Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.333.2017.1.KM
z 16 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu 18 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia wykonywanej przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa na rzecz kontrahenta z Chin – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE br>

W dniu 18 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia wykonywanej przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa na rzecz kontrahenta z Chin.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w opisywanym zdarzeniu przyszłym pragnie skorzystać z modelu logistycznego „Dropshipping” (model logistyczny sprzedaży przez internet polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę).

W tym modelu występują trzy firmy:

• Zagraniczny kontrahent będący dostawcą produktów. Zagraniczny kontrahent jest firmą zarejestrowaną w Chinach spełniającym definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ale nie posiadający na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności ani oddziału.
• Zagraniczny klient biznesowy będący zakupującym i odbiorcą towaru. Zagraniczny klient biznesowy jest firmą zarejestrowaną na Ukrainie spełniającym definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ale nie posiadający na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności ani oddziału.
• Pośrednik (najczęściej w tym modelu logistycznym jest to sklep internetowy), czyli Wnioskodawca, firma zarejestrowana w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, ale nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT UE.
  
  

Transakcja z perspektywy towaru

W tym modelu rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień i przesyłania ich do dostawcy (Chiny), który realizuje wysyłkę towaru do klienta (Ukraina). Przesyłanie towaru odbędzie się drogą morską do Odessy bezpośrednio do klienta (Ukraina). W żadnym momencie nie dochodzi do przeniesienia na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania jak właściciel towarem, w zakupie którego on pośredniczy. Wnioskodawca nie staje się właścicielem towaru, w zakupie którego pośredniczy i w związku z tym nie przenosi dalej prawa do rozporządzania jak właściciel na firmę z Ukrainy, która przekazuje gotówkę na rachunek Wnioskodawcy. Własność towaru jest przenoszona bezpośrednio przez dostawcę chińskiego na klienta biznesowego z Ukrainy.

Transakcja z perspektywy płatności

Wnioskodawca zauważył niszę w postaci sprzedaży tkanin z Chin dla klientów biznesowych z terytorium Ukrainy. Wnioskodawca podpisał umowę z fabryką z Chin na wartość prowizji od transakcji.

W ostatnim czasie znaleziony został klient biznesowy z Ukrainy zainteresowany zakupem hurtowych wielkości tkaniny na wartość około 1 mln euro. Klient biznesowy z Ukrainy zna warunki na jakich dokonywana jest transakcja. Poprzez warunki Wnioskodawca rozumie, iż klient biznesowy z Ukrainy będzie miał świadomość, iż transakcja jest wykonywana w formule dropshipping i że Wnioskodawca jest jedynie pośrednikiem w tej transakcji i otrzyma z tego tytułu prowizję, jednak jego wiedza nie obejmie na żadnym etapie wartości prowizji i szczegółów związanych z wysokością prowizji. Klient biznesowy z Ukrainy będzie posiadał wiedzę skąd dokładnie pochodzi towar i że dokonuje zakupu od dostawcy z Chin.

Poniżej lista dokumentów dokumentujących sprzedaż (w kolejności ich powstawania):

Umowa sprzedaży – stronami umowy sprzedaży będzie sprzedawca (firma z Chin) i zakupujący (firma z Ukrainy) ze wskazaniem, iż zapłata będzie dokonana z wykorzystaniem Wnioskodawcy.

Faktura eksportowa – wystawcą będzie zagraniczny kontrahent (firma z Chin) dla zagranicznego klienta (firma z Ukrainy).

Nakaz zapłaty – wystawcą będzie Wnioskodawca na zagranicznego klienta biznesowego (firma z Ukrainy) na kwotę 1 mln euro i ta kwota wpłynie na konto firmy Wnioskodawcy.

Faktura eksportowa – wystawcą będzie Wnioskodawca na zagranicznego kontrahenta (firma z Chin) na kwotę prowizji netto, a następnie prześle firmie chińskiej kwotę 1 mln euro pomniejszoną o wartość faktury eksportowej prowizyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy miejscem świadczenia usługi pośrednictwa przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Chin jest Polska według art. 28b ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, forma rozliczenia przedstawionego w modelu logistycznym jest identyczna jak stosowany sposób rozliczenia stosowany przez kancelarie radcowskie występujące jako osoby trzecie otrzymujące zobowiązania za faktury w procesie odzyskiwania należności.

Stosując ten przykład klient (który chce odzyskać należność) podpisuje pełnomocnictwa dla radcy prawnego prowadzącego kancelarię radcowską do reprezentacji w sprawie o zapłatę przeciwko B. W pełnomocnictwie znajduje się również zastrzeżenie, iż klient upoważnia radcę do odbioru pieniędzy (w opisanym zdarzeniu przyszłym taki zapis znajdzie się w umowie sprzedaży pomiędzy firmą z Chin i Ukrainy).

Zgodnie z interpretacją przepisów Wnioskodawca występując w tak opisanym modelu międzynarodowego dropshippingu występuje jako pośrednik rozliczający sprzedaż. Usługi wykonywane przez pośredników na rzecz podatników, opodatkowane są według zasady ogólnej, zgodnie z art. 28b ustawy, czyli miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę. Podatnik będący usługobiorcą jest zagraniczny kontrahent z Chin. Wobec tego Wnioskodawca wystawi fakturę za pośrednictwo w kwocie brutto równej kwocie netto i kwota VAT będzie równa 0 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza skorzystać z modelu logistycznego „Dropshipping” (model logistyczny sprzedaży przez internet polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę). W tym modelu występują trzy firmy:

• Zagraniczny kontrahent będący dostawcą produktów. Zagraniczny kontrahent jest firmą zarejestrowaną w Chinach, spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, ale nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności ani oddziału.
• Zagraniczny klient biznesowy będący zakupującym i odbiorcą towaru. Zagraniczny klient biznesowy jest firmą zarejestrowaną na Ukrainie, spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, ale nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności ani oddziału.
• Pośrednik (najczęściej w tym modelu logistycznym jest to sklep internetowy), czyli Wnioskodawca. Jest on zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w Polsce, ale nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT UE.
  
  

Rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień i przesyłania ich do dostawcy (Chiny), który realizuje wysyłkę towaru do klienta (Ukraina). Przesyłanie towaru odbędzie się drogą morską do Odessy bezpośrednio do klienta (Ukraina). W żadnym momencie nie dochodzi do przeniesienia na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania jak właściciel towarem, w zakupie którego on pośredniczy. Wnioskodawca nie staje się właścicielem towaru, w zakupie którego pośredniczy i w związku z tym nie przenosi dalej prawa do rozporządzania jak właściciel na firmę z Ukrainy, która przekazuje gotówkę na rachunek Wnioskodawcy. Własność towaru jest przenoszona bezpośrednio przez dostawcę chińskiego na klienta biznesowego z Ukrainy.

Wnioskodawca zauważył niszę w postaci sprzedaży tkanin z Chin dla klientów biznesowych z terytorium Ukrainy. Wnioskodawca podpisał umowę z fabryką z Chin na wartość prowizji od transakcji. W ostatnim czasie znaleziony został klient biznesowy z Ukrainy zainteresowany zakupem hurtowych wielkości tkaniny na wartość około 1 mln euro. Klient biznesowy z Ukrainy zna warunki na jakich dokonywana jest transakcja. Poprzez warunki Wnioskodawca rozumie, że klient biznesowy z Ukrainy będzie miał świadomość, że transakcja jest wykonywana w formule dropshipping, a Wnioskodawca jest jedynie pośrednikiem w tej transakcji i otrzyma z tego tytułu prowizję, jednak jego wiedza nie obejmie na żadnym etapie wartości prowizji i szczegółów związanych z wysokością prowizji. Klient biznesowy z Ukrainy będzie posiadał wiedzę skąd dokładnie pochodzi towar i że dokonuje zakupu od dostawcy z Chin.

Jak wskazał Wnioskodawca, transakcję będą dokumentowały następujące dokumenty:

Umowa sprzedaży – stronami umowy będzie sprzedawca (firma z Chin) i zakupujący (firma z Ukrainy) ze wskazaniem, że zapłata będzie dokonana z wykorzystaniem Wnioskodawcy.

Faktura eksportowa – wystawcą będzie zagraniczny kontrahent (firma z Chin) dla zagranicznego klienta (firma z Ukrainy).

Nakaz zapłaty – wystawcą będzie Wnioskodawca na zagranicznego klienta biznesowego (firma z Ukrainy) na kwotę 1 mln euro i ta kwota wpłynie na konto firmy Wnioskodawcy.

Faktura eksportowa – wystawcą będzie Wnioskodawca na zagranicznego kontrahenta (firma z Chin) na kwotę prowizji netto, a następnie prześle firmie chińskiej kwotę 1 mln euro pomniejszoną o wartość faktury eksportowej prowizyjnej.

W świetle powyższego należy wskazać, że dropshipping stanowi sposób sprzedaży internetowej. Sprzedaż ta polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z wysyłką towaru do odbiorcy. W warunkach takiej sprzedaży rolą sprzedawcy jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast przyjmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do odbiorcy. W niniejszej sprawie zatem Wnioskodawca w istocie będzie pośredniczył w dostawie towarów, nie będąc właścicielem tych towarów, ani nie dysponując nimi w żaden inny sposób.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak wskazał Wnioskodawca, dostawca zagraniczny z Chin spełnia definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie świadczył usługę pośrednictwa na rzecz podatnika – kontrahenta z Chin.

Wobec powyższego, miejscem świadczenia usługi pośrednictwa wykonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Chin – na podstawie art. 28b ustawy – będzie siedziba działalności gospodarczej kontrahenta z Chin, tym samym usługa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to kwestii wystawiania faktur przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Chin.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.