Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4010.123.2017.1.AD
z 24 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 4 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze skierowaniem dyrektora zarządzającego na studia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2017 r. r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze skierowaniem dyrektora zarządzającego na studia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zatrudnia na stanowisku Dyrektora Zarządzającego osobę fizyczną, rezydenta polskiego opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą zatrudnienia jest umowa o pracę (3/5 etatu). Osoba ta zajmuje się zarządzaniem spółką oraz jest odpowiedzialna za wsparcie innych spółek z grupy w zakresie zarządzania i rozwoju biznesu (w tym poza terytorium RP).

Do świadczenia tych usług wymagana jest fachowa wiedza m.in. z zakresu finansów, rachunkowości zarządczej, dobrych praktyk zarządzania, marketingu, statystyki, ekonomii i podobnych dyscyplin. Wnioskodawca chce, aby Dyrektor Zarządzający podniósł swoje kwalifikacje zawodowe w tym zakresie.

Z tego powodu Wnioskodawca zamierza wysłać Dyrektora Zarządzającego na studia MBA.

Wnioskodawca wybrał konkretny program MBA z szerokiej oferty dostępnej na rynku z uwagi na swoje potrzeby. Studia będą się odbywały poza miejscem zamieszkania Dyrektora Zarządzającego. Wnioskodawca zamierza sfinansować studia oraz koszty związane z dojazdami i zakwaterowaniem w miejscowości, w której studia będą miały miejsce.

Jednocześnie, warunkiem sfinansowania studiów jest zawarcie umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Dyrektorem Zarządzającym, zgodnie z którą Dyrektor Zarządzający zobowiązuje się do niezmieniania miejsca zatrudnienia przez określony czas (tj. dwa lata po zakończeniu studiów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 1.

Czy wydatki na sfinansowanie studiów MBA oraz koszty poboczne, takie jak wydatki na dojazdy i zakwaterowanie, stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną definicją kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w przepisach ustawy (art. 16 ust. 1) jako niestanowiące kosztów podatkowych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

O tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy podkreślić, że wydatki na zwiększanie kwalifikacji zawodowych pracowników nie znajdują się w katalogu negatywnym, o którym mowa w art. 16 ustawy. Jednocześnie, wydatki na szkolenie pracownika są ponoszone w celu uzyskania przychodów. Pracownik mający nowe umiejętności, szerszą wiedzę etc. stwarza pracodawcy większe i szersze możliwości uzyskania przychodów. Pracownik zatrudniony na stanowisku Dyrektora Zarządzającego podejmuje szereg strategicznych decyzji związanych z działalnością Wnioskodawcy. Dostęp do wiedzy stanowi narzędzie wspomagające działania pracownika i podejmowanie decyzji mających wpływ na wyniki Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podkreśla, że studia MBA zostały dobrane tak, aby możliwie jak najbardziej odpowiadały jego biznesowym potrzebom. Wydatki poniesione na zdobycie przez pracownika nowych umiejętności, czy też wiadomości związanych z jego zakresem obowiązków i działalnością Wnioskodawcy co do zasady są zatem ponoszone w celu uzyskania przychodów i spełniają warunki do uznania ich za koszty podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Mając na względzie te regulację, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, jednak pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy zatem przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Tutejszy organ wskazuje, że obowiązkiem podatnika, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza skierować Dyrektora Zarządzającego na studia MBA. Dyrektor Zarządzający zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę i zajmuje się zarządzaniem spółką oraz jest odpowiedzialny za wsparcie innych spółek z grupy w zakresie zarządzania i rozwoju biznesu. Wnioskodawca wybrał konkretny program MBA z szerokiej oferty dostępnej na rynku z uwagi na swoje potrzeby. Studia będą się odbywały poza miejscem zamieszkania Dyrektora Zarządzającego. Wnioskodawca zamierza sfinansować studia oraz koszty związane z dojazdami i zakwaterowaniem w miejscowości, w której studia będą miały miejsce. Jednocześnie, warunkiem sfinansowania studiów jest zawarcie umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Dyrektorem Zarządzającym, zgodnie z którą Dyrektor Zarządzający zobowiązuje się do niezmieniania miejsca zatrudnienia przez określony czas (tj. dwa lata po zakończeniu studiów).

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego na grunt ww. przepisów prawa podatkowego uznać należy, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki - na rzecz Dyrektora Zarządzającego zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, który zajmuje się zarządzaniem jego firmy oraz jest odpowiedzialny za wsparcie innych spółek z grupy w zakresie zarządzania i rozwoju biznesu - z tytułu kosztów studiów MBA oraz kosztów związanych z dojazdami i zakwaterowaniem w miejscowości, w której studia będą miały miejsce, będą mogły być uznane przez Wnioskodawcę za koszt uzyskania przychodu spełniając ogólne zasady wynikające z przepisu art. 15 ust. 1 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
3. z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.