorstwa. Będzie to miało jednak ograniczony zakres i będzie zmierzało wyłącznie do zapoznania się ze stanem prawnym i faktycznym Nieruchomości dla celów przeprowadzenia planowanej transakcji.

W ramach planowanej transakcji nie zostaną przeniesione na Spółkę żadne decyzje administracyjne, zezwolenia czy koncesje uzyskane przez Sprzedającego.

Po przeprowadzeniu transakcji Sprzedający przekaże Spółce kopie bądź oryginały dokumentacji technicznej, dokumentacji podwykonawczej, decyzji i pozwoleń związanych z Nieruchomością. Dokumenty te nie będą dotyczyły jednak bezpośrednio kwestii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na stacji paliw.

Wraz z Nieruchomością przejdą na Spółkę (jako nowego właściciela gruntu) również ograniczone prawa rzeczowe - służebności - które zostały wpisane do księgi wieczystej Nieruchomości.

Zarówno Spółka jak i Sprzedający prowadzą działalność gospodarczą i są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT?
W razie udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy transakcja nabycia Nieruchomości będzie opodatkowana VAT w stawce zasadniczej 23% przy założeniu, że Spółka oraz Sprzedający złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT?
Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości na zasadach ogólnych, tj. w szczególności podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT?

Stanowisko Zainteresowanych,

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1

Planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1

Przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT jest w szczególności odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towary zostały dla celów VAT zdefiniowane w art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Mając na uwadze powyższą definicję, Nieruchomości (rzeczy) powinny być na gruncie VAT traktowane jako towary.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT za dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W art. 6 Ustawy o VAT znajduje się natomiast zamknięty katalog czynności, do których nie stosuje się przepisów Ustawy o VAT. I tak, przepisów Ustawy o VAT nie stosuje się w szczególności do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e) Ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przedsiębiorstwo wobec braku definicji legalnej na gruncie Ustawy o VAT, należy definiować poprzez odwołanie do art. 55¹ ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t.j.: Dz.U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm., dalej: „KC”). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. KC zawiera przykładowe wyliczenie elementów jakie obejmuje przedsiębiorstwo, w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Spółka podkreśla, że w jej opinii Nieruchomość nie będzie stanowiła ani przedsiębiorstwa (w rozumieniu KC) ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w rozumieniu Ustawy o VAT).

Przedmiotem planowanej transakcji będzie wyłącznie nabycie Nieruchomości. Zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, przedmiotem planowanej transakcji nie będą w szczególności elementy takie jak:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

własność nieruchomości lub ruchomości (innych niż wskazane we wniosku);

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

koncesje, licencje i zezwolenia;

patenty i inne prawa własności przemysłowej (w tym np. know-how);

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne (w tym np. prawa do nazwy);

tajemnice przedsiębiorstwa (z zastrzeżeniem zawartym poniżej w treści wniosku);

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (za wyjątkiem dokumentacji podwykonawczej, decyzji i pozwoleń związanych z Nieruchomością, które nie są bezpośrednio związane z funkcjonowaniem stacji paliw).

Powyższe oznacza, że planowana transakcja nie będzie obejmowała przeniesienia bieżących umów, wierzytelności czy zobowiązań. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w odniesieniu do Nieruchomości, Sprzedający nie zawierał żadnych umów najmu, dzierżawy czy innych umów o podobnym charakterze. Pozostałe umowy na świadczenie usług związanych z prowadzoną przez Sprzedającego działalnością gospodarczą (m.in. umowa operatorska z podmiotem trzecim) nie będą już obowiązywały na dzień planowanej transakcji (tzn. zostaną wcześniej rozwiązane).

Sprzedający w ramach planowanej transakcji nie będzie również zbywał żadnych koncesji, licencji, zezwoleń, patentów i innych praw własności przemysłowej (w tym np. know-how) oraz majątkowych praw autorskich i majątkowych praw pokrewnych (w tym np. prawa do nazwy). Wszelkie oznaczenia marketingowe identyfikujące stacje paliw zostaną z Nieruchomości usunięte przed dniem planowanej transakcji.

Przedmiotem planowanej transakcji nie będzie ponadto nabycie tajemnicy przedsiębiorstwa. Co prawda w ramach procesu negocjacji i/lub procesu „due dilligence” związanego z planowaną transakcją, Spółka może zapoznać się z pewnymi informacjami, które mogą potencjalnie mieć status tajemnicy przedsiębiorstwa, będzie to miało jednak ograniczony zakres i będzie zmierzało wyłącznie do zapoznania się ze stanem prawnym i faktycznym Nieruchomości dla celów przeprowadzenia planowanej transakcji. Informacje te nie będą zatem stanowiły przedmiotu transakcji pomiędzy Sprzedającym a Spółką.

Ponadto w ramach planowanej transakcji, Spółka nie przejmie ksiąg rachunkowych prowadzonych uprzednio przez Sprzedającego oraz nie dokona przejęcia pracowników Sprzedającego.

W chwili transakcji na Nieruchomości pozostaną niektóre elementy stacji paliw - np. instalacje i zbiorniki paliwowe. Również część wyposażenia stacji, która nie będzie dla Sprzedającego przedstawiała wartości ekonomicznej zostanie pozostawiona na Nieruchomości. Z punktu widzenia opodatkowania VAT istotne jest jednak to, że stacja na moment transakcji zostanie pozbawiona istotnych elementów takich jak: systemy kasowe, komputerowe czy systemy monitoringu paliw. Sprzedający dokona również odłączenia stacji od instalacji wodnej oraz elektrycznej. Zdaniem Spółki, powyższe okoliczności pozbawiają Nieruchomość istotnych cech, które są niezbędne dla ewentualnego prowadzenia na Nieruchomości działalności gospodarczej.

Należy również zwrócić uwagę, że Kupujący przekaże Spółce część dokumentacji technicznej, dokumentacji podwykonawczej, decyzji i pozwoleń związanych z Nieruchomością. Dokumenty te nie będą dotyczyły jednak bezpośrednio kwestii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na stacji paliw. Przekazanie dokumentacji nie jest bezpośrednio związane z działalnością operacyjną stacji paliw, ale z Nieruchomością jako taką. Ma na celu ułatwienie Kupującemu dalszego korzystania z Nieruchomości (w tym np. uzyskanie pozwolenia na budowę).

Okoliczność, że planowana transakcja nie będzie obejmowała wymienionych powyżej elementów świadczy o tym, że Nieruchomość nie może być uznana za „zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych”. Nieruchomość nie będzie miała zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące samodzielnie cele gospodarcze, a zatem nie będzie mogła być uznana za przedsiębiorstwo bądź jego zorganizowaną część. Konkluzji tej nie zmienia fakt, że w wyniku transakcji przejdzie na Spółkę część wyposażenia czy że zostaną jej przekazane niektóre dokumenty czy decyzje związane z Nieruchomością.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że w orzecznictwie wyrażono pogląd, że: „sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby nawet przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do uznania, iż faktycznie nastąpiła jego sprzedaż” (Wyrok NSA z dnia 6 października 1995 r., sygn. SA/Gd 1959/94). Mając na uwadze to stanowisko, podstawowa przesłanka do stwierdzenia istnienia przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części nie zachodzi w przedstawionym opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Nieruchomość (oraz znajdująca się na niej stacja paliw) nie jest bowiem formalnie wyodrębniona w strukturze Sprzedającego (tzn. nie są dla niej prowadzone odrębne księgi, odrębny bilans czy rachunek zysków i strat). W danych okolicznościach Nieruchomość stanowi zatem jedynie wyodrębniony składnik majątkowy, który będzie przedmiotem nabycia przez Spółkę.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że Nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa (w rozumieniu KC) ani jego zorganizowanej części (w rozumieniu Ustawy o VAT), a zatem planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako dostawa towarów.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2

Transakcja nabycia Nieruchomości będzie opodatkowana VAT w stawce zasadniczej 23% pod warunkiem, że Spółka oraz Sprzedający złożą zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2

