2018.07.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.237.2018.3.JG
z 10 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2018 r. (data wpływu 2 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży składników majątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa (pyt. nr 3 wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży składników majątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa (pyt. nr 3 wniosku).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką posiadającą siedzibę w Polsce, która prowadzi centrum ogrodnicze. Jest ona podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Udziałowcami Spółki są osoby fizyczne, posiadające również udziały w innych spółkach.

Spółka oprócz nieruchomości wykorzystywanych na potrzeby Centrum Ogrodniczego, na które składają się:

biurowiec, budynek handlowy, chłodnie, magazyny, garaże i inne budynki gospodarcze (dalej łącznie: Nieruchomości 1);
posiada dużą ilość nieruchomości które zakupione zostały w celach inwestycyjnych, w przyszłości przeznaczone do zabudowy. Są to nieruchomości gruntowe wraz z zabudowaniami, obejmujące:
- drogi,
- pasy zieleni,
- działki budowlane,
- działki częściowo zalesione,
- działki rolnicze (do odrolnienia),

(dalej łącznie jako Nieruchomości 2).

W Spółce podjęte zostały działania mające na celu ustrukturyzowanie biznesu, zmierzające do utworzenia odrębnych działów, które skupiałaby w sobie poszczególne funkcje Spółki.

Wyodrębnione działy to:

Dział Ogrodniczy (dział OG), odpowiedzialny bezpośrednio za sprzedaż roślin balkonowych i rabatowych, nasion, nawozów itp., w tym w centrum ogrodniczym. Do działu przyporządkowani są pracownicy odpowiedzialni za sprzedaż, pracownicy magazynów, osoby odpowiedzialne za marketing;
Dział Usług Ogrodniczych (dział UO), odpowiedzialny za „obróbkę” roślin polegającą na ich cięciu, sortowaniu i liczeniu. Praca ta odbywa się na powierzonym przez kontrahentów materiale roślinnym. Do działu dedykowani są pracownicy;
Dział Zarządzania Nieruchomościami (dział ZN), odpowiedzialny za zarządzanie Nieruchomościami 1 oraz 2. Do działu dedykowani są pracownicy.

(dalej łącznie jako „Działy”).

Wyodrębnienie organizacyjne

Należy podkreślić, że do Działów, oprócz odpowiednich pracowników przyporządkowane zostały różne składniki majątku, m.in:

Dział OG:
- materiały i produkty - rośliny doniczkowe, rabatowe, nawozy etc;
- maszyny i urządzenia takie np. agregaty, kotły CO, doniczkarki, koparko-ładowarki, maszyny dozujące, systemy nawadniania;
- samochody osobowe, dostawcze wraz z ciągnikami oraz przyczepami;
- należności i zobowiązania, środki pieniężne związane z sprzedażą, w tym w centrum ogrodniczym, które umożliwiają prowadzenie działalności;
- odrębny rachunek bankowy wraz ze znajdującymi się na nim środkami pieniężnymi związanymi z ww. działalnością.
Dział UO;
- maszyny i urządzenia niezbędne do obróbki roślin;
- należności i zobowiązania oraz środki pieniężne, które umożliwiają prowadzenie przedmiotowej działalności;
- odrębny rachunek bankowy wraz ze znajdującymi się na nim środkami pieniężnymi związanymi z ww. działalnością.
Dział ZN:
- Nieruchomości 1 oraz 2;
- należności i zobowiązania, środki pieniężne związane z Nieruchomościami 1 oraz 2, które umożliwiają prowadzenie działalności samodzielnie i w sposób niezależny od pozostałej części przedsiębiorstwa;
- odrębny rachunek bankowy wraz ze znajdującymi się na nim środkami pieniężnymi.

Ponadto, działalność i zakres funkcji pełnionych przez Działy opisana jest w regulaminie organizacyjnym, w świetle którego stanowią one samodzielne jednostki organizacyjne.

Wyodrębnienie finansowe

Wnioskodawca ponadto wyodrębnił konta księgowe w swoim systemie finansowo-księgowym, na których osobno ewidencjonowane są przychody uzyskiwane w związku z funkcjonowaniem poszczególnych Działów oraz koszty. W prowadzonej ewidencji Spółka identyfikuje więc odrębnie należności i zobowiązania związane z działem ZN, działem OG i UO (np. należności od odbiorców - dział OG, UO; zobowiązania z tytułu opłat za Nieruchomości 1 oraz 2 - dział ZN).

Przypisanie kosztów i przychodów do Działów odbywa się w oparciu o podział funkcjonalny, zaliczając do danej jednostki koszty i przychody związane bezpośrednio z daną działalnością (umowami gospodarczymi), z których prawa i obowiązki są wykonywane przez Działy.

Działy posiadają również odrębne rachunki bankowe przeznaczone do realizacji przepływów pieniężnych związanych z prowadzoną przez nie wyodrębnioną działalnością. Za pośrednictwem tych rachunków Działy dokonują wszelkich rozliczeń finansowych związanych z uzyskiwanymi przychodami i ponoszonymi kosztami prowadzenia działalności.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Należy podkreślić, iż wydzielone w Spółce Działy odznaczają się wyodrębnieniem funkcjonalnym, gdyż do Działów można przypisać dedykowany zakres pełnionych zadań i obowiązków. Zadania gospodarcze wykonywane przez dział ZN koncentrują się wokół zarządzania przypisanymi tej jednostce składnikami majątkowymi. Natomiast dział OG skupia się na działalności sprzedażowej, a UO - działalności usługowej.

W szczególności w zakres działalności działu ZN wchodzi:

bieżące administrowanie Nieruchomościami 1 oraz 2 (opłaty, podatki),występowanie do organów podatkowych z wnioskami o zmianę zagospodarowania, wydanie decyzji itp.,
aktywne poszukiwanie inwestycji związanych z posiadanymi Nieruchomościami 2,
zawieranie i rozwiązywanie umów z ewentualnymi najemcami/dzierżawcami, monitoring i kontrola ich realizacji,
regulowanie zobowiązań z tytułu umów zawartych z dostawcami usług wszelkiego rodzaju np. odbiorcami nieczystości oraz odpadów,
zapewnianie i/łub monitoring przestrzegania porządku i czystości, a także bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji Nieruchomości 1 oraz 2,
prowadzenie i archiwizacja dokumentacji związanej z Nieruchomościami 1 oraz 2.

Innymi słowy do działu ZN przyporządkowana jest część będąca centrum majątkowym, a do działu OG i UO część zajmująca się (m.in. z wykorzystaniem majątku działu ZN) bazową działalnością gospodarczą - sprzedaż nawozów, roślin, ich obróbce etc.

Należy podkreślić, że dysponując własnymi składnikami majątkowymi, własnymi należnościami i zobowiązaniami, etc. jednostki organizacyjne w postaci działu OG, UO i działu ZN mogą samodzielnie realizować swoje własne zadania. Ponadto, działalność prowadzona przez dział ZN charakteryzuje się odmienną strategią działania w odniesieniu do działalności działu OG czy UO (koncentracja na prowadzeniu działalności w zakresie zarządzania, inwestowania Nieruchomościami 2, która obecnie nie występuje w innej działalności Spółki - sprzedaż roślin, nawozów, nasion, usługi wykonywane na roślinach etc.).

W przyszłości planowany jest podział Spółki przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. 2017, poz. 1577, dalej: KSH). Podział Spółki będzie dokonany poprzez przeniesienie działu ZN (dalej: Dział Zarządzania Nieruchomości lub ZCP) do nowo zawiązanej spółki kapitałowej z siedzibą w Polsce (dalej: SPN), jako samodzielnej jednostki organizacyjnej. W jej skład wchodzić będą m. in. materialne i niematerialne składniki majątkowe oraz zobowiązania. SPN będzie docelowo zajmować się zarządzaniem, w tym dzierżawą przedmiotowych Nieruchomości 1 oraz 2.

W tym miejscu należy wskazać, że podobne działanie restrukturyzacyjne będzie dokonane w innych spółkach należących do członków rodziny. Wyodrębnione zorganizowane części przedsiębiorstwa w postaci nieruchomości będą wydzielone do SPN, która będzie odpowiadała za zarządzanie nieruchomościami w spółkach.

Podział Spółki służy celowi ekonomicznemu, wyrażającemu się w zarządzaniu ryzykiem biznesowym i prawnym adekwatnym do danego rodzaju działalności oraz poprawie efektywności ekonomicznej każdego z rodzajów działalności. Działalność ogrodnicza polegająca na sprzedaży roślin balkonowych i rabatowych, nawozów, nasion wiąże się z innym ryzykiem gospodarczym i prawnym niż działalność polegająca na obrocie Nieruchomościami 1 oraz 2 t.j. ich wynajmie / dzierżawie. Obecnie z tytułu prowadzenia działalności sprzedażowej Spółka eksponuje na ryzyko powiązane z produkcją i sprzedażą nie tylko majątek przypisany do działalności centrum ogrodniczego oraz związanej z nią działalności marketingowej, sprzedażowej, ale także majątek przypisany do Działu Zarządzania Nieruchomości. Po podziale Spółka i spółka nowo zawiązana - SPN będą ponosić ryzyko gospodarcze i prawne ograniczone wyłącznie do przyporządkowanych im majątkom i funkcjom gospodarczym. Tym samym zostanie wprowadzona równowaga ekonomiczna między ciężarami i korzyściami związanymi z dwoma rozłącznymi przedmiotami działalnościami Wnioskodawcy i przypisanymi do nich składnikami majątku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytania nr 3 i 4 wniosku).

Czy w kształcie opisanym w niniejszym wniosku Dział Zarządzania Nieruchomości, który Wnioskodawca wydzielił i zamierza wnieść do SPN, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?
Czy opisany w stanie faktycznym podział Spółki przez wydzielenie i związane z nim przeniesienie ZCP do SPN będą wyłączone spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dział Zarządzania Nieruchomości, który Wnioskodawca wydzielił i zamierza wnieść do SPN, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
Opisany w stanie faktycznym podział Spółki przez wydzielenie i związane z nim przeniesienie ZCP do SPN będą wyłączone spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ad 1

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym warunkiem uznania, że zbywane składniki przedsiębiorstwa stanowią ZCP jest istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, które są przyporządkowane do realizowanej funkcji gospodarczej. W szczególności, w orzecznictwie sądów administracyjnych i interpretacjach organów podatkowych wskazuje się, że:

„Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). W sytuacji, gdy możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o wyodrębniony majątek, można uznać, że całość tego majątku wraz ze wszystkimi obciążeniami i przychodami związanymi z tym majątkiem stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa” (przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 20 maja 2013 r., sygn. ILPB1/415-159/13-4/AP za wyrokiem WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 stycznia 2011 r. sygn. I SA/Go 1133/10).

Mając na uwadze brzmienie wskazanych wyżej przepisów ustawy o VAT, a także wnioski płynące z konkluzji przedstawionych w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego oraz orzecznictwa sądów administracyjnych należy stwierdzić, że o zorganizowanej części przedsiębiorstwa mówić można w sytuacji, gdy zespół składników majątkowych i niemajątkowych posiada następujące cechy:

stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, które pozostają w funkcjonalnym związku i są przeznaczone do wykonywania określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);
posiada określone, wydzielone miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa podatnika (wyodrębnienie organizacyjne);
został finansowo wyodrębniony w przedsiębiorstwie podatnika (wyodrębnienie finansowe);
przedmiotowy zespół składników niematerialnych i materialnych mógłby stanowić odrębne przedsiębiorstwo, w sposób samodzielny realizujące określone zdania gospodarcze.

Należy przy tym podkreślić, że wyodrębniane składniki nie mogą jedynie stanowić zbioru poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, a stanowić powinny zespół, który powinien umożliwić spółce nabywającej ZCP podjęcie samodzielnej działalności w dodatkowym zakresie.

Odnosząc się do wskazanych wyżej kryteriów pozwalających na stwierdzenie występowania w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa mającej podlegać przeniesieniu, Wnioskodawca na podstawie przedstawionego opisu stanu faktycznego wskazuje, że wszystkie składniki majątku Wnioskodawcy (materialne i niematerialne), przypisane do Działu Zarządzania Nieruchomości, oraz zobowiązania, pozostają w ścisłym funkcjonalnym związku służąc prowadzeniu odrębnej działalności tego Działu.

Mając na względzie powyższe, dla uznania wyodrębnionego Działu Zarządzania Nieruchomości za ZCP konieczne jest wyodrębnienie składników majątkowych zarówno na płaszczyznach organizacyjnej, finansowej, jak i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne

Przepisy ustawy o VAT nie wymieniają warunków, które muszą być spełnione, aby zespół składników materialnych i niematerialnych można było uznać za wyodrębniony organizacyjnie. Organy podatkowe powszechnie prezentują stanowisko, zgodnie z którym wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość) - tak uznał m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2017 roku (sygn. 0112-KDIL5.4010.55.2017.2.EK).

Co do zasady, powyższy warunek uznaje się za spełniony, jeżeli w skład ZCP wchodzą zarówno składniki majątkowe i niemajątkowe, zobowiązania, jak i pracownicy przypisani funkcjonalnie do tej części przedsiębiorstwa. W interpretacji z dnia 2 sierpnia 2017 roku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.264.2017.2.SR) potwierdził również szeroko prezentowane stanowisko organów, w myśl którego: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach działalności prowadzonej przez podatnika i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa”.

Dodatkowo, zgodnie z poglądem NSA wyrażonym w wyroku z dnia 27 września 2011 r. (sygn. I FSK 1383/10), elementem ZCP nie muszą być tzw. działy wewnętrzne, czyli komórki organizacyjne odpowiedzialne za obsługę kadrową, rachunkową i informatyczną przedsiębiorstwa. W powyższym zakresie w sposób bardziej precyzyjny wypowiedział się m.in. WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 29 czerwca 2010 r. (sygn. III SA/G1 117/10), który stwierdził, że nie są one konieczne do realizacji głównej (operacyjnej) funkcji przedsiębiorstwa: „Nie ma znaczenia, w ocenie Sądu, że strona skarżąca w zakresie: kadr, usług informatycznych i finansowych będzie korzystać z usług zewnętrznych świadczonych przez spółkę na podstawie umowy. Obecnie coraz więcej podmiotów gospodarczych, zwłaszcza w celu redukcji kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników, bądź ze względów organizacyjnych, decyduje się na korzystanie w pewnych obszarach działalności z usług świadczonych przez podmioty zewnętrzne, co bynajmniej nie odbiera takim podmiotom charakteru samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym”.

W świetle powyższego, o wyodrębnieniu organizacyjnym Działu Zarządzania Nieruchomości w momencie planowanego przeniesienia świadczyć będzie jego wyodrębnienie jako osobnej jednostki organizacyjnej w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W skład ZCP wchodzą składniki majątkowe oraz stanowiska pracownicze przyporządkowane realizowanym przez ten Dział funkcjom. Wyrazem wyodrębnienia organizacyjnego jest w szczególności regulamin organizacyjny określający sposób funkcjonowania Działu Zarządzania Nieruchomości.

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe, najpełniej realizowane w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej, nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP - tak m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.74.2017.3.MD).

W praktyce podkreśla się, że w sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części, natomiast ZCP nie musi przybrać postaci oddziału samobilansującego. Przenoszone zobowiązania i należności powinny być wyodrębnione, oraz przyporządkowane organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku tak, aby można było przejąć funkcje wyodrębnionego majątku w sposób umożliwiający przejęcie funkcji gospodarczych, tak: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych z dnia 2 sierpnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010-157.2017.l.AL) oraz z dnia 27 lipca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4012.182.2017.2.EW).

W zakresie kryterium wyodrębnienia finansowego, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przepis art. art. 2 pkt 27e ustawy o VAT nie przewiduje wymogu prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa w czasie, gdy wchodzi ono w skład przedsiębiorstwa podatnika. Potwierdził to Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 3 marca 2016 r. (sygn. IBPP3/4512-946/15/JP), stwierdzając, że wyodrębnienie finansowe: „nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Niemniej, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, ewidencja księgowa prowadzona dla Wnioskodawcy umożliwia identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz aktywów i pasywów związanych z prowadzeniem działalności w ramach Działu Zarządzania Nieruchomości. Koszty i przychody związane z działalnością tej jednostki przyporządkowane są przez Spółkę na podstawie prowadzonych ewidencji. Za wyodrębnieniem finansowym Działu Zarządzania Nieruchomości przemawia także przyporządkowanie temu Działowi części środków pieniężnych Wnioskodawcy, a także założenie osobnego rachunku bankowego.

Tym samym, mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy opisywany powyżej Dział Zarządzania Nieruchomości, również spełnia kryterium wyodrębnienia finansowego.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne stanowi w istocie zdolność zespołu składników materialnych i niematerialnych do samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych. Zgodnie z definicją ZCP zawartą w przepisach ustawy o VAT, zespół składników ZCP - materialnych i niematerialnych - powinien być na tyle wyodrębniony, aby mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze. Jak wskazuje się w praktyce organów podatkowych, kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się do kwestii, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Żeby wydzielona część majątku przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespól składników materialnych i niematerialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot (przykładowo WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. I SA/Wr 1823/15) oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2017 r. (sygn. 0111-KDEB1-2.4010.112.2017.1.MM).

Jak wynika ze stanowiska przedstawionego w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 sierpnia 2014 r. (sygn. IBPPl/443-509/14/LSz): „(ustawy o PIT) aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

Z kolei w orzecznictwie sądowym podkreśla się, że istotą wyodrębnienia funkcjonalnego jest przydatność do realizacji działań gospodarczych bez względu na organizacyjne wyodrębnienie. Powyższa teza została zaprezentowana przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 października 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1929/13: „dla zakwalifikowania zespołu składników materialnych i niematerialnych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie jest konieczne, aby stanowiły (funkcjonowały) one w strukturze przedsiębiorstwa odrębną jednostkę organizacyjną jako np. dział, wydział, oddział. Wymóg taki nie wynika z art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. Każdy bowiem zespół składników majątkowych, dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego - bez względu na jego organizacyjne wyodrębnienie w postaci oddziału, działu itp. - może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa”.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny odrębności funkcjonalnej istotny jest fakt, że przedmiot Działu Zarządzania Nieruchomości stanowi wydzielony obszar działalności Spółki. Transferowi Działu Zarzadzania Nieruchomości towarzyszyć będzie przejście wskazanych w opisie stanu faktycznego składników przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, zarówno materialnych jak i niematerialnych, w tym należności i zobowiązań, ściśle związanych z realizowanymi funkcjami i które będą pozwalać na samodzielną realizację zadań w zakresie zarządzania i administrowania nieruchomościami. Ponadto, jak zostało wskazane, działalność Działu Zarządzania Nieruchomości prowadzona jest m.in. poprzez pracowników zatrudnionych w Spółce i przypisanych do działalności tego Działu, posiadającego odpowiednie doświadczenie i wiedzę konieczną do realizacji jego zadań.

Na bazie tak sformowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, SPN będzie następnie kontynuować działalność prowadzoną przez Dział Zarządzania Nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy, kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego, tj. przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych, w odniesieniu do Działu Zarządzania Nieruchomości należy uznać za spełnione.

W świetle przedstawionych powyżej argumentów, nie ulega wątpliwości, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych, które tworzą Dział Zarządzania Nieruchomości stanowi w strukturze Wnioskodawcy niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Wchodzące w skład ZCP materialne i niematerialne składniki majątkowe odznaczają się bowiem pełną odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym, a zatem umożliwiają podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, zespół składników majątkowych, materialnych i niematerialnych oraz zobowiązania związane z działalnością prowadzoną przez wyodrębniony Dział Zarządzania Nieruchomości mający podlegać wydzieleniu ze Spółki i wniesieniu do SPN stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ad 2

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym, w przypadku uznania Działu Zarządzania Nieruchomości za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, transakcja związana z jego przeniesieniem nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (pytania nr 3 i 4 wniosku) jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia.

Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką posiadającą siedzibę w Polsce, która prowadzi centrum ogrodnicze. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka oprócz nieruchomości wykorzystywanych na potrzeby centrum ogrodniczego, na które składają się:

biurowiec, budynek handlowy, chłodnie, magazyny, garaże i inne budynki gospodarcze (dalej łącznie: Nieruchomości 1);
posiada dużą ilość nieruchomości które zakupione zostały w celach inwestycyjnych, w przyszłości przeznaczone do zabudowy. Są to nieruchomości gruntowe wraz z zabudowaniami, obejmujące:
- drogi,
- pasy zieleni,
- działki budowlane,
- działki częściowo zalesione,
- działki rolnicze (do odrolnienia),

(dalej łącznie jako Nieruchomości 2).

W Spółce podjęte zostały działania mające na celu ustrukturyzowanie biznesu, zmierzające do utworzenia odrębnych działów, które skupiałaby w sobie poszczególne funkcje Spółki.

Wyodrębnione działy to:

Dział Ogrodniczy (dział OG), odpowiedzialny bezpośrednio za sprzedaż roślin balkonowych i rabatowych, nasion, nawozów itp., w tym w centrum ogrodniczym. Do działu przyporządkowani są pracownicy odpowiedzialni za sprzedaż, pracownicy magazynów, osoby odpowiedzialne za marketing;
Dział Usług Ogrodniczych (dział UO), odpowiedzialny za „obróbkę” roślin polegającą na ich cięciu, sortowaniu i liczeniu. Praca ta odbywa się na powierzonym przez kontrahentów materiale roślinnym. Do działu dedykowani są pracownicy;
Dział Zarządzania Nieruchomościami (dział ZN), odpowiedzialny za zarządzanie Nieruchomościami 1 oraz 2. Do działu dedykowani są pracownicy.

(dalej łącznie jako „Działy”).

Należy podkreślić, że do Działów, oprócz odpowiednich pracowników przyporządkowane zostały różne składniki majątku, m.in:

Dział OG:
- materiały i produkty - rośliny doniczkowe, rabatowe, nawozy etc;
- maszyny i urządzenia takie np. agregaty, kotły CO, doniczkarki, koparko-ładowarki, maszyny dozujące, systemy nawadniania;
- samochody osobowe, dostawcze wraz z ciągnikami oraz przyczepami;
- należności i zobowiązania, środki pieniężne związane z sprzedażą, w tym w centrum ogrodniczym, które umożliwiają prowadzenie działalności;
- odrębny rachunek bankowy wraz ze znajdującymi się na nim środkami pieniężnymi związanymi z ww. działalnością.
Dział UO;
- maszyny i urządzenia niezbędne do obróbki roślin;
- należności i zobowiązania oraz środki pieniężne, które umożliwiają prowadzenie przedmiotowej działalności;
- odrębny rachunek bankowy wraz ze znajdującymi się na nim środkami pieniężnymi związanymi z ww. działalnością.
Dział ZN:
- Nieruchomości 1 oraz 2;
- należności i zobowiązania, środki pieniężne związane z Nieruchomościami 1 oraz 2, które umożliwiają prowadzenie działalności samodzielnie i w sposób niezależny od pozostałej części przedsiębiorstwa;
- odrębny rachunek bankowy wraz ze znajdującymi się na nim środkami pieniężnymi.

Ponadto, działalność i zakres funkcji pełnionych przez Działy opisana jest w regulaminie organizacyjnym, w świetle którego stanowią one samodzielne jednostki organizacyjne.

W szczególności w zakres działalności działu ZN wchodzi:

bieżące administrowanie Nieruchomościami 1 oraz 2 (opłaty, podatki),występowanie do organów podatkowych z wnioskami o zmianę zagospodarowania, wydanie decyzji itp.,
aktywne poszukiwanie inwestycji związanych z posiadanymi Nieruchomościami 2,
zawieranie i rozwiązywanie umów z ewentualnymi najemcami/dzierżawcami, monitoring i kontrola ich realizacji,
regulowanie zobowiązań z tytułu umów zawartych z dostawcami usług wszelkiego rodzaju np. odbiorcami nieczystości oraz odpadów,
zapewnianie i/łub monitoring przestrzegania porządku i czystości, a także bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji Nieruchomości 1 oraz 2,
prowadzenie i archiwizacja dokumentacji związanej z Nieruchomościami 1 oraz 2.

W przyszłości planowany jest podział Spółki przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. 2017, poz. 1577, dalej: KSH). Podział Spółki będzie dokonany poprzez przeniesienie działu ZN do nowo zawiązanej spółki kapitałowej z siedzibą w Polsce (dalej: SPN), jako samodzielnej jednostki organizacyjnej. W jej skład wchodzić będą m. in. materialne i niematerialne składniki majątkowe oraz zobowiązania. SPN będzie docelowo zajmować się zarządzaniem, w tym dzierżawą przedmiotowych Nieruchomości 1 oraz 2.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy Dział Zarządzania Nieruchomościami, który Wnioskodawca wydzielił i zamierza wnieść do SPN, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym będzie wyłączony spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Dział Zarządzania Nieruchomościami, który Wnioskodawca wydzielił i zamierza wnieść do SPN stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e, a tym samym będzie wyłączony spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazał Wnioskodawca Dział Zarządzania Nieruchomościami odpowiedzialny jest w spółce za zarządzanie Nieruchomościami 1 oraz 2. Do działu podporządkowani są pracownicy, należności i zobowiązania, środki pieniężne związane z Nieruchomościami 1 oraz 2, które umożliwiają prowadzenie działalności samodzielnie i w sposób niezależny od pozostałej części przedsiębiorstwa, odrębny rachunek bankowy wraz ze znajdującymi się na nim środkami pieniężnymi. Ponadto, działalność i zakres funkcji pełnionych przez Dział opisana jest w regulaminie organizacyjnym, w świetle którego stanowi on samodzielną jednostkę organizacyjną. Wydzielony w Spółce Dział Zarządzania Nieruchomościami odznacza się wyodrębnieniem funkcjonalnym, gdyż można do niego przypisać zakres pełnionych zadań i obowiązków. Zadania gospodarcze wykonywane przez dział ZN koncentrują się wokół zarządzania przypisanymi tej jednostce składnikami majątkowymi tj. bieżące administrowanie Nieruchomościami 1 oraz 2 (opłaty, podatki), występowanie do organów podatkowych z wnioskami o zmianę zagospodarowania, wydanie decyzji itp., aktywne poszukiwanie inwestycji związanych z posiadanymi Nieruchomościami 2, zawieranie i rozwiązywanie umów z ewentualnymi najemcami/dzierżawcami, monitoring i kontrola ich realizacji, regulowanie zobowiązań z tytułu umów zawartych z dostawcami usług wszelkiego rodzaju np. odbiorcami nieczystości oraz odpadów, zapewnianie i/łub monitoring przestrzegania porządku i czystości, a także bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji Nieruchomości 1 oraz 2, prowadzenie i archiwizacja dokumentacji związanej z Nieruchomościami 1 oraz 2.

Jak z wniosku wynika Dział ZN może samodzielnie realizować swoje własne zadania. Działalność prowadzona przez Dział ZN charakteryzuje się odmienną strategią działania w odniesieniu do działalności działu OG czy UO (koncentracja na prowadzeniu działalności w zakresie zarządzania, inwestowania Nieruchomościami 2, która obecnie nie występuje w innej działalności Spółki - sprzedaż roślin, nawozów, nasion, usługi wykonywane na roślinach etc.).

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie wydzielenie i wniesienie do SPN Działu Zarządzania Nieruchomościami będzie stanowiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym do transakcji tej znajdzie zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy – wydzielenie i związane z nim przeniesienie Działu Zarządzania Nieruchomościami do SPN nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pyt. nr 1 wniosku) i podatku dochodowego od osób fizycznych (pyt. nr 2 wniosku) zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin