2018.06.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.243.2018.3.SR
z 18 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 4 czerwca 2018 r. (data wpływ 6 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 czerwca 2018 r. (data wpływu 6 czerwca 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 21 maja 2018 r. znak: 0111-KDIB2-2.4014.41.2018.2.SK 0111-KDIB3-2.4012.243.2018.3.SR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 4 czerwca 2018 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

P. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”, „Kupujący”) jest czynnym podatnikiem od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej jest:

realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków,
roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych,
przygotowanie terenu pod budowę,
wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych,
kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie,
działalność w zakresie architektury,
wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń budowlanych,
działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach.

W związku z prężnym rozwojem swojej działalności, Spółka nabywa nieruchomości celem realizacji na ich terenach projektów budowlanych, a następnie ich późniejszej odsprzedaży.

Przedmiotem niniejszego stanu faktycznego jest transakcja nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę o numerze ewidencyjnym 4/2 obręb …, dla której Sąd Rejonowy dla … w W., XV Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą KW nr … (dalej: „Nieruchomość”). Rzeczona nieruchomość, na moment sprzedaży prawa użytkowania wieczystego, była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej: „Plan”), przyjętym uchwałą nr … Rady Miasta S.z dnia 30 stycznia 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru po północnej i południowej stronie ulicy G. na odcinku od ul. G. do K. część 1. W Planie nieruchomość ta została oznaczona symbolem A6.3 U/MW, jako tereny usług lub zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. W momencie sprzedaży na nieruchomości nie znajdowały się budynki, budowle ani ich części w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

Dnia 20 lutego 2015 r. została sporządzona w formie aktu notarialnego przed notariuszem A. L. (Repertorium A numer …, prowadzone przez Kancelarię Notarialną w W., przy ulicy P.) umowa przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (dalej: „Umowa Sprzedaży”) oraz umowa ustanowienia służebności gruntowych, w których stronami byli P.Ś., działający w imieniu własnym oraz w imieniu i na rzecz M.S., G.Ś., W.S., S.S. i R.S. (dalej łącznie jako: „Sprzedający”, „Zbywcy”) oraz Wnioskodawca.

Zgodnie z posiadaną przez Spółkę wiedzą, na moment sprzedaży, Zbywcy nie byli zarejestrowani jako podatnicy VAT.

Okoliczności towarzyszące nabyciu prawa użytkowania wieczystego przez Wnioskodawcę są następujące.

Dnia 14 marca 2014 r. doszło do zawarcia w formie aktu notarialnego (Repertorium A numer …, prowadzone przez Kancelarię Notarialną w W., przy ulicy P.) przedwstępnej umowy sprzedaży i ustanowienia służebności oraz pełnomocnictwa (dalej: „Przedwstępna Umowa Sprzedaży”), w której stronami byli Zbywcy oraz Kupujący, działający w momencie zawarcia tego aktu pod firmą P. A.

Z przywołanej przedwstępnej umowy sprzedaży wynika, że Zbywcy nabyli prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości, tj. działki o numerze ewidencyjnym 4/2, obręb …, dla której Sąd Rejonowy dla … w W., XV Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą KW nr …, w 1998 r.

Zgodnie z oświadczeniem Sprzedających, wynikającym z przedwstępnej umowy sprzedaży, przedmiotowa działka nr 4/2 powstała w wyniku podziału działki numer ewidencyjny 4, zatwierdzonego na podstawie decyzji Burmistrza Dzielnicy P. w Gminie W. Nr … z dnia 2 kwietnia 2002 r. na działki nr 4/1, 4/2, 4/3, 4/4, 4/5 i 4/6. W decyzji podziałowej znajdował się warunek, iż w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiących działki o numerach 4/2, 4/4, 4/5 lub 4/6 należy równocześnie ustanowić na działkach będących drogami wewnętrznymi (nr 4/4, nr 4/5, nr 4/6) służebności gruntowe prawa przejścia i przejazdu lub dokonać zbycia udziału w prawie do gruntu w sposób gwarantujący działce nr 4/2 dostęp do drogi publicznej. Zgodnie z posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzą, podział rzeczonej nieruchomości nastąpił z inicjatywy Sprzedających.

Według wiedzy Wnioskodawcy, Sprzedający zbywali wydzielone działki innym deweloperom. Działka nr 4/1 została zbyta podmiotowi gospodarczemu – na jej terenie znajduje się dziś sklep sieci marketów. Zbyta została również nieruchomość objęta księgą wieczystą KW nr … innej spółce prowadzącej działalność deweloperską, tj. M. Sp. z o.o.

Wnioskodawca przyznaje ponadto, że zgodnie z jego najlepszą wiedzą uzyskaną o swoich kontrahentach, tj. Sprzedających, wynika, że zajmowali się oni (poprzez udział w spółce prawa handlowego) działalnością deweloperską na gruntach odzyskanych w wyniku reprywatyzacji. Skutkiem tej działalności jest budynek postawiony na jednej z pobliskich do nieruchomości nabywanej przez Kupującego działki.

Ponadto Sprzedający korzystali z usług profesjonalnych pośredników, celem zbycia nieruchomości – w ramach przedmiotowej transakcji, wyznaczony został pełnomocnik reprezentujący Sprzedających, którego zakresem obowiązków była m.in. negocjacja warunków sprzedaży.

W wyniku dalszych aktywności podjętych przez Zbywców, przedmiotowa działka nr 4/2 została ogrodzona. Ponadto podjęte zostały przez Zbywców działania mające na celu uzyskanie dodatkowej dokumentacji w zakresie nieruchomości, a które opisane zostały w zawartej dnia 14 marca 2014 r. umowie przelewu praw z umowy o wykonanie prac projektowych i nadzór autorski z dnia 29 września 2010 r. (dalej: „Umowa Przelewu Praw”). Umowa ta została zawarta między Kupującym a Z. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka Z.”), tj. podmiotem, którego udziałowcami (bezpośrednimi lub na zasadzie wspólności majątkowej) byli Zbywcy. Spółka Z. obecnie znajduje się w stanie likwidacji.

Zgodnie z treścią umowy przelewu praw, Spółka Z. zawarła ze spółką pod firmą G sp. z o.o. (dalej: „Wykonawca”) umowę o wykonanie prac projektowych i nadzór autorski (dalej: „Umowa Projektowa”), której przedmiotem było wykonanie dla inwestycji „…” realizowanej na nieruchomości, polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym i infrastrukturą przy ul. M. w W., wielobranżowej i wieloetapowej, dokumentacji projektowej wraz z nadzorem autorskim wraz z uzyskaniem niezbędnych uzgodnień, zatwierdzeń, a także wszelkich decyzji i pozwoleń niezbędnych do prowadzenia procesu realizacji inwestycji.

Spółka Z., na mocy umowy przelewu praw z umowy o wykonanie prac projektowych, oświadczyła wobec Kupującego, iż z tytułu realizacji wspomnianej umowy projektowej Wykonawca wykonał na rzecz Spółki Z. projekt budowlany oraz uzyskał ostateczną, opisaną poniżej decyzję o pozwoleniu na budowę z dnia 14 czerwca 2012 r. (dalej łącznie jako: „Dokumentacja Projektowa”). Sprzedający nabyli odpłatnie wszelkie prawa autorskie do wymienionej dokumentacji na wszelkich polach eksploatacji, w tym prawo do przeróbek.

Na mocy umowy przelewu praw, Spółka Z. przelała na Kupującego prawa wynikające z przysługującej jej względem Wykonawcy rękojmi z umowy projektowej, ponadto oświadczyła, iż sprzedaje Kupującemu dokumentację projektową wykonaną przez Wykonawcę na podstawie umowy projektowej oraz przenosi na Kupującego wszelkie prawa autorskie do przekazanej jej przez Wykonawcę dokumentacji projektowej na wszelkich polach eksploatacji, w tym prawo do przeróbek, w szczególności zaś w zakresie wykorzystania dokumentacji do realizacji inwestycji.

W wyniku zawartej umowy przelewu praw, Kupującemu zostały wydane przez Spółkę Z.:

dwa egzemplarze projektu budowlanego,
jeden egzemplarz Decyzji Prezydenta m. W. Nr … z dnia 19 kwietnia 2007 r. o warunkach zabudowy, znak … (dalej: „Decyzja o warunkach zabudowy”) oraz
jeden egzemplarz Decyzji Prezydenta Miasta Nr … z dnia 14 czerwca 2012 r. o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę, znak … (dalej: „Pozwolenie na Budowę”).

Ponadto w odniesieniu do decyzji, które są nieprzenaszalne, a które są związane z decyzją o warunkach zabudowy i z pozwoleniem na budowę, Spółka Z. wyraziła zgodę na wykonywanie przez Kupującego uprawnień wynikających z tych decyzji.

Opisane wyżej czynności przeniesienia dokumentacji projektowej oraz praw autorskich do rzeczonej dokumentacji odbyły się za wynagrodzeniem zapłaconym przez Kupującego na rzecz Spółki Z., które zostało powiększone o należny VAT, na podstawie prawidłowo wystawionej faktury VAT.

Umowa przyrzeczona sprzedaży nieruchomości przez Zbywców na rzecz Spółki została zawarta 12 stycznia 2015 r. w formie aktu notarialnego (Repertorium A numer …, prowadzone przez Kancelarię Notarialną w W., przy ulicy P.) i przewidywała, że sprzedaż ta nastąpi pod warunkiem nabycia przez Sprzedających prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz pod warunkiem, że Miasto … nie skorzysta z prawa pierwokupu, przysługującego mu na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, a Kupujący nabędzie prawo użytkowania wieczystego gruntu.

Spełnienie wyżej wymienionych warunków pozwoliło z sukcesem przenieść prawo użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu nieruchomości w stanie wolnym od wszelkich obciążeń i roszczeń osób trzecich na rzecz Kupującego na mocy umowy. W treści umowy sprzedaży potwierdzone zostało przez Sprzedających wydanie dla nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy oraz pozwolenia na budowę, wynikających z opisanej wyżej umowy przelewu praw.

Wnioskodawca zapłacił umówioną kwotę tytułem nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Od wynagrodzenia naliczono podatek od czynności cywilnoprawnych (dalej również: „PCC”) na podstawie art. 1, 6 i 7 ustawy o p.c.c. Co więcej, transakcja sprzedaży została uznana za niepodlegającą opodatkowaniu VAT (co nie podlegało uprzedniej analizie Spółki) i tym samym nie zostały z jej tytułu wystawione na Kupującego przez Zbywców faktury VAT.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że wszystkie osoby wymienione po stronie Sprzedającego (lub Zbywcy), tj. Pan P. Ś., działający w imieniu własnym oraz w imieniu i na rzecz Pani M. S., Pani G. Ś., Pan W. S., Pan S. S. i Pani R. S. (dalej każdy odrębnie zwany: Zbywcą), były użytkownikami wieczystymi przedmiotowej działki nr 4/2.

W związku z powyższym Spółka w dalszej części odpowiada na postawione przez tut. Organ pytania odrębnie dla każdego z wymienionych wyżej użytkowników wieczystych działki nr 4/2, którzy dokonali zbycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki na rzecz Wnioskodawcy.

Pan P. Ś.

Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nabył prawo użytkowania wieczystego na podstawie umowy przeniesienia nieruchomości w celu zwolnienia z długu, zawartej w formie aktu notarialnego (repertorium A Nr …, prowadzone przez Kancelarię Notarialną R. W. w W., przy ulicy T.) ze spółką Z. (dalej: „spółka Z.”) w dniu 25 września 2014 r.

Z przywołanego aktu notarialnego wynika, że w drodze uchwały nr 1 z dnia 25 września 2014 r. nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki Z., sporządzonej w formie aktu notarialnego (repertorium Nr ., prowadzone przez ww. Kancelarię Notarialną), spółka Z. przeniosła na Zbywcę udział w prawie użytkowania wieczystego działki nr 4/2 tytułem wymagalnego wynagrodzenia za udziały przysługujące Zbywcy, nabyte przez tę Spółkę celem umorzenia i umorzone.

Co więcej Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że spółka Z. o ówczesnym składzie: pan P. Ś., pani G. Ś., pani M. Ś., pan W. S., pan S. S. oraz niebędąca wspólnikiem pani R. S. nabyli rzeczone prawo na podstawie umowy przeniesienia praw własności i praw użytkowania wieczystego gruntu sporządzonej w dniu 29 stycznia 2014 r., zawartej w formie aktu notarialnego (repertorium Nr …, prowadzone przez wspominaną wyżej Kancelarię Notarialną).

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Zbywcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nie prowadził i nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej.

Na pytanie Organu „Czy Zbywca był/jest wspólnikiem spółki Z. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością?”, Wnioskodawca wskazał, że „Tak, Zbywca był wspólnikiem spółki Z.”

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy Spółka Z. zajmowała się działalnością deweloperską. Spółka wykonywała swoją działalność poprzez kupno i sprzedaż nieruchomości oraz realizację projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Zbywca nie jest i nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Na pytanie Organu (pytanie nr 7) „W jakim celu Zbywca nabył prawo użytkowania wieczystego ww. nieruchomości, w jaki sposób zamierzał ww. nieruchomość wykorzystywać?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Odnosząc się do niniejszego pytania, Wnioskodawca pragnie w pierwszej kolejności przedstawić następujące okoliczności w jakich doszło do nabycia i sprzedaży przez Zbywcę prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2:

umowa przeniesienia przez spółkę Z. na Zbywcę udziału w prawie użytkowania wieczystego rzeczonej nieruchomości w celu zwolnienia z długów (akt notarialny, repertorium A Nr …) została zawarta w dniu 29 września 2014 r. i jak wynika z jej treści spółka Z. wyraziła zgodę na przeniesienie na rzecz jej wspólników (tj. Zbywców),
w dniu 14 marca 2014 r. została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą umowa przedwstępna sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr …),
również w dniu 14 marca 2014 r. podpisano umowę przelewu praw z umowy o wykonanie prac projektowych i nadzór autorski pomiędzy spółką Z. a Wnioskodawcą (określoną w złożonym wniosku, jako „Umowa Przelewu Praw”).

Powyższa chronologia zdarzeń, a także ich charakter świadczą o planowości i zamyśle biznesowym podejmowanych przez Zbywcę działań, co w ocenie Spółki, wskazuje na nabycie przez Zbywcę prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2 w celach dalszej odsprzedaży, tj. w celach zarobkowych.

Za takim celem podejmowanych działań przemawia również okoliczność zaistniała w trakcie procesu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości, po zawarciu umowy przedwstępnej pomiędzy Zbywcą a Wnioskodawcą, a którą była chęć odstąpienia przez Zbywcę od zawartych umów z uwagi na znalezienie innej, bardziej korzystnej oferty kupna tego prawa.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 8) „Czy Zbywca nabył prawo użytkowania wieczystego ww. nieruchomości na potrzeby osobiste?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Mając na względzie okoliczności przywołane w odpowiedzi na pytanie 7, w ocenie Wnioskodawcy, prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości nie zostało przez Zbywcę nabyte na potrzeby osobiste.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 9) „Jeśli tak to jakie potrzeby osobiste Zbywcy ww. nieruchomość miała zaspokajać oraz dlaczego w taki sposób nie została faktycznie wykorzystana?”, Wnioskodawca wskazał, że „W związku z odpowiedzią udzieloną na pytanie nr 8, odpowiedź na to pytanie jest bezprzedmiotowa – zgodnie bowiem z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości nie zostało nabyte na potrzeby osobiste Zbywcy.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 10) „Czy Zbywca zamierzał wykorzystywać ww. działkę nr 4/2 do celów inwestycyjnych tj. budowy zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym i infrastrukturą „…”?”, Wnioskodawca wskazał, że „Mając na względzie okoliczności sprawy przedstawione w odpowiedzi udzielonej na pytanie nr 7, zdaniem Spółki, nabycie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przez Zbywcę miało służyć celom dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu wskazać, że spółka Z., wspólnikiem której był Zbywca, podjęła w odniesieniu do działki nr 4/2 starania o charakterze inwestycyjnym – w wyniku zawartej z pracownią G. sp. z o.o. umowy uzyskała ona projekt budowlany oraz decyzję o pozwoleniu na budowę na terenie przedmiotowej nieruchomości inwestycji „…”. W związku z tym Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na prawdopodobny zamiar inwestycyjny spółki Z., w ramach której Zbywca działał jako wspólnik. Wnioskodawca pragnie również wskazać, że ww. dokumentacja projektowa została przeniesiona przez tę spółkę na Wnioskodawcę na podstawie umowy przelewu praw zawartej dnia 14 marca 2014 r.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 11) „W jaki konkretnie sposób działka nr 4/2 była przez Zbywcę wykorzystywana od chwili nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy?”, Wnioskodawca podał, że „Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, przedmiotowa działka nr 4/2 nie była przedmiotem konkretnego sposobu użytkowania przez Zbywcę. Jak wynika z umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego między spółką Z. a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr …), na moment zawarcia tej umowy działka nr 4/2 nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Również zgodnie z przedwstępną umową sprzedaży między Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr …) nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń – nie była przedmiotem dożywocia, hipotek, służebności, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystaniu. Z umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A …) również wynika, że nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń, tj. nie była przedmiotem hipotek, służebności, dożywocia, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystanie lub ograniczeń w rozporządzaniu.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, jedynym działaniem podejmowanym przez Zbywcę było poszukiwanie nabywców, którzy mogliby nabyć nieruchomość na najbardziej korzystnych dla Zbywcy warunkach.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 12) „Czy ww. działka nr 4/2, od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy była przedmiotem najmu/dzierżawy/nieodpłatnego użyczenia (lub innej czynności), jeśli tak, to w jakich okresach i komu (jakiemu podmiotowi) Zbywca ją wynajmował/wydzierżawiał/użyczał oraz jakie pożytki czerpał z tego tytułu?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Zgodnie z przytoczonymi okolicznościami opisanymi w odpowiedzi na pytanie numer 11 i posiadaną przez Spółkę wiedzą, przedmiotowa działka nr 4/2 nie była – od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy – przedmiotem najmu, dzierżawy, nieodpłatnego użyczenia lub innych czynności o podobnym charakterze.”

Zgodnie z posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzą, Zbywca nie był rolnikiem ryczałtowym oraz nie dokonywał sprzedaży ewentualnych produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na działce nr 4/2.

Mając na uwadze odpowiedzi na pytania 11 i 12, według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Zbywcę na cele działalności zwolnionej z podatku.

Zgodnie z posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzą, Zbywca nie podejmował w stosunku do działki nr 4/2 samodzielnie takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru stanowiącego przedmiot zbycia na rzecz Spółki, zmianie przeznaczenia tego terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu. Podejmowała je jednak spółka Z., której wspólnikiem był Zbywca i która przeniosła na Zbywcę prawo użytkowania wieczystego. Działania te zostały opisane przez Wnioskodawcę w złożonym w dniu 29 marca 2018 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a także zostały przywołane w odpowiedzi na pytanie nr 10.

Zbywca nie poczynił samodzielnie działań mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości lub jej uatrakcyjnienie. Działania te poczyniła natomiast według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy spółka Z., której wspólnikiem był Zbywca. Działania te zostały opisane we wniosku o wydanie interpretacji złożonym w dniu 29 marca 2018 r. w sposób następujący: „Sprzedający ogrodzili przedmiotową działkę. Kolejną istotną okolicznością jest fakt, iż Sprzedający podejmowali również działania mające na celu uzyskanie dodatkowej dokumentacji w zakresie nieruchomości, co opisane zostało w stanie faktycznym. Sprzedający, działający wówczas jako wspólnicy Spółki Z., uzyskali decyzję o warunkach zabudowy oraz Pozwolenie na Budowę. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, powinno być interpretowane, jako wyraźny zamiar przeznaczenia tej nieruchomości na cele działalności gospodarczej wykonywanej w charakterze podatników VAT, a także fakt, iż sprzedaż nieruchomości została przez Sprzedających w sposób profesjonalny przygotowana.”

Na pytanie Organu „Proszę jednoznacznie wskazać, czy w momencie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2 na rzecz Wnioskodawcy stanowiła ona grunt niezbudowany?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Tak. Przedmiotowa działka nr 4/2 stanowiła w momencie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego grunt niezabudowany.”

Naniesienia na działce nr 4/2 w postaci ogrodzenia nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Jak zostało to opisane w odpowiedziach na pytania 7 i 10 oraz jak wskazują przywołane okoliczności, przyczyną podjęcia przez Zbywcę decyzji o sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2 była, zgodnie z najlepszą wiedzą Spółki, chęć odsprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzą, Zbywca nie podjął samodzielnie żadnych działań marketingowych, jednak korzystał w tym celu (wraz z pozostałymi Zbywcami) z usług profesjonalnych pośredników w obrocie nieruchomościami.

Zbywca, celem pozyskania nabywcy przedmiotowej nieruchomości, korzystał z usług profesjonalnego pośrednika, który nawiązał w tym zakresie osobiście kontakt ze Spółką.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Zbywca posiada prawo użytkowania wieczystego działki nr 4/3, znajdującej się w sąsiedztwie przedmiotowej działki nr 4/2 i powstałej, podobnie jak działka nr 4/2, w wyniku podziału działki nr 4. Działka nr 4/3 na dzień dzisiejszy, zgodnie z informacjami posiadanymi przez Spółkę, nie jest przeznaczona na sprzedaż. Jednocześnie Wnioskodawca nie posiada wiedzy na temat innych nieruchomości posiadanych przez Zbywcę.

Według wiedzy Wnioskodawcy, Zbywca nie dokonywał wcześniej samodzielnej sprzedaży innych nieruchomości. Niewykluczone jednakże, że sprzedaży takiej dokonywała spółka Z., której Zbywca był wspólnikiem.

Pani M. S.

Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nabył prawo użytkowania wieczystego na podstawie umowy przeniesienia nieruchomości w celu zwolnienia z długu, zawartej w formie aktu notarialnego (repertorium A Nr …, prowadzone przez Kancelarię Notarialną R. W. w W., przy ulicy T.) ze spółką Z. Sp. z o.o. (dalej: „spółka Z.”) w dniu 25 września 2014 r.

Z przywołanego aktu notarialnego wynika, że w drodze uchwały nr 1 z dnia 25 września 2014 r. nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki Z., sporządzonej w formie aktu notarialnego (repertorium Nr, prowadzone przez ww. Kancelarię Notarialną), spółka Z. przeniosła na Zbywcę udział w prawie użytkowania wieczystego działki nr 4/2 tytułem wymagalnego wynagrodzenia za udziały przysługujące Zbywcy, nabyte przez tę Spółkę celem umorzenia i umorzone.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nie prowadził i nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej.

Na pytanie Organu „Czy Zbywca był/jest wspólnikiem spółki Z. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością?”, Wnioskodawca wskazał, że „Tak, Zbywca był wspólnikiem spółki Z.”

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Zbywca nie jest i nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT.

umowa przeniesienia przez spółkę Z. na Zbywcę udziału w prawie użytkowania wieczystego rzeczonej nieruchomości w celu zwolnienia z długów (akt notarialny, repertorium A Nr …) została zawarta w dniu 29 września 2014 r. i jak wynika z jej treści spółka Z. wyraziła zgodę na przeniesienie na rzecz jej wspólników (tj. Zbywców),
w dniu 14 marca 2014 r. została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą umowa przedwstępna sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr …),
również w dniu 14 marca 2014 r. podpisano umowę przelewu praw z umowy o wykonanie prac projektowych i nadzór autorski pomiędzy spółką Z. a Wnioskodawcą (określoną w złożonym wniosku, jako „Umowa Przelewu Praw”).

Na pytanie Organu (pytanie nr 10) „Czy Zbywca zamierzał wykorzystywać ww. działkę nr 4/2 do celów inwestycyjnych tj. budowy zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym i infrastrukturą „...”?”, Wnioskodawca wskazał, że „Mając na względzie okoliczności sprawy przedstawione w odpowiedzi udzielonej na pytanie nr 7, zdaniem Spółki, nabycie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przez Zbywcę miało służyć celom dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu wskazać, że spółka Z., wspólnikiem której był Zbywca, podjęła w odniesieniu do działki nr 4/2 starania o charakterze inwestycyjnym – w wyniku zawartej z pracownię projektową G. sp. z o.o. umowy uzyskała ona projekt budowlany oraz decyzję o pozwoleniu na budowę na terenie przedmiotowej nieruchomości inwestycji „...”. W związku z tym Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na prawdopodobny zamiar inwestycyjny spółki Z., w ramach której Zbywca działał jako wspólnik. Wnioskodawca pragnie również wskazać, że ww. dokumentacja projektowa została przeniesiona przez tę spółkę na Wnioskodawcę na podstawie umowy przelewu praw zawartej dnia 14 marca 2014 r.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 11) „W jaki konkretnie sposób działka nr 4/2 była przez Zbywcę wykorzystywana od chwili nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy?”, Wnioskodawca podał, że „Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, przedmiotowa działka nr 4/2 nie była przedmiotem konkretnego sposobu użytkowania przez Zbywcę. Jak wynika z umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego między spółkę Z. a Zbywcę (akt notarialny, repertorium A Nr ...), na moment zawarcia tej umowy działka nr 4/2 nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Również zgodnie z przedwstępną umowę sprzedaży między Wnioskodawcę a Zbywcę (akt notarialny, repertorium A Nr ...) nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń – nie była przedmiotem dożywocia, hipotek, służebności, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystaniu. Z umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego pomiędzy Wnioskodawcę a Zbywcę (akt notarialny, repertorium A Nr ...) również wynika, że nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń, tj. nie była przedmiotem hipotek, służebności, dożywocia, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystanie lub ograniczeń w rozporządzaniu.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, jedynym działaniem podejmowanym przez Zbywcę było poszukiwanie nabywców, którzy mogliby nabyć nieruchomość na najbardziej korzystnych dla Zbywcy warunkach.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 12) „Czy ww. działka nr 4/2, od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy była przedmiotem najmu/dzierżawy/nieodpłatnego użyczenia (lub innej czynności), jeśli tak, to w jakich okresach i komu (jakiemu podmiotowi) Zbywca ją wynajmował/wydzierżawiał/użyczał oraz jakie pożytki czerpał z tego tytułu?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Zgodnie z przytoczonymi okolicznościami opisanymi w odpowiedzi na pytanie numer 11 i posiadaną przez Spółkę wiedzę, przedmiotowa działka nr 4/2 nie była – od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy – przedmiotem najmu, dzierżawy, nieodpłatnego użyczenia lub innych czynności o podobnym charakterze.”

Mając na uwadze odpowiedzi na pytania 11 i 12, według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Zbywcę na cele działalności zwolnionej z podatku.

Naniesienia na działce nr 4/2 w postaci ogrodzenia nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Zbywca, celem pozyskania nabywcy przedmiotowej nieruchomości, korzystał z usług profesjonalnego pośrednika, który nawiązał w tym zakresie osobiście kontakt ze Spółką.

Pani G. Ś.

Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nabył prawo użytkowania wieczystego na podstawie umowy przeniesienia nieruchomości w celu zwolnienia z długu, zawartej w formie aktu notarialnego (repertorium A Nr ..., prowadzone przez Kancelarię Notarialną R.W. w W., przy ulicy T.) ze spółką Z. Sp. z o.o. (dalej: „spółka Z.”) w dniu 25 września 2014 r.

Z przywołanego aktu notarialnego wynika, że w drodze uchwały nr 1 z dnia 25 września 2014 r. nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki Z., sporządzonej w formie aktu notarialnego (repertorium Nr …, prowadzone przez ww. Kancelarię Notarialną), spółka Z. przeniosła na Zbywcę udział w prawie użytkowania wieczystego działki nr 4/2 tytułem wymagalnego wynagrodzenia za udziały przysługujące Zbywcy, nabyte przez tę Spółkę celem umorzenia i umorzone.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nie prowadził i nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej.

Na pytanie Organu „Czy Zbywca był/jest wspólnikiem spółki Z. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością?”, Wnioskodawca wskazał, że „Tak, Zbywca był wspólnikiem spółki Z.”

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Zbywca nie jest i nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT.

umowa przeniesienia przez spółkę Z. na Zbywcę udziału w prawie użytkowania wieczystego rzeczonej nieruchomości w celu zwolnienia z długów (akt notarialny, repertorium A Nr ...) została zawarta w dniu 29 września 2014 r. i jak wynika z jej treści spółka Z. wyraziła zgodę na przeniesienie na rzecz jej wspólników (tj. Zbywców),
w dniu 14 marca 2014 r. została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą umowa przedwstępna sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...),
również w dniu 14 marca 2014 r. podpisano umowę przelewu praw z umowy o wykonanie prac projektowych i nadzór autorski pomiędzy spółką Z. a Wnioskodawcą (określoną w złożonym wniosku, jako „Umowa Przelewu Praw”).

Na pytanie Organu (pytanie nr 10) „Czy Zbywca zamierzał wykorzystywać ww. działkę nr 4/2 do celów inwestycyjnych tj. budowy zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym i infrastrukturą „...”?”, Wnioskodawca wskazał, że „Mając na względzie okoliczności sprawy przedstawione w odpowiedzi udzielonej na pytanie nr 7, zdaniem Spółki, nabycie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przez Zbywcę miało służyć celom dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu wskazać, że spółka Z., wspólnikiem której był Zbywca, podjęła w odniesieniu do działki nr 4/2 starania o charakterze inwestycyjnym – w wyniku zawartej z pracownią projektową G. sp. z o.o. umowy uzyskała ona projekt budowlany oraz decyzję o pozwoleniu na budowę na terenie przedmiotowej nieruchomości inwestycji „...”. W związku z tym Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na prawdopodobny zamiar inwestycyjny spółki Z., w ramach której Zbywca działał jako wspólnik. Wnioskodawca pragnie również wskazać, że ww. dokumentacja projektowa została przeniesiona przez tę spółkę na Wnioskodawcę na podstawie umowy przelewu praw zawartej dnia 14 marca 2014 r.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 11) „W jaki konkretnie sposób działka nr 4/2 była przez Zbywcę wykorzystywana od chwili nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy?”, Wnioskodawca podał, że „Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, przedmiotowa działka nr 4/2 nie była przedmiotem konkretnego sposobu użytkowania przez Zbywcę. Jak wynika z umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego między spółką Z. a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...), na moment zawarcia tej umowy działka nr 4/2 nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Również zgodnie z przedwstępną umową sprzedaży między Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...) nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń – nie była przedmiotem dożywocia, hipotek, służebności, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystaniu. Z umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...) również wynika, że nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń, tj. nie była przedmiotem hipotek, służebności, dożywocia, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystanie lub ograniczeń w rozporządzaniu.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, jedynym działaniem podejmowanym przez Zbywcę było poszukiwanie nabywców, którzy mogliby nabyć nieruchomość na najbardziej korzystnych dla Zbywcy warunkach.”

Mając na uwadze odpowiedzi na pytania 11 i 12, według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Zbywcę na cele działalności zwolnionej z podatku.

Naniesienia na działce nr 4/2 w postaci ogrodzenia nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Zbywca, celem pozyskania nabywcy przedmiotowej nieruchomości, korzystał z usług profesjonalnego pośrednika, który nawiązał w tym zakresie osobiście kontakt ze Spółką.

Pan W. S.

Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nabył prawo użytkowania wieczystego na podstawie umowy przeniesienia nieruchomości w celu zwolnienia z długu, zawartej w formie aktu notarialnego (repertorium A Nr ..., prowadzone przez Kancelarię Notarialną R.W. w W., przy ulicy T.) ze spółką Z. Sp. z o.o. (dalej: „spółka Z.”) w dniu 25 września 2014 r.

Z przywołanego aktu notarialnego wynika, że w drodze uchwały nr 1 z dnia 25 września 2014 r. nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki Z., sporządzonej w formie aktu notarialnego (repertorium Nr …, prowadzone przez ww. Kancelarię Notarialną), spółka Z. przeniosła na Zbywcę udział w prawie użytkowania wieczystego działki nr 4/2 tytułem wymagalnego wynagrodzenia za udziały przysługujące Zbywcy, nabyte przez tę Spółkę celem umorzenia i umorzone.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nie prowadził i nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej.

Na pytanie Organu „Czy Zbywca był/jest wspólnikiem spółki Z. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością?”, Wnioskodawca wskazał, że „Tak, Zbywca był wspólnikiem spółki Z..”

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Zbywca nie jest i nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT.

umowa przeniesienia przez spółkę Z. na Zbywcę udziału w prawie użytkowania wieczystego rzeczonej nieruchomości w celu zwolnienia z długów (akt notarialny, repertorium A Nr ...) została zawarta w dniu 29 września 2014 r. i jak wynika z jej treści spółka Z. wyraziła zgodę na przeniesienie na rzecz jej wspólników (tj. Zbywców),
w dniu 14 marca 2014 r. została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą umowa przedwstępna sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...),
również w dniu 14 marca 2014 r. podpisano umowę przelewu praw z umowy o wykonanie prac projektowych i nadzór autorski pomiędzy spółką Z. a Wnioskodawcą (określoną w złożonym wniosku, jako „Umowa Przelewu Praw”).

Na pytanie Organu (pytanie nr 10) „Czy Zbywca zamierzał wykorzystywać ww. działkę nr 4/2 do celów inwestycyjnych tj. budowy zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym i infrastrukturą „...”?”, Wnioskodawca wskazał, że „Mając na względzie okoliczności sprawy przedstawione w odpowiedzi udzielonej na pytanie nr 7, zdaniem Spółki, nabycie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przez Zbywcę miało służyć celom dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu wskazać, że spółka Z., wspólnikiem której był Zbywca, podjęła w odniesieniu do działki nr 4/2 starania o charakterze inwestycyjnym – w wyniku zawartej z pracownią projektową G. sp. z o.o. umowy uzyskała ona projekt budowlany oraz decyzję o pozwoleniu na budowę na terenie przedmiotowej nieruchomości inwestycji „...”. W związku z tym Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na prawdopodobny zamiar inwestycyjny spółki Z., w ramach której Zbywca działał jako wspólnik. Wnioskodawca pragnie również wskazać, że ww. dokumentacja projektowa została przeniesiona przez tę spółkę na Wnioskodawcę na podstawie umowy przelewu praw zawartej dnia 14 marca 2014 r.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 11) „W jaki konkretnie sposób działka nr 4/2 była przez Zbywcę wykorzystywana od chwili nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy?”, Wnioskodawca podał, że „Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, przedmiotowa działka nr 4/2 nie była przedmiotem konkretnego sposobu użytkowania przez Zbywcę. Jak wynika z umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego między spółką Z. a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...), na moment zawarcia tej umowy działka nr 4/2 nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Również zgodnie z przedwstępną umową sprzedaży między Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...) nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń – nie była przedmiotem dożywocia, hipotek, służebności, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystaniu. Z umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...) również wynika, że nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń, tj. nie była przedmiotem hipotek, służebności, dożywocia, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystanie lub ograniczeń w rozporządzaniu.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, jedynym działaniem podejmowanym przez Zbywcę było poszukiwanie nabywców, którzy mogliby nabyć nieruchomość na najbardziej korzystnych dla Zbywcy warunkach.”

Mając na uwadze odpowiedzi na pytania 11 i 12, według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Zbywcę na cele działalności zwolnionej z podatku.

Zbywca nie poczynił samodzielnie działań mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości lub jej uatrakcyjnienie. Działania te poczyniła natomiast według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy spółka Z., której wspólnikiem był Zbywca. Działania te zostały opisane we wniosku o wydanie interpretacji złożonym w dniu 29 marca 2018 r. w sposób następujący: „Sprzedający ogrodzili przedmiotową działkę. Kolejną istotną okolicznością jest fakt, iż Sprzedający podejmowali również działania mające na celu uzyskanie dodatkowej dokumentacji w zakresie nieruchomości, co opisane zostało w stanie faktycznym. Sprzedający, działający wówczas jako wspólnicy Spółki Z., uzyskali Decyzję o warunkach zabudowy oraz Pozwolenie na Budowę. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, powinno być interpretowane, jako wyraźny zamiar przeznaczenia tej nieruchomości na cele działalności gospodarczej wykonywanej w charakterze podatników VAT, a także fakt, iż sprzedaż Nieruchomości została przez Sprzedających w sposób profesjonalny przygotowana.”

Naniesienia na działce nr 4/2 w postaci ogrodzenia nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Zbywca, celem pozyskania nabywcy przedmiotowej nieruchomości, korzystał z usług profesjonalnego pośrednika, który nawiązał w tym zakresie osobiście kontakt ze Spółką.

Pan S. S.

Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nabył prawo użytkowania wieczystego na podstawie umowy przeniesienia nieruchomości w celu zwolnienia z długu, zawartej w formie aktu notarialnego (repertorium A Nr ..., prowadzone przez Kancelarię Notarialną R.W. w W., przy ulicy T.) ze spółką Z. Sp. z o.o. (dalej: „spółka Z.”) w dniu 25 września 2014 r.

Z przywołanego aktu notarialnego wynika, że w drodze uchwały nr 1 z dnia 25 września 2014 r. nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki Z., sporządzonej w formie aktu notarialnego (repertorium Nr …, prowadzone przez ww. Kancelarię Notarialną), spółka Z. przeniosła na Zbywcę udział w prawie użytkowania wieczystego działki nr 4/2 tytułem wymagalnego wynagrodzenia za udziały przysługujące Zbywcy, nabyte przez tę Spółkę celem umorzenia i umorzone.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nie prowadził i nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej.

Na pytanie Organu „Czy Zbywca był/jest wspólnikiem spółki Z. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością?”, Wnioskodawca wskazał, że „Tak, Zbywca był wspólnikiem spółki Z..”

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Zbywca nie jest i nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT.

umowa przeniesienia przez spółkę Z. na Zbywcę udziału w prawie użytkowania wieczystego rzeczonej nieruchomości w celu zwolnienia z długów (akt notarialny, repertorium A Nr ...) została zawarta w dniu 29 września 2014 r. i jak wynika z jej treści spółka Z. wyraziła zgodę na przeniesienie na rzecz jej wspólników (tj. Zbywców),
w dniu 14 marca 2014 r. została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą umowa przedwstępna sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...),
również w dniu 14 marca 2014 r. podpisano umowę przelewu praw z umowy o wykonanie prac projektowych i nadzór autorski pomiędzy spółką Z. a Wnioskodawcą (określoną w złożonym wniosku, jako „Umowa Przelewu Praw”).

Na pytanie Organu (pytanie nr 10) „Czy Zbywca zamierzał wykorzystywać ww. działkę nr 4/2 do celów inwestycyjnych tj. budowy zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym i infrastrukturą „...”?”, Wnioskodawca wskazał, że „Mając na względzie okoliczności sprawy przedstawione w odpowiedzi udzielonej na pytanie nr 7, zdaniem Spółki, nabycie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przez Zbywcę miało służyć celom dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu wskazać, że spółka Z., wspólnikiem której był Zbywca, podjęła w odniesieniu do działki nr 4/2 starania o charakterze inwestycyjnym – w wyniku zawartej z pracownią projektową G. sp. z o.o. umowy uzyskała ona projekt budowlany oraz decyzję o pozwoleniu na budowę na terenie przedmiotowej nieruchomości inwestycji „...”. W związku z tym Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na prawdopodobny zamiar inwestycyjny spółki Z., w ramach której Zbywca działał jako wspólnik. Wnioskodawca pragnie również wskazać, że ww. dokumentacja projektowa została przeniesiona przez tę spółkę na Wnioskodawcę na podstawie umowy przelewu praw zawartej dnia 14 marca 2014 r.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 11) „W jaki konkretnie sposób działka nr 4/2 była przez Zbywcę wykorzystywana od chwili nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy?”, Wnioskodawca podał, że „Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, przedmiotowa działka nr 4/2 nie była przedmiotem konkretnego sposobu użytkowania przez Zbywcę. Jak wynika z umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego między spółką Z. a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...), na moment zawarcia tej umowy działka nr 4/2 nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Również zgodnie z przedwstępną umową sprzedaży między Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...) nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń – nie była przedmiotem dożywocia, hipotek, służebności, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystaniu. Z umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...) również wynika, że nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń, tj. nie była przedmiotem hipotek, służebności, dożywocia, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystanie lub ograniczeń w rozporządzaniu.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, jedynym działaniem podejmowanym przez Zbywcę było poszukiwanie nabywców, którzy mogliby nabyć nieruchomość na najbardziej korzystnych dla Zbywcy warunkach.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 12) „Czy ww. działka nr 4/2, od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy była przedmiotem najmu/dzierżawy/ nieodpłatnego użyczenia (lub innej czynności), jeśli tak, to w jakich okresach i komu (jakiemu podmiotowi) Zbywca ją wynajmował/wydzierżawiał/użyczał oraz jakie pożytki czerpał z tego tytułu?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Zgodnie z przytoczonymi okolicznościami opisanymi w odpowiedzi na pytanie numer 11 i posiadaną przez Spółkę wiedzą, przedmiotowa działka nr 4/2 nie była – od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy – przedmiotem najmu, dzierżawy, nieodpłatnego użyczenia lub innych czynności o podobnym charakterze.”

Mając na uwadze odpowiedzi na pytania 11 i 12, według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Zbywcę na cele działalności zwolnionej z podatku.

Zbywca nie poczynił samodzielnie działań mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości lub jej uatrakcyjnienie. Działania te poczyniła natomiast według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy spółka Z., której wspólnikiem był Zbywca. Działania te zostały opisane we wniosku o wydanie interpretacji złożonym w dniu 29 marca 2018 r. w sposób następujący: „Sprzedający ogrodzili przedmiotową działkę. Kolejną istotną okolicznością jest fakt, iż Sprzedający podejmowali również działania mające na celu uzyskanie dodatkowej dokumentacji w zakresie nieruchomości, co opisane zostało w stanie faktycznym. Sprzedający, działający wówczas jako wspólnicy Spółki Z., uzyskali Decyzję o warunkach zabudowy oraz Pozwolenie na Budowę. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, powinno być interpretowane, jako wyraźny zamiar przeznaczenia tej nieruchomości na cele działalności gospodarczej wykonywanej w charakterze podatników VAT, a także fakt, iż sprzedaż Nieruchomości została przez Sprzedających w sposób profesjonalny przygotowana.”

Naniesienia na działce nr 4/2 w postaci ogrodzenia nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Zbywca, celem pozyskania nabywcy przedmiotowej nieruchomości, korzystał z usług profesjonalnego pośrednika, który nawiązał w tym zakresie osobiście kontakt ze Spółką.

Pani R. S.

Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nabył prawo użytkowania wieczystego na podstawie umowy przeniesienia nieruchomości w celu zwolnienia z długu, zawartej w formie aktu notarialnego (repertorium A Nr ..., prowadzone przez Kancelarię Notarialną R.W. w W., przy ulicy T.) ze spółką Z. … Sp. z o.o. (dalej: „spółka Z.”) w dniu 25 września 2014 r.

Z przywołanego aktu notarialnego wynika, że w drodze uchwały nr 1 z dnia 25 września 2014 r. nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki Z., sporządzonej w formie aktu notarialnego (repertorium Nr …, prowadzone przez ww. Kancelarię Notarialną), spółka Z. przeniosła na Zbywcę udział w prawie użytkowania wieczystego działki nr 4/2 tytułem wymagalnego wynagrodzenia za udziały przysługujące Zbywcy, nabyte przez tę Spółkę celem umorzenia i umorzone.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, Zbywca nie prowadził i nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy Zbywca nie był wspólnikiem spółki Z.. Zbywca jest żoną byłego wspólnika spółki Z., pana S. S.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Zbywca nie jest i nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT.

umowa przeniesienia przez spółkę Z. na Zbywcę udziału w prawie użytkowania wieczystego rzeczonej nieruchomości w celu zwolnienia z długów (akt notarialny, repertorium A Nr ...) została zawarta w dniu 29 września 2014 r. i jak wynika z jej treści spółka Z. wyraziła zgodę na przeniesienie na rzecz jej wspólników (tj. Zbywców),
w dniu 14 marca 2014 r. została zawarta pomiędzy Wnioskodawcę a Zbywcę umowa przedwstępna sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcę a Zbywcę (akt notarialny, repertorium A Nr ...),
również w dniu 14 marca 2014 r. podpisano umowę przelewu praw z umowy o wykonanie prac projektowych i nadzór autorski pomiędzy spółkę Z. a Wnioskodawcę (określone w złożonym wniosku, jako „Umowa Przelewu Praw”).

Za takim celem podejmowanych działań przemawia również okoliczność zaistniała w trakcie procesu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości, po zawarciu umowy przedwstępnej pomiędzy Zbywcę a Wnioskodawcę, a którą była chęć odstąpienia przez Zbywcę od zawartych umów z uwagi na znalezienie innej, bardziej korzystnej oferty kupna tego prawa.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 10) „Czy Zbywca zamierzał wykorzystywać ww. działkę nr 4/2 do celów inwestycyjnych tj. budowy zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym i infrastrukturą „...”?”, Wnioskodawca wskazał, że „Mając na względzie odpowiedź na pytanie 7, okoliczności sprawy wskazują, że nabycie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przez Zbywcę służyć miało celom dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy Zbywca zamierzał wykorzystać przedmiotową działkę nr 4/2 do celów inwestycyjnych.”

Na pytanie Organu (pytanie nr 11) „W jaki konkretnie sposób działka nr 4/2 była przez Zbywcę wykorzystywana od chwili nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki do momentu zbycia na rzecz Wnioskodawcy?”, Wnioskodawca podał, że „Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, przedmiotowa działka nr 4/2 nie była przedmiotem konkretnego sposobu użytkowania przez Zbywcę. Jak wynika z umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego między spółkę Z. a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...), na moment zawarcia tej umowy działka nr 4/2 nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Również zgodnie z przedwstępną umową sprzedaży między Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...) nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń – nie była przedmiotem dożywocia, hipotek, służebności, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystaniu. Z umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą (akt notarialny, repertorium A Nr ...) również wynika, że nieruchomość była wolna od jakichkolwiek obciążeń, tj. nie była przedmiotem hipotek, służebności, dożywocia, najmu, dzierżawy, użyczenia, umów o współkorzystanie lub ograniczeń w rozporządzaniu.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, jedynym działaniem podejmowanym przez Zbywcę było poszukiwanie nabywców, którzy mogliby nabyć nieruchomość na najbardziej korzystnych dla Zbywcy warunkach.”

Mając na uwadze odpowiedzi na pytania 11 i 12, według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Zbywcę na cele działalności zwolnionej z podatku.

Na pytanie Organu „Czy w stosunku do ww. działki nr 4/2 Zbywca podjął takie działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru stanowiącego przedmiot zbycia na rzecz Wnioskodawcy, zmianę przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub jakiekolwiek inne działania, jeśli tak to w jakim celu i kiedy?”, Wnioskodawca wskazał, że „Zgodnie z posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzą, Zbywca nie podejmował samodzielnie takich działań.”

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy Zbywca nie poczynił działań mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości lub jej uatrakcyjnienie.

Naniesienia na działce nr 4/2 w postaci ogrodzenia nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Zbywca, celem pozyskania nabywcy przedmiotowej nieruchomości, korzystał z usług profesjonalnego pośrednika, który nawiązał w tym zakresie osobiście kontakt ze Spółką.

Według wiedzy Wnioskodawcy, Zbywca nie dokonywał wcześniej samodzielnej sprzedaży innych nieruchomości.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z 4 czerwca 2018 r.):

Czy opisana transakcja zbycia na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, o której mowa we wniosku podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Opodatkowanie VAT analizowanej transakcji.

W ocenie Wnioskodawcy, o opodatkowaniu VAT danej czynności można mówić wówczas, gdy spełnione są następujące przesłanki:

i) jest ona wykonywana przez podatnika VAT, działającego w takim charakterze (kryterium podmiotowe) oraz

ii) wchodzi ona w przedmiotowy zakres ustawy o VAT (kryterium przedmiotowe).

Ad. i) Zakres podmiotowy.

W pierwszej kolejności, zdaniem Wnioskodawcy, należy dokonać analizy, czy dokonując sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, Sprzedający działali w roli podatników VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”. Jak wynika natomiast z ust. 2 przywołanego artykułu, „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Podatnikiem VAT jest więc każdy podmiot, dokonujący czynności, które stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu przywołanego przepisu.

Co przy tym jednak istotne, powyższe należy rozpatrywać w odniesieniu do konkretnej czynności, tj. analizie należy poddać, czy w ramach określonej czynności konkretny podmiot występuje w roli podatnika VAT (Por.: Bartosiewicz Adam, Komentarz do art. 15 ustawy o VAT [w:] VAT. Komentarz, wyd. XI, WKP 2017.). Szczególnie istotne jest to w przypadku, gdy przedmiotem dostawy jest nieruchomość, do której prawa przysługują osobie fizycznej – należy bowiem wówczas rozstrzygnąć, czy dostawa ta jest dokonywana w ramach zarządu prywatnym majątkiem, czy też w ramach działalności gospodarczej, tj. czy osoba ta, planując sprzedaż, podjęła działania porównywalne do działań podmiotów, które profesjonalnie zajmują się obrotem nieruchomościami.

Ustawa o VAT nie określa przy tym, jakie przesłanki powinny być brane pod uwagę dla określenia statusu osoby fizycznej w takich sytuacjach. Kwestia ta jednak stanowiła przedmiot rozważań polskich sądów administracyjnych, a także Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał”, „TSUE”).

Na szczególną uwagę zasługuje w tym przedmiocie wyrok Trybunału z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jezierska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), w którym TSUE wskazał, że „dostawę terenu budowlanego należy uznać za podlegającą podatkowi VAT na podstawie prawa krajowego, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z orzecznictwa wynika w tej mierze, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. (...) Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Zgodnie z tym przepisem pojęcie podatnika definiuje się w związku z pojęciem działalności gospodarczej. Fakt prowadzenia takiej działalności uzasadnia bowiem uznanie podmiotu za podatnika (wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C-32/03 Fini H, Zb. Orz. s. 1-1599, pkt 19)”.

Wnioskodawca pragnie również przywołać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2018 r. (sygn. akt I SA/Wr 756/17), w którym WSA, opierając się na wyroku TSUE, a także wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, podtrzymującym argumentację Trybunału (wyrok z 10 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1665/11) orzekł, że „o tym, że dokonując sprzedaży gruntu budowlanego dany podmiot działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Uwzględnić zatem należy, czy dany podmiot w odniesieniu do tej czynności występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu, chodzi zatem o ustalenie czy działalność danego podmiotu w zakresie sprzedaży nieruchomości przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Nie jest przy tym działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie stanowią samoistnego kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą, ważące natomiast są okoliczności dotyczące czynności takich jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, developerskich czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze”.

Podobne stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 października 2017 r. (sygn. akt I FSK 187/16), w którym podzielił on stanowisko podmiotu skarżącego, że „przy ocenie, czy planowana przez skarżącego sprzedaż działek nastąpi w wyniku wykonywania przez niego działalności gospodarczej, czy w ramach zarządu majątkiem prywatnym, uwzględnić należy okoliczności takie, jak: podział geodezyjny nieruchomości, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wykonanie przyłącza do sieci energetycznej, zawarcie porozumienia w sprawie partycypacji w kosztach budowy sieci wodociągowej, zlecenie lokalnej gazecie zamieszczenia ogłoszenia o sprzedaży, czy też zlecenie sprzedaży wydzielonych działek pośrednikom. Okoliczności te wskazują bowiem jednoznacznie, że skarżący planując sprzedaż działek, podjął działania porównywalne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami”.

Analiza powyższej, ukształtowanej w tym przedmiocie linii orzeczniczej implikuje wniosek, że dla oceny, czy czynność sprzedaży danej nieruchomości jest wykonywana przez osobę fizyczną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy o VAT), konieczne jest dokonanie analizy stopnia aktywności sprzedającego, tj. czy w związku z daną czynnością osoba ta podejmowała działania analogiczne do czynności, które podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie sprzedażą nieruchomości. Czynnikiem determinującym w tym przypadku nie będzie jednak częstotliwość, ilość ani wielkość transakcji, a przede wszystkim fakt:

dokonania podziału geodezyjnego nieruchomości i zapewnienia dróg dojazdowych do wydzielonych działek,
wystąpienia o decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
uzbrojenia działki w sieci wodne, kanalizacyjne, energetyczne i inną infrastrukturę,
zlecenia lokalnym/regionalnym/krajowym mediom zamieszczenia ogłoszenia o sprzedaży,
zlecenia sprzedaży pośrednikom nieruchomości.

Zdaniem Spółki, w analizowanej sprawie wystąpiły przesłanki do uznania strony zbywającej nieruchomość jako podatnika podatku VAT. Należy bowiem mieć na uwadze, że, po pierwsze, w wyniku działań Sprzedających, przedmiotowa nieruchomość, tj. działka nr 4/2, powstała w wyniku podziału działki numer ewidencyjny 4, zatwierdzonego na podstawie decyzji Burmistrza Dzielnicy P. w Gminie W. Nr … z dnia 2 kwietnia 2002 r. na działki nr 4/1, 4/2, 4/3, 4/4, 4/5 i 4/6. W decyzji podziałowej znajdował się warunek, iż w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiących działki o numerach 4/2 4/4, 4/5 lub 4/6 należy równocześnie ustanowić na działkach będących drogami wewnętrznymi (nr 4/4, nr 4/5, nr 4/6) służebności gruntowe prawa przejścia i przejazdu lub dokonać zbycia udziału w prawie do gruntu w sposób gwarantujący działce nr 4/2 dostęp do drogi publicznej. Zastrzeżenie to pokazuje zamysł Sprzedających, iż podział gruntu nastąpił w celach ewentualnej odsprzedaży wydzielonych działek. Powyższe potwierdza również okoliczność, że działka nr 4/1 została zbyta podmiotowi profesjonalnemu – na jej terenie znajduje się dziś sklep sieci marketów. Sprzedający zbywali również nieruchomości innym deweloperom – przykładem takiej transakcji jest zbycie nieruchomości objętej księgą wieczystą KW nr … innej spółce prowadzącej działalność deweloperską (M. Sp. z o.o.).

Po drugie, Sprzedający ogrodzili przedmiotową działkę.

Kolejną istotną okolicznością jest fakt, iż Sprzedający podejmowali również działania mające na celu uzyskanie dodatkowej dokumentacji w zakresie nieruchomości, co opisane zostało w stanie faktycznym. Sprzedający, działający wówczas jako wspólnicy Spółki Z., uzyskali decyzję o warunkach zabudowy oraz pozwolenie na budowę. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, powinno być interpretowane, jako wyraźny zamiar przeznaczenia tej nieruchomości na cele działalności gospodarczej wykonywanej w charakterze podatników VAT, a także fakt, iż sprzedaż nieruchomości została przez Sprzedających w sposób profesjonalny przygotowana.

Wnioskodawca pragnie wskazać ponadto, że Sprzedający zajmowali się (poprzez udział w Spółce Z.) działalnością deweloperską na gruntach odzyskanych w wyniku reprywatyzacji. Skutkiem tej działalności jest budynek postawiony na jednej z pobliskich do nieruchomości nabywanej przez Kupującego działki.

Innym działaniem, wskazującym na zasadność stwierdzenia, że w niniejszej sprawie Zbywcy działali jak podatnicy VAT, jest fakt korzystania przez Sprzedających z usług profesjonalnych pośredników, które to działanie o charakterze marketingowym miało na celu zbycie nieruchomości.

Ponadto, w ramach przedmiotowej transakcji, wyznaczony został pełnomocnik reprezentujący Sprzedających, do którego zakresu obowiązków należała m.in. negocjacja warunków sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości Zbywcy podejmowali czynności analogiczne do podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami i tym samym w odniesieniu do tych czynności występowali oni w roli podatników V AT.

Podmioty te nie korzystały przy tym ze zwolnienia podmiotowego z VAT, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem zwolnienie to (stosownie do ust. 13 tego artykułu) nie przysługuje dokonującym dostaw m.in. terenów budowlanych (za które zgodnie z argumentacją przedstawioną poniżej, zdaniem Spółki należy uznać Nieruchomość).

Ad. ii) Kryterium przedmiotowe.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. „odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”, przy czym przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, należy rozumieć „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: (...)

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6”.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że będące przedmiotem niniejszej transakcji przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości za wynagrodzeniem stanowi odpłatną dostawę towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Mając na uwadze, że nieruchomość w momencie dokonania czynności jej sprzedaży stanowiła – jak wskazano w opisie stanu faktycznego – grunt niezabudowany, należy dokonać analizy, czy w odniesieniu do sprzedaży prawa jej użytkowania zastosowanie znajdowało zwolnienie przedmiotowe od VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się z opodatkowania VAT „dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane”, przez które stosownie do art. 2 pkt 33 tej ustawy, rozumie się „grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym”.

Z powyższego wynika, że dla oceny, czy dostawa nieruchomości niezabudowanej podlega opodatkowaniu VAT, czy też korzysta ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem, konieczne jest określenie, czy jest ona przeznaczona pod zabudowę zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego albo – w braku planu – aktualną decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, tj. czy stanowi teren budowlany.

Jak zostało wskazane w opisie sprawy, nabyte przez Spółkę prawo dotyczy niezabudowanego gruntu, dla którego na moment sprzedaży obowiązywał plan, zgodnie z którym nieruchomość stanowi tereny usług lub zabudowy jednorodzinnej, a więc przedmiotem transakcji był teren budowlany. Tym samym, dostawa prawa użytkowania do nieruchomości nie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki należy uznać, że transakcja sprzedaży prawa do nieruchomości, będąca przedmiotem niniejszego wniosku podlegała opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie niniejszej interpretacji należy wyjaśnić, że Wnioskodawca (nabywca) został uznany za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania ww. czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku, gdyby czynność sprzedaży nieruchomości przez zbywców nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6);
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle ww. przepisów grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zaznaczenia wymaga, że również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. W braku takiej zgody współwłaściciele, których udziały wynoszą co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli (art. 199 Kodeksu cywilnego).

Na gruncie powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

W tym miejscu należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnika” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest czy dokonujący dostawy w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania ich za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działki była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Jak wynika z ww. orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności, które wskazują, że sprzedaż przez Zbywców prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2 należy uznać za działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy, prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości nie zostało przez żadnego ze Zbywców nabyte na ich potrzeby osobiste. Nabycie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przez Zbywców miało służyć celom dalszej odsprzedaży.

Powyższe potwierdza fakt, że zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości pomiędzy Zbywcami a Wnioskodawcą nastąpiło niemalże pół roku przed nabyciem prawa użytkowania wieczystego ww. działki przez Zbywców. Jak wynika z opisu sprawy, Zbywcy nabyli prawo użytkowania wieczystego na podstawie umowy przeniesienia nieruchomości w celu zwolnienia z długu, zawartej w formie aktu notarialnego ze spółką Z. w dniu 25 września 2014 r. Natomiast umowa przedwstępna sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą została zawarta w dniu 14 marca 2014 r. A zatem Zbywcy dokonując nabycia prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2, mieli świadomość, że ww. prawo użytkowania wieczystego działki zostanie następnie zbyte. Tym samym z powyższego wynika, że zamiar wykorzystania przedmiotowej działki dla celów zarobkowych Zbywcy podjęli już w momencie jej nabycia.

Jak wskazał Wnioskodawca, chronologia i charakter zdarzeń świadczy o planowości i zamyśle biznesowym podejmowanych przez Zbywców działań, co w ocenie Spółki, wskazuje na nabycie przez Zbywców prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2 w celach dalszej odsprzedaży, tj. w celach zarobkowych. Jak wskazał Wnioskodawca, za takim celem podejmowanych działań przemawia również okoliczność zaistniała w trakcie procesu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości, po zawarciu umowy przedwstępnej pomiędzy Zbywcą a Wnioskodawcą, a którą była chęć odstąpienia przez Zbywcę od zawartych umów z uwagi na znalezienie innej, bardziej korzystnej oferty kupna tego prawa.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że Zbywcy, celem pozyskania nabywcy przedmiotowej nieruchomości, korzystali z usług profesjonalnego pośrednika, który nawiązał w tym zakresie osobiście kontakt ze Spółką.

Wprawdzie z opisu sprawy wynika, że żaden ze Zbywców nie podejmował w stosunku do działki nr 4/2 samodzielnie takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru stanowiącego przedmiot zbycia na rzecz Spółki, zmianie przeznaczenia tego terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu, jednak podejmowała je spółka Z., której wspólnikiem byli Zbywcy (z wyjątkiem Pani R. S.) i która przeniosła na Zbywców prawo użytkowania wieczystego. Zbywcy w opisanej sytuacji nie musieli występować o objęcie działki czy zmianę przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, gdyż grunt ten był już objęty planem uchwalonym dnia 30 stycznia 2014 r. i był przeznaczony pod zabudowę.

Nie bez znaczenia jest również fakt, że – jak wskazał Wnioskodawca – Sprzedający zajmowali się (poprzez udział w spółce prawa handlowego) działalnością deweloperską.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, dokonana w kontekście przywołanych wyżej przepisów prawa prowadzi do wniosku, że opisane przez Wnioskodawcę działania Zbywców były podjęte nie w celu wykorzystywania ww. nieruchomości do zaspokojenia potrzeb osobistych Zbywców (np. budowa domu w celu zamieszkania w nim), tylko w celach handlowych. Takie postępowanie jest charakterystyczne dla podmiotów występujących profesjonalnie w obrocie gospodarczym.

Zatem nie cele osobiste – w przypadku Zbywców brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym – a cele gospodarcze leżą u podstaw działania Zbywców, wobec czego czynność zbycia prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2 przez Zbywców nie stanowiła rozporządzania ich majątkiem osobistym. Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki wpisuje się w katalog czynności, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem skoro sprzedaż wykraczała poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności, stanowiła działalność gospodarczą podjętą w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Zbywcy wystąpili dla tej czynności w charakterze podatników tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż przez Zbywców prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2, została dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy i podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy podkreślić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Zwrócić należy w tym miejscu uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 z późn. zm.), która – zgodnie z art. 1 ust. 1 – określa:

zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,
zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

-przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku w zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem zbycia było prawo użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę o numerze ewidencyjnym 4/2. Przedmiotowa działka nr 4/2 stanowiła w momencie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego grunt niezabudowany. W momencie sprzedaży na nieruchomości nie znajdowały się budynki, budowle ani ich części w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle przywołanych przepisów prawa i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku w odniesieniu do niezabudowanej działki nr 4/2, przedmiotem zbycia był teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, nieruchomość, na moment sprzedaży prawa użytkowania wieczystego, była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przyjętym uchwałą nr … Rady Miasta … z dnia 30 stycznia 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru po północnej i południowej stronie ulicy G. na odcinku od ul. G. do K. część 1. W planie nieruchomość ta została oznaczona symbolem A6.3 U/MW, jako tereny usług lub zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

W konsekwencji dla transakcji zbycia prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2 nie były spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie powołanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano w opisie sprawy, przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Zbywców na cele działalności zwolnionej od podatku. Tym samym transakcja zbycia prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2 nie korzystała również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W rezultacie, skoro transakcja zbycia prawa użytkowania wieczystego działki nr 4/2 nie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, Zbywcy byli zobowiązany do zastosowania 23% stawki podatku od towarów i usług z tytułu zbycia prawa użytkowania wieczystego ww. działki.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin