Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.320.2017.1.KO
z 10 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu 20 września 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania przychodów Wnioskodawcy uzyskiwanych ze świadczenia usług doradczych na rzecz Spółki za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz możliwości opodatkowania wynagrodzenia z tytułu świadczenia ww. usług 19% podatkiem liniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: Wnioskodawca). Począwszy od 1 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca jest związany stosunkiem pracy ze Spółką. Na podstawie umowy o pracę Wnioskodawca jest zatrudniony na czas nieokreślony na stanowisku Wiceprezesa Zarządu ds. Finansowych (dalej: Umowa o pracę), która to funkcja została Wnioskodawcy przyznana wcześniej na mocy aktu powołania zgodnie z umową Spółki.

Zakres obowiązków Wnioskodawcy, jako Wiceprezesa Zarządu ds. Finansowych (dalej: Wiceprezes Zarządu), został określony w załączniku do Umowy o pracę, zgodnie z którym jest On zobowiązany do:

• prowadzenia bieżących spraw Spółki, głównie w zakresie kontroli nad działaniem finansowym, administracyjnym i kadr oraz IT;
  

• reprezentowania Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami Kodeksu spółek handlowych;
  

• wykonywania innych zadań przełożonych mających związek ze świadczoną pracą, o ile nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
  
  

Wnioskodawca z tytułu Umowy o pracę, przysługuje wynagrodzenie miesięczne oraz premie roczne uzależnione od wyników Spółki i realizacji indywidualnych celów Spółki za dany rok kalendarzowy.

Ponadto od lutego 2015 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG i w ramach tej działalności świadczył na rzecz Spółki usługi na podstawie umów o świadczenie usług. Najnowszą umowę o świadczenie usług doradczych Wnioskodawca zawarł ze Spółką w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, ze skutkiem od 30 czerwca 2017 r. (dalej: Umowa o Świadczenie Usług).

Na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki usługi o charakterze doradczym i konsultacyjnym. W skład świadczonych usług na podstawie Umowy o Świadczenie Usług wchodzi w szczególności:

• Doradztwo w zakresie strategii długo, średnio i krótkoterminowej Spółki,
  

• Doradztwo w zakresie obowiązków podatkowych Spółki,
  

• Doradztwo w zakresie optymalizowania struktury kosztów, poziomu majątku obrotowego i oceny projektów inwestycyjnych,
  

• Doradztwo w zakresie planowania płynności finansowej Spółki,
  

• Doradztwo w zakresie nadzoru nad zgodnością procedur finansowych z przepisami prawnymi i podatkowymi,
  

• Doradztwo w zakresie polityki zarządzania, motywowania i rozwoju pracowników Spółki
  

(dalej łącznie jako: Usługi)

W celu uniknięcia wszelkich wątpliwości, strony postanowiły w Umowie o Świadczenie Usług, że Usługi mają charakter wyłącznie doradczo-konsultacyjny, w ramach ich wykonywania Wnioskodawca nie ma prawa wykonywania czynności o charakterze menedżerskim i zarządczym, w tym w szczególności nie ma prawa do podejmowania decyzji, ani zawierania umów wiążących dla Spółki.

Umowa o Świadczenie Usług zobowiązuje Wnioskodawcę do świadczenia Usług z najwyższą starannością, przy wykorzystaniu przez Niego całej wiedzy i doświadczenia, zgodnie ze wskazówkami i wymaganiami określonymi przez Spółkę, przekazywanymi w trybie roboczym przez Zarząd Spółki. Umowa o Świadczenie Usług obliguje również Wnioskodawcę do zachowania poufności. Przy wykonywaniu Umowy, Wnioskodawca jest uprawniony, za pisemną zgodą Spółki, do korzystania z pomocy swoich pracowników lub współpracowników. Zgodnie z Umową o Świadczenie Usług, Wnioskodawca świadczy Usługi w czasie i miejscu przez siebie ustalonym, chyba że konieczność wykonania danej Usługi w określonym miejscu będzie wynikała z jej charakteru. Wnioskodawca jest zobowiązany poświęcić na świadczenie Usług taki czas, jaki jest niezbędny dla poprawnego wykonania Umowy o Świadczenie Usług. Ze względu na system funkcjonowania przyjęty w grupie kapitałowej, której jednostką zależną jest Spółka, Usługi objęte Umową o Świadczenie Usług są świadczone przez 224 dni robocze w roku kalendarzowym, wobec czego Strony ustaliły, że w ramach Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawcy przysługuje odpłatna przerwa w wykonywaniu Usług zgodna z systemem funkcjonowania Spółki. Przerwy w wykonywaniu świadczonych Usług są ustalane przez Wnioskodawcę i Spółkę z uwzględnieniem Jego obowiązków wynikających z Umowy o Świadczenie Usług oraz interesów Spółki. Strony są zobowiązane do ustalenia terminu powstrzymania się od realizacji czynności zleconych Umową o Świadczenie Usług z odpowiednim wyprzedzeniem. Za czas niewykonywania obowiązków umownych w ramach Umowy o Świadczenie Usług z powodu choroby, bądź innej nagłej i nieprzewidzianej przyczyny, Wnioskodawcy nie przysługuje żadne wynagrodzenie.

Wszelkie prawa majątkowe, w tym autorskie prawa majątkowe do utworów powstałe w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę Usług, przechodzą na Spółkę z chwilą ich utrwalenia w jakiejkolwiek formie.

W zakresie realizacji Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawca odpowiada względem Spółki zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kodeksu cywilnego (art. 471 K.c. i n.). Powyższe oznacza, że w przypadku wyrządzenia szkody Spółce przez osoby, z pomocą których Usługi wykonywał lub którym powierzył wykonanie Usług, Wnioskodawca odpowiada względem Spółki co do zasady na zasadzie ryzyka, to jest jak za własne działania i zaniechania (por. art. 474 K.c.).

Z tytuły świadczonych Usług, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie godzinowe za każdą godzinę poświęconą na faktyczne świadczenie Usług na rzecz Spółki, w danym okresie rozliczeniowym (tj. w danym miesiącu) oraz dodatkowe wynagrodzenie roczne stanowiące ustalony Umową o Świadczenie Usług procent łącznego wynagrodzenia godzinowego należnego Wnioskodawcy w roku kalendarzowym. Ponadto Spółka jest zobowiązana do zwrotu Wnioskodawcy uzgodnionych przez strony kosztów, np. związanych z podróżami niezbędnymi do wykonywania Usług.

Wynagrodzenie płatne jest na podstawie faktury wystawianej przez Wnioskodawcę. Do faktury powinno być dołączone zestawienie Usług wykonanych w danym miesiącu przez Wnioskodawcę.

W ramach zawartej Umowy o Świadczenie Usług, Spółce przysługuje prawo zamówienia od Wnioskodawcy dodatkowych usług, za które przysługuje Mu dodatkowe wynagrodzenie w wysokości uzgodnionej między stronami.

W Umowie o Świadczenie Usług ujęto zakaz podejmowania działalności konkurencyjnej wobec Spółki (w tym w okresie 6 miesięcy po zakończeniu lub wygaśnięciu Umowy o Świadczenie Usług, za co Wnioskodawcy przysługuje osobne wynagrodzenie) oraz zakaz naruszania zasobów ludzkich Spółki (przez co należy rozumieć m.in. zakaz zatrudniania pracowników Spółki przez Wnioskodawcę, w tym w okresie 12 miesięcy po zakończeniu Umowy o Świadczeniu Usług).

Umowa o Świadczenie Usług została zawarta na czas nieokreślony i może zostać rozwiązana z zachowaniem 6-miesięcznego okresu wypowiedzenia (poza przypadkami rozwiązania ze skutkiem natychmiastowym, wskazanymi w Umowie o Świadczenie Usług).

Wnioskodawca złożył prawidłowo oświadczenie o wyborze opodatkowania 19% liniowym podatkiem, zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wynagrodzenie, należne Wnioskodawcy na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, należy kwalifikować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym Wnioskodawcy ma prawo do opodatkowania dochodu z tej działalności 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy na podstawie Umowy o Świadczenie Usług podlega podatkowi VAT?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytania Nr 1, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie, należne Mu na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, należy kwalifikować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym ma On prawo do opodatkowania dochodu z tej działalności 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Definicja działalności gospodarczej oraz pozarolniczej działalności gospodarczej jest określona w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi m.in., że za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się usługową działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych źródeł przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej stanowią źródło przychodów odrębne od m.in. przychodów ze stosunku pracy lub działalności wykonywanej osobiście.

Jednakże, zgodnie z art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czynności nie zostaną uznane za wykonane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli będą łącznie spełnione następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności oraz ich wykonywanie, ponosi zlecający wykonanie czynności (z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych),
2. czynności są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Powyższe oznacza, że przychody, aby były kwalifikowane jako osiągnięte ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, nie mogą być zaliczone m.in. do przychodów ze stosunku pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a ponadto czynności wykonywane w ramach danego stosunku prawnego nie mogą spełniać łącznie wszystkich warunków, o których mowa w art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uprawnienie do skorzystania ze stawki liniowej uwarunkowane jest także od spełnienia przesłanek określonych w art. 9a ust. 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tymi przepisami, podatnik zyskuje uprawnienie do opodatkowania swojego dochodu stawką liniową, gdy uzyskuje przychody z prowadzenia działalności gospodarczej, zawiadomi właściwy organ podatkowy o wyborze stawki 19% oraz prowadzona przez Niego działalność będzie odpowiadać czynnościom wykonywanym na rzecz pracodawcy w danym roku podatkowym.

Usługi na podstawie Umowy o Świadczenie Usług będą wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach Jego zarejestrowanej działalności gospodarczej, która będzie miała charakter zarobkowy, tj. będzie ukierunkowana na osiągnięcie zysku. Wnioskodawca będzie wykonywał działalność gospodarczą we własnym imieniu, w sposób:

1. zorganizowany - Usługi świadczone przez Wnioskodawcę ujęte zostaną w ramy umowne, w związku z czym planowo realizował będzie On Usługi określone Umową o Świadczenie Usług oraz podejmował je w sposób systematyczny i powtarzalny. Co więcej, zgodnie z treścią Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawca przy świadczeniu usług będzie mógł korzystać z pomocy swoich pracowników i współpracowników (po uzyskaniu zgody przez Spółkę). Oznacza to, że będzie On odpowiedzialny za zorganizowanie swojego doradztwa,
2. ciągły - Umowa o Świadczenie Usług zostanie zawarta na czas nieoznaczony, a rozliczenie Usług będzie następować w miesięcznych okresach rozliczeniowych.
   
   

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, kryteria wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą w Jego przypadku spełnione.

Czynności na podstawie Umowy o Świadczenie Usług nie powinny więc zostać zakwalifikowane jako stosunek pracy na podstawie Kodeksu pracy. Wynika to w szczególności z:

• braku elementu podporządkowania Wnioskodawcy (bezpośredniej kontroli wykonywania Usług przez Niego na podstawie Umowy o Świadczenie Usług), który jest warunkiem niezbędnym do uznania danego stosunku prawnego za stosunek pracy;
  

• swobody w wyborze miejsca świadczenia Usług (Umowa o Świadczenie Usług nie wskazuje miejsce stałego wykonywania Usług, wobec czego może nim być siedziba Wnioskodawcy lub inne miejsce ustalone przez Spółkę, czy Wnioskodawcę – poza wyjątkami podyktowanymi charakterem danej Usługi). Stosunek pracy charakteryzuje się tym, że miejsce wykonywania pracy ustala pracodawca;
  

• swobody w ustaleniu czasu poświęconego na świadczenie Usług (Wnioskodawca zobowiązany jest do świadczenia Usług na rzecz Spółki przez 224 dni w roku w nienormowanych godzinach - to jest w takim czasie, jaki jest uznany za niezbędny dla poprawnego wykonania Umowy). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że pracownik wykonuje pracę w ściśle określonych ramach czasowych;
  

• braku wynagrodzenia za czas niewykonywania obowiązków umownych w ramach Umowy o Świadczenie Usług z powodu choroby bądź innej nagłej i nieprzewidzianej przyczyny leżącej po stronie Wnioskodawcy. Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że pracownikowi przysługuje co do zasady wynagrodzenie (zasiłek) za brak możliwości świadczenia pracy z powodu choroby lub innych podobnych przyczyn;
  

