Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.215.2018.1.AW
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2018 r. (data wpływu 25 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy art. 15e ust. 1 updop będzie znajdował zastosowanie do usług informatycznych lub ich elementów nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotów powiązanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP będzie znajdował zastosowanie do usług informatycznych lub ich elementów nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotów powiązanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka Akcyjna (dalej Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w branży informatycznej. Usługi informatyczne świadczone przez Spółkę to m.in.

• tworzenie i wdrażanie systemów IT,
• zapewnienie wsparcia informatycznego w zakresie systemów IT,
• koordynowanie wdrażania nowych rozwiązań informatycznych,
• zapewnianie odpowiednich szkoleń dla użytkowników,
• administracja i utrzymanie nad wdrożonymi systemami informatycznymi,
• modyfikacje systemów IT.
  
  

Wnioskodawca nie zatrudnia pełnego personelu do wykonywania powyższych zadań i w zależności od potrzeb korzysta m.in. z usług podmiotów powiązanych (dalej: Podwykonawca) z siedzibą w Polsce. Podmiot ten (tj. Podwykonawca) dysponuje odpowiednimi kadrami posiadającymi wiedzę fachową i doświadczenie w zakresie informatyki.

Współpraca jest oparta o umowę ramową „na świadczenie usług konsultingowych w zakresie produkcji i utrzymania oprogramowania”.

Spółka nabywa od Podwykonawcy szereg usług związanych z wytworzeniem oprogramowania na rzecz klientów zewnętrznych. Usługi Podwykonawcy są świadczone przez osoby zaangażowane bezpośrednio przez Podwykonawcę. Faktury, które Spółka otrzymuje od Podwykonawcy opiewają na usługi informatyczne. Wnioskodawca wyjaśnił, iż usługi Podwykonawcy swoim charakterem są usługami o tym samym typie co usługi Spółki tj. Spółka pomimo nazwy umowy ramowej nie nabywa usług konsultingowych a właśnie usługi informatyczne polegające na tym samym, na czym działalność Spółki. Wnioskodawca wskazał, iż Spółka nie jest tylko pośrednikiem w zakresie prowadzonych projektów, lecz poprzez wskazanego przedstawiciela (kierownika projektu) koordynuje przedmiotowe prace oraz prowadzi nad nimi nadzór merytoryczny i faktyczny.

Spółka pozyskuje więc kontrakt z klientem zewnętrznym a następnie angażuje odpowiednich specjalistów Podwykonawcy w zależności od potrzeb.

Powyższe wydatki są potrącane w koszty uzyskania przychodu w roku, w którym zostanie rozpoznany związany z nimi przychód tj. np. zostanie zrealizowany założony etap prac z zewnętrznym klientem Spółki i Spółka uzyska prawo do wystawiania faktury za wykonane prace. Tym samym prace Podwykonawcy, jak i inne koszty bezpośrednio związane z realizowanymi pracami dla zewnętrznego klienta, są traktowane jako tzw. koszty bezpośrednie. Wydatki na zakup przedmiotowych usług wpływają bezpośrednio na wartość usługi nabywanej przez klienta zewnętrznego.

Jednocześnie, zgodnie z umową ramową „autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów stworzonych przez Kontrahenta lub członka Personelu (...) przechodzą w całości na Wnioskodawcę z momentem ich udostępnienia. Spółka nabywa też własność przedmiotu, na którym utwór utrwalono z chwilą utrwalenia tego utworu”.

W świetle nowej regulacji art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawa o PDOP) Spółka postawiła zadać następujące pytania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP będzie znajdował zastosowanie do usług informatycznych lub ich elementów nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotów powiązanych mających siedzibę w Polsce?
2. Jeżeli odpowiedź na to pytanie jest twierdząca to czy w opisanym stanie faktycznym znajdzie zastosowanie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP nie będzie znajdował zastosowania do usług informatycznych lub ich elementów nabywanych przez Wnioskodawcę od Podwykonawcy z siedzibą w Polsce tj. usługi informatyczne nie będą przedmiotowo objęte ograniczeniami zaliczania kosztu tych usług do podatkowych kosztów uzyskania przychodu, bez względu na fakt iż umowa na podstawie której są świadczone przedmiotowe usługi nosi nazwę „umowa ramowa na świadczenie usług konsultingowych w zakresie produkcji i utrzymania oprogramowania”.

Od dnia 1 stycznia 2018 r., zaczął obowiązywać przepis art. 15e ustawy o PDOP ustanawiający ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie określonych usług niematerialnych bezpośrednio lub pośrednio od podmiotów powiązanych (lub podmiotów mających siedzibę lub zarząd w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową).

Zgodnie z przepisem art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP katalog tzw. usług niematerialnych objętych ww. limitem obejmuje koszty:

• usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
• wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
• przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze.
  
  

Wydatki na powyższe usługi podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o PDOP, i odsetek.

Kluczowym jest więc odpowiedź na pytanie, czy nabywane od Podwykonawcy przez Spółkę usługi informatyczne lub ich elementy zaliczają się do katalogu usług niematerialnych objętych limitem, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o PODP. Przepisy ustawy o PDOP nie definiują pojęcia „usług informatycznych” i nie jest ono również zdefiniowane słownikowo. Potocznie rozumie się przez nie usługi związane ze sprzętem komputerowym i oprogramowaniem czy też programowaniem.

Jednak ustawa o PDOP posługuje się pojęciami usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze także w regulacji dotyczącej opodatkowania podatkiem u źródła przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu świadczenia usług niematerialnych przez nierezydentów, dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, można pomocniczo posłużyć się wykładnią wypracowaną na gruncie ww. regulacji.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o PDOP stanowi, że: „Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów: (...) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – ustala się w wysokości 20% przychodów (...)”.

Zasadniczo, przyjmuje się, że „usługi informatyczne” nie stanowią świadczeń objętych regulacją art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o PDOP.

„Ponadto wśród wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop świadczeń brak jest usługi informatycznej polegającej na wprowadzeniu danych a następnie przesłaniu ich do kolejnego podmiotu w łańcuchu produkcji urządzenia, jak również usługa ta nie została wymieniona w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, i nie ma podobnego charakteru do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń” (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 czerwca 2016 r. Znak: IBPB-1-2/4510-470/16/MS);

„Ponadto należy dodać, że żadna z określonych w niniejszym porozumieniu kategorii usług wchodzących w skład usług informatycznych nie mieści się w zakresie świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym świadczeń o podobnym charakterze)” (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 grudnia 2014 r. Znak: ILPB4/423-484/14-2/MC).

Zdaniem Wnioskodawcy nie można zrównywać usług informatycznych z usługami doradczymi. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) pojęcie „doradztwo” oznacza „udzielanie fachowych porad”. W ramach świadczenia usług Podwykonawcy nie udzielają Spółce żadnych porad, wykorzystują natomiast swoją wiedzę do wsparcia informatycznego Wnioskodawcy. Nie ma tutaj w ocenie Wnioskodawcy żadnego znaczenia niefortunna nazwa umowy zawartej z Podwykonawcą referująca do usług konsultingowych. Istotnym jest fakt, iż usługi świadczone w ramach umowy nie maja charakteru doradczego a są ściśle usługami informatycznymi opisanymi w opisie stanu faktycznego.

Usługi informatyczne świadczone na rzecz Spółki nie są również podobne do usług przetwarzania danych. W ocenie Wnioskodawcy, pojęcie „przetwarzania danych” dotyczy czynności wykonywanych na zbiorach danych takich jak opracowywanie, porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie. Przedmiotem usług świadczonych przez Podwykonawcę nie jest opracowywanie danych. Ewentualne dane uzyskiwane są wykorzystywane jedynie w celu zapewnienia wsparcia IT Wnioskodawcy.

Tym samym usługi informatyczne lub ich elementy nabywane przez Wnioskodawcę będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy bez ograniczeń wynikających z regulacji art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora KIS z dnia z 14 marca 2018 r. sygn. 0111- KDIB1-1.4010.33.2018.1.BS.

Jednocześnie, powyższej konkluzji nie zmienia fakt, że Spółka nabywa autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów stworzonych przez Podwykonawcę (lub jego pracowników). Zgodnie bowiem z art. 15e ust. 1 pkt 2 wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów obejmuje jedynie „wszelkiego rodzaju opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7”. W sytuacji Wnioskodawcy, wydatek jest ponoszony na nabycie prawa autorskiego do utworu, a nie stanowi wydatku „za korzystanie”. Kwestia rozróżnienia opłaty „za korzystanie” od opłaty „za sprzedaż prawa” była wielokrotnie rozstrzygana m.in. na gruncie art. 21 ustawy o PDOP, gdzie przepis ust. 1 pkt 1 jednoznacznie posługuje się także określeniem „w tym również ze sprzedaży praw”, co nie zostało wprowadzone do art. 15e ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Na podstawie art. 15e ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Według art. 15e ust. 11 pkt 1 updop, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

W myśl art. 15e ust. 12 updop, przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika.

Powołany wcześniej art. 15e ust. 1 updop ma zastosowanie jeżeli pomiędzy podmiotami powiązanymi dochodzi do zakupu usług niematerialnych wymienionych w tym przepisie. Kiedy podmioty mogą zostać uznane za powiązane wynika z art. 11 ust. 1 updop. I tak, jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

-i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Z przedstawionego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży informatycznej świadcząc usługi informatyczne. Wnioskodawca nie zatrudnia pełnego personelu do wykonywania powyższych zadań i w zależności od potrzeb korzysta m.in. z usług podmiotów powiązanych. Podmiot ten dysponuje odpowiednimi kadrami posiadającymi wiedzę fachową i doświadczenie w zakresie informatyki. Współpraca jest oparta o umowę ramową „na świadczenie usług konsultingowych w zakresie produkcji i utrzymania oprogramowania”. Spółka nabywa od Podwykonawcy szereg usług związanych z wytworzeniem oprogramowania na rzecz klientów zewnętrznych. Faktury, które Spółka otrzymuje od Podwykonawcy opiewają na usługi informatyczne. Usługi Podwykonawcy swoim charakterem są usługami o tym samym typie co usługi Spółki, tj. Spółka pomimo nazwy umowy ramowej nie nabywa usług konsultingowych, a właśnie usługi informatyczne polegające na tym samym, na czym działalność Spółki. Spółka nie jest tylko pośrednikiem w zakresie prowadzonych projektów, lecz poprzez wskazanego przedstawiciela (kierownika projektu) koordynuje przedmiotowe prace oraz prowadzi nad nimi nadzór merytoryczny i faktyczny. Spółka pozyskuje więc kontrakt z klientem zewnętrznym a następnie angażuje odpowiednich specjalistów Podwykonawcy w zależności od potrzeb.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy art. 15e ust. 1 updop będzie znajdował zastosowanie do usług informatycznych lub ich elementów nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotów powiązanych, a jeżeli tak, to czy w opisanym stanie faktycznym znajdzie zastosowanie art. 15e ust. 11 pkt 1 updop.

Z ww. przepisów wynika, że wyłączenie, o jakim mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 updop dotyczy usług wymienionych w art. 15e ust. 1 updop. Dokonując subsumpcji stanu faktycznego z podlegającymi interpretacji przepisami prawa wskazać należy, że dla ustalenia czy w sprawie zastosowanie znajdzie art. 15e ust. 11 pkt 1 updop, w pierwszej kolejności ustalić należy czy usługi niematerialne, których dotyczy wniosek objęte są zakresem art. 15e ust. 1 updop.

Jak stanowi powołany wcześniej art. 15e ust. 1 pkt 1 updop podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Wprawdzie w updop brak jest definicji legalnej wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, to jednak należy zauważyć, że podobne sformułowanie zostało użyte w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, w myśl którego podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – ustala się w wysokości 20% przychodów.

Mimo że regulacja z art. 21 updop dotyczy obowiązków związanych z poborem zryczałtowanego podatku dochodowego, to jednak tożsamość semantyczna pojęć z obu ww. artykułów uzasadnia posłużenie się przy odkodowaniu znaczenia terminów z art. 15e updop dorobkiem doktryny i orzecznictwa, jaki został wypracowany na gruncie podatku u źródła.

Stąd należy stwierdzić, że pojęcia „usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze” użyte w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop nie obejmują opisanych we wniosku usług informatycznych (IT). Brak jest w niniejszym przypadku wątpliwości, że usługi informatyczne nabywane od podmiotów powiązanych nie są podobne do usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi informatyczne nie posiadają bowiem żadnych cech wspólnych z ww. świadczeniami.

Usług informatycznych nabywanych od podmiotów powiązanych nie można więc zrównywać z usługami doradczymi. Zgodnie z internetowym słownikiem PWN (https://sjp.pwn.pl) pojęcie „doradztwo” oznacza „udzielanie fachowych porad”. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, by w ramach świadczenia usług informatycznych podmioty powiązane udzielały Wnioskodawcy porad.

Usługi informatyczne świadczone na rzecz Spółki nie są również podobne do usług przetwarzania danych, gdyż pojęcie „przetwarzania danych” dotyczy czynności mających charakter odtwórczy i obejmują elementy takie jak porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie oraz udostępnianie zbiorów danych.

Powołując się na definicję słownikową (internetowy słownik PWN (https://sjp.pwn.pl) należy wskazać, że jednym ze znaczeń pojęcia „przetwarzać” jest „opracować zebrane dane”. Z opisu sprawy nie wynika, by przedmiotem usług świadczonych przez podmioty powiązane miało być opracowywanie danych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że usługi informatyczne (IT) nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów ponieważ nie stanowią usług wymienionych w przepisie art. 15e ust. 1 pkt 1 updop.

Bez znaczenia zatem pozostaje w tym przypadku okoliczność świadczenia ich przez podmioty powiązane względem Spółki w rozumieniu art. 11 updop, gdyż niespełnienie przesłanki przedmiotowej wynikającej z art. 15e ust. 1 updop powoduje brak zastosowania rzeczonego przepisu w danej sprawie.

Brak zastosowania w sprawie art. 15e ust. 1 updop odnosi ten skutek, że również przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 updop nie znajduje zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że art. 15e ust. 1 updop nie będzie znajdował zastosowania do usług informatycznych lub ich elementów nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotów powiązanych – jest prawidłowe;

Wobec powyższego kwestia zastosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 updop stała się bezprzedmiotowa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.