Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.208.2018.2.JG
z 12 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.) na wezwanie tutejszego Organu z dnia 8 maja 2018 r. (doręczone w dniu 10 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu nadwyżki podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu nadwyżki podatku VAT. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.) na wezwanie tutejszego Organu z dnia 8 maja 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.208.2018.1.JG.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką akcyjną prawa polskiego. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT oraz dokonuje zakupów towarów i usług, w odniesieniu do których Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego stosownie do art. 86 ustawy o VAT.

Dnia 2 listopada 2017 roku Wnioskodawca nabył od Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Sprzedający) nieruchomość (dalej: Transakcja). Przedmiotem Transakcji była dostawa nieruchomości tj.:

• prawa użytkowania wieczystego działek gruntu o numerach: 4377/34 o powierzchni 0,0903 ha, oraz 4377/63 o powierzchni 0,0698 ha, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej: Grunt),
  

• własności znajdujących się na Gruncie budynków i budowli,
  

(dalej łącznie: Nieruchomość).

Nieruchomość stanowi część nieruchomości nabytej przez Sprzedającego w 2006 roku za łączną cenę w kwocie 4.660.400 zł, na którą składało się:

• 1.000.400 zł jako wartość użytkowania wieczystego (820.000 zł powiększone o 22% podatek VAT w kwocie 180.400 zł);
  

• 3.660.000 zł jako wartość zabudowań (3.000.000 zł powiększone o 22% podatek VAT w kwocie 660.000 zł).
  
  
  

Nabycie nieruchomości przez Sprzedającego zostało udokumentowane dwiema fakturami VAT, tj. fakturą zaliczkową na kwotę 1.464.000 zł płatną gotówką (zaliczka została zapłacona) oraz fakturą główną na kwotę pomniejszoną o dokonaną zaliczkę. Nabycie przez Sprzedającego było opodatkowane podatkiem VAT w stawce podstawowej 22%. Sprzedający zapłacił całą wyżej opisaną cenę sprzedaży. W toku posiadania Nieruchomości Sprzedający nie dokonywał jej istotnych ulepszeń i nie poniósł wydatki stanowiących co najmniej 30% jej wartości początkowej. Nabyte przez Sprzedającego w 2006 roku budynki były już wówczas wybudowane i użytkowane, a tym samym Sprzedający nie był ich pierwszym użytkownikiem po ich wybudowaniu.

Co do zasady, podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, poza następującymi wyjątkami:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Dodatkowo ustawa o VAT w art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia z opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części (zwolnienie obligatoryjne), nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do nieruchomości nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Oświadczenie takie, musi zawierać: i) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy; ii) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części; iii) adres budynku, budowli lub ich części.

Z powyższego wynika, że zastosowanie fakultatywnego zwolnienia z opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części (art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT) możliwe jest wówczas, gdy dostawa ta nie jest dokonywana przed, w ramach lub w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Z tego względu kluczowe jest ustalenie, kiedy dochodzi do pierwszego zasiedlenia.

W świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Aby doszło do pierwszego zasiedlenia, poszczególne elementy tej definicji (tj. oddanie do użytkowania (i) w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (ii) po ich wybudowaniu lub ulepszeniu) muszą wystąpić łącznie.

W ocenie Wnioskodawcy - znajdującej potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych i doktryny prawa podatkowego, użyte w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT sformułowanie „oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części” odnosi się do katalogu czynności wymienionych w art. 5 ustawy o VAT.

W konsekwencji, pierwsze zasiedlenie Nieruchomości nastąpiło w okresie poprzedzającym Transakcję o co najmniej 2 lata. Tym samym, Transakcja nie nastąpiła przed, w ramach lub w okresie do 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Oznacza to, że nabycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości nie podlegało (1) ani obligatoryjnemu opodatkowaniu VAT, ani też (2) obligatoryjnemu zwolnieniu z VAT.

W świetle powyżej przytoczonych argumentów w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT zastosowano konstrukcję fakultatywnego opodatkowania podatkiem VAT poprzez złożenie odpowiedniego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia podatkiem VAT. W konsekwencji, nabycie Nieruchomości podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej, tj. 23% stawki VAT.

Transakcja została opodatkowana podatkiem VAT jako dostawa towarów, ponieważ nie znalazło zastosowania żadne ze zwolnień przewidzianych w ustawie o VAT. Sprzedaż Nieruchomości podlegała zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wnioskodawca nabył Nieruchomość za cenę 1.000.000,00 zł (jeden milion złotych), powiększoną o 23% podatku VAT w kwocie 230.000,00 zł (dwieście trzydzieści tysięcy złotych). Transakcja została udokumentowana fakturą VAT.

W związku z powyższym, dnia 3 listopada 2017 roku Wnioskodawca wysłał na adres Urzędu Skarbowego oświadczenie, w którym Sprzedający i Wnioskodawca oświadczyli, że w związku ze sprzedażą Nieruchomości wybierają opodatkowanie dostawy budynków i budowli podatkiem od towarów i usług (VAT). W przedmiotowym oświadczeniu zostało wskazane, że umowa sprzedaży zostanie zawarta 2 listopada 2017 roku, natomiast wydanie nieruchomości przewidziane jest po zapłacie ceny sprzedaży (najwcześniej pod koniec 2017 roku).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym w wyniku dokonania Transakcji oraz otrzymania prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości (zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT), oraz zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym (zgodnie z art. 87 ustawy o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku dokonanej Transakcji oraz otrzymania prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Spółka jest uprawniona do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości (zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT), oraz zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym (zgodnie z art. 87 ustawy o VAT).

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Jeżeli zatem dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu, przy założeniu, że pozostałe ograniczenia nie mają zastosowania (w szczególności ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT, dotyczące m.in. braku prawa odliczenia w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu VAT bądź podlega zwolnieniu z VAT).

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, aby rozstrzygnąć o uprawnieniu Spółki do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony na nabyciu Nieruchomości, w myśl art. 86 ust. 10 oraz 10b pkt 1 ustawy o VAT, niezbędne jest ustalenie, czy (i) Nieruchomość będąca przedmiotem nabycia jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz czy (ii) jej nabycie podlegało VAT według podstawowej stawki 23%.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Dokonał zakupu Nieruchomości wyłącznie na cele prowadzenia swojej opodatkowanej VAT działalności gospodarczej. Spółka będzie wykorzystywać zatem nabytą Nieruchomość do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT. W konsekwencji Nieruchomość jest wykorzystywana przez Spółkę, będącą podatnikiem VAT, do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Jak wykazano powyżej, przedmiotowa Transakcja stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i jednocześnie nie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom ustawy o VAT, określonym w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo, dostawa Nieruchomości podlegała fakultatywnemu opodatkowaniu VAT poprzez złożenie odpowiedniego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia. A zatem, okoliczności wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie jest opodatkowana VAT lub jest zwolniona z VAT, nie mają miejsca.

W świetle powyższego, w wyniku dokonania Transakcji i otrzymania prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości, gdyż spełniony jest warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstaje obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzymuje od Sprzedającego fakturę dokumentującą faktyczne dokonanie przedmiotowej Transakcji. Jednocześnie, nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym podlega zwrotowi na zasadach określonych w art. 87 ustawy o VAT.

Podsumowując, z uwagi na fakt, że Nieruchomość będąca przedmiotem Transakcji jest wykorzystywana przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Spółka jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu Nieruchomości od Sprzedającego oraz do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, chyba, że:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 ma marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   
   

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT oraz dokonuje zakupów towarów i usług, w odniesieniu do których przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego stosownie do art. 86 ustawy o VAT.

Dnia 2 listopada 2017 roku Wnioskodawca nabył od Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nieruchomość tj.:

• prawa użytkowania wieczystego działek gruntu o numerach: 4377/34 o powierzchni 0,0903 ha, oraz 4377/63 o powierzchni 0,0698 ha.
  

• własności znajdujących się na Gruncie budynków i budowli.
  
  
  

Wnioskodawca nabył Nieruchomość za cenę 1.000.000,00 zł (jeden milion złotych), powiększoną o 23% podatku VAT w kwocie 230.000,00 zł (dwieście trzydzieści tysięcy złotych). Transakcja została udokumentowana fakturą VAT.

Wnioskodawca dokonał zakupu Nieruchomości wyłącznie na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka będzie wykorzystywać zatem nabytą Nieruchomość do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

Dnia 3 listopada 2017 roku Wnioskodawca wysłał na adres Urzędu Skarbowego oświadczenie, w którym Sprzedający i Wnioskodawca oświadczyli, że w związku ze sprzedażą Nieruchomości wybierają opodatkowanie dostawy budynków i budowli podatkiem od towarów i usług (VAT). W przedmiotowym oświadczeniu zostało wskazane, że umowa sprzedaży zostanie zawarta 2 listopada 2017 roku, natomiast wydanie nieruchomości przewidziane jest po zapłacie ceny sprzedaży (najwcześniej pod koniec 2017 roku).

W tak przedstawionym stanie faktycznym, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu Nieruchomości.

Aby ustalić czy w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego, należy w pierwszej kolejności zbadać, czy dostawa Nieruchomości korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a jeśli tak to, czy zostały spełnione warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, zezwalające na opodatkowanie transakcji dostawy nieruchomości właściwą stawką.

Jak Wnioskodawca wskazuje transakcja sprzedaży nie nastąpiła przed, w ramach lub w okresie do 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Sprzedający nie dokonywał istotnych ulepszeń i nie poniósł wydatków stanowiących co najmniej 30% jej wartości początkowej. Nabyte przez Sprzedającego w 2006 roku budynki były już wówczas wybudowane i użytkowane, a tym samym Sprzedający nie był ich pierwszym użytkownikiem po ich wybudowaniu. Okoliczności te wskazują, że transakcja sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie ar. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie tego artykułu pozwala na opodatkowanie transakcji po spełnieniu łącznie warunków wymienionych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. Rezygnacja ze zwolnienia i zastosowanie właściwej stawki podatku dla dokonywanej transakcji może mieć miejsce w przypadku gdy Strony transakcji są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni i przed dniem dokonania dostawy tych obiektów złożą oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, przy czym oświadczenie to musi zawierać elementy wskazane w art. 43 ust. 11 ustawy.

Z wniosku wynika, że Strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT, więc jeden z warunków wymienionych w art. 43 ust. 10 pkt 1 ustawy został spełniony. Nie został jednak spełniony drugi warunek dotyczący terminu złożenia oświadczenia właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego. Z art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy wynika, że Strony transakcji muszą złożyć oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od opodatkowania nieruchomości przed dniem dokonania dostawy tego obiektu. Należy w tym miejscu zauważyć, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że do dostawy Nieruchomości doszło w dniu 2 listopada 2017 r. ponieważ w tym dniu została podpisana umowa sprzedaży pomiędzy stronami transakcji. Bez znaczenia dla określenia terminu sprzedaży Nieruchomości (obowiązku podatkowego) jest fakt, że wydanie Nieruchomości nastąpiło w okresie późniejszym tj. pod koniec 2017 r. Natomiast oświadczenie do Urzędu Skarbowego zostało wysłane w dniu 3 listopada 2017 r., czyli po dniu dokonania dostawy.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie brak było przesłanek do opodatkowania transakcji w związku z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. A zatem sprzedaż Nieruchomości powinna korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji, odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że Zainteresowany nie jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości (zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT), ponieważ wystawiona w tej sytuacji faktura, w świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowiła podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Faktura otrzymana przy nabyciu Nieruchomości została wystawiona nieprawidłowo, gdyż przedmiotowa transakcja podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i w sprawie nie zostały spełnione przesłanki do opodatkowania tej transakcji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.