Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.209.2018.2.MCZ
z 16 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 maja 2018 r. (data wpływu – 05 czerwca 2018 r.), uzupełnionym 29 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych pozostawienia wypracowanego w spółce zysku do nieodpłatnego używania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 czerwca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku czynności cywilnoprawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych pozostawienia wypracowanego w spółce zysku do nieodpłatnego używania.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 19 czerwca 2018 r. znak: 0111-KDIB4.4014.209.2018.1.MCZ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 29 czerwca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką jawną prowadzącą działalność gospodarczą w branży architektonicznej i budowlanej, polegającej na projektowaniu budynków, realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, sprzedażą nieruchomości.

Spółka została zawiązana na mocy umowy z 15 listopada 2016 r. Na moment zawiązania spółki wspólnicy wnieśli do Spółki wkłady pieniężne o łącznej wartości 250.000 zł.

Uchwałą z 9 grudnia 2016 r. wspólnicy spółki zmienili umowę Spółki m.in.: w zakresie wniesionych wkładów, w ten sposób, że podnieśli wartość wniesionych wkładów do łącznej wartości 500.000 zł.

Następnie, uchwałą z 24 lipca 2017 r. wspólnicy Spółki zmienili umowę w ten sposób, że podnieśli wartość wniesionych wkładów do łącznej wartości 770.000 zł.

Za lata 2016 - 2017 Spółka nie osiągnęła zysku.

Wnioskodawca zakłada, że w 2018 r. wypracuje zysk, który nie będzie podlegał wypłaceniu na rzecz wspólników lecz będzie źródłem finansowania dalszej działalności Spółki.

Wnioskodawca rozważa sytuację, w której wspólnicy wobec osiągnięcia przez Spółkę w 2018 r. zysku, podejmą uchwałę o pozostawieniu wypracowanego zysku w Spółce, bez jednoczesnego wskazania przeznaczenia tego zysku, z zastrzeżeniem, że nie będzie podlegał on wypłacie na rzecz wspólników. Wspólnicy tym samym nie sprecyzują w uchwale pod jakim tytułem zysk ma pozostać w Spółce. Środki pochodzące z zysków i pozostawione w Spółce pozostaną do dyspozycji Spółki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w związku z planowaną uchwałą Wnioskodawcy o pozostawieniu wypracowanego za 2018 r. zysku w Spółce do jej dyspozycji, planuje się, że zysk zostanie potraktowany jako oddanie Wnioskodawcy przez wspólników środków finansowych do nieodpłatnego używania.

Wnioskodawca nie posiada na ten moment wiedzy, jaką decyzję podejmą wspólnicy. Może być to także decyzja o pozostawieniu zysku do wykorzystania, lecz z ustaleniem oprocentowania, co będzie odpowiadało (w razie późniejszej decyzji o wypłacie zysku) umowie pożyczki. Wnioskodawca przewiduje, że środki pozostawione do jego dyspozycji będą podlegały wypłacie na rzecz wspólników w terminie późniejszym, bliżej nieokreślonym, uzależnionym od dalszych planów rozwojowych Wnioskodawcy. Powyższe oznacza, że środkami, o których mowa, Wnioskodawca będzie dysponował czasowo.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy pozostawienie wypracowanych zysków w Spółce, bez jednoznacznego postanowienia o przeznaczeniu środków w Spółce, będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy – które sformułował po przywołaniu treści art. 51 § 1, § 2 i § 3 oraz art. 52 § 1 i § 2 ustawy Kodeks spółek handlowych – przepisy Kodeksu spółek handlowych poza uzupełnieniem udziału wspólnika w Spółce na wypadek wystąpienia w latach wcześniejszych straty nie odnoszą się do innych przypadków pozostawienia zysku w spółce.

Według Wnioskodawcy wspólnicy, wobec braku jednoznacznego określenia przeznaczenia zysków, nie mogą kreować dowolnie obowiązków na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w ten sposób że skoro czynność – uchwała wspólników – nie określa tytułu pod jakim wspólnicy pozostawiają zyski w spółce, to tym samym czynność ta nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, tj. art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z ugruntowaną linią interpretacyjną, odroczenie wypłaty zysku nie może być utożsamiane z podwyższeniem wkładu wspólników, gdyż sytuacja taka powstałaby, gdyby wspólnicy w sposób jednoznaczny postanowili o definitywnym pozostawieniu pieniędzy w spółce przeznaczając je na podwyższenie wkładów (m.in.: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 listopada 2016 r., znak: 2461-IBPB-2-1.4514.529.2016.2.BJ; oraz z 7 listopada 2017 r., znak: 0111-KDIB4.4014. 286.2017.1.JKU). Nie można wykluczyć jednak, że czynność ta jest inną niż podwyższenie wkładów, czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca zwrócił uwagę, że sądy administracyjne (m.in.: wyrok NSA z 10 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 2834/14) wskazują, że istnieje realne podobieństwo pomiędzy przeniesieniem podzielonego zysku przez wspólników a pożyczką, która to czynność podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b), czy też nieodpłatnym świadczeniem wspólników na rzecz spółki, która to czynność mieści się w definicji „zmiany umowy” (art. 1 ust. 3 pkt 1).

Podsumowując, Wnioskodawca stwierdził, że brak jednoznacznego postanowienia wspólników Spółki w przedmiocie tytułu do pozostawienia zysków w Spółce, nie wyklucza opodatkowania tej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Pozostawienie przez wspólników zysku będzie podlegało opodatkowaniu ww. podatkiem jako pożyczka pozostawiona Spółce bądź jako nieodpłatne świadczeń.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która objęta jest zakresem niniejszej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczącej skutków podatkowych pozostawienia wypracowanego w spółce zysku do nieodpłatnego używania. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania wypracowanego zysku na podwyższenie wkładów wspólników w spółce jawnej wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1 ustawy. Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pk1 lit. k) ww. ustawy podatkowi od czynności cywilnoprawnej podlegają umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych (art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy, w przypadku umowy spółki, za zmianę umowy spółki uważa się przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Zgodnie z art. 1a pkt 1 powołanej ustawy określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Art. 4 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie spółki cywilnej – na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki – na spółce.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. d) i lit. e) ww. ustawy podstawę opodatkowania stanowi przy umowie spółki:

• przy pożyczce udzielonej spółce przez wspólnika – kwota lub wartość pożyczki,
• przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania – roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, stawka podatku wynosi od umowy spółki – 0,5%.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (spółka jawna) zakłada, iż w 2018 r. wypracuje zysk, który nie będzie podlegał wypłaceniu na rzecz wspólników, lecz będzie źródłem finansowania dalszej działalności Spółki. Wspólnicy zamierzają podjąć uchwałę o czasowym pozostawieniu wypracowanych zysków w Spółce, w ten sposób, że przeznaczą go do nieodpłatnego używania przez spółkę. Może być to także decyzja o pozostawieniu zysku do wykorzystania, lecz z ustaleniem oprocentowania, co będzie odpowiadało (w razie późniejszej decyzji o wypłacie zysku) umowie pożyczki.

Zdaniem Wnioskodawcy, czasowe pozostawienie zysków w Spółce i podjęcie uchwały w tym zakresie będzie skutkowało opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako pożyczka pozostawiona Spółce bądź jako nieodpłatne używanie.

Zatem mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i powołane wyżej przepisy prawa, w tym stwierdzenie Wnioskodawcy, że uchwałą wspólników spółki wypracowany zysk (środki finansowe) zostanie potraktowany jako czasowo oddany spółce do nieodpłatnego używania lub też jako pożyczka udzielona spółce stwierdzić należy, że czynność oddania środków finansowych do nieodpłatnego używania przez spółkę lub też udzielenie jej pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako zmiana umowy spółki zgodnie z powołanym wyżej art. 1 ust. 3 pkt 1 w związku z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zatem, jeżeli faktycznie, na podstawie któregoś z tych tytułów wspólnicy pozostawią wypracowany zysk w spółce, to czynność taka będzie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcy i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto należy wskazać, iż w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroku NSA, są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącym, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Niemniej jednak należy podkreślić, że rozstrzygnięcia te są zgodne z linią interpretacyjną reprezentowaną przez Ministra Finansów.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do xxxxxxxxxxxxxx, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.