Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4017.1.2018.2.MD
z 12 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z poźn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 marca 2018 r. (data wpływu 22 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z 7 maja 2018 r. (data wpływu 10 maja 2018 r.) oraz pismem z 14 maja 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może odpowiadać za ewentualne zaległości podatkowe zbywcy istniejące w dacie transakcji opisanej we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. Ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może odpowiadać za ewentualne zaległości podatkowe zbywcy istniejące w dacie transakcji opisanej we wniosku. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 maja 2018 r. (data wpływu 10 maja 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 26 kwietnia 2018 r. znak: 0111-KD1B3-2.4012.212.2018.2.MD, 0111-KDIB2-2.4014.34.2018.3.PB, 0222-KDIB3-2.4017.1.2018.1.MD oraz pismem z 14 maja 2018 r.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 7 i 14 maja 2018 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

P. S.A. z siedzibą w K. (dalej Wnioskodawca) rozważa nabycie od „Z” sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej Sprzedawca) wskazanych w dalszej części wniosku składników majątkowych (dalej Transakcja).

Sprzedawca jest firmą świadczącą kompleksowe usługi przy budowie urządzeń i konstrukcji przemysłowych, przeważającym natomiast przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wydobywanie węgla kamiennego.

Między Sprzedawcą, a Wnioskodawcą nie istnieją żadne powiązania kapitałowe, osobowe ani biznesowe.

Sprzedawca jest producentem urządzeń przemysłu cementowego takich jak kruszarki, schładzacze, separatory, rolki podporowe piecowe, przepustnice, zbiorniki, przenośniki ślimakowe, kompensatory. Sprzedawca zatrudnia około 121 osób. Siedzibą jego działalności jest miasto W., tam też znajduje się majątek, który ma być przedmiotem transakcji.

Oprócz tego Sprzedawca posiada wyodrębniony majątek w D.

W ramach zakładu pracy usytuowanego w miejscowości W. zatrudnieni są u Sprzedawcy zarówno pracownicy fizyczni, jak i umysłowi. Ich pracą zarządza kierownik produkcji, który sprawuje bezpośredni nadzór nad produkcją.

Sprzedawca prowadzi jedną księgowość, sporządza jedno sprawozdanie finansowe, przy czym pod względem rachunkowo-księgowym wydzielone są konta analityczne dotyczące odrębnie majątku w W. i w D. Poszczególne zakłady (tj. w D. i W.) prowadzą odrębną gospodarkę materiałową oraz magazynową – zarówno pod względem formalnym (księgowo-rachunkowym), jak i faktycznym. Przy czym dział księgowy i kadrowy jest wspólny dla całej spółki, a więc obydwu zakładów.

Sprzedawca nie jest podmiotem zaległości (Urząd skarbowy, ZUS, gmina, instytucje finansujące np. banki).

W miejscowości W. majątek trwały Sprzedawcy zorganizowany jest w dwóch wydziałach: Produkcyjnym oraz Administracyjnym. Na ten majątek składają się:

1. Nieruchomości, a mianowicie prawo własności gruntu nieogrodzonego, zabudowanego dwukondygnacyjnym podpiwniczonym budynkiem, oraz trzema halami produkcyjnymi, jednokondygnacyjnymi, niepodpiwniczonymi o powierzchni:
   
   • hala nr C o pow. 1 994,0 m²,
   • hala nr D o pow. 3 316,0 m2,
   • hala nr E o pow. 3 214,0 m²;
     
2. Ruchomości, a mianowicie:

Tabela PDF str. 2,3,4,5,6,7,8,9 i 10

Sprzedawca zamierza całkowicie zakończyć produkcję w zakładzie w W. (ostatnie kontrakty mają zostać zrealizowane do końca maja 2018 r., a ewentualne nowe zlecenia będą przyjmowane do realizacji przez zakład w D.). Sprzedawca planuje przeprowadzenie restrukturyzacji swojego przedsiębiorstwa poprzez wygaszenie działalności zakładu w W., zbycie poszczególnych składników znajdującego się tam majątku oraz zintegrowanie pozostałych składników z zakładem w D. Do planowanej Transakcji Strony przystąpią dopiero po zakończeniu przez Sprzedawcę produkcji w zakładzie w W.

W ramach planowanej Transakcji – Wnioskodawca zamierza nabyć od Sprzedawcy jedynie nieruchomości (grunty zabudowane halami produkcyjnymi oraz budynkiem biurowym) oraz część ruchomości, a mianowicie:

Tabela PDF str. 5 i 6

a więc tylko te składniki, które Wnioskodawca uznaje za przydatne do prowadzenia swojej produkcji.

Należy przy tym nadmienić, iż Wnioskodawca nie zamierza kontynuować działalności produkcyjnej Sprzedawcy, gdyż nabywane aktywa będzie wykorzystywał do produkcji i remontów maszyn górniczych, a więc w innym celu niż czyni to obecnie Sprzedawca.

W związku z tym Wnioskodawca nie przejmie żadnych umów przychodowych Sprzedawcy, jego know-how, bazy klientów, zapasów, tajemnicy przedsiębiorstwa, nie będzie korzystał z jego marki ani referencji. Wnioskodawca nie przejmie żadnych zobowiązań Sprzedawcy, w tym zobowiązań z tytułu realizowanych kontraktów ani umów kosztowych. W szczególności Wnioskodawca obejmie nabywany majątek swoimi umowami na dostawę mediów i ochronę mienia, jak również swoim ubezpieczeniem, tym samym nie przejmie dotychczasowych umów Sprzedawcy. Nie będą kontynuowane żadne umowy zaopatrzeniowe, w tym na dostawę surowców.

Transakcja nie będzie obejmowała środków pieniężnych - zarówno na rachunkach bankowych, jak również w kasie, ani wierzytelności. Wnioskodawca nie przejmie ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej Sprzedającego. Jedyna dokumentacja przejmowana przez Wnioskodawcę to dokumentacja techniczna maszyn niezbędna do ich wykorzystywania zgodnie z zaleceniami producenta. Transakcja nie obejmuje wartości niematerialnych, z wyjątkiem ewentualnych licencji niezbędnych do korzystania przez Wnioskodawcę z nabywanych urządzeń.

Sprzedający nie jest podmiotem żadnych zaległości podatkowych, stanowiących dochody Skarbu Państwa czy też jednostek samorządu terytorialnego. Sprzedający nie jest też podmiotem zaległości z tytuły składek na ubezpieczenia społeczne (pełni funkcję płatnika w stosunku do zatrudnianych osób). Sprzedający nie jest również podmiotem niewykonanych zobowiązań pieniężnych o charakterze cywilnoprawnych – np. niespłaconych w terminie rat kredytów.

Na Nabywcę nie przejdą żadne zobowiązania, składniki niematerialne, oznaczenia indywidualizujące te składniki, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środków pieniężnych, koncesji i zezwoleń, patentów i innych praw własności przemysłowej, majątkowych praw autorskich i majątkowych praw pokrewnych, tajemnica przedsiębiorstwa, a także księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (za wyjątkiem kart gwarancyjnych i licencji do oprogramowania nabywanych urządzeń). Żaden z tych składników materialnych i niematerialnych Sprzedającego nie został przypisany do zakładu w W.

Z majątku ruchomego znajdującego się w W. na Nabywcę nie przejdą:

Tabela PDF str. 7,8,9 i 10

Zespół składników nie jest i nie będzie wyodrębniony finansowo. Zespół nabywanych składników nie prowadzi samodzielnej gospodarki finansowej – nie przypisano mu środków, które służą finansowaniu działalności, a więc przy pomocy których można regulować zobowiązania. Brak wyodrębnienia i przypisania przedmiotowemu zespołowi składników majątkowych środków finansowych powoduje, że tenże zespół składników nie finansuje swojej działalności; w ramach przedmiotowego zespołu składników nie ma środków pieniężnych w kasie czy na rachunkach bankowych, przy pomocy których można byłoby finansować działalność gospodarczą prowadzoną wyłącznie w oparciu o tenże majątek. Sprzedający nie posiada i nie będzie też posiadał narzędzi rachunkowych, które umożliwiają przypisanie poszczególnych przychodów i kosztów do przedmiotowego zespołu składników majątkowych (nie stanowi on jednostki samobilansującej). Aktywa, pasywa oraz przychody i koszty są ewidencjonowane jedynie w ramach prowadzonej przez jednostkę rachunkowości finansowej; Sprzedający nie wdrożył urządzeń rachunkowości zarządczej, pozwalającej przypisać poszczególnych wydziałom produkcyjnym oraz pomocniczym przychody, koszty oraz aktywa i pasywa.

Zespół składników majątkowych nie będzie w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego wyodrębniony organizacyjne – nie będzie posiadał swojego miejsca w schemacie organizacyjnym w przedsiębiorstwie jako dział, wydział. W KRS nie wyodrębniono oddziałów w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Składniki stanowią część mienia znajdującego się w miejscowości W.

Przejęcie zespołu składników majątkowych nie będzie wiązało się z przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę w rozumieniu art. 231 ust. 1 Kodeksu pracy.

Mający być przedmiotem planowanej transakcji zespół składników nie będzie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedawcy przed sprzedażą. Są to tylko niektóre składniki majątkowe usytuowane w miejscowości W., które same nie realizują żadnych powierzonych im zadań gospodarczych. O tym, że zespół składników nie będzie wyodrębniony funkcjonalnie świadczy brak wyznaczonych im zadań gospodarczych w przedsiębiorstwie Sprzedającego (samodzielnie nie tworzą wydziału czy wydziałów produkcji podstawowej albo pomocniczej, a jedynie wchodzą w skład funkcjonującego przedsiębiorstwa); samodzielnie przedmiotowe składniki majątku nie realizują żadnego procesu produkcji podstawowej czy pomocniczej, nie pełnią też funkcji ogólnego zarządu, nie realizują funkcji zaopatrzenia czy sprzedaży; składniki te stanowią jedynie niezorganizowane (niepowiązane wzajemnie, nierealizujące samodzielnie żadnego wyodrębnionego procesu) składniki majątku Sprzedającego. Przedmiotowy zespół składników nie obejmuje składników: niematerialnych, zobowiązań, oznaczenia indywidualizującego te składniki, praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środków pieniężnych, koncesji i zezwoleń, patentów i innych praw własności przemysłowej, majątkowych praw autorskich i majątkowych praw pokrewnych, tajemnicy przedsiębiorstwa, a także ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jedyne przekazywane licencje związane są z oprogramowaniem nabywanego sprzętu.

Mający być przedmiotem planowanej transakcji zespół składników majątkowych nie ma zdolności do niezależnego funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Przede wszystkim zespół ten nie został wyodrębniony:

• finansowo (nie posiada środków, którymi mógłby samodzielnie w oderwaniu od pozostałych części przedsiębiorstwa Sprzedającego finansować swoją działalność),
• organizacyjnie – nie posiada urządzeń rachunkowości finansowej czy zarządczej pozwalających na planowanie, organizowanie, kierowanie i kontrolę pracy w ramach tylko tych składników,
• funkcjonalnie – zespół składników nie realizuje samodzielnie (niezależnie od pozostałego majątku Sprzedającego) jakichkolwiek procesów gospodarczych (zaopatrzenia, produkcji, zarządzania, sprzedaż, itd.).
  
  

Transakcją objęte są wyłącznie ruchomości oraz nieruchomości (+ karty gwarancyjne oraz licencje do oprogramowania maszyn). Transakcja nie będzie obejmowała umów, wierzytelności, pracowników, etc. Będące przedmiotem transakcji składniki majątku nie pozwalają na prowadzenie samodzielnej działalności z uwagi na brak środków pieniężnych pozwalających zapewnić płynność finansową, umów, które mogłyby być realizowane, wierzytelności, zobowiązań, oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo, etc.

W zbywanym zespole składników majątkowych po wyłączeniu wskazanych w opisie sprawy elementów nie zostaną zachowane związki funkcjonalne pomiędzy jego poszczególnymi składnikami. Nabywca nie będzie w stanie tylko i wyłącznie w oparciu o nabywane od Sprzedającego składniki majątku prowadzić działalności gospodarczej. Składniki te nie obejmują wymienionych wcześniej elementów niematerialnych, zobowiązań, wierzytelności, środków pieniężnych, doświadczenia, etc. Wyłącznie w oparciu o nieruchomości, budynki i ruchomości działalność gospodarcza nie może być prowadzona.

Nabyte składniki majątku dopiero po połączeniu z majątkiem Nabywcy będą nadawały się do prowadzenia działalności gospodarczej. Składniki te nie obejmują środków pieniężnych, zobowiązań, żadnych składników niematerialnych, etc. Nabywca nie będzie kontynuował działalności Sprzedającego, nabywane składniki majątku na to nie pozwalają, przede wszystkim nie obejmują umów handlowych, wiedzy i doświadczenia, nie pozostają też ze sobą w takim związku, aby mogły realizować jakikolwiek proces gospodarczy; jak wyjaśniono, będą mogły być wykorzystywane dopiero po połączeniu z majątkiem Nabywcy. Nabywca prowadzi inny rodzaj działalności niż Zbywca. Nabyte składniki majątkowe wykorzystywane będą do innych celów, niż są wykorzystywane w przedsiębiorstwie Zbywcy.

Nie będzie możliwe prowadzenie działalności wyłącznie w oparciu o nabyte składniki majątku:

• nie obejmują środków pieniężnych lub wierzytelności które mogłyby finansować zobowiązania (np. z tytułu wynagrodzeń, zaopatrzenia w materiały i towary, etc.),
• nie obejmują umów przychodowych, które mogłyby być realizowane po wyodrębnieniu,
• nie obejmuje umów kosztowych (takich jak umowy na dostawy mediów, ochronę, dostawy materiałów do produkcji), które pozwalałyby na prowadzenie produkcji,
• nie obejmują znaku towarowego, marki czy firmy, pod którą mogłaby być prowadzona działalność gospodarcza,
• nie obejmuje wiedzy i doświadczenia, dzięki którym można byłoby wykorzystać tylko nabyte składniki majątku dla celów prowadzonej działalności; przedmiotem transakcji mają być specjalistyczne urządzenia, które dopiero po połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy umożliwią prowadzenie działalności gospodarczej.
  
  

Dopiero włączenie nabytych nieruchomości i ruchomości do przedsiębiorstwa Nabywcy pozwoli na wykorzystanie nabytych składników do prowadzenia działalności gospodarczej.

Na bazie nabytego majątku Nabywca nie zamierza kontynuować działalności Zbywcy. Nabywca prowadzi działalności w zakresie wydobywania węgla kamiennego. Nabywca natomiast zamierza wykorzystywać nabyte składniki majątku do remontu maszyn górniczych, co będzie możliwe dopiero po połączeniu z przedsiębiorstwem Nabywcy.

Nabywca zamierza wykorzystywać nabyty zespół składników majątkowych wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Sprzedający planuje dokonać dostawy majątku w lipcu 2018 r.

Nieruchomości, które mają być przedmiotem planowanej transakcji, składają się z następujących działek geodezyjnych:

1. działka nr 1925/14 (KW nr ...)
2. działki nr 1717/14 i 1718/14 (KW nr ...).
   
   

Budynek przemysłowy znajduje się na działce geodezyjnej: 1925/14. Trzy hale produkcyjne zostały usytuowane na działkach geodezyjnych: 1717/14 i 1718/14.

Dla żadnego z budynków nie jest prowadzona kartoteka budynku stosownie do przepisów § 26 ust. 1 i nast. rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1034 z późn. zm.). Zdaniem Wnioskodawcy budynki te powinny zostać sklasyfikowane w dziale 12 PKOB „BUDYNKI NIEMIESZKALNE”.

Budynki są trwale z gruntem związane. Wszystkie nabywane ruchomości zostały zlokalizowane w budynkach.

Budynki zostały wybudowane w latach:

1. Budynek dwukondygnacyjny (przemysłowy): 1978 rok,
2. Hala C: 1986 rok,
3. Hala D: 1986 rok,
4. Hala E: 1988 rok.
   
   

Sprzedawca jest firmą świadczącą kompleksowe usługi przy budowie urządzeń i konstrukcji przemysłowych. Poszczególne budynki były wykorzystywane w charakterze budynku biurowego (obiekt dwukondygnacyjny) oraz hal produkcyjnych (hale: C, D, E).

U Sprzedającego pierwsze zajęcie (używanie) budynków mających być przedmiotem transakcji miało miejsce w:

• rok 2011 – działka 1925 z budynkiem przemysłowym – nabyta od Starostwa Powiatowego w 2011 roku z podatkiem VAT obliczonym wg stawki 23%,
• rok 2009 – działki nr 1717/14 i 1718/14 oraz wzniesione na nich trzy hale produkcyjne – nabyte od Powiatu w 2009 roku bez podatku VAT.
  
  

Budynki nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze.

Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia działka 1925 z budynkiem przemysłowym. Z tytułu nabycia działek nr 1717/14 i 1718/14 wraz z trzema halami produkcyjnymi Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Sprzedawca w odniesieniu od budynków mających być przedmiotem transakcji nie ponosił wydatków na ich ulepszenie. Sprzedawca nie posiada informacji co do poniesienia tego typu wydatków przez poprzedniego właściciela lub właścicieli.

Przedmiotowe budynki, tj. budynek biurowy oraz trzy hale produkcyjne nie są wykorzystywane przez Zbywcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zbywcy z tytułu nabycia następujących ruchomości stanowiących przedmiot transakcji przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego:

Tabela PDF str. 13 i14

W stosunku do pozostałych ruchomości stanowiących przedmiot transakcji Zbywcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia: Są to:

Tabela PDF str. 14 i 15

Wnioskodawca oraz Sprzedawca są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT czynni i w takim też charakterze będą zarejestrowani w tym rejestrze w dniu planowanej transakcji.

W przypadku zwolnienia dostawy budynków i gruntu z podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz l0a ustawy o VAT, strony planują rezygnację ze zwolnienia, stosownie do art. 43 ust. 10 tej ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odpowiadać za ewentualne zaległości podatkowe zbywcy istniejące w dacie sprzedaży? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie będzie odpowiadał za ewentualne zaległości podatkowe zbywcy istniejące w dacie sprzedaży.

Zgodnie z art. 112 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm. – dalej OrdPU) nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, chyba że przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o tych zaległościach.

Ponieważ przedmiotem planowanej transakcji będą wyłącznie aktywa Sprzedającego, które nie będą mogły stanowić samodzielnego przedsiębiorstwa z uwagi na brak kadry kierowniczej, środków pieniężnych, wierzytelności, tajemnicy przedsiębiorstwa, zleceń, które mogłyby być realizowanej, nie będą tworzyły chociażby zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca tym samym nie będzie odpowiadał za ewentualne zaległości Sprzedającego powstałe do dnia nabycia mienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 112 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, chyba że przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o tych zaległościach.

Stosownie do treści art. 112 § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, zakres odpowiedzialności nabywcy jest ograniczony do wartości nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i nie obejmuje:

1. należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1,
2. odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz oprocentowania, o którym mowa w art. 107 § 2 pkt 3, powstałych po dniu nabycia.
   
   

Nabywca nie odpowiada za zaległości podatkowe, które nie zostały wykazane w zaświadczeniu, o którym mowa w art. 306g (art. 112 § 6 ustawy Ordynacja podatkowa).

W myśl art. 112 § 7 ustawy Ordynacja podatkowa, nabywca odpowiada również za zaległości podatkowe i inne należności zbywcy, wymienione w art. 107 § 2 pkt 2-4, z zastrzeżeniem § 4 pkt 2, powstałe po dniu wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 306g, a przed dniem nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, jeżeli od dnia wydania zaświadczenia do dnia zbycia upłynęło więcej niż 30 dni.

Odpowiedzialność nabywcy została w tym przepisie ograniczona do zaległości podatkowych powstałych do dnia nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz zaległości podatkowych związanych z prowadzoną działalnością. Oznacza to również, że przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, będące przepisami ogólnymi w zakresie orzekania o odpowiedzialności osób trzecich solidarnie z podatnikiem za jego zaległości podatkowe, nie wyłączają stosowania przepisów szczególnych, regulujących prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w postępowaniach, w wyniku których może nastąpić nabycie przedsiębiorstwa lub jego części.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług również nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Jak wskazano powyżej, w ustawie Ordynacja podatkowa nie zdefiniowano również pojęcia „zorganizowana cześć przedsiębiorstwa”.

Zostało ono natomiast określone przez przepisy art. 2 pkt 27e ustawy z dnia11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn zm.).

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W interpretacji indywidualnej z 5 czerwca 2018 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.212.2018.3.MD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W konsekwencji Wnioskodawca nabędzie opisany we wniosku zespół składników majątkowych, który dla celów podatku od towarów i usług traktowany będzie jako dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu właściwymi stawkami.

Skoro transakcja pomiędzy Wnioskodawcą, a Sprzedającym nie jest transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustaw podatkowych, to nie może mieć też zastosowania art. 112 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, gdyż jedynie w sytuacji nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jego nabywca odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu ordynacji podatkowej. W zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.