Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.509.2018.1.ALN
z 2 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2018 r. (data wpływu 22 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania do zapłaty podatku od towarów i usług z tytuły sprzedaży działek niezabudowanych wydzielonych z działki oznaczonej Nr 224/1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania do zapłaty podatku od towarów i usług z tytuły sprzedaży działek niezabudowanych wydzielonych z działki oznaczonej Nr 224/1 oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, umową darowizny z dnia 10 marca 1998 r. sporządzoną w Kancelarii Notarialnej w …. (rep. A Nr ….) otrzymała od swoich rodziców - X darowiznę w postaci udziału w wysokości 1/2 części w zabudowanej działce oznaczonej Nr 238 o powierzchni 50 arów (księga wieczysta Nr …) i niezabudowane działki oznaczone Nr 273 o powierzchni 3ha 08 a oraz działkę oznaczoną Nr 224/1 o powierzchni 1 ha 84 (księga wieczysta Nr …), będących częścią prowadzonego przez Darczyńców gospodarstwa rolnego położonego w X, gmina Y. Opisana wyżej nieruchomość, jako nieruchomość rolna była przez Wnioskodawczynię użytkowana wyłącznie rolniczo na własne potrzeby, a z tytułu jej użytkowania Wnioskodawczyni pobierała stosowne dopłaty obszarowe. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej i nie wykorzystywała ww. nieruchomości w tym celu.

W 2009 r. na wniosek Gminy X Wnioskodawczyni przystąpiła do negocjacji w przedmiocie podziału działki oznaczonej Nr 224/1 o powierzchni 19 438 m ² poprzez wydzielenie z niej działki o Nr 224/10 o powierzchni 1 193 m² przeznaczoną w MPZP Gminy X (zatwierdzonym uchwałą nr X Rady Gminy X z dnia 28 grudnia 2005 r.) na drogę publiczną KD10.0. W toku negocjacji za przejęcie gruntu Gmina X zaproponowała Wnioskodawczyni odszkodowanie w kwocie 104 044,00 zł, na co Wnioskodawczyni wyraziła zgodę.

Podobnie - także w 2009 r. na wniosek Gminy X, Wnioskodawczyni przystąpiła do negocjacji w przedmiocie wydzielenia z działki oznaczonej Nr 238 o powierzchni 5 000 m² fragmentu gruntu przeznaczonego na poszerzenie drogi gminnej Nr 223/1. W toku negocjacji za przejęcie gruntu Gmina X zaproponowała Wnioskodawczyni odszkodowanie w wysokości ustalonej w operacie szacunkowym, który miał zostać dopiero wydany, na co Wnioskodawczyni wyraziła zgodę.

Skutkiem powyższego, działki należące do Wnioskodawczyni utraciły swe rolne przeznaczenie i możliwość ich dotychczasowego wykorzystywania również ze względu na to, że w najbliższej okolicy działki przekształcono na budowlane i rozpoczęto zagospodarowanie przestrzeni poprzez budowy domów jednorodzinnych.

Z opisanych względów również Wnioskodawczyni w 2009 r. złożyła wniosek o dokonanie podziału działki oznaczonej Nr 224/1 o powierzchni 19 438 m² na 15 działek o Nr od 224/10 do 224/24 o powierzchni od 1 193 m² do 1 768 m² (działka oznaczona Nr 224/10 została przejęta przez Gminę) oraz podział działki oznaczonej Nr 238 na działki o numerach 238/1 o powierzchni 4 200 m² i 238/2 o powierzchni 756 m² (gmina przejęła działkę oznaczoną Nr 238/2). W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy X, o którym mowa wyżej wskazano, że działka Nr 224/1 to „obszar istniejącego i projektowanego zainwestowania wiejskiego, zabudowy mieszkaniowej oraz użytków rolnych i leśnych, położony w centralnej części wsi pomiędzy ulicami: X, Y i jej projektowanym przedłużeniem w kierunku zachodnim, projektowanym odcinkiem drogi … oraz linią kolejową” i zlokalizowana jest w granicach linii rozgraniczających określających teren jako „teren skoncentrowanej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – MN”.

Wobec niemożności korzystania przez Wnioskodawczynię z działek w celach rolniczych i wobec konieczności poprawy własnych warunków mieszkaniowych (kapitalny remont zajmowanej jak dotąd nieruchomości) oraz wsparcia finansowego najbliższych (zakup nieruchomości dla dzieci), Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż ww. działek wydzielonych z działki oznaczonej Nr 224/1. Pomimo zamiaru ich sprzedaży, Wnioskodawczyni nie będzie w żaden profesjonalny sposób przygotowywała nieruchomości do sprzedaży - nie zamierza wnioskować o doprowadzenie do nich jakichkolwiek mediów, utwardzać dróg wewnętrznych, ogradzać siatką, czy też czynić jakichkolwiek nakładów na ich zagospodarowanie czy uatrakcyjnienie. Do dnia złożenia niniejszego wniosku nie sprzedano jeszcze ani jednej działki, a Wnioskodawczyni nie ogłasza zamiaru ich sprzedaży w jakichkolwiek mediach, nie powierzyła też sprzedaży żadnemu z biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Czynności sprzedaży działek w ocenie Wnioskodawczyni będą okazjonalne, Wnioskodawczyni nie zakłada, że sprzedaż działek będzie odbywać się w formie ciągłej i tym samym winny być traktowane wyłącznie jako wyprzedaż majątku prywatnego. Wnioskodawczyni od daty dokonania podziału nie dokonywała i nie będzie dokonywała żadnych ulepszeń wydzielonych działek, nie zamierza doprowadzać do ich granic jakichkolwiek mediów czy też zagospodarowywać zieleni lub posadowić ogrodzenia. Z uwagi na okoliczność że Wnioskodawczyni kontynuuje własną pracę zarobkową stanowiącą jej źródło utrzymania i nie jest profesjonalistką w zakresie sprzedaży bezpośredniej planuje zamieszczenie stosownych ofert sprzedaży za pośrednictwem sieci Internet lub gazet o zasięgu lokalnym z wyłączeniem jednak powierzenia sprzedaży ww. działek profesjonalnym podmiotom zajmującym się obrotem nieruchomościami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)

Czy z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawczynię za pośrednictwem ofert w lokalnej prasie i/lub sieci Internet nowo powstałych działek wraz z udziałami w drodze wewnętrznej, zapewniającej komunikację do wszystkich nowo powstałych działek jest i będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcje sprzedaży ww. działek pomimo iż stanowią one obecnie tereny budowlane nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT albowiem Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Dla celów podatku VAT działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub innych usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, jak również działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni gramatycznej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT prowadzą do wniosku, że działalnością gospodarczą jest nawet pojedyncza czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar wykonywania w sposób częstotliwy (czyli stały i powtarzalny), przy czym czynność ta winna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód, czyli przez podmiot występujący w odniesieniu do takiej czynności w charakterze podatnika.

Sprzedaż działek przez Wnioskodawczynię nie nastąpi ani w ramach prowadzonej działalności rolniczej, ani w ramach jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej a transakcje będą miały charakter okazjonalny. Pomimo, iż w aktualnym orzecznictwie nie ulega wątpliwości, że transakcja okazjonalna (sporadyczna), w tym i okazjonalna sprzedaż działek budowlanych, może być uznana za działalność gospodarczą, na co wskazują przepisy prawa wspólnotowego (art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a wcześniej art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy) to niemniej jednak nawet okazjonalne transakcje muszą być związane z działalnością wymienioną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Przyjęcie, że dana osoba, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Stąd też zamiar częstotliwego wykonywania czynności powinien być w zasadzie ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży; por. wyroki NSA z dnia 26 czerwca 2008 r., I FSK 778/07 i z dnia 27 czerwca 2008 r., I FSK 253/08. A zatem dopiero ustalenie, czy sprzedaż kilku działek budowlanych, wydzielonych uprzednio z gospodarstwa rolnego, a nabytych wcześniej w celu powiększenia tego gospodarstwa, następowała na drodze profesjonalnej - a więc z zamiarem stałego i zorganizowanego charakteru tej działalności pozwala na przyjęcie tezy, że Wnioskodawczyni sprzedając działki budowlane, działa charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą.

Co do zasady dla stwierdzenia iż Wnioskodawczyni pozostaje podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy koniecznym byłoby ustalenie, że nabywając grunty rolne miał zamiar ich dalszej odsprzedaży, co jednak nie miało miejsca w okolicznościach niniejszej sprawy stąd też brak jest podstaw aby uznać Wnioskodawczynię za podatnika podatku VAT.

Powyższe stanowisko znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości - vide wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach (C-180/10 I (C-181/10)- w którym Trybunał orzekł m.in., że osoba fizyczna, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie jest podatnikiem podatku VAT. kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu.

Dodatkowo w postępowaniu Wnioskodawczyni, która nie przygotowała nowopowstałych działek do sprzedaży poprzez ich uzbrojenie lub uatrakcyjnienie w inny sposób brak znamion i cech właściwych dla osób prowadzących działalność gospodarczą w tym w szczególności zorganizowania oraz zamiaru ciągłości (Wnioskodawczyni nie nabywa żadnych innych nieruchomości które mogłaby następnie odsprzedawać).

W przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży opisanych we wniosku działek, Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż nieruchomości winna być uznana za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawczyni korzystając z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, dokona czynności w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni, umową darowizny z dnia 10 marca 1998 r. otrzymała od swoich rodziców m.in. z działkę niezabudowaną oznaczoną Nr 224/1 o powierzchni 1 ha 84, będącą częścią prowadzonego przez Darczyńców gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej i nie wykorzystywała ww. nieruchomości w tym celu.

W 2009 r. na wniosek Gminy Wnioskodawczyni przystąpiła do negocjacji w przedmiocie podziału działki oznaczonej Nr 224/1 o powierzchni 19 438 m² poprzez wydzielenie z niej działki o Nr 224/10 o powierzchni 1 193 m² przeznaczoną w MPZP Gminy X (zatwierdzonym uchwałą nr X Rady Gminy X z dnia 28 grudnia 2005 r.) na drogę publiczną KD10.0. W toku negocjacji za przejęcie gruntu Gmina X zaproponowała Wnioskodawczyni odszkodowanie, na co Wnioskodawczyni wyraziła zgodę.

Skutkiem powyższego, działki należące do Wnioskodawczyni utraciły swe rolne przeznaczenie i możliwość ich dotychczasowego wykorzystywania również ze względu na to, że w najbliższej okolicy działki przekształcono na budowlane i rozpoczęto zagospodarowanie przestrzeni poprzez budowy domów jednorodzinnych.

Wnioskodawczyni w 2009 r. złożyła wniosek o dokonanie podziału działki oznaczonej Nr 224/1 o powierzchni 19 438 m² na 15 działek o Nr od 224/10 do 224/24 o powierzchni od 1 193 m² do 1 768 m² (działka oznaczona Nr 224/10 została przejęta przez Gminę).

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy, o którym mowa wyżej wskazano, że działka Nr 224/1 zlokalizowana jest w granicach linii rozgraniczających określających teren jako „teren skoncentrowanej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – MN”.

Wobec niemożności korzystania przez Wnioskodawczynię z działek w celach rolniczych i wobec konieczności poprawy własnych warunków mieszkaniowych (kapitalny remont zajmowanej jak dotąd nieruchomości) oraz wsparcia finansowego najbliższych (zakup nieruchomości dla dzieci), Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż ww. działek wydzielonych z działki oznaczonej Nr 224/1.

Pomimo zamiaru ich sprzedaży, Wnioskodawczyni nie będzie w żaden profesjonalny sposób przygotowywała nieruchomości do sprzedaży - nie zamierza wnioskować o doprowadzenie do nich jakichkolwiek mediów, utwardzać dróg wewnętrznych, ogradzać siatką, czy też czynić jakichkolwiek nakładów na ich zagospodarowanie czy uatrakcyjnienie. Do dnia złożenia niniejszego wniosku nie sprzedano jeszcze ani jednej działki, a Wnioskodawczyni nie ogłasza zamiaru ich sprzedaży w jakichkolwiek mediach, nie powierzyła też sprzedaży żadnemu z biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Czynności sprzedaży działek w ocenie Wnioskodawczyni będą okazjonalne, Wnioskodawczyni nie zakłada, że sprzedaż działek będzie odbywać się w formie ciągłej i tym samym winny być traktowane wyłącznie jako wyprzedaż majątku prywatnego. Wnioskodawczyni od daty dokonania podziału nie dokonywała i nie będzie dokonywała żadnych ulepszeń wydzielonych działek, nie zamierza doprowadzać do ich granic jakichkolwiek mediów czy też zagospodarowywać zieleni lub posadowić ogrodzenia. Z uwagi na okoliczność że Wnioskodawczyni kontynuuje własną pracę zarobkową stanowiącą jej źródło utrzymania i nie jest profesjonalistką w zakresie sprzedaży bezpośredniej planuje zamieszczenie stosownych ofert sprzedaży za pośrednictwem sieci Internet lub gazet o zasięgu lokalnym z wyłączeniem jednak powierzenia sprzedaży ww. działek profesjonalnym podmiotom zajmującym się obrotem nieruchomościami.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą zobowiązania do zapłaty podatku od towarów i usług z tytuły sprzedaży działek niezabudowanych powstałych z podziału działki gruntu nr 224/1.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanej, należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań, istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowana podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak: np.: nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działki). Wnioskodawczyni posiadaną działkę nabyła w drodze darowizny. W wyniku działań Gminy działki należące do Wnioskodawczyni utraciły swe rolne przeznaczenie i możliwość ich dotychczasowego wykorzystywania również ze względu na to, że w najbliższej okolicy działki przekształcono na budowlane i rozpoczęto zagospodarowanie przestrzeni poprzez budowy domów jednorodzinnych. Pomimo zamiaru ich sprzedaży, Wnioskodawczyni nie będzie w żaden profesjonalny sposób przygotowywała nieruchomości do sprzedaży - nie zamierza wnioskować o doprowadzenie do nich jakichkolwiek mediów, utwardzać dróg wewnętrznych, ogradzać siatką, czy też czynić jakichkolwiek nakładów na ich zagospodarowanie czy uatrakcyjnienie.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni w związku ze sprzedażą działek niezabudowanych, nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynności te nie będą nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie bowiem całokształt okoliczności i ich zakres, wskazuje, że będą to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawczynię wydzielonych działek niezabudowanych będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowana zbywając ww. działki, stanowiące majątek prywatny będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni z tytułu transakcji sprzedaży, wydzielonych działek niezabudowanych z działki nr 224/1, nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowaną cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych działek, a dostawę tych działek - czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązania do zapłaty podatku od towarów i usług z tytuły sprzedaży przedmiotowych działek niezabudowanych wydzielonych z działki oznaczonej Nr 224/1.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Niniejszą interpretację rozstrzygnięto wniosek w zakresie zobowiązania do zapłaty podatku od towarów i usług z tytuły sprzedaży działek niezabudowanych. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.