Na gruncie Ustawy o VAT, planowana transakcja będzie stanowiła opodatkowaną dostawę towarów. Kwestię opodatkowania dostawy gruntu (towaru), na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy np. budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Dokonując wykładni pojęć budynku czy budowli użytych w art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT należy odwołać się do definicji legalnych zawartych w ustawie z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j.: Dz.U. z 2016 r. poz. 290 z późn. zm., dalej: „Prawo budowlane”). Zgodnie z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, budynkiem jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Budowla została z kolei zdefiniowana w pkt 3) art. 3 Prawa budowlanego jako każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Katalog zawarty w definicji budowli ma charakter otwarty, wobec czego do definicji budowli należy zaliczyć również np. parkingi. Świadczy o tym również fakt, że w załączniku do Prawa budowlanego parkingi zostały zakwalifikowane do kategorii XXII obiektów budowlanych.

Na Nieruchomości, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, znajdują się zatem obiekty, które zgodnie z Prawem budowlanym powinny być zakwalifikowane jako budynki (np. stacja paliw) lub budowle (np. ciągi komunikacyjne, wiata stalowa).

Mając to na uwadze, Nieruchomość dla celów podatku VAT powinna być traktowana jako nieruchomość zabudowana.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT zwolnieniu z podatku VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT, zgodnie z którą, pierwsze zasiedlenie to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Mając na uwadze powyższą konstrukcję zwolnienia z podatku VAT, kluczowe jest określenie, czy i kiedy w stosunku do danej nieruchomości doszło do pierwszego zasiedlenia.

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do Nieruchomości, do pierwszego zasiedlenia doszło najpóźniej 16 kwietnia 2007 r., tj. w momencie zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości, na podstawie której nastąpiło wydanie Nieruchomości Sprzedającemu przez poprzedniego właściciela (tj. G. sp. z o.o.), w ramach transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka nie wyklucza jednak, że do pierwszego zasiedlenia mogło dojść również przed 2007 r. w ramach czynności wykonywanych przez poprzedniego właściciela Nieruchomości, w szczególności, że opisane we wniosku elementy znajdowały się na Nieruchomości w momencie jej nabycia przez Sprzedającego w 2007 r.

Na marginesie warto jeszcze dodać, że ponieważ transakcja nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego od G. Sp. z o.o. miała miejsce w 2007 r., a zatem w okresie który uległ już przedawnieniu, nie jest możliwe zakwestionowanie zaklasyfikowania tej transakcji dla celów podatkowych. Nawet jednak gdyby hipotetycznie uznać, że transakcja nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego nie stanowiła pierwszego zasiedlenia Nieruchomości, to należałoby jednocześnie uznać, że doszło do niego przez sam fakt wykorzystywania Nieruchomości przez Spółkę w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej tj. w 2007 r. Obecnie bowiem powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie oraz w interpretacjach organów podatkowych, że w świetle art. 2 pkt 14) Ustawy o VAT do pierwszego zasiedlenia nieruchomości może dojść również poprzez rozpoczęcie używania nieruchomości na cele prowadzenia własnej działalności gospodarczej (por. np. wyrok z dnia 14 maja 2015 r., sygn. I FSK 382/14, interpretacja indywidualna z dnia 14 kwietnia 2016 r. nr IPPP3/4512-873/15-3/S/RD czy interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2017 r., nr 2461-IBPP1.4512.856.2016.1. AW).

Co więcej, Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym), w wysokości wynoszącej co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Mając to na uwadze, wcześniejsza konkluzja co do momentu pierwszego zasiedlenia Nieruchomości pozostaje na dzień złożenia wniosku aktualna. Po 16 kwietnia 2007 r. nie mogło bowiem dojść do kolejnego pierwszego zasiedlenia na podstawie art. 2 pkt 14 lit. b) Ustawy o VAT, z uwagi na brak ulepszeń, o których mowa w tym przepisie.

