Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.120.2018.1.MS
z 11 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2018 r. (data wpływu 11 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina) otrzymał dofinasowanie ze środków PROW 2014-2020 na realizację projektu pn. „…”.

Przedmiotem operacji jest „Przebudowa domu ludowego wraz z przebudową wewnętrznej instalacji gazowej …” oraz „Budowa altany …”. Zadanie realizowane jest od sierpnia 2017 r. do czerwca 2018 r.

Celem projektu jest zapewnienie warunków do zaspokojenia potrzeb społecznych, kulturalnych i rekreacyjnych mieszkańców wsi Z. oraz B. Cel zostanie osiągnięty poprzez przebudowę domu ludowego w Z. przeznaczonego do organizowania spotkań kulturalnych i rekreacyjnych mieszkańców wsi Z. oraz budowę obiektu małej architektury w bezpośrednim sąsiedztwie domu ludowego w B., przeznaczonego do udostępniania zarówno mieszkańcom jak i turystom. Wybudowana altana z miejscami do siedzenia posłuży do atrakcyjnego spędzania czasu przez lokalną społeczność na świeżym powietrzu. Altana jest obiektem ogólnodostępnym i nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie będzie generować żadnych dochodów. Natomiast przebudowany budynek domu ludowego w Z. może być wykorzystywany okazjonalnie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług np. w związku z wynajmem osobom fizycznym dla ich celów osobistych. Może zatem generować dochód ze sprzedaży opodatkowanej za korzystanie z obiektu do celów komercyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odzyskać uiszczony w wyniku realizacji projektu pn. „…” podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie posiada prawnej możliwości odliczania naliczonego podatku od towarów i usług, poniesionego w związku z nabywaniem towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. „…”. Prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przysługuje Beneficjentowi, jeśli spełnione są następujące warunki:

• Beneficjent jest podatnikiem podatku od towarów i usług,
• zakupione przez Beneficjenta towary i usługi wykorzystywane są przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.
  
  

O ile pierwszy warunek jest spełniony - Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, to drugi warunek nie ma zastosowania w przypadku analizowanej operacji.

Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywać żadnych czynności opodatkowanych, związanych z obiektem małej architektury tj. budową altany ogólnodostępnej w miejscowości B. Realizacja operacji nie ma związku z czynnościami „podatkowymi”. Wybudowane miejsca rekreacji będą ogólnodostępne i będą służyć wszystkim mieszkańcom nieodpłatnie. Natomiast w związku z wykonaniem przebudowy domu ludowego w Z., który będzie służyć mieszkańcom nieopłatnie do organizowania spotkań kulturalnych i rekreacyjnych mieszkańców wsi Z. może wystąpić okazjonalny wynajem do celów komercyjnych, co jest związane z uzyskaniem dochodu z odpłatnej sprzedaży. W związku z faktem, że obiekt ten w poprzednich latach generował dochód z jednorazowych najmów w bardzo małych kwotach (netto): w roku 2016 - 600.00 zł, w roku 2017 - 500,00 zł, a w roku bieżącym 0,00 zł, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług nabytych w celu przebudowy obiektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy o VAT regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w związku, z czym przyznano jej na podstawie ust. 2 powołanego przepisu osobowość prawną. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań własnych ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie z przepisów tych wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W rozpatrywanej sprawie realizacja wskazanego we wniosku projektu będzie obejmowała:

• budowę altany w miejscowości B. oraz
• przebudowę Domu Ludowego wraz z przebudową wewnętrznej instalacji gazowej w miejscowości Z.
  
  

Wnioskodawca wskazał, że wybudowana altana będzie obiektem małej architektury położonym w bezpośrednim sąsiedztwie Domu Ludowego w B., przeznaczonym do udostępnienia zarówno mieszkańcom jak i turystom. Altana z miejscami do siedzenia posłuży do atrakcyjnego spędzania czasu przez lokalną społeczność na świeżym powietrzu. Będzie to obiekt ogólnodostępny i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie będzie generował żadnych dochodów.

Zatem w odniesieniu do wskazanej we wniosku altany warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie zostaną spełnione, gdyż nabyte towary i usługi w związku z jej budową nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z budową wskazanej we wniosku altany.

Odnosząc się z kolei do prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z przebudową Domu Ludowego w Z. wskazać należy, że Wnioskodawca w odniesieniu do tego obiektu podał, iż przebudowa tego domu ma na celu zapewnienie warunków do zaspokojenia potrzeb społecznych i kulturalnych mieszkańców wsi Z.. Dom ten przeznaczony będzie do organizowania spotkań kulturalnych i rekreacyjnych mieszkańców wsi Z. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że przebudowany budynek Domu Ludowego w Z. może być wykorzystywany okazjonalnie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług np. w związku z wynajmem osobom fizycznym dla ich celów osobistych. Może zatem generować dochód ze sprzedaży opodatkowanej za korzystanie z obiektu do celów komercyjnych.

Przy czym w swoim stanowisku Wnioskodawca odnosząc się do kwestii wykorzystania obiektu do celów komercyjnych wskazał, że obiekt ten w poprzednich latach generował dochód z jednorazowych najmów w bardzo małych kwotach (netto): w roku 2016 - 600.00 zł, w roku 2017 - 500,00 zł, a w roku bieżącym 0,00 zł.

Zatem odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczania podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z przebudową budynku Domu Ludowego, należy wskazać, że Wnioskodawca nie może dokonać odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją wskazanej inwestycji, gdyż cel inwestycji służy przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty w zakresie realizacji zadań własnych Gminy tj. w zakresie kultury i utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, a wykorzystanie Domu Ludowego na cele komercyjne (najem osobom fizycznym) - jak wynika z okoliczności sprawy - w niewielkim, incydentalnym zakresie, nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji tego prawa. Związek dokonanych zakupów inwestycyjnych z wykonywaniem czynności opodatkowanych jest w rozpatrywanej sprawie zbyt nieuchwytny, mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca wskazał, że celem projektu w zakresie przebudowy Domu Ludowego jest zapewnienie warunków do zaspokojenia potrzeb społecznych i kulturalnych mieszkańców wsi Z. oraz B. Przebudowa przedmiotowego Domu Ludowego umożliwi organizowanie spotkań kulturalnych mieszkańców wsi.

Zatem dodokonując nabycia towarów i usług związanych z realizacją wskazanej inwestycji Wnioskodawca zamierza wykorzystywać będące jej efektem mienie (Dom Ludowy) dla celów kulturalnych mieszkańców wsi Z. oraz B., a więc dla celów niepodlegających opodatkowaniu. Zawarte ewentualnie umowy najmu tego obiektu będą umowami okazjonalnymi, terminowymi i trudno jest określić ich zakres w przyszłych latach, okoliczności sprawy prowadza do wniosku, że Wnioskodawca nie jest nastawiony na uzyskiwanie dochodów z najmu, tylko na wykorzystywane tego budynku do celów publicznych obejmujących zadania własne w zakresie kultury oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Ewentualny najem, który okazjonalnie może w przyszłości wystąpić w tym przepadku ma charakter uboczny i incydentalny. Realizując projekt Wnioskodawca wykonuje obligatoryjne, publiczne zadania własne w zakresie kultury i utrzymania obiektów gminnych.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z przebudową Domu Ludowego w Z.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, to nie ma także możliwości otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, że nie posiada prawnej możliwości odliczania naliczonego podatku od towarów i usług, poniesionego w związku z nabywaniem towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. „…” należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.