Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.213.2017.1.JM
z 3 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 7 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów osiągniętych za granicą przed uzyskaniem statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce oraz uzyskania dochodu w sytuacji przewalutowania waluty obcej na walutę polską i waluty obcej na inną walutę obcą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów osiągniętych za granicą przed uzyskaniem statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce oraz uzyskania dochodu w sytuacji przewalutowania waluty obcej na walutę polską i waluty obcej na inną walutę obcą.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, polskim rezydentem podatkowym (dalej „Wnioskodawca”). Wnioskodawca został polskim rezydentem podatkowym z dniem 1 stycznia 2016 r. Od wskazanego momentu Wnioskodawca zamieszkuje na stałe w Polsce, zakupił mieszkanie oraz z Polską zamierza związać swoje dalsze życie osobiste i zawodowe.

Wnioskodawca urodził się w Polsce w dniu 25 października 1970 r. Przed skończeniem 10 roku życia Wnioskodawca wraz z rodzicami wyjechał na stałe do Danii. Po wyjeździe z Polski na stałe do Danii Wnioskodawca został rezydentem dla celów podatkowych w Danii. Wnioskodawca po wyjeździe z Polski rozpoczął edukację w Danii. Tam też Wnioskodawca zdobył wykształcenie ekonomiczne. Już podczas studiów w szkole wyższej Wnioskodawca podjął pierwszą pracę zarobkową na rzecz podmiotu duńskiego.

W toku kariery zawodowej Wnioskodawca pracował w wielu miejscach na całym świecie m.in. w Australii, USA, Wielkiej Brytanii, Norwegii, Szwecji, Zjednoczonych Emiratach Arabskich etc. Wnioskodawca prowadził również szereg działalności zarobkowych m.in. zasiadał w organach nadzoru oraz zarządach spółek kapitałowych prowadził różnego rodzaju działalności gospodarcze, realizował projekty na zlecenia oraz inwestował własne środki pieniężne (dalej „Działalność zarobkowa”). Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność konsultingowa dotycząca prowadzenia działalności gospodarczej oraz rynku nieruchomości w różnych częściach świata.

Przed 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca kilkukrotnie zmieniał swój status jako rezydenta dla celów podatkowych, co wynikało z podejmowania działalności zarobkowej w różnych państwach świata. Wnioskodawca przed 1 stycznia 2016 r. był rezydentem podatkowym m.in. Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Z działalności zarobkowej prowadzonej przed 1 stycznia 2016 r., tj. przed uzyskaniem statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce Wnioskodawca osiągnął znaczne dochody (dalej „Dochody”). Dochody zgromadzone z działalności zarobkowej były wypłacane na rzecz Wnioskodawcy przez jego pracodawców, zleceniodawców oraz kontrahentów w walutach obcych m.in. dolarach amerykańskich, euro oraz koronach duńskich. Na chwilę obecną Wnioskodawca, w przeważającej większości, dysponuje dochodami zgromadzonymi we wskazanych walutach obcych.

Wnioskodawca w związku ze zmianą rezydencji podatkowej dysponuje środkami pieniężnymi zgromadzonymi w obcych walutach (głównie dolarach amerykańskich, euro oraz koronach duńskich). Wnioskodawca przewiduje, że w przyszłości dokona wymiany części z posiadanych środków na polskie złotówki, ponieważ potrzebuje środków do podejmowania przedsięwzięć w Polsce, np. rozwoju działalności gospodarczej oraz inwestycji (dalej „Przewalutowanie na złotówki”).

Zdarzyć się może, że w celu ochrony swojego kapitału w sytuacji widma znaczącej utraty wartości, lub załamania gospodarczego, przez którąkolwiek z posiadanych przez Wnioskodawcę walut obcych dokona on przewalutowania na walutę stabilniejszą (gwarantującą mniejsze ryzyko utraty wartości). Istnieje zatem możliwość, że Wnioskodawca dokona przewalutowania części, bądź całości posiadanych:

1. koron duńskich, bądź dolarów amerykańskich na euro,
2. dolary amerykańskie, bądź euro na korony duńskie (dalej „Przewalutowanie walut obcych”)
   
   

Przewalutowanie walut obcych oraz Przewalutowanie na złotówki nie zostanie dokonane w ramach działalności gospodarczej. Przewalutowanie walut obcych oraz Przewalutowanie na złotówki zostanie dokonane zgodnie z obowiązującymi kursami wymiany określonych walut na rynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę przed uzyskaniem statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce podlegać będą opodatkowaniu w Polsce po uzyskaniu przez Wnioskodawcę statusu rezydenta podatkowego dla celów podatkowych w Polsce?
2. Czy w wyniku Przewalutowania walut obcych na złotówki po stronie Wnioskodawcy może dojść do powstania dochodu dla celów podatkowych?
3. Czy w wyniku Przewalutowania waluty obcej na walutę obcą (USD na EUR albo na korony duńskie) po stronie Wnioskodawcy może dojść do powstania dochodu dla celów podatkowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Po uzyskaniu przez Wnioskodawcę statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochody uzyskane przed uzyskaniem statusu rezydenta dla celów podatkowych tj. dochody uzyskane i zgromadzone przez Wnioskodawcę przed 1 stycznia 2016 r. poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ad. 2

W wyniku Przewalutowania na złotówki po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania dochodu dla celów podatkowych, ponieważ w wyniku opisanej operacji dojdzie do zmiany jedynie waluty, w której Wnioskodawca posiadać będzie środki pieniężne, nie zaś wzrostu posiadanego przez Wnioskodawcę majątku, a w konsekwencji osiągnięcia dochodu dla celów podatkowych.

Ad. 3

W wyniku Przewalutowania walut obcych po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania dochodu dla celów podatkowych, ponieważ w wyniku opisanej operacji dojdzie do zmiany jedynie waluty w której Wnioskodawca posiadać będzie środki pieniężne, a w konsekwencji osiągnięcia dochodu dla celów podatkowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT „Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy)”. Art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT wprowadza regułę zgodnie, z którą dochodzi do wyznaczenia kręgu podmiotów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Centralnym pojęciem na gruncie wskazanego przepisu jest pojęcie miejsca zamieszkania na terytonum Rzeczypospolitej Polskiej, które to pojęcie stanowi kryterium według którego ustala się, czy na podatniku ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, a w konsekwencji obowiązek zapłaty podatku od całości zgromadzonych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia w Polsce.

W art. 3 ust. 1a Ustawy o PIT, uregulowane zostało pojęcie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych. Zgodnie z powołanym przepisem, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niz 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Obok pojęcia nieograniczonego obowiązku podatkowego przepisy ustawy o PIT wyróżniają również pojęcie ograniczonego obowiązku podatkowego, który odnosi się wyłącznie do sytuacji gdy pomimo że na podatniku nie ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, obowiązany jest on również do zapłaty podatku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Obowiązek zapłaty podatku w Polsce, w przypadku ograniczonego obowiązku podatkowego odnosi się wyłącznie do niektórych dochodów. Zgodnie z art. 3 ust. 2a Ustawy o PIT, „Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy)”.

Powyższe oznacza, że pojęcie ograniczonego oraz nieograniczonego obowiązku podatkowego wyznaczają krąg podmiotów podlegających opodatkowaniu na gruncie Ustawy o PIT.

Odnosząc się do pojęcia nieograniczonego obowiązku podatkowego należy stwierdzić, że zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT, nieograniczony obowiązek podatkowy spoczywa wyłącznie na podatnikach posiadających miejsce zamieszkania w Polsce dla celów podatkowych. W sytuacji, gdy na podatniku spoczywa nieograniczony obowiązek podatkowy podlega on opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia Oznacza to, że osoba na której ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy, podlega opodatkowaniu w Polsce od swoich „światowych” dochodów (przychodów), tj. zarówno takich, które zostały osiągnięte w Polsce, jak i takich, których źródło znajduje się za granicą.

Warunkiem posiadania w Polsce nieograniczonego obowiązku podatkowego jest posiadanie przez podatnika miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Zgodnie z art. 3 ust. 1a Ustawy o PIT, „Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytonum Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytonum Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.”
   
   

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się osobę mającą w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych, albo przebywającą w Polsce przez okres dłuższy niż 183 dni w roku podatkowym. Spełnienie, którejkolwiek ze wskazanych okoliczności powoduje, że po stronie podatnika powstaje nieograniczony obowiązek podatkowy.

Przez „centrum interesów osobistych” rozumie się miejsce (kraj), w którym dana osoba posiada najwięcej powiązań osobistych, tj rodzinnych, towarzyskich, miejsce, w którym podejmuje aktywność społeczną, kulturalną, polityczną, obywatelską, w którym należy do organizacji/ klubów, uprawia hobby itp. Podstawowym czynnikiem jest tu miejsce przebywania rodziny, głównie współmałżonka i małoletnich dzieci.

Pod pojęciem „centrum interesów gospodarczych” rozumie się miejsce (kraj) prowadzenia działalności zarobkowej, czyli kraj, w którym dana osoba uzyskuje większość swoich dochodów (przychodów). Chodzi tu przede wszystkim o to, gdzie wykonuje ona pracę, wolny zawód czy prowadzi działalność gospodarczą, gdzie uzyskuje inne istotne dochody, np. z najmu, z kapitałów pieniężnych. Ostatnim, kryterium w skutek, którego po stronie podatnika powstać może nieograniczony obowiązek podatkowy jest przebywanie na terytorium Polski przez okres 183 dni w roku podatkowym. Wskazaną przesłankę należy uznać za spełnioną w sytuacji gdy podatnik, przebywa łącznie na terytonum Polski przez okres przekraczający 183 dni. Jeżeli pobyt na terytorium kraju podzielony jest na kilka krótszych okresów, o spełnieniu wskazanego warunku mówimy w sytuacji, gdy łączna suma wszystkich okresów, w których podatnik przebywał na terytorium Polski przekracza 183 dni. W przypadku spełnienia którejkolwiek z przesłanek po stronie Podatnika dochodzi do powstania nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce i konieczności opodatkowania wszystkich dochodów na terytorium Polski bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Wskazane rozważania prowadzą do wniosku, że ograniczony obowiązek podatkowy oraz nieograniczony obowiązek podatkowy wyznacza krąg podmiotów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce oraz zakres ich opodatkowania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, „Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku”. Zgodnie z art. 9 ust. 2 Ustawy o PIT, „Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów”. Zgodnie z powołanymi przepisami przedmiotem opodatkowania na gruncie Ustawy o PIT jest dochód stanowiący nadwyżkę przychodów nad kosztami uzyskania przychodów. Do ustalenia dochodu dochodzi w danym okresie czasu, którym na gruncie przepisów ustawy o PIT jest rok kalendarzowy. Oznacza to zatem, że opodatkowaniu podlega dochód osiągnięty w danym roku kalendarzowym. Powyższe prowadzi do wniosku, że jeżeli na podatniku spoczywa ograniczony lub nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce jest on obowiązany do zapłaty podatku dochodowego od dochodów osiągniętych w Polsce w danym okresie rozliczeniowym. Oznacza to, że nie podlegają opodatkowaniu w Polsce dochody osiągnięte przed uzyskaniem statusu rezydenta podatkowego w Polsce, oraz dochody, które nie zostały osiągnięte na terytorium Polski, co wynika z faktu, że pomiędzy podatnikiem a Polską nie istniała jakakolwiek więź uzasadniająca opodatkowanie ich w Polsce.

Przenosząc powyższe rozważania na gruncie przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że na podatniku nie będzie spoczywał obowiązek opodatkowania dochodów osiągniętych przed uzyskaniem statusu rezydenta podatkowego w Polsce. Wynika to z faktu, że na moment uzyskania dochodów, tj. przed dniem 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawcy nie łączyła z Polską więź uzasadniająca opodatkowanie osiągniętych dochodów w Polsce. Jak zostało bowiem wcześniej wskazane dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę pochodzą z działalności wykonywanej w innych państwach aniżeli Polska. W konsekwencji, skoro do osiągnięcia dochodów doszło przed uzyskaniem przez Wnioskodawcę statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce nie można przyjąć, że na Wnioskodawcy spoczywać będzie obowiązek opodatkowania dochodów osiągniętych w przeszłości po uzyskania statusu rezydenta podatkowego w Polsce. Na Wnioskodawcy spoczywać będzie jedynie nieograniczony obowiązek podatkowy w stosunku do dochodów osiągniętych po dniu 1 stycznia 2016 r., a w konsekwencji jedynie dochody osiągnięte po tym okresie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Ad. 2 i Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia na możliwość powstania podatku jest fakt na jaką walutę Wnioskodawca dokona przewalutowania posiadanych dochodów. Zdaniem Wnioskodawcy, przewalutowanie koron duńskich, dolarów amerykańskich lub euro na złotówki lub inne z walut obcych wskazane w opisie stanu faktycznego pozostaje bez wpływu na konsekwencje podatkowe. Z uwagi na powyższe celowe jest przedstawienie uzasadnienia, które będzie aktualne w odniesieniu do obu zdarzeń przyszłych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT „Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku”. Zgodnie z art. 9 ust. 2 Ustawy o PIT, „Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów”. Zgodnie z powołanymi przepisami na gruncie ustawy o PIT przedmiotem opodatkowania jest dochód. Dochodem w rozumieniu przepisów ustawy o PIT jest nadwyżka przychodów nad kosztami uzyskania przychodów z danego źródła. Na gruncie Ustawy o PIT ustawodawca wyróżnił różne źródła przychodów, do których przyporządkowaniu podlegają osiągnięte przez podatnika dochody. Zgodnie z art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT:

„1. Źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta,
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej.
   
5. (uchylony),
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c),
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości.
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
      
   4. innych rzeczy,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany,
   
8. a) działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną.
   
9. inne źródła”.
   
   

Centralnym pojęciem na gruncie przepisów Ustawy o PIT jest pojęcie dochodu. Dochód jest terminem legalnym. Co do zasady, dochodem z danego źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W przypadku, gdy suma kosztów przekracza sumę przychodów, różnica stanowi stratę ze źródła przychodów. Aby zatem doszło do opodatkowania po stronie podatnika dochodu musi on najpierw osiągnąć przychód dla celów podatkowych. Dopiero w sytuacji uzyskania przychodu istnieje po stronie podatnika możliwość osiągnięcia dochodu podlegającego opodatkowaniu. Pojęcie przychodu na gruncie przepisów Ustawy o PIT zostało uregulowane w art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT. Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT „Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.” Zgodnie z powołanym przepisem z powstaniem przychodu mamy do czynienia w sytuacji, gdy podatnik otrzyma, lub zostaną mu pozostawione do dyspozycji pieniądze, wartości pieniężne bądź otrzyma świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. Mimo że, nie wynika to wprost z brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Oznacza to zatem, że aby po stronie podatnika doszło do powstania przychodu dla celów podatkowych otrzymane lub pozostawione do jego dyspozycji świadczenie musi powiększać majątek podatnika.

Na gruncie przedstawionego stanu faktycznego w wyniku Przewalutowania na złotówki oraz Przewalutowania walut obcych po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania przychodu dla celów podatkowych. W ocenie Wnioskodawcy wynika to z faktu, że po stronie podatnika dochodzi wyłącznie do zamiany posiadanego majątku odpowiednio na walutę obcą lub złotówki. W wyniku wskazanej operacji nie dochodzi do przyrostu w majątku Wnioskodawcy, lecz zmiany jedynie waluty w której jest on wyrażony. Nie można zatem przyjąć, że w wyniku jakiegokolwiek przewalutowama, zarobionych przed uzyskaniem statusu rezydenta w Polsce dochodów po stronie Wnioskodawcy dochodzi do powstania przychodu dla celów podatkowych. Wynika to bowiem z faktu, że zmienia się jedynie waluta, w której wyrażony jest majątek Wnioskodawcy. Co istotne na gruncie analizowanego stanu faktycznego nie ma miejsca jakikolwiek zakup wskazanych środków pieniężnych, a w konsekwencji we wskazanym stanie faktycznym nie ma miejsca operacja polegająca na zakupie waluty obcej np PLN - USD - PLN jedynie sprzedaż waluty obcej USD-PLN. Oznacza to zatem, że w wyniku przewalutowania nie dochodzi do otrzymania jakiegokolwiek przysporzenia po stronie Wnioskodawcy, a wyłącznie zmiany waluty, w której Wnioskodawca posiada swój majątek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy – osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca został polskim rezydentem podatkowym z dniem 1 stycznia 2016 r. Od wskazanego momentu Wnioskodawca zamieszkuje na stałe w Polsce, zakupił mieszkanie oraz z Polską zamierza związać swoje dalsze życie osobiste i zawodowe. Z działalności zarobkowej prowadzonej przed 1 stycznia 2016 r., tj. przed uzyskaniem statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce Wnioskodawca osiągnął znaczne dochody (dalej „Dochody”). Dochody zgromadzone z działalności zarobkowej były wypłacane na rzecz Wnioskodawcy przez jego pracodawców, zleceniodawców oraz kontrahentów w walutach obcych m.in. dolarach amerykańskich, euro oraz koronach duńskich. Wnioskodawca w związku ze zmianą rezydencji podatkowej dysponuje środkami pieniężnymi zgromadzonymi w obcych walutach (głównie dolarach amerykańskich, euro oraz koronach duńskich). Wnioskodawca przewiduje, że w przyszłości dokona wymiany części z posiadanych środków na polskie złotówki, ponieważ potrzebuje środków do podejmowania przedsięwzięć w Polsce, np. rozwoju działalności gospodarczej oraz inwestycji (dalej „Przewalutowanie na złotówki”). Zdarzyć się może, że w celu ochrony swojego kapitału w sytuacji widma znaczącej utraty wartości, lub załamania gospodarczego, przez którąkolwiek z posiadanych przez Wnioskodawcę walut obcych dokona on przewalutowania na walutę stabilniejszą (gwarantującą mniejsze ryzyko utraty wartości). Istnieje zatem możliwość, że Wnioskodawca dokona przewalutowania części, bądź całości posiadanych: koron duńskich, bądź dolarów amerykańskich na euro, dolary amerykańskie, bądź euro na korony duńskie. Przewalutowanie walut obcych oraz Przewalutowanie na złotówki nie zostanie dokonane w ramach działalności gospodarczej.

Zatem przyjmując za Wnioskodawcą, że dopiero od dnia 1 stycznia 2016 r. jest rezydentem Polski, dochody osiągnięte za granicą przed uzyskaniem statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce po uzyskaniu statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce. Opodatkowaniu w Polsce będą podlegać dochody osiągnięte po uzyskaniu statusu statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce.

Tym samym, kwestię przewalutowania na terytorium Polski walut obcych na złotówki oraz przewalutowania walut obcych na inne waluty obce dokonanego po dniu 1 stycznia 2016 r. należy rozpatrzyć w oparciu o przepisy polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Ustęp 2 ww. przepisu stanowi natomiast, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei stosownie do art. 11 ust. 1 przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów, których osiągnięcie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, zawarty został w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony)
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c);
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
      
   4. innych rzeczy,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
   
8. a) działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;
   
9. inne źródła.
   
   

Wskazać w tym miejscu również należy na art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który reguluje zasady ustalania różnic kursowych. W myśl art. 24c ust. 1 ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 24c ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Stosownie do art. 24c ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Równocześnie podkreślenia wymaga, że konsekwencją powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest kwalifikacja do jednego ze źródeł przychodów określonych w zacytowanym powyżej art. 10 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Wynika z tego, że pojęciem pierwotnym dla dochodu jest pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które w istocie są określonym przyrostem majątkowym.

Biorąc pod uwagę powyżej przedstawione uregulowania prawne oraz okoliczności faktyczne przedstawione w zdarzeniu przyszłym należy stwierdzić, że przewalutowanie środków pieniężnych posiadanych przez Wnioskodawcę nie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Operacja przewalutowania środków pieniężnych w walucie obcej na środki pieniężne w PLN lub inną walutę jest neutralna podatkowo. Wnioskodawca planuje dokonać przewalutowania (na złote lub walutę obcą) dochody zgromadzone z działalności zarobkowej, które były wypłacane na jego rzecz w walutach obcych. W przypadku wymiany waluty obcej, poza działalnością gospodarczą nie dochodzi do zapłaty lub innej formy wypływu środków pieniężnych. Wnioskodawca zamienia na złotówki lub na inną walutę własne środki pieniężne zgromadzone z działalności zarobkowej w walucie obcej.

W konsekwencji zatem uznać należy, że w takim przypadku nie dochodzi do przyrostu w majątku Wnioskodawcy, ale jedynie zmiany waluty, w której jest on wyrażony. Tym samym, nie dojdzie po stronie Wnioskodawcy do powstania dochodu dla celów podatkowych w związku z przewalutowaniem walut obcych na złotówki oraz przewalutowaniem waluty obcej na walutę obcą (USD na EUR albo na korony duńskie).

Końcowo należy wyjaśnić, że tut. organ nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej statusu Wnioskodawcy jako rezydenta, gdyż powyższa kwestia nie była przedmiotem zapytania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4 2, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.