W odniesieniu do Nieruchomości doszło już zatem do pierwszego zasiedlenia, a od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji minie ponad 2 lata. Wobec tego, zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT przewidujący zwolnienie z VAT dostawy nieruchomości. Mając to na uwadze, bezprzedmiotowe jest analizowanie możliwości zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT, gdyż przepis ten może znaleźć zastosowanie tylko wówczas, gdy nie stosuje się zwolnienia z pkt 10 art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, który znajdzie zastosowanie w odniesieniu do planowanego nabycia przez Spółkę Nieruchomości charakteryzuje się tym, że na mocy art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT ma on charakter zwolnienia z opcją opodatkowania. Warunkiem zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i wybrania opcji opodatkowania jest to, że dokonujący dostawy i nabywca:

są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi,
złożą, przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 Ustawy o VAT oświadczenie to musi zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Konkludując, Spółka stoi na stanowisku, że planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT w stawce 23% zakładając, że Spółka oraz Sprzedający złożą przed dniem dokonania dostawy zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i wyborze opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 tejże ustawy.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3

Mając na uwadze stanowisko Spółki w zakresie pytania 1 i 2, Spółka jest zdania, że w stosunku do planowanej transakcji nabycia Nieruchomości będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych, w szczególności na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, z zachowaniem reguł wynikających z całokształtu przepisów o odliczaniu VAT (tj. przykładowo uwzględniając obostrzenia wynikające z art. 88 Ustawy o VAT).

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 3

Przepis art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT wprowadza jedną z najistotniejszych zasad podatku VAT - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo to przysługuje zasadniczo wtedy, gdy nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dodatkowo, aby można było mówić o prawie do odliczenia, musi wystąpić podatek naliczony.

W związku z tym, że nabycie przez Spółkę Nieruchomości będzie opodatkowane VAT w stawce zasadniczej 23%, po stronie Spółki wystąpi podatek naliczony w wysokości wynikającej z faktur otrzymanych przez Spółkę (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) Ustawy o VAT).

Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności bowiem Spółka zamierza przeznaczyć Nieruchomość na cele inwestycyjne. W pierwszej kolejności, Spółka planuje dokonanie rozbiórki znajdującej się na Nieruchomości stacji paliw. Prace te rozpoczną się dopiero po przeprowadzeniu transakcji, natomiast do czasu przeprowadzenia transakcji stacja paliw ma zostać wyłączona z użytkowania, a Sprzedający dokona opróżnienia zbiorników paliwowych, LPG oraz separatora olejowego. Spółka planuje prowadzić działalność polegającą w szczególności na wybudowaniu na Nieruchomości (oraz na nieruchomościach sąsiednich) budynku lub budynków czy hal magazynowo-logistycznych (z możliwością wprowadzenia na części hal nieuciążliwej działalności produkcyjnej) wraz z infrastrukturą towarzyszącą (np. parkingami, placami manewrowymi, bramami dla samochodów ciężarowych, ogrodzeniem), które następnie będą odpłatnie wynajmowane podmiotom trzecim. Spółka zamierza zatem wykorzystywać Nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej VAT.

Mając na uwadze, że nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem Nieruchomości na zasadach ogólnych przewidzianych w Dziale IX Ustawy o VAT.

Odliczenie podatku naliczonego będzie przysługiwało na zasadach ogólnych, tj. z uwzględnieniem całokształtu przepisów o odliczaniu VAT, a w szczególności przy założeniu, że nie będą miały miejsca okoliczności negatywne wyłączające prawo do odliczenia, w szczególności nie będzie miała miejsca żadna z sytuacji opisanych w art. 88 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towary – według art. 2 pkt 6 ww. ustawy – to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W przepisie tym wskazano czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług jednakże z uwagi na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ww. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy wskazać, że pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej. Przy tym, ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT powinien on być interpretowany ściśle. Oznacza to, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posiłkować się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.).

W świetle art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższego przepisu powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące przedsiębiorstwo w powyżej przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa. Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług również zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dla uznania zbywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych. Przy czym, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zatem zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć od Sprzedającego Nieruchomość składającą się z działki gruntu nr 6644 wraz z budynkiem, budowlami oraz Instalacjami. Na Nieruchomości znajduje się stacja paliw. Przed dniem planowanej transakcji Sprzedający usunie z Nieruchomości część wyposażenia oraz dokona formalności potrzebnych w celu wyłączenia stacji paliw z użytkowania. Przedmiotem planowanej transakcji będzie wyłącznie nabycie Nieruchomości. W szczególności przedmiotem planowanej transakcji nie będą elementy takie jak:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

własność nieruchomości lub ruchomości (innych niż wskazane we wniosku);

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

koncesje, licencje i zezwolenia;

patenty i inne prawa własności przemysłowej (w tym np. know-how);

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne (w tym np. prawa do nazwy);

tajemnice przedsiębiorstwa (z zastrzeżeniem zawartym w treści wniosku);

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (za wyjątkiem tych opisanych we wniosku).

Na podstawie umowy nie dojdzie również do przejęcia pracowników Sprzedającego. Nie dojdzie również do przekazania ksiąg rachunkowych prowadzonych uprzednio przez Sprzedającego. W ramach planowanej transakcji nie zostaną przeniesione na Spółkę żadne decyzje administracyjne, zezwolenia czy koncesje uzyskane przez Sprzedającego. W ramach negocjacji lub/i tzw. procesu „due dilligence” związanego z planowaną transakcją, Spółka może zapoznać się z pewnymi informacjami, które mogą potencjalnie mieć status tajemnicy przedsiębiorstwa. Będzie to miało jednak ograniczony zakres i będzie zmierzało wyłącznie do zapoznania się ze stanem prawnym i faktycznym Nieruchomości dla celów przeprowadzenia planowanej transakcji. Po przeprowadzeniu transakcji Sprzedający przekaże Spółce kopie bądź oryginały dokumentacji technicznej, dokumentacji podwykonawczej, decyzji i pozwoleń związanych z Nieruchomością. Dokumenty te nie będą dotyczyły jednak bezpośrednio kwestii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na stacji paliw. Wraz z Nieruchomością przejdą na Spółkę (jako nowego właściciela gruntu) również ograniczone prawa rzeczowe - służebności - które zostały wpisane do księgi wieczystej Nieruchomości.

Spółka zamierza w przyszłości dokonać rozbiórki stacji paliw znajdującej się na Nieruchomości. Po przeprowadzonej rozbiórce Nieruchomość będzie elementem większej inwestycji, którą zamierza przeprowadzić Spółka. Działalność gospodarcza w ramach której Spółka planuje wykorzystać Nieruchomość może polegać w szczególności na wybudowaniu na Nieruchomości (oraz na nieruchomościach sąsiednich) budynku lub budynków czy hal magazynowo-logistycznych (z możliwością prowadzenia na części hal nieuciążliwej działalności produkcyjnej) wraz z infrastrukturą towarzyszącą (np. parkingami, placami manewrowymi, bramami dla samochodów ciężarowych, ogrodzeniem), które następnie będą odpłatnie wynajmowane podmiotom trzecim.

Ponadto z wniosku wynika, że Nieruchomość (oraz znajdująca się na niej stacja paliw) nie jest formalnie wyodrębniona w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Sprzedającego. W szczególności nie są dla niej prowadzone odrębne księgi, nie jest sporządzany odrębny bilans czy rachunek zysków i strat.

Ad 1

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej transakcji nabycia Nieruchomości.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiotowa transakcja nie będzie zbyciem przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod przedmiotowego zakresu opodatkowania podatkiem VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z ww. treści wniosku planowana transakcja nabycia Nieruchomości nie obejmie istotnych składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, o których stanowi art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W szczególności, jak wskazał Wnioskodawca, transakcji tej nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników składających się na powyższą definicję przedsiębiorstwa i przesądzających o funkcjonowaniu przedsiębiorstwa Sprzedającego. Przed dniem planowanej transakcji Sprzedający usunie z Nieruchomości część wyposażenia oraz dokona formalności potrzebnych w celu wyłączenia stacji paliw z użytkowania. Na dzień planowanej transakcji żadne umowy, w tym umowa operatorska na podstawie której operator zobowiązał się do prowadzenia stacji paliw nie będą obowiązywały. Ponadto w wyniku transakcji Wnioskodawca nie przejmie pracowników Sprzedającego, nie dojdzie również do przekazania ksiąg rachunkowych prowadzonych uprzednio przez Sprzedającego. W ramach planowanej transakcji nie zostaną przeniesione na Spółkę żadne decyzje administracyjne, zezwolenia czy koncesje uzyskane przez Sprzedającego. W ramach negocjacji lub/i tzw. procesu „due dilligence” związanego z planowaną transakcją Spółka wprawdzie może zapoznać się z pewnymi informacjami, które mogą potencjalnie mieć status tajemnicy przedsiębiorstw jednak będzie to miało ograniczony zakres i będzie zmierzało wyłącznie do zapoznania się ze stanem prawnym i faktycznym Nieruchomości dla celów przeprowadzenia planowanej transakcji. Zatem Wnioskodawca w ramach planowanej transakcji nabycia Nieruchomości nie nabędzie składników oraz praw przysługujących Sprzedającemu, które pozwoliłyby na prowadzenie, za pomocą nabytych składników, działalności gospodarczej. W konsekwencji, opisanego przedmiotu transakcji nie można uznać za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Przedmiot ten nie stanowi zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, o którym mowa w ww. przepisie pozwalającego na samodzielne realizowanie celów gospodarczych.

Opisany przedmiot transakcji nie będzie również stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca, Nieruchomość (oraz znajdująca się na niej stacja paliw) nie jest formalnie wyodrębniona w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Sprzedającego. W szczególności nie są dla niej prowadzone odrębne księgi, nie jest sporządzany odrębny bilans czy rachunek zysków i strat. Planowana transakcja nie będzie obejmowała przeniesienia bieżących umów, wierzytelności czy zobowiązań. Dodatkowo Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że przed dniem planowanej transakcji Sprzedający usunie z Nieruchomości część wyposażenia oraz dokona formalności potrzebnych w celu wyłączenia stacji paliw z użytkowania. Zatem nabyty przez Wnioskodawcę zespół składników materialnych i niematerialnych nie będzie obejmował elementów niezbędnych do kontynuacji prowadzonych przez Sprzedającego działań gospodarczych polegających na prowadzeniu stacji paliw. Przy tym należy zauważyć, że Spółka zamierza w przyszłości dokonać rozbiórki stacji paliw znajdującej się na Nieruchomości. Po przeprowadzonej rozbiórce Nieruchomość będzie elementem większej inwestycji, którą zamierza przeprowadzić Spółka. Działalność gospodarcza w ramach której Spółka planuje wykorzystać Nieruchomość może polegać w szczególności na wybudowaniu na Nieruchomości (oraz na nieruchomościach sąsiednich) budynku lub budynków czy hal magazynowo-logistycznych (z możliwością prowadzenia na części hal nieuciążliwej działalności produkcyjnej) wraz z infrastrukturą towarzyszącą (np. parkingami, placami manewrowymi, bramami dla samochodów ciężarowych, ogrodzeniem), które następnie będą odpłatnie wynajmowane podmiotom trzecim.

Skoro przedmiot planowanego nabycia nie wykazuje odrębności organizacyjnej, ani nie stanowi zespołu składników, które mogłyby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone cele gospodarcze to nie będzie mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji, skoro przedmiot planowanej transakcji nabycia Nieruchomości nie będzie stanowił ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa jego zbycie nie będzie podlegało wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem transakcja ta będzie - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

W kwestii stawki podatku od towarów i usług dla transakcji nabycia Nieruchomości należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Należy przy tym wskazać, że jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ustawodawca umożliwił podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Zgodnie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

We wniosku wskazano, że Wnioskodawca zamierza nabyć od Sprzedającego Nieruchomość składającą się z działki gruntu nr 6644 wraz z budynkiem, budowlami oraz Instalacjami. Wraz z Nieruchomością przejdą na Spółkę (jako nowego właściciela gruntu) również ograniczone prawa rzeczowe - służebności - które zostały wpisane do księgi wieczystej Nieruchomości. Sprzedający (działający pod nazwą S. Sp. z o.o.) nabył Nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży zawartej dnia 16 kwietnia 2007 r. w formie aktu notarialnego od G. Sp. z o.o. Nabycie Nieruchomości przez Sprzedającego zostało opodatkowane VAT. Sprzedający odliczył VAT naliczony związany z transakcją nabycia Nieruchomości.