• braku zastosowania przepisów ograniczających odpowiedzialność za wyrządzoną przez Wnioskodawcę Spółce szkodę (w zakresie realizacji Umowy o Świadczenie Usług, odpowiada On bowiem względem Spółki, zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kodeksu cywilnego, tj. co do zasady na zasadzie ryzyka). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że odpowiedzialność pracownika jest uregulowana przepisami szczególnymi i co do zasady istotnie ograniczona;
  

• wprowadzenia w Umowie o Świadczenie Usług co do zasady nieodpowiadających stosunkowi pracy postanowień umownych (m.in. w zakresie (i) możliwości korzystania przez Wnioskodawcę z pomocy swoich pracowników lub współpracowników za pisemną zgodą Spółki, (ii) prawa zamówienia przez Spółkę wykonania dodatkowych usług za dodatkowym wynagrodzeniem, (iii) zakazu naruszania zasobów ludzkich Spółki);
  

• braku zastrzeżenia w Umowie o Świadczenie Usług stosowania przepisów Kodeksu pracy.
  
  

Świadczenie Usług nie stanowi również działalności wykonywanej osobiście, z której przychody są wymienione w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście uznaje się m.in.:

1. przychody uzyskiwane z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia albo umowy dzieło, jeżeli są uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą lub od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, jeżeli nie są uzyskiwane na podstawie umów zawieranych w ramach działalność gospodarczej albo nie stanowią przychodów z umów o zarządzanie lub kontraktów menedżerskich (art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);
2. przychody otrzymywane przez osoby należące do składów zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);
3. przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze (z wyjątkiem przychodów określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nawet jeżeli umowy są zawierane w ramach działalności gospodarczej (art. 13 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
   
   

Umowa o Świadczenie Usług nie stanowi umowy o dzieło lub zlecenia (do Umowy stosuje się jednak odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczącego umowy zlecenia). Ponadto, Umowa o Świadczenie Usług jest wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym, przychody ze świadczenia Usług nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody z tytułu świadczenia Usług nie powinny również zostać zakwalifikowane jako przychody z tytułu czynności członków zarządu (na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub kontrakty o zarządzanie/umowy menedżerskie (art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przedmiotem Umowy o Świadczenie Usług są bowiem usługi konsultacyjne i doradcze. W celu uniknięcia wszelkich wątpliwości, Strony postanowiły w Umowie o Świadczenie Usług, że Usługi mają charakter wyłącznie doradczo-konsultacyjny, w ramach ich wykonywania Wnioskodawca nie ma prawa wykonywania czynności o charakterze menedżerskim i zarządczym, w tym w szczególności nie ma prawa do podejmowania decyzji ani zawierania umów wiążących dla Spółki. Ponadto, za czynności zarządcze, jako Wiceprezes Zarządu, otrzymuje On odrębne wynagrodzenie na podstawie Umowy o pracę.

Na podstawie art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy o Świadczenie Usług nie są uznane za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli łącznie spełnione są poniższe warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności oraz ich wykonywanie, ponosiłaby wyłącznie Spółka, oraz
2. usługi wykonywane byłyby pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Spółkę, oraz
3. Wnioskodawca nie ponosiłby ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Na podstawie obowiązujących przepisów prawa (Kodeksu cywilnego), Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych na podstawie Umowy o Świadczenie Usług. Zatem pierwsza przesłanka nie jest spełniona, ponieważ odpowiedzialność za rezultat i wykonanie czynności nie ciąży wyłącznie na Spółce.

Dalej, umowa o Świadczenie Usług nie będzie wykonywana pod kierownictwem Spółki. Nie ma w niej również zapisów o podległości służbowej Wnioskodawcy wobec Spółki. Zgodnie z treścią Umowy o Świadczenie Usług, Usługi są świadczone przez Wnioskodawcę przez 224 dni w roku w czasie i miejscu przez niego ustalonym, chyba że konieczność wykonania danej Usługi w określonym miejscu będzie wynikała z jej charakteru. Tym samym, miejscem wykonywania czynności w ramach Umowy o Świadczenie Usług może być siedziba Spółki Wnioskodawcy, czy inne miejsce – w zależności od bieżących potrzeb (z zastrzeżeniem charakteru danej Usługi). Odnosząc się z kolei do czasu Świadczenia Usług, Umowa wskazuje jedynie, że Usługi objęte Umową o Świadczenie Usług są świadczone przez 224 dni robocze w roku kalendarzowym. W Umowie o Świadczenie Usług brak jest innych postanowień co do określonych godzin, w których Usługi mają być wykonywane lub też nakładu godzin, który Wnioskodawca ma spędzić na świadczeniu Usług (z zastrzeżeniem, że powinien być to nakład czasowy niezbędny do wykonania Umowy o Świadczenie Usług). W związku z powyższym stwierdzić należy, że druga przesłanka również nie jest spełniona.

W zakresie realizacji Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawca odpowiada względem Spółki zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kodeksu cywilnego (art. 471 K.c. i in.), tj. co do zasady na zasadzie ryzyka, ponosi On ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Świadczy o tym m.in. Jego odpowiedzialność wobec Spółki i wobec osób trzecich za odpowiednie wykonanie Umowy o Świadczenie Usług, ryzyko związane ze ściągnięciem należności z tytułu wynagrodzenia, możliwość wypowiedzenia Umowy o Świadczenie Usług przez Spółkę, ryzyko związane z zatrudnianiem pracowników oraz angażowaniem współpracowników/podwykonawców, w tym odpowiedzialność za ich czynności jak za własne.

Nie jest zatem spełniona żadna z przesłanek z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których łączne wypełnienie dyskwalifikuje usługi świadczone na podstawie Umowy jako czynności wykonywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do zapisu art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku, obowiązani są do złożenia właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów, może złożyć oświadczenie właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak, niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Wnioskodawca złożył prawidłowo oświadczenie o wyborze opodatkowania 19% podatkiem liniowym dochodów z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Z kolei, w myśl art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej, przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W ocenie Wnioskodawcy, literalna wykładnia art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że wyłączenie stosowania 19% stawki liniowej do opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej w bieżącym roku podatkowym będzie miało zastosowanie tylko w sytuacji, gdy wykonuje On takie same czynności na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, które wykonał lub wykonuje w roku bieżącym na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy (o którym mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wyżej wymienione wyłączenie nie będzie miało zastosowania w przypadku Wnioskodawcy, ponieważ jak zostało opisane wyżej, Wnioskodawca w ramach Umowy o Świadczenie Usług wykonuje inne czynności od tych, które wykonuje na stanowisku Wiceprezesa Zarządu. Na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki usługi o charakterze doradczym i konsultacyjnym, których przedmiot nie obejmuje zarządzania lub czynności o charakterze menedżerskim.

W związku z powyższym, całość Wynagrodzenia należnego od Spółki będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może być opodatkowany stawką 19%, pod warunkiem złożenia oświadczenia o wyborze opodatkowania, zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prawidłowość powyższej kwalifikacji podatkowej potwierdzają interpretacje Ministra Finansów, który przychyla się do stanowiska wnioskodawców, że mają oni prawo do zastosowania 19% liniowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli świadczą usługi w ramach działalności gospodarczej oraz usługi te nie stanowią działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W stanach faktycznych przedstawianych we wnioskach o interpretację, podatnicy często podkreślają, że oprócz usług doradczych, pełnią funkcję członka zarządu albo zawierają kontrakt menedżerski, na podstawie którego wykonują czynności zarządcze.

Przykładowe interpretacje potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 czerwca 2017 r., Nr 0114-KDIP3-1.4011.150.2017.1.MJ;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lutego 2017 r., Nr 1462-IPPB1.4511.7.2017.1.KS1;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 listopada 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.910.2016.1.KLK;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 lutego 2016 r., Nr ILPB1/4511-1-1542/15-4/IM;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2016 r., Nr IPPB4/4511-804/16-3/MS;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 kwietnia 2015 r., Nr IBPBI/1/4511-82/15/ZK;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 lutego 2015 r., Nr IBPBI/1/415-1422/14/AB;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2015 r., Nr IPPB1/415-1420/14-2/MS1.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Tak więc, jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze zdarzeniem, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.