Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.500.2018.4.ICz
z 23 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn.zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 20 czerwca 2018 r. (data wpływu 26 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 26 czerwca 2018 r. (data wpływu 28 czerwca 2018r.) oraz pismem z 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony pismem z 26 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 stycznia 2018 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 2 sierpnia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.500.2018.3.ICz, 0111-KDIB2-2.4014.97.2018.3.HS.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

- P Spółka z o.o.

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

- H Spółka z o.o.;

przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka P. z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „podatek VAT”). Podstawową działalnością Spółki jest produkcja i sprzedaż taśm ostrzegawczych i ostrzegawczo-lokalizacyjnych, dostawy systemów oznaczeniowo-lokalizacyjnych oraz produkcja i sprzedaż wyrobów i towarów niezbędnych do prowadzenia gospodarki odpadami, tj. worków i pojemników.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w kwietniu 2018 r. zawarł umowę pożyczki pieniężnej ze swoim wspólnikiem, tj. spółką H. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Pożyczkobiorca”). Przedmiotem umowy jest udzielenie przez Spółkę Pożyczkobiorcy pożyczki pieniężnej w terminie do dnia 30 czerwca 2018 r., przy czym ostateczna kwota pożyczki nie jest znana, lecz strony umowy ustaliły, że jej górna granica nie przekroczy oznaczonej kwoty. Wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie, poprzez wypłatę poszczególnych transz, w zależności od zapotrzebowania Pożyczkobiorcy oraz możliwości finansowych Spółki. Strony zobowiązały się podpisać odrębne pisemne porozumienie, na mocy którego potwierdzą wysokość wypłaconych środków. Z tytułu udzielenia pożyczki Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie w wysokości określonych umownie odsetek. Środki na wypłatę poszczególnych transz pożyczki Spółka pozyska z własnych środków obrotowych, zaangażowanych w jej działalność gospodarczą.

Celem udzielenia pożyczki było czerpanie zysku z takiej działalności, a nie wsparcie finansowe wspólnika, który zobowiązał się zwrócić kwotę pożyczki wraz z odsetkami. Czynność udzielenia pożyczki wspólnikowi przez Wnioskodawcę jest działaniem, które generuje przychody u Spółki. Tak więc Spółka osiąga korzyść, wykorzystuje majątek rzeczowy (pieniądze) w celu uzyskania dochodu, oraz stanowi to zyskowny i bezpieczny sposób inwestowania środków finansowych, z którego generuje zysk w postaci oprocentowania pożyczki.

Obciążenie odsetkami w momencie ich wymagalności Spółka udokumentuje fakturą. Spółka informuje, że działalność w zakresie udzielenia pożyczki, w chwili jej udzielenia, nie była wpisana do umowy Spółki oraz wykazana w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółka nie wyklucza, że w przyszłości będzie udzielać kolejnych pożyczek, w tym również na rzecz podmiotów niepowiązanych. Pożyczki udzielane będą w sytuacji posiadania przez Spółkę nadwyżek środków finansowych, a otrzymywane z ich tytułu wynagrodzenie w postaci odsetek przeznaczane będzie na finansowanie bieżącego funkcjonowania Spółki.

Wnioskodawca oraz Pożyczkobiorca określani są w niniejszym wniosku łącznie jako „Zainteresowani”.

Interes prawny uzasadniający złożenie wspólnego wniosku o interpretację indywidualną:

Zainteresowani składają wspólny wniosek o interpretację indywidualną, gdyż są podmiotami uczestniczącymi wspólnie w tym samym stanie faktycznym, będącym przedmiotem niniejszego wniosku. Wnioskodawca zainteresowany jest ustaleniem, czy udzielenie przez niego na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”) i jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Pożyczkobiorca zainteresowany jest ustaleniem tej samej kwestii w związku z koniecznością zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w razie uznania, że udzielenie przedmiotowej pożyczki nie jest objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

1. Czy w opisanym stanie faktycznym czynność udzielenia przez Spółkę pożyczki pieniężnej na rzecz Pożyczkobiorcy podlega przepisom Ustawy VAT i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy jest zwolniona z opodatkowania?

3. Czy jeżeli w przyszłości Spółka udzieli kolejnych pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy, to czy czynności udzielania tych pożyczek będą podlegały przepisom Ustawy VAT i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy będą zwolnione z opodatkowania?

Stanowisko Wnioskodawcy (w zakresie pytań oznaczonych we wniosku jako nr 1 i nr 3):

Ad 1. Stanowisko Wnioskodawcy (grupy Zainteresowanych):

Zdaniem Zainteresowanych, czynność udzielenia pożyczki pieniężnej przez Spółkę na rzecz Pożyczkobiorcy stanowiąc odpłatnie świadczoną usługę podlega przepisom Ustawy VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, przy czym czynność ta korzysta ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Ad 1. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (grupy Zainteresowanych):

Zakres przedmiotowy Ustawy VAT

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W świetle przywołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż obowiązująca na gruncie przepisów Ustawy VAT definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający wobec definicji dostawy towarów. W konsekwencji, co do zasady, opodatkowaniu VAT podlega każda czynność niebędąca dostawą towarów, która polega na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania.

Uznaje się. że aby dana czynność stanowiła świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT muszą zostać łącznie spełnione następujące warunki:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
   
   

Przy wykładni pojęcia świadczenia usług dokonywanej na gruncie przepisów Ustawy VAT pomocne jest również odwołanie się do kryteriów sformułowanych w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE”). Zgodnie z orzecznictwem TSUE, świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT występuje w sytuacji, gdy:

• istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
  
• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
  
• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
  
• odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
  
• istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Do istoty zobowiązania powstałego na podstawie umowy pożyczki należy przeniesienie przez pożyczkodawcę przedmiotu pożyczki na własność pożyczkobiorcy. Przedmioty majątkowe, które w ten sposób stały się własnością pożyczkobiorcy zasilają jednak tylko czasowo jego majątek. Pożyczkobiorca jest bowiem zobowiązany do zwrotu na rzecz drugiej strony tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Jeśli pożyczka ma charakter odpłatny (umowa pożyczki przewiduje zapłatę odsetek) można uznać, że taka czynność jest objęta zakresem przedmiotowym Ustawy VAT.

Zakres podmiotowy Ustawy VAT

Aby dana czynność stanowiła czynność opodatkowaną VAT, musi być ona objęta zakresem podmiotowym Ustawy VAT. W związku z tym - mimo tego, że w art. 5 ust. 1 Ustawy VAT ustawodawca nie posłużył się określeniem „podatnik” - należy przyjąć, iż zakres opodatkowania podatkiem VAT ograniczony jest nie tylko przedmiotowo, ale również podmiotowo. W konsekwencji, aby dana czynność stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT musi zostać ona dokonana przez podatnika podatku VAT, działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnej czynności.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 Ustawy VAT stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W opinii Zainteresowanych, jeżeli podmiot prowadzący działalność gospodarczą udziela pożyczek i wykorzystuje w tym celu posiadane przez siebie środki finansowe, wypracowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy przyjąć, że udzielenie pożyczki następuje w związku z prowadzeniem działalności. Tym samym Zainteresowani uważają, że czynności udzielania pożyczek przez podmiot gospodarczy powinno się przypisywać do zawodowej płaszczyzny tego podmiotu nawet w sytuacji, w której czynności polegające na udzielaniu pożyczek stanowią jedynie działalność uboczną (pomocniczą) w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej.

Zdaniem Zainteresowanych, udzielanie przez podatnika podatku VAT pożyczki powinno być uznane za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT niezależnie od częstotliwości oraz celu udzielania pożyczek, statusu nabywcy (pożyczkobiorcy), czy też kwestii formalnych, takich jak wpisanie działalności w zakresie udzielania pożyczek do umowy spółki lub ujawnienie takiej działalności w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Objęcie pożyczki udzielonej przez Spółkę zakresem przedmiotowym i podmiotowym Ustawy VAT.

W związku z powyższym Zainteresowani uważają, że udzielenie przez Spółkę pożyczki na rzecz Pożyczkobiorcy jest usługą podlegającą opodatkowaniu VAT ze względu na to, że:

• pomiędzy Spółką (usługodawcą) a Pożyczkobiorcą (usługobiorcą) istnieje związek prawny, w ramach którego występuje świadczenie wzajemne - podmioty te są stroną umowy pożyczki,
• należne Spółce wynagrodzenie w postaci odsetek stanowi wartość faktycznie przekazywaną w zamian za usługę polegającą na udzieleniu pożyczki,
• po stronie Spółki występuje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść w postaci wynagrodzenia (odsetek od udzielonej pożyczki),
• otrzymywane przez Spółkę wynagrodzenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością polegającą na udzieleniu pożyczki,
• wartość świadczenia wzajemnego wyrażona jest w pieniądzu.
  
  

Należy również przyjąć, że Pożyczkobiorca zaciągający pożyczkę u Spółki jest bezpośrednim beneficjentem świadczonej przez Spółkę usługi polegającej na udzieleniu pożyczki - w jej wyniku otrzymuje bowiem kapitał w postaci środków pieniężnych, z których może swobodnie korzystać w okresie trwania umowy pożyczki. Jak była o tym mowa. za możliwość korzystania ze środków przekazywanych w ramach pożyczki Pożyczkobiorca płaci Spółce odsetki. Świadczonej przez Spółkę usłudze odpowiada zatem świadczenie wzajemne Pożyczkobiorcy, polegające na zapłacie na rzecz Spółki odsetek od otrzymanej w ramach umowy kwoty pieniężnej (pożyczki).

W ocenie Zainteresowanych świadczenie przez Spółkę usługi polegającej na udzieleniu pożyczki spełnia również podmiotowe przesłanki warunkujące objęcie tej czynności opodatkowaniem podatkiem VAT. Spółka udzieliła bowiem pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, działając jako podatnik podatku VAT. Wynagrodzenie, które Spółka uzyska z tytułu pożyczki zostanie przeznaczone na bieżące finansowanie działalności Spółki.

Zwolnienie z VAT

Zainteresowani uważają jednocześnie, że wykonywana przez Spółkę usługa polegająca na udzieleniu pożyczki jest objęta zwolnieniem od opodatkowania. W art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT przewidziano zwolnienie od opodatkowania VAT usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także usług zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W związku z powyższym, czynność udzielenia przez Spółkę na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczki stanowiąc usługę udzielenia pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie jest objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Stanowisko organów podatkowych

Stanowisko Zainteresowanych przedstawione w niniejszym wniosku znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 24 kwietnia 2018., znak 0114-KDIP4.4012.234.2018.1.EK, wydanej na gruncie podobnego stanu faktycznego, co przedstawiony w niniejszym wniosku, argumentował:

„(...) udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek tub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że opisana czynność udzielenia oprocentowanych pożyczek przez Wnioskodawcę na rzecz pożyczkobiorcy - stanowi realizację istniejących pomiędzy stronami stosunków cywilnoprawnych. Stosunek ten składa się z dwustronnego zobowiązania stron transakcji do wykonania skonkretyzowanego świadczenia - z jednej strony świadczenia Wnioskodawcy (udzielanie pożyczki), a z drugiej strony świadczenia usługobiorcy w zamian za udostępnienie kapitału, tj. zapłaty wynagrodzenia w formie odsetek od udzielonej pożyczki, stanowiących wynagrodzenie za wyświadczoną przez Pożyczkodawcę usługę. O odpłatnym charakterze usługi Pożyczkodawcy przesądza zatem istnienie po stronie usługobiorcy obowiązku spełnienia na jego rzecz świadczenia w zamian za tę usługę, tj. zapłaty wynagrodzenia (odsetek) w zamian za możliwość czasowego korzystania z kapitału udostępnionego przez Pożyczkodawcę.

W konsekwencji. w okolicznościach niniejszej sprawy, czynność udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki na rzecz innego podmiotu będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

Tożsame stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 14 lipca 2017 r., znak 0114-KDIP4.4012.257.2017.1.MK:

„Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki z tytułu zawarcia umowy otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

/…/

Z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że czynność udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki na rzecz wspólnika stanowi czynność wykonaną w ramach działalności gospodarczej jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 ustawy, jednakże z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu. ”

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 15 maja 2017 r., znak 0112-KDIL4.4012.48.2017.1.NK:

„ Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że usługa, którą świadczy oraz zamierza świadczyć Spółka, tj. odpłatna usługa udzielania pożyczek, stanowi/stanowić będzie realizację istniejących pomiędzy stronami stosunków cywilnoprawnych. Stosunki te składają się/będą się składać z dwustronnych zobowiązań stron transakcji do wykonania skonkretyzowanych świadczeń - z jednej strony świadczenia Spółki (które w tym przypadku polegać będą na udzieleniu pożyczki), a z drugiej strony świadczenia usługobiorcy (Pożyczkobiorcy) w zamian za udostępnienie kapitału, tj. zapłata wynagrodzenia w formie odsetek od udzielonej pożyczki, stanowiących wynagrodzenie za wyświadczoną przez Spółkę usługę. O odpłatnym charakterze usług Spółki przesądza zatem istnienie po stronie usługobiorcy (Pożyczkobiorcy) obowiązku spełnienia na jego rzecz świadczenia w zamian za tę usługę, tj. zapłaty wynagrodzenia (odsetek) w zamian za możliwość czasowego korzystania z kapitału udostępnionego przez Spółkę. Zwrot Spółce udostępnionego usługobiorcy kapitału nie może być traktowany jako element świadczenia należnego w zamian (wynagrodzenia) za usługę wyświadczoną przez Spółkę, gdyż nie gwarantuje on pożyczkodawcy nic ponad to, co posiadałby, gdyby danej usługi w ogóle nie wyświadczył. Tym samym powtórne przeniesienie na pożyczkodawcę własności środków udostępnionych w ramach usługi udostępnienia środków pieniężnych, nie przesądza o odpłatnym charakterze świadczonej usługi. Korzyść z tytułu wyświadczonej usługi zapewniają natomiast pożyczkodawcy należne mu odsetki.

Fakt, że działalność w zakresie pożyczek nie została wprost wykazana jako przedmiot działalności Spółki w Rejestrze Przedsiębiorców KRS, nie przesądza, że udzielona Pożyczka oraz udzielane w przyszłości pożyczki nie są/nie będą prawnie skuteczne lub udzielone poza prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tym, udzielenie przedmiotowych pożyczek jest/będzie wykonywane przez Spółkę jako podatnika podatku VA T.

Udzielanie pożyczek przez podatnika spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy.

Podsumowując, udzielenie Pożyczki oraz ewentualne przyszłe udzielanie oprocentowanych pożyczek przez Wnioskodawcę podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i jednocześnie korzysta/będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. ”.

Analogiczne rozstrzygnięcia odnaleźć można m.in. w następujących interpretacjach, wydanych na gruncie podobnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 lutego 2018 r., znak 0111-KDIB4.4014.428.2017.2.LB,
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 października 2017 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.274.2017.1.KC,
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 lipca 2017 r., znak 0112-KDIL2-2.4012.234.2017.1.EW,
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 lipca 2017 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.255.2017.2.MD,
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 maja 2017 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.157.2017.1.AB,
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 marca 2017 r., znak 1462-IPPP2.4512.11.2017.1.JO,
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 lutego 2017 r., znak 1462-IPPP2.4512.52.2017.1.AM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 stycznia 2017 r., znak 2461-IBPP2.4512.901.2016.1.JJ.
  
  

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, udzielenie przez Spółkę pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie zwolnione jest od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT. Jako wynagrodzenie za wykonanie usługi zwolnionej z VAT Spółka powinna wykazać otrzymaną kwotę odsetek.

Ad 3. Stanowisko Wnioskodawcy (grupy Zainteresowanych):

Zdaniem Zainteresowanych, jeżeli w przyszłości Spółka udzieli kolejnych pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy, to czynności udzielania tych pożyczek stanowiąc odpłatnie świadczone usługi będą podlegały przepisom Ustawy VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy będą zwolnione z opodatkowania.

Ad 3. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (grupy Zainteresowanych):

Aktualność zachowuje wywód Zainteresowanych przedstawiony w uzasadnieniu ich stanowiska w odniesieniu do pytania nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług (tj. w zakresie pytań oznaczonych we wniosku jako nr 1 i nr 3) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług został opublikowany w Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.

Informuje się, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.