Na Nieruchomości znajduje się stacja paliw. Stacja paliw składa się z budynku stacji wraz z wyposażeniem (w tym systemem kasowym), wiaty stalowej, zbiorników paliwowych oraz LPG wraz z instalacją, dystrybutorów paliw oraz LPG, separatora olejowego, oznakowania i znaków reklamowych (elementów identyfikacji wizualnej stacji paliw). Stacja paliw znajdująca się na Nieruchomości wyposażona jest w system monitoringu przemysłowego (telewizja przemysłowa), system monitoringu paliwa i klimatyzację (na Nieruchomości znajduje się klimatyzator). Na terenie Nieruchomości znajdują się również drogi dojazdowe, parkingi, place manewrowe i ciągi komunikacyjne oraz inne obiekty związane ściśle i bezpośrednio z funkcjonowaniem stacji paliw. Powyższe elementy znajdowały się już na Nieruchomości w momencie jej nabycia przez Sprzedającego w 2007 r. Stacja paliw była wykorzystywana przez Sprzedającego do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. Na Nieruchomości znajdują się również przyłącza wodociągowe, kanalizacyjne oraz energetyczne. Instalacje mają ścisły i bezpośredni związek z funkcjonowaniem stacji paliw. Przed dniem planowanej transakcji Sprzedający usunie z Nieruchomości część wyposażenia oraz dokona formalności potrzebnych w celu wyłączenia stacji z użytkowania. Dotyczy to w szczególności usunięcia z Nieruchomości elementów takich jak: oznakowanie reklamowe (elementy identyfikacji wizualnej), systemy kasowe, komputerowe, monitoringu paliw oraz telewizji przemysłowej. Sprzedający może również usunąć inne ruchomości stanowiące wyposażenie stacji paliw.

Sprzedający w okresie od 2007 r. przeprowadził modernizację niektórych instalacji stacji paliw (np. modernizacja skrzyni zlewowej), wymienił oznaczenia reklamowe, sprzęt komputerowy stanowiący wyposażenie stacji paliw oraz odmierzacz LPG. W związku z powyższymi modernizacjami Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej. Do dnia planowanej transakcji Sprzedający nie będzie dokonywał ulepszeń.

Spółka zamierza w przyszłości dokonać rozbiórki stacji paliw znajdującej się na Nieruchomości. Po przeprowadzonej rozbiórce Nieruchomość będzie elementem większej inwestycji, którą zamierza przeprowadzić Spółka. W chwili obecnej na Nieruchomości nie zostały podjęte jeszcze żadne prace budowlane czy rozbiórkowe - planowane jest, że prace te rozpoczną się dopiero po przeprowadzeniu transakcji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania transakcji nabycia Nieruchomości podatkiem od towarów i usług w stawce zasadniczej w wysokości 23% przy założeniu, że Spółka i Sprzedający złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że planowana w przyszłości rozbiórka stacji paliw znajdującej się na Nieruchomości nie pozwala traktować ww. transakcji jako dostawy terenów niezabudowanych. Wnioskodawca zamierza wprawdzie dokonać rozbiórki stacji paliw jednak z wniosku wynika, że w chwili obecnej na Nieruchomości nie zostały podjęte jeszcze żadne prace budowlane czy rozbiórkowe. Ponadto planowane jest, że prace te rozpoczną się dopiero po przeprowadzeniu transakcji. Zatem skoro na moment transakcji nabycia na Nieruchomości znajdował się będzie budynek i budowle przedmiotem transakcji będzie teren zabudowany.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpie znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Jak już wskazano, w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Z uzasadnienia przedstawionego przez Sąd w ww. wyroku wynika, że „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Takie rozumienie pojęcia „pierwszego zasiedlenia” odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu. Kwestia pierwszego zasiedlenia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek/budowla zostanie ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. W takim bowiem przypadku decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie ma kwestia oddania budynku/budowli lub ich części po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (np. sprzedaż, najem, dzierżawa).

W analizowanych okolicznościach Sprzedający nabył Nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży zawartej dnia 16 kwietnia 2007 r. Nabycie to zostało opodatkowane podatkiem VAT. Na Nieruchomości znajduje się stacja paliw. Stacja paliw składa się z budynku i budowli, które znajdowały się na Nieruchomości w momencie nabycia przez Sprzedającego w 2007 r. Stacja paliw była wykorzystywana przez Sprzedającego do wykonywania działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej. Do dnia planowanej transakcji Sprzedający nie będzie dokonywał ulepszeń.

W świetle przedstawionej treści wniosku i wobec przywołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy stwierdzić, że zwolnienie przewidziane tym przepisem będzie miało zastosowanie w stosunku do budynku i budowli znajdujących się na przedmiotowej Nieruchomości. Transakcja nabycia przez Wnioskodawcę budynku i budowli posadowionych na Nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną transakcją nabycia upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W związku z tym, że nabycie budynku i budowli znajdujących się na przedmiotowej Nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT to transakcja nabycia gruntu, na którym są one posadowione również podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji, przedmiotowe nabycie Nieruchomości będzie objęte zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jednakże jak wskazano wyżej ww. zwolnienie jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług dostawca budynku/budowli może z niego zrezygnować. Z wniosku wynika, że zarówno Spółka, jak i Sprzedający prowadzą działalność gospodarczą i są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Zatem Strony będą uprawnione do rezygnacji ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wyboru opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości.

W konsekwencji, w sytuacji kiedy Sprzedawca Nieruchomości i Wnioskodawca jako Kupujący przedmiotową Nieruchomość złożą do właściwego dla nabywcy naczelnika urzędu skarbowego, przed dniem dokonania sprzedaży tej nieruchomości zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania sprzedaży Nieruchomości korzystającej ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT to przedmiotowa dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki podatku VAT na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowaniem powyższych rozważań jest stwierdzenie, że na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki podstawowej w wysokości 23% przy rezygnacji ze zwolnienia w odniesieniu do znajdującego się na Nieruchomości budynku i budowli spełniających warunki zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Taką samą stawką podatku VAT w z zw. art. 29a ust. 8 ustawy o VAT objęte będzie nabycie gruntu, na którym posadowiony jest budynek stacji paliw i budowle.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 również należało uznać za prawidłowe.

Ad 3

W odniesieniu do prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości należy wskazać, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Jak wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

We wniosku wskazano, że zarówno Spółka, jak i Sprzedający prowadzą działalność gospodarczą i są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Wnioskodawca planuje wykorzystać nabytą Nieruchomość w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT. Działalność ta może polegać w szczególności na wybudowaniu na Nieruchomości (oraz na nieruchomościach sąsiednich) budynku lub budynków czy hal magazynowo-logistycznych (z możliwością prowadzenia na części hal nieuciążliwej działalności produkcyjnej) wraz z infrastrukturą towarzyszącą (np. parkingami, placami manewrowymi, bramami dla samochodów ciężarowych, ogrodzeniem), które następnie będą odpłatnie wynajmowane podmiotom trzecim.

Przywołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy pozwalają uznać, że skoro Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i planowana transakcja nabycia przedmiotowej Nieruchomości spełnia warunki dla uznania jej za czynność opodatkowaną podatkiem VAT niekorzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (dokonując rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT) Wnioskodawcy po nabyciu Nieruchomości i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury dokumentującej faktyczne nabycie Nieruchomości będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wnikającego z faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości w zakresie w jakim Wnioskodawca będzie wykorzystywał Nieruchomość do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W konsekwencji, w związku z tym, że nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowej Nieruchomości, z uwzględnieniem przesłanek wynikających z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Organ informuje, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z poźn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin