Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.546.2017.1.RM
z 3 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku przesłanym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 16 października 2017 r., uzupełnionym w dniu 17 października 2017 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 17 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla realizowanych świadczeń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla realizowanych świadczeń.

Wniosek uzupełniony został w dniu 17 października 2017 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 17 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą, związaną z wynajmem specjalistycznych maszyn (pomp do betonu wraz z infrastrukturą pomocniczą) przeznaczonych do pompowania betonu wraz z obsługą.
Wnioskodawca wynajmuje pompy do betonu zapewniając jednocześnie ich obsługę przez osoby posiadające niezbędne uprawnienia i kwalifikacje.

Wnioskodawca nie jest producentem betonu i w tym zakresie współpracuje z największymi producentami w Polsce, dzięki czemu może on zagwarantować najwyższą jakość usług, przy czym świadczenia Wnioskodawcy sprowadzają się do wynajmu pomp do podawania i pompowania betonu - w tym pompowania na znaczne wysokości, czy też na daleką odległość.

Wnioskodawca nie prowadzi prac, których efektem byłaby realizacja kompleksowej usługi budowlanej czy remontowej, a zakres jego świadczeń, jest tak jak wskazano powyżej, ograniczony wyłącznie do wynajmu pomp do pompowania betonu na zlecenie podmiotów, które realizują właśnie prace budowlane o szerszym zakresie.

W przypadku wskazanych świadczeń Wnioskodawcy, tj. w zakresie wynajmu pomp do pompowania betonu, jego wynagrodzenie kalkulowane jest najczęściej na podstawie czasu pracy pompy (liczonego w godzinach lub innych jednostkach czasu), ale może także uwzględniać ilość przepompowanego betonu (w m3). Do wynagrodzenia może również zostać doliczony odpowiedni ryczałt za dojazd urządzenia do pompowania betonu pod wskazane miejsce. Ustalenia szczegółowe w tym zakresie są uzależnione każdorazowo od oczekiwań i ustaleń z usługobiorcą.

Podstawą formalną świadczenia opisanych usług jest umowa o świadczenie usług zawarta między Wnioskodawcą a zamawiającym. W niektórych przypadkach podstawę realizacji usług stanowi umowa ramowa, zlecenie lub akceptacja cennika (oferty) przez usługobiorcę.

W zakresie kwalifikacji statystycznej realizowanych prac Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedmiotowa usługa wynajmu pomp do pompowania betonu, która jest realizowana przy użyciu urządzeń (pomp do betonu), będących w dyspozycji Wnioskodawcy i obsługiwanych przez operatorów zatrudnionych przez niego, to usługa grupowana wg kodu PKWiU 43.99.40 („Roboty betoniarskie”).

Ze względu na specjalistyczny charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę prac, usługi te świadczone są każdorazowo na zlecenie innego podmiotu:

1. głównego wykonawcy odpowiedzialnego za wykonanie na rzecz inwestora całości robót budowlanych i instalacyjnych,
2. podwykonawcy głównego wykonawcy.
   
   

Tak jak wskazano, zakres prac zlecanych Wnioskodawcy wynika z treści umowy, zawartej między Wnioskodawcą a podmiotem zlecającym, zlecenia lub cennika ogólnego Wnioskodawcy. Wnioskodawca zaznacza przy tym, że nie posiada wiedzy w zakresie treści umów zawartych pomiędzy inwestorem a głównym wykonawcą oraz głównym wykonawcą a podwykonawcą zlecającym Wnioskodawcy wykonanie usługi. Kwestie te stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa tych podmiotów.

Zarówno Wnioskodawca, jak i podmiot zlecający wykonanie przedmiotowej usługi są czynnymi podatnikami podatku VAT. Wartość sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę w poprzednim roku podatkowym przekroczyła kwotę 150.000 zł. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego od opodatkowania VAT.

Nabywcy świadczonych przez Wnioskodawcę czynności są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy, są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawca wykonuje czynności, o których mowa we wniosku na rzecz wykonawców, którzy są podwykonawcami lub generalnymi wykonawcami na rzecz inwestorów.

Przy czym należy podkreślić, że przedmiotem transakcji dokonywanych przez Wnioskodawcę nigdy nie jest dostawa betonu. Wnioskodawca nie dokonuje dostawy betonu bowiem beton jest odrębnie i samodzielnie nabywany przez kontrahenta Wnioskodawcy. Wnioskodawca świadczy jedynie usługi polegającego na wynajmie pomp do pompowania betonu. Czasami Wnioskodawca świadczy także usługi najmu betonomieszarki, którą dokonywany jest też transport masy betonowej nabywanej przez kontrahenta od innego podmiotu (z miejsca i do miejsca wskazanego przez kontrahenta) oraz pompowanie i jej wylanie w miejscu wskazanym przez klienta. W niektórych sytuacjach betonomieszarki są wykorzystywane do pompowania betonu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do opisanej sprzedaży usługi wynajmu pomp do betonu, w sytuacji kiedy sprzedaż dokonywana jest na rzecz odbiorcy posiadającego status podatnika podatku od towarów i usług oraz będącego wykonawcą robót budowlanych na rzecz podmiotu trzeciego, tj. inwestora, mają zastosowanie przepisy o odwrotnym obciążeniu, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaprezentowanym przypadku ma zastosowanie zasada odwrotnego obciążenia, ponieważ:

• sprzedaż dokonywana jest przez czynnego podatnika VAT i na rzecz czynnego podatnika VAT,
  

• usługa wynajmu pomp do betonu jako sklasyfikowana w PKWiU 43.99.40 „Roboty betoniarskie” mieści się w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (załącznik nr 14 zawiera wszystkie podklasy grupy 43.99 - poz. 41-48);
  

• świadcząc usługę na rzecz podmiotu będącego wykonawcą robót budowlanych na zlecenie podmiotu trzeciego, tj. inwestora - Wnioskodawca jest podwykonawcą usług pompowania zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług.
  
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przy identyfikacji usług należy mieć na uwadze, że dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz wytyczne metodologiczne do tej klasyfikacji.

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem świadczonych usług.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT wykonuje usługi wynajmu pompy z operatorem w celu pompowania (wylewania) masy betonowej na placu budowy sklasyfikowane do PKWiU 43.99.40.0 „Roboty betoniarskie”. Nabywcy świadczonych przez Wnioskodawcę czynności są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawca wykonuje czynności, o których mowa we wniosku na rzecz wykonawców, którzy są podwykonawcami lub generalnymi wykonawcami na rzecz inwestorów.

Należy wskazać, że na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jednocześnie należy zauważyć, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca" wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy".

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku - świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Powyższe założenia prowadzą do następujących uogólnień:

• nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców usługi budowlane świadczone bezpośrednio na rzecz ww. inwestorów, gdyż są one świadczone bezpośrednio na rzecz inwestora, czyli zleceniodawcy usług (a nie wykonawcy);
  

• podobnie jest z usługami budowlanymi świadczonymi na rzecz deweloperów budujących nieruchomości na sprzedaż, gdzie deweloper zleca wykonanie przedmiotowych usług np. generalnemu wykonawcy (który nie jest podwykonawcą, lecz wykonawcą).
  
  
  

Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi wynajmu pompy z operatorem w celu pompowania (wylewania) masy betonowej na placu budowy sklasyfikowane do PKWiU 43.99.40.0 „Roboty betoniarskie”, które to mieszczą się w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz wykonawców, którzy są podwykonawcami lub generalnymi wykonawcami na rzecz inwestorów.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że w odniesieniu do usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz generalnych wykonawców działających na rzecz inwestorów znajdzie zastosowanie mechanizm odwróconego obciążenia, gdyż Wnioskodawca w tym schemacie występuje w stosunku do generalnych wykonawców jako „podwykonawca”. W świetle obowiązujących przepisów prawa oznacza to, że obowiązek rozliczenia podatku VAT od wykonanych przez Wnioskodawcę usług będzie w tej sytuacji ciążył na generalnych wykonawcach.

Zatem, do usług wynajmu pompy z operatorem w celu pompowania (wylewania) masy betonowej na placu budowy (sklasyfikowanych do PKWiU 43.99.40.0 - Roboty betoniarskie) wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz odbiorcy posiadającego status podatnika podatku od towarów i usług oraz będącego wykonawcą robót budowlanych na rzecz podmiotu trzeciego, tj. inwestora, znajdą zastosowanie przepisy o odwrotnym obciążeniu, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Tym samym w analizowanym przypadku świadczenie będące przedmiotem niniejszego wniosku, które Wnioskodawca klasyfikuje jako usługi należące do PKWiU 43.99.40.0 Roboty betoniarskie podlega opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2017 r. sygnatura: 3063-ILPP1-2.4512.68.2017.2.JO oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 22 marca 2017 r., sygnatura: 2461-IBPP2.4512.110.2017.1.KM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Zatem, ustalenie czy dana usługa podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  

• usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
  

• dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz
  

• usługa jest świadczona przez podwykonawcę.
  
  
  

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, związaną z wynajmem specjalistycznych maszyn przeznaczonych do pompowania betonu, tj. pomp do betonu wraz z infrastrukturą pomocniczą. Wnioskodawca zapewnia również odpowiednio wykwalifikowany personel do obsługi ww. pomp. Zakres świadczeń realizowanych przez Wnioskodawcę ogranicza się wyłącznie do wynajmu pomp do podawania i pompowania betonu (w tym pompowania na znaczne wysokości, czy też na dalszą odległość) na zlecenie podmiotów, które realizują prace budowlane o szerszym zakresie. Wnioskodawca nie jest producentem betonu. Przedmiotem dokonywanych przez niego transakcji nigdy nie jest dostawa betonu - Kontrahent Wnioskodawcy nabywa beton we własnym zakresie. Ponadto Wnioskodawca nie wykonuje prac, których efektem byłaby realizacja kompleksowej usługi budowlanej czy remontowej.

Podstawą realizacji świadczeń będących przedmiotem wniosku jest umowa o świadczenie usług zawarta między Wnioskodawcą a zamawiającymi (w niektórych przypadkach umowa ramowa, zlecenie lub akceptacja cennika/oferty przez usługobiorcę). Ze względu na specjalistyczny charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę prac, każdorazowo usługi te świadczone są na zlecenie innego podmiotu, tj. głównego wykonawcy odpowiedzialnego za wykonanie całości robót budowlanych i instalacyjnych na rzecz inwestora lub też podwykonawcy głównego wykonawcy. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy kalkulowane jest najczęściej na podstawie czasu pracy pompy przy czym może ono także uwzględniać ilość przepompowanego betonu jak również do wynagrodzenia może zostać doliczony ryczałt za dojazd urządzenia do pompowania betonu pod wskazane miejsce (ustalenia szczegółowe w tym zakresie są uzależnione każdorazowo od oczekiwań i ustaleń z usługobiorcą). Wnioskodawca wskazał, że usługa wynajmu pomp do pompowania betonu będących w dyspozycji Wnioskodawcy i obsługiwanych przez zatrudnionych przez niego operatorów, to usługa mieszcząca się grupowaniu PKWiU 43.99.40 „Roboty betoniarskie”.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wartość sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę w poprzednim roku podatkowym przekroczyła kwotę 150.000 zł. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego od opodatkowania VAT. Nabywcy świadczonych przez Wnioskodawcę czynności są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w odniesieniu do świadczeń polegających na wynajmie pomp do betonu w sytuacji, gdy świadczenie to realizowane jest na rzecz odbiorcy posiadającego status podatnika podatku od towarów i usług oraz będącego wykonawcą robót budowlanych na rzecz podmiotu trzeciego, tj. inwestora.

Z powołanych przepisów wynika, że uznanie czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku wymaga ustalenia, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o VAT oraz czy jest świadczona przez podwykonawcę.

Skoro Wnioskodawca realizuje przedmiotowe świadczenia dla podmiotu będącego wykonawcą robót budowlanych na rzecz podmiotu trzeciego to oznacza, że Wnioskodawca działa w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że zakres realizowanych przez niego świadczeń ogranicza się wyłącznie do wynajmu pomp do podawania i pompowania betonu. Świadczenie będące przedmiotem niniejszego wniosku polegające na wynajmie pomp do pompowania betonu wraz z obsługą Wnioskodawca zakwalifikował do grupowania PKWiU 43.99.40 „Roboty betoniarskie”. Wskazać należy, że grupowanie PKWiU 43.99.40.0 Roboty betoniarskie wymienione zostało przez ustawodawcę pod poz. 44 załącznika nr 14 do ustawy, jako podlegające mechanizmowi odwrotnego obciążenia.

Zatem skoro Wnioskodawca będący podatnikiem, który nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy wykonuje usługi wskazane pod poz. 44 załącznika nr 14 do ustawy na rzecz zarejestrowanego czynnego podatnika VAT, działając jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy w analizowanej sprawie spełnione są przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym Wnioskodawca słusznie rozpoznał, że w analizowanym przypadku świadczenie będące przedmiotem niniejszego wniosku, które Wnioskodawca klasyfikuje jako usługi należące do PKWiU 43.99.40 „Roboty betoniarskie” podlegać będzie opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. W konsekwencji podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku dla ww. transakcji będzie nabywca przedmiotowych usług, tj. kontrahent Wnioskodawcy będący wykonawcą robót budowlanych na rzecz podmiotu trzeciego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.