Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/331/SEW/2012/PK-1358
z 2 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2011 r. Nr ILPB1/415-617/11-2/AGr wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• zaliczenia dywidendy akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, będącego osobą fizyczną do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowanie tej dywidendy według 19% stawki, jest prawidłowe,
• określenia daty przychodu i powstania obowiązku podatkowego z tytułu dywidendy akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej, będącemu osobą fizyczną, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 20 lipca 2011 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w przedmiocie zaistniałego stanu faktycznego. Interpretacja wydana została na ww. wniosek z dnia 31 marca 2011 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (dalej zwany również akcjonariuszem) jest akcjonariuszem (osobą fizyczną) w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. (dalej zwaną również spółką). Wnioskodawca jako akcjonariusz partycypuje w zysku spółki i zgodnie z ustalonym udziałem w zysku ustala swoje przychody i koszty.

W trakcie roku Wnioskodawca odprowadza zaliczki na podatek dochody w każdym miesiącu, w którym powstaje dochód do opodatkowania, bowiem Zainteresowany uznał, że jest to dochód z działalności gospodarczej. Ostatecznie uzyskany w roku podatkowym dochód Wnioskodawca uwzględnia w rozliczeniu rocznym PIT-36L, bowiem Zainteresowany złożył oświadczenie o rozliczaniu dochodów podatkiem liniowym (19%), zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wypadku osiągnięcia przez spółkę zysku i podzielenia go na mocy uchwały walnego zgromadzenia, akcjonariuszom zostaje wypłacony przypadający na niego udział w zysku spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: „dywidenda”). „Dywidenda” ta stanowi podlegający opodatkowaniu przychód akcjonariuszy, aczkolwiek przychód ten opodatkowany jest na etapie wpłacanych co miesiąc zaliczek na podatek dochodowy, a nie na moment jej wypłaty.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytania:

1. Czy dochody Wnioskodawcy z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjnej należy zakwalifikować do przychodów ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, która może być opodatkowana stawką liniową?
2. Czy w związku z uzyskiwanymi dochodami z tytułu udziału w zysku spółki komandytowo-akcyjnej Wnioskodawca jest zobowiązany w trakcie roku do wpłacania zaliczek na podatek dochodowy?
3. Czy w dacie wypłaty przypadającego Wnioskodawcy udziału w zysku spółki komandytowo-akcyjnej („dywidendy”) powstanie przychód po stronie Wnioskodawcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjnej należy uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, które mogą być opodatkowane stawką liniową.

Wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy w związku z osiąganiem przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza.

Podział zysku za dany rok obrotowy w części przypadającej na akcjonariusza i wypłata „dywidendy” Wnioskodawcy przez spółkę komandytowo-akcyjną nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem „dywidenda” stanowi składnik dochodu opodatkowanego już w formie zaliczek na podatek dochodowy za dany rok obrotowy.

Uzasadnienie.

Spółka komandytowo-akcyjna jest jedną ze spółek osobowych, co wprost wynika z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.); (dalej; KSH). Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, mają jednak zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych. Definicję spółki komandytowo-akcyjnej zawiera art. 125 KSH. Przepis ten stanowi, że spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Zdaniem Wnioskodawcy dochody z tytułu udziału w zyskach spółek komandytowo-akcyjnych należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 5b ust. 2 ww. ustawy w przypadku, gdy spółka niemająca osobowości prawnej (w tym spółka komandytowo-akcyjna) prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą wówczas również przychody wspólnika z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W związku z powyższym akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej uzyskuje przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ww. ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego wspólnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, rozliczania strat oraz ulg podatkowych.

Interpretując przepisy prawa winno się w pierwszej kolejności uwzględniać wykładnię językową tychże przepisów. Dokonując takiej właśnie interpretacji art. 5b ust. 2 ww. ustawy, dojść można do jasnych i bezspornych wniosków, że jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej - a taką właśnie jest S.K.A., w której Wnioskodawca jest akcjonariuszem - przychody wspólnika (Zainteresowanego) z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przepis ten przesądza wyraźnie, że przychody Wnioskodawcy są z mocy samego prawa kwalifikowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec braku przepisu szczególnego, który stanowiłby inaczej, powyższa zasada znajduje zastosowanie również w stosunku do akcjonariuszy spółki komandytowo-akcyjnej, dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej stanowi dla wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający co do zasady opodatkowaniu według skali, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bądź podatkiem liniowym zgodnie z art. 30c ust. 1 ww. ustawy w przypadku zamiaru zastosowania stawki liniowej.

Podatnicy są zobowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu, co wynika z art. 9a ust. 2 ww. ustawy. Ponieważ Wnioskodawca spełnił obowiązek wskazany w powyższym przepisie i dokonał wyboru ryczałtowej formy opodatkowania przedmiotowych dochodów oraz złożył odpowiednie oświadczenie, wówczas uprawniony jest do opodatkowania 19 % podatkiem liniowym dochodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjnej.

Powyższe zostało potwierdzone licznymi interpretacjami prawa podatkowego, np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 lutego 2010 r., sygn. IPPB2/415-706/09-2/AK, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 września 2010 r., sygn. IPPB1/415-605/10-2/ES, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. IPPB1/415-995/10-3/MT, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. ILPB2/415-1114/09-2/TR i inne.

Wnioskodawca podziela też pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 8 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/GL 902/09), w którym zostało stwierdzone: „W ocenie sądu unormowania zawarte w przepisach art. 5b ust. 2, art. 8 ust. 1 oraz art. 8 ust. 2 pkt 1 tworzą pewną spójną i logiczną całość. Kompleksowo regulują zasady rozpoznawania przychodów uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę osobową zasady rozpoznawania udziału w zysku, kosztów uzyskania przychodów oraz strat.

Analiza gramatycznej konstrukcji wskazanych unormowań pozwala na następujące wnioski:

1. przychody uzyskiwane w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez spółkę niemającą osobowości prawnej są przychodami jej wspólników pochodzącymi ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, przy czym art. 5b ust. 2 - wskazując na spółki pozbawione osobowości prawnej - nie wprowadza żadnego wyjątku wobec S.K.A., a w szczególności w stosunku do wspólnika będącego akcjonariuszem takiej spółki,
2. przychody uzyskiwane w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę niemającą osobowości prawnej są określane proporcjonalnie do udziału w zysku poszczególnych wspólników (proporcje te wynikają najczęściej z podstawowego aktu ustrojowego spółki [umowa/statut], a w razie braku takiego uregulowania, przyjmuje się równy udział wspólników w zysku spółki),
3. przypisane poszczególnym wspólnikom przychody łączy się z ich innymi przychodami, uzyskanymi ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (tj. opodatkowany na zasadach ogólnych),
4. proporcjonalnie do udziału w zysku spółki określa się na każdego ze wspólników koszty uzyskania przychodów (wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów i straty), poniesione przez spółkę niemającą osobowości prawnej w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą,
5. dane, o których mowa w pkt 3 i 4 stanowią podstawę obliczenia przypadającego na każdego ze wspólnika dochodu do opodatkowania.
   
   

Uwzględniając powyższą sekwencję działań, należy stwierdzić, że dochodem wspólnika spółki niemającej osobowości prawnej, podlegającym obowiązkowi podatkowemu w zakresie updof, jest rozliczona proporcjonalnie do jego udziału w zysku różnica między uzyskanym w ramach działalności gospodarczej spółki przychodem, a kosztami uzyskania przychodu. Ustawodawca nie wprowadził nadto w ustawie podatkowej żadnych podmiotowych wyjątków, pozwalających na odmienne traktowanie pod względem podatkowym akcjonariusza S.K.A.

W szczególności literalna wykładnia art. 5b ust. 2 w związku z art. 8 ust. 1 oraz 8 ust. 2 pkt 1 updof nie pozwala na rozróżnienie formy i sposobu opodatkowania akcjonariuszy S.K.A. w stosunku do komplementariuszy tych spółek, czy też wspólników jakichkolwiek innych spółek osobowych. Przychody uzyskiwane przez wspólnika spółki, która nie ma osobowości prawnej, są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 updof.”

Mając na uwadze powyższe, z uwagi na to, że przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisem art. 44 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca jest obowiązany bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy. Zaliczki należne są od dochodów osiągniętych w danym miesiącu. Wnioskodawca, w związku ze stosowaniem stawki liniowej, o której mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oblicza zaliczki miesięczne jako różnicę między podatkiem należnym od początku roku (który obliczany jest od sumy dochodów osiągniętych od początku roku do końca miesiąca, za który płatna jest zaliczka) a sumą należnych zaliczek od początku roku z możliwością pomniejszenia go o składkę na ubezpieczenie zdrowotne na zasadach określonych w art. 27b.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że wypłata na rzecz akcjonariusza „dywidendy” nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, pozostanie zatem neutralna podatkowo, w takiej części, w jakiej stanowi składnik dochodu opodatkowanego już w formie zaliczek na podatek dochodowy w poprzednim roku. Dotyczy to również wypłat na poczet podziału. Przyjęcie odmiennego rozwiązania oznaczałoby podwójne opodatkowanie tego samego dochodu, który raz już został opodatkowany w ciągu roku z tytułu udziału w spółce osobowej. Powyższe potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 22 września 2009 r., sygn. akt I SA/GL 211/09.

Stanowisko to zbieżne jest również ze stanowiskiem organów podatkowych, że opodatkowanie dochodów z tytułu udziału w zyskach spółki osobowej nie jest uwarunkowane faktyczną wypłatą tego zysku. Zatem bez względu na to, czy zysk zostanie akcjonariuszowi wypłacony, jest on zobowiązany w trakcie roku do wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, zgodnie z art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 czerwca 2009 r., sygn. IPPB1/415-168/09-3/EC, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 października 2008 r., sygn. ILPB2/415-439/08-2/JK).

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dochody z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjnej należy uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, które mogą być opodatkowane stawką liniową. W związku z tym Wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy. Podział zysku za dany rok obrotowy w części przypadającej na akcjonariusza i wypłata „dywidendy” Wnioskodawcy przez spółkę komandytowo-akcyjną nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem „dywidenda” stanowi składnik dochodu opodatkowanego już w formie zaliczek na podatek dochodowy za dany rok obrotowy.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 20 lipca 2011 r., Nr ILPB1/415-617/11-2/AGr, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania dochodów akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w przedmiocie zaistniałego stanu faktycznego za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Jak wynika z przepisów art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych – Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. (dalej: „Ksh”) – spółka komandytowo-akcyjna, podobnie jak spółka jawna, spółka partnerska i spółka komandytowa, jest nieposiadającą osobowości prawnej spółką osobową.

Stosownie do art. 147 § 1 Ksh komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej. Zasady funkcjonowania spółki komandytowo-akcyjnej regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych zarówno dotyczące spółek osobowych, jak i spółki akcyjnej (spółki kapitałowej). W szczególności do spółki komandytowo-akcyjnej mają odpowiednie zastosowanie regulacje przepisu art. 347 § 1 Ksh, który przyznaje akcjonariuszom prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom, przy czym zgodnie z art. 348 § 2 Ksh uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy wyżej wskazanych przepisów akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub akcjonariusze którym przysługiwały akcje na dzień dywidendy.

Ponadto stosownie do art. 146 § 2 pkt 2 Ksh uchwały walnego zgromadzenia w sprawach podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom wymagają zgody wszystkich komplementariuszy. W przypadku, gdy uchwała walnego zgromadzenia w dniu jej faktycznego podjęcia nie została zaakceptowana przez komplementariuszy, to prawnym dniem podjęcia uchwały o podziale zysku (wypłacie dywidendy), jako czynności prawnej spółki, jest dzień w którym komplementariusze wyrazili zgodę na taką uchwałę walnego zgromadzenia.

W świetle powyższego zauważyć należy, że w przypadku komplementariusza zysk z udziału w spółce przysługuje z mocy prawa, o ile wspólnicy nie podejmą odmiennej uchwały. Natomiast akcjonariuszowi przysługuje zysk ze spółki tylko wtedy, gdy komplementariusze podejmą odpowiednią uchwałę o jego podziale.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej.

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka komandytowo-akcyjna, zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, czyli z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Odrębnym źródłem przychodów, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy, jest to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
  
  

Za przychody z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „przychód należny”. Zatem konieczne jest określenie znaczenia tego pojęcia na gruncie wykładni językowej z uwzględnieniem analizy norm prawa podatkowego, prawa cywilnego i prawa handlowego w szczególności przepisów kształtujących relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną w zakresie jego prawa do udziału w zyskach oraz orzecznictwa sądów administracyjnych.

Biorąc pod uwagę, że akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej, jak wyżej wskazano, przysługuje zysk tylko wtedy, gdy wszyscy komplementariusze podejmą uchwałę o jego podziale i z tą chwilą akcjonariusz nabywa wierzytelność (roszczenie) o wypłatę należnej mu części zysku (dywidendy), to momentem powstania przychodu należnego, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dzień podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie o wypłacie dywidendy albo dzień dywidendy jeżeli został określony. W przypadku, gdy uchwała walnego zgromadzenia w dniu jej faktycznego podjęcia nie została zaakceptowana przez komplementariuszy, lecz w terminie późniejszym (czemu nie sprzeciwiają się przepisy Ksh), to prawnym dniem podjęcia uchwały o podziale zysku (wypłacie dywidendy), jako czynności prawnej spółki, jest dzień w którym komplementariusze wyrazili zgodę na taką uchwałę walnego zgromadzenia.

Stosownie więc do powyższego dywidenda przyznana akcjonariuszowi, będącemu osobą fizyczną, przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, stanowi jego przychód z działalności gospodarczej, co znajduje potwierdzenie w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego np.: wyrok z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1326/10, uchwała z dnia 16 stycznia 2012 r. sygn. akt II FPS 1/11, wyrok z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 1070/10, jak również w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 11 maja 2012 r. DD5/033/1/12/KSM/DD-125.

W związku z powyższym, kwota dywidendy, będąca co do zasady udziałem w zysku spółki komandytowo-akcyjnej, przyznana niebędącemu komplementariuszem akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej stanowi przychód tego akcjonariusza. Dla celów obliczenia podstawy opodatkowania przychodu z tego tytułu nie pomniejsza się o koszty jego uzyskania, gdyż wszystkie koszty związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą spółki komandytowo-akcyjnej zostały już uwzględnione, przy obliczaniu zysku tej spółki.

W rezultacie obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności należności, czyli w momencie podjęcia uchwały o podziale zysku, a nie jego rzeczywistego otrzymania (np. wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 1070/10).

Jeżeli akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej (niebędący komplementariuszem tej spółki) nie uzyskuje innych przychodów z działalności gospodarczej to jedynym jego przychodem (dochodem) z tej działalności jest dywidenda. Stosownie więc do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy akcjonariusz spółki obowiązany będzie bez wezwania wpłacić w ciągu roku podatkowego zaliczkę na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h. Obowiązek wpłacenia zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochód z tytułu dywidendy przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku (art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy). Natomiast po zakończeniu roku podatkowego, dochód z tego tytułu należy wykazać w zeznaniu podatkowym.

Odzwierciedleniem jest orzecznictwo sądowoadministracyjne np. wyrok NSA z dnia 30 marca 2011 r. sygn. akt II FSK 1925/09, wyrok NSA z dnia 05 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 2126/09.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie określenia daty przychodu i powstania obowiązku podatkowego z tytułu dywidendy akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej, będącemu osobą fizyczną, należy uznać za nieprawidłowe. Natomiast stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do zaliczenia dywidendy akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, będącego osobą fizyczną do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowanie tej dywidendy według 19% stawki, jest prawidłowe.

Minister Finansów, jeżeli stwierdzi nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej to, stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej dokonuje, z urzędu, jej zmiany, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów administracyjnych.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.