Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.128.2018.2.PS
z 16 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 31 maja 2018 r. (data wpływu 4 czerwca 2018 r.), z dnia 26 czerwca 2018 r. (data wpływu 28 czerwca 2018 r.) oraz z dnia 9 lipca 2018 r. (data wpływu 11 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ojciec Wnioskodawcy zmarł 12 stycznia 2001 r., zaś Matka Wnioskodawcy zmarła 16 grudnia 2016 r.

Na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia sporządzonego przez notariusza 16 lipca 2017 r. repertorium A numer X stwierdzono, że spadek po Ojcu nabyli: żona w wysokości 4/16 części oraz dzieci: A (Wnioskodawca), B, C, D po 3/16 części każdy z nich.

Na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia sporządzonego przez notariusza 16 lipca 2017 r. repertorium A numer Y stwierdzano, że spadek po matce nabył wprost A (Wnioskodawca) w całości. W skład spadku wchodził udział w lokalu mieszkalnym. Rodzice byli wpisani w księdze wieczystej na zasadzie małżeńskiej wspólności ustawowej jako właściciele ww. lokalu mieszkalnego Z własnością tego lokalu związany był udział wynoszący 1/2 części w częściach wspólnych budynku oraz w działce gruntu, na której budynek ten się znajduje.

Następnie wraz z rodzeństwem zawarliśmy umowę zniesienia współwłasności i dział spadku poświadczoną przez notariusza. Oświadczyliśmy, że w skład spadku po Ojcu wchodzi jego udział wynoszący 1/2 części w prawie własności lokalu mieszkalnego, zaś w skład spadku po Mamie wchodzi udział do 20/32 części w tym lokalu, to jest 16/32 części, które nabyła na skutek ustania małżeńskiej wspólności ustawowej, w wyniku śmierci męża oraz 4/32 części nabytych w drodze spadku po nim.

Równocześnie wraz z rodzeństwem dokonaliśmy zniesienia współwłasności i działu spadku w ten sposób, że prawo do lokalu mieszkalnego, działki gruntu, na której ten budynek się znajduje nabył A (Wnioskodawca) i siostra - D po 1/2 części. Przy czym w zakresie majątku objętego tą umową zrzekliśmy się w stosunku do siebie jakichkolwiek dopłat i spłat.

Dnia 19 stycznia 2018 r. D i A (Wnioskodawca), jako współwłaściciele po 1/2 części lokalu mieszkalnego, do czego prawa nabyli na mocy umowy działu spadku z 2017 r. sprzedali je za cenę 100 000 zł.

W związku z tym, że odpłatne zbycie części nieruchomości nastąpiło przed upływem pięciu lat od nabycia istnieje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Termin złożenia zeznania i zapłaty podatku upłynie 30 kwietnia 2019 r.

Wnioskodawca wskazał, że dokonując zniesienia współwłasności i działu spadku, przekazał nieodpłatnie na rzecz siostry D część spadku odziedziczoną po matce. Wartość udziału otrzymanego w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności po ojcu mieści się w udziale, jaki przysługiwał mu w spadku po ojcu, wartość udziału otrzymanego w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności po matce nie przekroczyła udziału otrzymanego w spadku, czyli mieści się w udziale, jaki przysługiwał mu w spadku po matce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbycie nieruchomości nabytej w drodze spadku i zniesienia współwłasności i działu spadku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak to w jakiej części, tj. od jakiej części przychodu Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 31 maja 2018 r.), odpłatne zbycie nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w części nabytej po matce (po dziale spadku), czyli od 13/32 wartości rynkowej zbytej nieruchomości, po ewentualnym odliczeniu kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź od których minister właściwy ds. finansów publicznych zaniechał poboru podatku w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jak wynika z cytowanego przepisu, odrębnym źródłem przychodów jest m.in. czynność odpłatnego zbycia nieruchomości lub określonych praw do nieruchomości, która nie jest dokonywana w wykonywaniu działalności gospodarczej, pod warunkiem, że następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

A contrario, odpłatne zbycie nieruchomości lub określonych praw do nieruchomości, które nie jest dokonywane w wykonywaniu działalności gospodarczej, a następuje po upływie ww. terminów nie stanowi źródła przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie wiąże się z powstaniem obowiązków podatkowych w tym podatku po stronie zbywającego.

O tym, co stanowi przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozstrzyga art. 19 ustawy. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie (dotyczące podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług) stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że:

• Wnioskodawca wraz z siostrą D dokonali w 2018 r. odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, czyli nieruchomości wymienionej w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• odpłatne zbycie tej nieruchomości nie zostało dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej (dotyczyło prywatnego majątku, nabytego w ramach spadku).

Wobec powyższego, dla kwestii oceny, czy zbycie ww. nieruchomości stanowiło dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, czy były wyłączone spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie tego przepisu, kluczowe znaczenie ma określenie momentu nabycia nieruchomości.

Z okoliczności faktycznych sprawy wnika, że:

• ojciec Wnioskodawcy zmarł 12 stycznia 2001 r.,
• matka Wnioskodawcy zmarła 16 grudnia 2016 r.,
• akt notarialny rep. X z 16 lipca 2017 r. poświadcza, że majątek po zmarłym ojcu dziedziczy żona oraz czwórka rodzeństwa (jedną z części ułamkowych dziedziczy wiec Wnioskodawca - syn),
• akt notarialny rep. Y z 16 lipca 2016 r. poświadcza, że spadek po matce dziedziczy wprost Wnioskodawca,
• rodzeństwo dokonało zniesienia współwłasności w ten sposób, że prawo do majątku (lokalu mieszkalnego wraz z gruntem) nabył A (Wnioskodawca) i siostra D po 1/2 części (w zakresie majątku objętego tą umową rodzeństwo zrzekło się w stosunku do siebie jakichkolwiek dopłat i spłat),
• dokonując zniesienia współwłasności i dział spadku Wnioskodawca przekazał nieodpłatnie na rzecz siostry D część spadku odziedziczoną po matce,
• wartość udziału otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności po ojcu mieści się w udziale, jaki przysługiwał mu w spadku po ojcu,
• wartość udziału otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności po matce mieści się w udziale, jaki przysługiwał mu w spadku po matce.

W odniesieniu do wskazanego sposobu nabycia spadku (udziału w lokalu mieszkalnym) należy wskazać, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Stosownie do art. 211 i 212 tej ustawy, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić poprzez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wartości udziałów współwłaścicieli.

Z przepisów prawa cywilnego wynika zatem, że spadkobiercy nabywają spadek w chwili jego otwarcia i z tą chwilą powstaje pomiędzy nimi wspólność majątku spadkowego. Wspólność ta powstaje z mocy prawa i dotyczy majątku spadkowego traktowanego jako całość. Natomiast wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy w rozumieniu prawa cywilnego.

Analizując skutki nabycia spadku i działu spadku na gruncie przepisów podatkowych, należy wskazać, że na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ukształtował się pogląd, wedle którego w sytuacji, gdy nieruchomość lub prawo do nieruchomości przypada danej osobie w wyniku działu spadku, za datę nabycia tej nieruchomości lub prawa należy przyjąć datę ich nabycia w wyniku spadkobrania, ale tylko wówczas, jeżeli dział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość nieruchomości lub praw otrzymanych przez daną osobę w wyniku tego działu mieściła się w udziale, jaki temu spadkobiercy przysługiwał w majątku spadkowym.

Jeżeli natomiast dokonany dział odbył się w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez jednego ze spadkobierców nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku spadkowym, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub prawie, który przekracza udział w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano działu spadku.

Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem), jak też stan jej majątku osobistego. W tej części, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w spadku, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika. Dla oceny, czy w wyniku działu spadku doszło do nabycia „ponad udział w spadku” należy porównać udział w spadku z udziałem wartości majątku otrzymywanego na wyłączną własność w wyniku działu spadku do wartości całej masy dzielonego majątku.

Z opisanych okoliczności wynika, że w zakresie umowy z o zniesienie współwłasności rodzeństwo zrzekło się w stosunku do siebie wszelkich dopłat i spłat.

Wobec powyższego, w analizowanym przypadku w celu ustalenia daty nabycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości należy odnieść się do dat nabycia poszczególnych spadków. I tak:

• datą nabycia udziału w nieruchomości (lokalu mieszkalnym) w części, w jakiej wartość uzyskana w wyniku zniesienia współwłasności i działu spadku odpowiada relacji udziału Wnioskodawcy w odziedziczonym lokalu mieszkalnym w wyniku spadku po ojcu jest rok 2001 (rok śmierci ojca),
• datą nabycia udziału w nieruchomości (lokalu mieszkalnym) w części, w jakiej wartość uzyskana w wyniku zniesienia współwłasności i działu spadku odpowiada relacji udziału Wnioskodawcy w odziedziczonym lokalu mieszkalnym w wyniku spadku po matce jest rok 2016 (rok śmierci matki).

Tym samym, opisana sprzedaż nieruchomości dokonana w 2018 roku:

• w części, w jakiej za datę nabycia udziału w nieruchomości należy uznać rok 2001 – została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Oznacza to, że opisana sprzedaż w zakresie, w jakim dotyczy części nieruchomości nabytej w drodze spadku po ojcu zmarłym w 2008 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie wiąże się więc z powstaniem obowiązków w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy,
• w części, w jakiej za datę nabycia udziału w nieruchomości należy uznać rok 2016 – zostały dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Oznacza to, że opisana sprzedaż w zakresie, w jakim dotyczy części nieruchomości nabytej w drodze spadku po matce zmarłej w 2008 r. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wiąże się więc z powstaniem obowiązków w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy.

Odnosząc się zatem do udziałów w nieruchomości nabytej w wyniku spadku po ojcu stwierdzić należy, że nabycie tych udziałów nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem sprzedaż nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Biorąc pod uwagę przedstawione i doprecyzowane we wniosku okoliczności, jak słusznie wskazuje Wnioskodawca cześć odziedziczonego spadku po ojcu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a część odziedziczona ostatecznie po matce w wyniku spadkobrania oraz działu spadku, zniesienia współwłasności, stanowić będzie źródło przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Na skutek działu spadku i zniesienia współwłasności nastąpiła bowiem konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom, w tym Wnioskodawcy i wynika z niej, że uzyskany przez Wnioskodawcę na mocy działu spadku i zniesienia współwłasności udział w nieruchomości mieścił się w przypadającym udziale w spadku.

W celu wyjaśnienia zakresu obowiązków podatkowych Wnioskodawcy wynikających z opisanej transakcji sprzedaży lokalu mieszkalnego w zakresie, w jakim stanowią źródło przychodu należy wskazać, że zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest – stosownie do art. 30e ust. 2 – dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego skoro nieruchomości nabyta w drodze spadku po zmarłej matce została zbyta przez upływem 5 lat, to od tej części należy zapłacić podatek, natomiast część nabyta po zmarłym ojcu nie podlega opodatkowaniu – jest co do zasady prawidłowe.

Jednocześnie odnosząc się do wskazanej w stanowisku Wnioskodawcy określonej wartości ułamkowej, należy wskazać, że w niniejszej interpretacji nie oceniono i nie potwierdzono jej prawidłowości. Tego typu weryfikacja może być bowiem dokonana dopiero na etapie ewentualnych, późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych, co nie jest możliwe w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Końcowo dodać należy również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.