Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.161.2018.1.PJ
z 6 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2018 r. (data wpływu 29 czerwca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2018 r. (data wpływu 17 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn. „Budowa ogólnie dostępnych placów zabaw” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn. „Budowa ogólnie dostępnych placów zabaw”. Pismem z dnia 16 lipca 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (dalej również: Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się z podatku.

Realizując zadania własne Gminy, określone w art. 7 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.) tj. w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, m.in. w sprawach kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Inwestycja ma na celu stworzenie dla mieszkańców infrastruktury rekreacyjnej oraz poprawę warunków aktywnego wypoczynku na terenie Gminy. W celu poprawy tych warunków Gmina zamierza realizować zadania inwestycyjne:

„Budowa ogólnie dostępnych placów zabaw” – dostawa i montaż wyposażenia. Zadanie będzie realizowane zgodnie z umową o przyznanie pomocy w związku z realizacją operacji w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego Programem w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej.

Zadanie współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Dostawa i montaż trzech placów zabaw w miejscowości Ś., Rz. i R.D.:

Budowa placu zabaw w miejscowości Ś. – dostawa i montaż – asortyment ma być wykonany w wersji standard – drewno bezrdzeniowe o przekroju kwadratu z zaokrąglonymi krawędziami, zamocowane w podłożu za pomocą stalowych kotew, burty i daszki winny być wykonane z wodoodpornej sklejki, zjeżdżalnie z nierdzewnej stali chromoniklowej lub tworzywa sztucznego.

W cenie jednostkowej poszczególnego asortymentu należy uwzględnić i wycenić kotwy i inne elementy niezbędne od prawidłowego montażu. Wyszczególnienie asortymentu:

1. Zestaw zabawowy np. „zestaw A.” – 15, o wym. min. dł. 5,5 m szerokość 4,5, wysokość 3,80, strefa bezpieczeństwa dł. 9,00 m, szerokość 7,50 m (Elementy składowe wyposażenia: wieża główna z dachem 2 szt., wieża główna bez dachu, zjeżdżalnia 2 szt., schody, pomost koci grzbiet, przejścia rurowe, drabinka wejściowa),
2. Ważka drewniana z 4 siedzeniami o wym. min. 3,00 m x 0,6 m, wysokość 1,00 m, strefa bezpieczeństwa 600 x 310,
3. Sprężynowiec np. „koń” i „kogut” wym. min. dł. 0,92 m, szerokość 0,22 m, wysokość 0,83 m., strefa bezpieczeństwa dł. 3,00 m, szerokość 2,30 m,
4. Ścianka sprawnościowa (wspinaczkowa potrójna) – o wym. min. długości 1,30 m, szerokość 1,30 m, wysokość 2,80 m. strefa bezpieczeństwa dł. 5,30 szer. 5,30,
5. Karuzela krzyżowa (czteroramienna z kierownicą) – o wym. min. średnica 1,80 m, wysokość 0,50 m, strefa bezpieczeństwa: średnica 5,80 m,
6. Równoważnia na sprężynie o wym. min. długość 3,00 m, szer. 0,18 m,
7. Kosz na odpady stalowy o wym. min. średnica 0,30 m, wysokość 1,00 m, pojemność 35 l,
8. Tablica regulaminowa – regulamin placu zabaw pojedynczy o wym. min. długość 0,70 m, szerokość 0,20, wysokość 2,00 m.
   
   

Budowa placu zabaw w miejscowości Rz. – dostawa i montaż – asortyment ma być wykonany w wersji standard – drewno bezrdzeniowe o przekroju kwadratu z zaokrąglonymi krawędziami, zamocowane w podłożu za pomocą stalowych kotew, burty i daszki winny być wykonane z wodoodpornej sklejki, zjeżdżalnie z nierdzewnej stali chromoniklowej lub tworzywa sztucznego. W cenie jednostkowej poszczególnego asortymentu należy uwzględnić i wycenić kotwy i inne elementy niezbędne od prawidłowego montażu.

Wyszczególnienie asortymentu:

1. Zestaw zabawowy np. „zestaw B.” – 1, o wym. min. dł. 7,5 m szerokość 6,5, wysokość 3,80, strefa bezpieczeństwa dł. 11,0 m, szerokość 10,00 m (Elementy składowe wyposażenia: wieża główna, pomost wiszący, pomost prosty, pomost skośny długi, pomost skośny krótki z opon, zjeżdżalnia, krata wspinaczkowa z lin),
2. Karuzela krzyżowa (czteroramienna z kierownicą) – o wym. min. średnica 1,80 m, wysokość 0,50 m, strefa bezpieczeństwa: średnica 5,80 m,
3. Sprężynowiec np. „koń” i „kogut” wym. min. dł. 0,92 m, szerokość 0,22 m, wysokość 0,83 m., strefa bezpieczeństwa dł. 3,00 m, szerokość 2,30 m,
4. Lokomotywa z wagonem (pociąg) o wym. min. dł. 5,00 m, szer. 1,20 m, wys. 1,80, strefa bezpieczeństwa: dł. 8,00 m, szer. 4,20 m, elementy składowe: lokomotywa, wagon,
5. Ważka drewniana z 4 siedzeniami o wym. min. 3,00 m x 0,6 m, wysokość 1,00 m, strefa bezpieczeństwa 600 x 310,
6. Huśtawka podwójna z belką drewnianą o wym. min. 4,00 m, szer. 2,00 m, wysokość 2,20 m (elementy składowe: siedzisko płaskie gumowe z metalowym wkładem na łańcuchu, drugie kubełkowe z metalowym wkładem na łańcuchu),
7. Kosz na odpady stalowy o wym. min. średnica 0,30 m, wysokość 1,00 m, pojemność 35 l,
8. Tablica regulaminowa – regulamin placu zabaw pojedynczy o wym. min. długość 0,70 m, szerokość 0,20, wysokość 2,00 m.
   
   

Budowa placu zabaw w miejscowości R.D. – dostawa i montaż – asortyment ma być wykonany w wersji standard – drewno bezrdzeniowe o przekroju kwadratu z zaokrąglonymi krawędziami, zamocowane w podłożu za pomocą stalowych kotew, burty i daszki winny być wykonane z wodoodpornej sklejki, zjeżdżalnie z nierdzewnej stali chromoniklowej lub tworzywa sztucznego. W cenie jednostkowej poszczególnego asortymentu należy uwzględnić i wycenić kotwy i inne elementy niezbędne od prawidłowego montażu.

Wyszczególnienie asortymentu:

1. Karuzela krzyżowa (czteroramienna z kierownicą) – o wym. min. średnica 1,80 m, wysokość 0,50 m, strefa bezpieczeństwa: średnica 5,80 m,
2. Sprężynowiec np. „koń” i „kogut” wym. min. dł. 0,92 m, szerokość 0,22 m, wysokość 0,83 m., strefa bezpieczeństwa dł. 3,00 m, szerokość 2,30 m,
3. Drążki gimnastyczne o wym. min. dł. 3,10 m, szer. 1,00m, wys. 1,80 m,
4. Kosz na odpady stalowy o wym. min. średnica 0,30 m, wysokość 1,00 m, pojemność 35 l,
5. Tablica regulaminowa – regulamin placu zabaw pojedynczy o wym. min. długość 0,70 m, szerokość 0,20, wysokość 2,00 m.
   
   

Po oddaniu do użytkowania, inwestycja będzie służyć realizacji zadań własnych Gminy w postaci zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej. Realizacja zadania nie będzie służyła Gminie do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w szczególności Gmina nie zamierza udostępniać odpłatnie placu podmiotom zewnętrznym czy organizować odpłatnych imprez na jego terenie). Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat tytułem udostępniania lokalnej społeczności planowanej inwestycji.

Zgodnie z uzupełnieniem zawartym w piśmie z dnia 16 lipca 2018 r. ww. inwestycja po oddaniu do użytkowania nie będzie służyła czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo odliczenia VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację w/w inwestycji, ponieważ nie będą one związane ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. wykorzystywania nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, w tym braku statusu podatnika VAT czynnego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy).

Z treści ww. przepisów ustawy o VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 i 15 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się z podatku.

Realizując zadania własne Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, m.in. w sprawach kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych Wnioskodawca zamierza realizować zadania inwestycyjne w postaci dostawy i montażu trzech placów zabaw w miejscowości Ś. Rz. i R.D. Zadanie będzie realizowane zgodnie z umową o przyznanie pomocy i będzie współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Po oddaniu do użytkowania, inwestycja będzie służyć realizacji zadań własnych Gminy w postaci zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej. Realizacja zadania nie będzie służyła Gminie do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w szczególności Gmina nie zamierza udostępniać odpłatnie placu podmiotom zewnętrznym czy organizować odpłatnych imprez na jego terenie). Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat tytułem udostępniania lokalnej społeczności planowanej inwestycji. Po oddaniu ww. inwestycja nie będzie służyła czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Na tle powyższego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania z prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. inwestycji.

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji należy wskazać, że w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem prawo do odliczenia powstaje jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że skoro, jak wskazała Gmina, inwestycja nie będzie służyła czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, to w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług – związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania opisanego zadania, nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn.: „Budowa ogólnie dostępnych placów zabaw”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.