2018.07.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPP3/4512-163/15-1/JM
z 13 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w x z dnia 15 grudnia 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 1493/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 13 kwietnia 2018 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lutego 2018 r. sygn. akt I FSK 546/16 (data wpływu orzeczenia 12 marca 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania przez Partnera projektu środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy oraz braku prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego od poniesionych wydatków w części związanej z realizacją projektu na rzecz Partnera – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania przez partnera projektu środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy oraz braku prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego od poniesionych wydatków w części związanej z realizacją projektu na rzecz partnera.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 13 maja 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w x działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną znak: IBPP1/4512-163/15/BM, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania przekazania przez partnera projektu środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy oraz braku prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego od poniesionych wydatków w części związanej z realizacją projektu na rzecz partnera.

Wnioskodawca na interpretację indywidualną prawa podatkowego z 13 maja 2015 r. znak: IBPP1/4512-163/15/BM wniósł pismem z 27 maja 2015 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w x działający w imieniu Ministra Finansów pismem z 23 czerwca 2015 r. znak: IBPP1/4512-1-25/15/BM stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 13 maja 2015 r. złożył skargę z 14 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Z wyrokiem z 15 grudnia 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 1493/15 uchylił zaskarżoną interpretację z 13 maja 2015 r. nr IBPP1/4512-163/15/BM.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Z sygn. III SA/Gl 1493/15 Dyrektor Izby Skarbowej w X złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 8 lutego 2018 r. sygn. akt I FSK 546/16 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną Organu.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie opodatkowania przekazania przez partnera projektu środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy oraz prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego od poniesionych wydatków w części związanej z realizacją projektu na rzecz partnera, wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Akademia) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Akademia wykonuje czynności zarówno opodatkowane jak i zwolnione z VAT i dokonuje zakupów związanych z całością działalności. Część zakupów można przypisać czynnościom opodatkowanym i odliczyć w tej części podatek. Podatek naliczony od części zakupów dotyczących zarówno czynności zwolnionych jak i opodatkowanych, co do których nie ma możliwości wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego z określonymi czynnościami, odliczany jest proporcjonalnie zgodnie z zasadami art. 90 ustawy o VAT.

Akademia (lider w projekcie) wraz z Uniwersytetem (partner w projekcie) realizuje projekt „xx” w ramach RPO na lata 2007-2013 Priorytet VI Działanie 6.2 Poddziałanie 6.2.1, nr projektu cc z dnia ccc r. Rzeczowe rozpoczęcie realizacji projektu rozpoczęło się ccc roku, natomiast zakończenie planowane jest na ccc roku (zakończenie finansowe realizacji ccc roku).

Przedmiotem projektu jest budowa obiektu dydaktyczno-badawczego i kulturalnego, zagospodarowanie otaczającego terenu na otwarty park form przestrzennych oraz budowa parkingu naziemnego i podziemnego. Inwestycja realizowana jest na terenach stanowiących tereny powojskowe. Projekt umożliwia rewitalizacje tych terenów oraz nadanie im nowych funkcji: edukacyjnej, kulturalnej, społecznej i rekreacyjnej. Przedmiotowa inwestycja umożliwia rozwój oferty dydaktycznej Akademii a także przyczyni się do zwiększenia dostępności do kultury. Powstaną ogólnodostępne przestrzenie galerii, biblioteki-mediateki z czytelnią, sali audytoryjno-kinowej, biblioteki materiałów, otwarty park form przestrzennych.

Zgodnie z umową partnerstwa każdy z partnerów zobowiązuje się zachować trwałość projektu w rozumieniu i okresie wskazanym w art. 57 ust. 1 Rozporządzenia Rady WE nr ... z dnia 11 lipca 2006 r. (Dz. U. UE L z dnia 31 lipca 2006 r.) Akademia jest właścicielem działek nr x, y, z, v,, a Uniwersytet jest właścicielem działki nr xx

Infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu stanowić będzie własność:

lidera:

budynek dydaktyczno-badawczy i kulturalny obejmujący trzy segmenty A, B, C wraz z wszystkimi instalacjami i przyłączami na działkach z x c v
znajdujący się pod budynkiem parking podziemny;
miejsca postojowe przed budynkiem na działce nr q w e r system telewizji dozorowej wewnątrz budynku, na zewnątrz budynku i terenie Akademii na działkach a s d f

partnera:

parking naziemny zlokalizowany na działce 24/7 z instalacją oświetlenia elektrycznego, szlabanem i instalacją szlabanu wjazdowego.

Każda z uczelni będzie zarządzać majątkiem, który będzie jej własnością. Jednocześnie przestrzenie obu uczelni będą sobie udostępniane do realizacji wspólnych projektów i wspólnych celów. Infrastruktura powstała w ramach projektu, której właścicielem będzie Akademia będzie częściowo udostępniana odpłatnie (m.in. najem powierzchni pod sklepik, punkt ksero, barek uczelniany, najem części miejsc parkingowych, najem pokoi gościnnych).

Obecnie Akademia odlicza podatek naliczony związany z transakcjami opodatkowanymi z zastosowaniem klucza powierzchniowego z uwagi na to, że możliwe jest wyodrębnienie powierzchni na wynajem i wyliczenie jaki stanowi procent w stosunku do całej powierzchni budynku, co umożliwia alokację podatku według powierzchni wykorzystywanej do czynności opodatkowanych oraz czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia. (interpretacja indywidualna IBPP3/443-879/14/JP z dnia 31 października 2014 r.).

Natomiast Uniwersytet, który będzie właścicielem parkingu naziemnego, nie będzie udostępniał odpłatnie miejsc parkingowych (parking nie będzie więc wykorzystywany bezpośrednio do działalności opodatkowanej Uniwersytetu lecz korzystać będą z niego pracownicy i studenci Uniwersytetu), (interpretacja indywidualna IBPP3/443-832/14/ASz z dnia 15 października 2014 r.).

Zgodnie z umową partnerską Akademia jako lider projektu jest umocowana do podejmowania w imieniu partnerów czynności związanych z realizacją projektu, w tym w szczególności: reprezentowania partnerów wobec instytucji zajmujących się opiniowaniem, przyjmowaniem i przyznawaniem dofinansowania; prowadzenia postępowań w sprawie wyboru wykonawców zamówienia  zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych; zawarcia umów z wykonawcami; prowadzenia wszelkich spraw związanych z realizacją przedmiotowego projektu, jego obsługą finansową i merytoryczną; otworzenia i prowadzenia rachunków bankowych do prowadzenia projektu; prowadzenia rachunkowości projektu; prowadzenia obsługi administracyjnej projektu; występowania przed organami administracyjnymi. Projekt finansowany jest ze środków unijnych oraz środków własnych partnerów. Lider uprawniony jest do otrzymywania środków przyznanego dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Zgodnie z umową partnerską Uniwersytet przekazuje środki własne na otwarty przez lidera rachunek bankowy „wkład własny” w ciągu 7 dni od dnia otrzymania od lidera dokumentów potwierdzających wykonanie projektu, w części dotyczącej Uniwersytetu. Inwestycja zostanie zakończona w czerwcu 2015 roku. Zgodnie z umową partnerstwa lider projektu jest umocowany do prowadzenia w imieniu partnera budowy. Wszystkie faktury związane z realizowanym projektem wystawiane są na lidera. Rozliczenie między partnerami nastąpi po zakończeniu inwestycji na podstawie dokumentu PT (protokół przekazania-przyjęcia środka trwałego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przekazanie środków przez partnera liderowi powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług?

Czy Wnioskodawca ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z częścią dotyczącą Uniwersytetu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania pierwszego:

Zgodnie z art. 5.1 pkt 1) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7.1).

Zgodnie z art. 8.1 przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. l pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania drugiego:

Podstawową zasadą do realizacji prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podatnika podatku od towarów i usług, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest istnienie związku tego podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy na podstawie art. 5.1 pkt 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o których mowa w art. 5 ust. l pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7.1).

Akademia jako lider wraz z Uniwersytetem jako partnerem wspólnie realizują projekt i wszystkie działania wynikające z umowy porozumienia ukierunkowane są na osiągniecie wspólnego celu-projektu stanowiącego inwestycję celu publicznego. Akademia nie świadczy żadnej usługi na rzecz Uniwersytetu. Ponad to wkład finansowy partnera przekazany liderowi nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1. Z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki określonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca uważa, że w odniesieniu do projektu, którego dotyczy przedmiotowy wniosek Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w części dotyczącej Uniwersytetu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w z z 15 grudnia 2015 r. oraz orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 lutego 2018 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóki świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis stanowi implementację art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, ze zm.). Zgodnie z tym artykułem, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Akademia (lider w projekcie) wraz z Uniwersytetem (partner w projekcie) realizuje projekt „xxx”. Przedmiotem projektu jest budowa obiektu dydaktyczno-badawczego i kulturalnego, zagospodarowanie otaczającego terenu na otwarty park form przestrzennych oraz budowa parkingu naziemnego i podziemnego. Każda z uczelni będzie zarządzać majątkiem, który będzie jej własnością. Jednocześnie przestrzenie obu uczelni będą sobie udostępniane do realizacji wspólnych projektów i wspólnych celów. Obecnie Akademia odlicza podatek naliczony związany z transakcjami opodatkowanymi z zastosowaniem klucza powierzchniowego z uwagi na to, że możliwe jest wyodrębnienie powierzchni na wynajem i wyliczenie jaki stanowi procent w stosunku do całej powierzchni budynku, co umożliwia alokację podatku według powierzchni wykorzystywanej do czynności opodatkowanych oraz czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia. Natomiast Uniwersytet, który będzie właścicielem parkingu naziemnego, nie będzie udostępniał odpłatnie miejsc parkingowych. Zgodnie z umową partnerską Akademia jako lider projektu jest umocowana do podejmowania w imieniu partnerów czynności związanych z realizacją projektu, w tym w szczególności: Uniwersytet przekazuje środki własne na otwarty przez lidera rachunek bankowy „wkład własny” w ciągu 7 dni od dnia otrzymania od lidera dokumentów potwierdzających wykonanie projektu, w części dotyczącej Uniwersytetu. Zgodnie z umową partnerstwa lider projektu jest umocowany do prowadzenia w imieniu partnera budowy.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania przekazania przez partnera projektu środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy oraz prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego od poniesionych wydatków związanych z realizacją projektu w części dotyczącej partnera.

Dokonując rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem pytania Wnioskodawcy, trzeba mieć na uwadze stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w orzeczeniu z dnia 8 lutego 2018 r. sygn. akt I FSK 546/16 oraz stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w xprzedstawione w wyroku 15 grudnia 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 1493/15.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w x, w zapadłym w niniejszej sprawie wyroku wskazał, że „działań podjętych w ramach umowy o współpracy nie można dla celów podatku od towarów i usług oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość”.

WSA wskazał, że „Rozpatrując sytuację prawną skarżącej Minister Finansów skupił się na jednym elemencie umowy partnerstwa, a mianowicie na kwestii rozliczenia kosztów budowy parkingu naziemnego na działce należącej do partnera”.

Zdaniem WSA, „Przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy VAT, jako przedmiotu opodatkowania, świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne), należy przede wszystkim uwzględniać cel takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania, na potrzeby podatkowe poszczególnych czynności służących realizacji tego celu (tak NSA w wyroku z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt I FSK 1788/07, wyroku z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt I FSK 291/08 czy wyroku z dnia 29 lutego 2012 r., w sygn. akt I FSK 562/11). W powołanych orzeczeniach zaprezentowany został pogląd, że celem kooperacji (współpracy, współdziałania) jest uzyskanie przez skoordynowane i wspólne działania partnerów rezultatu o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich nie można, do celów podatku od towarów i usług, wydzielać i oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość, którego końcowym efektem, jest zrealizowanie wspólnego przedsięwzięcia”.

W ocenie WSA „ (…) Lider nie działa wyłącznie we własnym imieniu, lecz w ramach zawartej umowy o współpracy, której konsekwencją było także ubieganie się i to skuteczne, stron umowy, na zewnątrz reprezentowanych przez lidera o finansowanie wspólnego przedsięwzięcia z funduszy unijnych i nie odsprzedawał usług na rzecz partnera, lecz obciążał go częścią kosztów, to nie może być mowy o refakturowaniu usług świadczonych przez wykonawcę na rzecz stron porozumienia reprezentowanych na zewnątrz przez lidera. Działań podjętych w ramach umowy o współpracy nie można dla celów podatku od towarów i usług oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość  tymczasem w wydanej interpretacji Minister Finansów skupił się tylko na jednym elemencie porozumienia, tj. przekazaniu wkładu własnego przez partnera liderowi, który przecież zgodnie z umową rozliczał całość wspólnego przedsięwzięcia i przekazaniu przez tego ostatniego wykonanego parkingu protokołem PT, lecz w oderwaniu od podstawowego założenia umowy o współpracy  umowy podobnej do umowy konsorcjum, tj. wspólnej budowy obiektu dydaktyczno-naukowego z infrastrukturą towarzyszącą, parkiem i parkingami, finansowanej z wykorzystaniem funduszy unijnych (…). Pomiędzy usługami świadczonymi przez wykonawców na rzecz partnerów umowy o współpracy, reprezentowanych na zewnątrz przez lidera, z przeniesieniem na partnerów proporcjonalnej części kosztów, brak jest takiego stosunku prawnego, z którego wynikałaby wzajemność świadczenia lidera wobec partnera. Jest to umownie określony obowiązek „rozdziału” kosztów całego przedsięwzięcia z uwzględnieniem finansowania ze środków własnych stron umowy i przyznanych środków finansowych z funduszy unijnych. Lider nie pozostaje jednak dłużnikiem partnerów z tytułu świadczenia na ich rzecz usługi rozdziału kosztów. Rozdział ten w odpowiednich proporcjach wynika z mocy samej umowy, a nie w wyniku jakiegoś świadczenia wzajemnego, do którego zobligowany jest lider”.

WSA orzekł, że „Rozliczenie kompleksowe całej inwestycji w zakresie podatku od towarów i usług odbywa się bowiem na linii pomiędzy stronami umowy współpracy (reprezentowanymi przez Lidera), a wykonawcami. I to właśnie w tym stosunku prawnym dochodzi do świadczenia usług i dostaw towarów objętych podatkiem VAT. Tylko te zdarzenia podlegają ustawie o VAT. Rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia, jeśli nie towarzyszy im świadczenie usługi, nie mogą być bowiem same przez się potraktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

NSA w wyroku z dnia 8 lutego 2018 r. zapadłym w niniejszej sprawie stwierdził, że „Trafnie Sąd I instancji uznał, że nie można dopatrzeć się bezpośredniego związku pomiędzy wniesionym przez Partnera wkładem, a jakimkolwiek świadczeniem ze strony Lidera projektu, a więc trudno w konsekwencji mówić o wzajemnym świadczeniu”.

Mając zatem na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy, treść powołanych przepisów oraz ocenę prawną wyrażoną w ww. orzeczeniu NSA w Warszawie oraz orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w x, należy stwierdzić, że przekazanie środków przez partnera liderowi w ramach wspólnego przedsięwzięcia nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 jest prawidłowe.

W konsekwencji udzielenia pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze i warunkowy tryb pytania drugiego nie udziela się odpowiedzi co do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z częścią dotyczącą Uniwersytetu.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w xxx w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin