Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.133.2018.2.MD
z 11 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2018 r. (data wpływu 20 marca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 1 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od stycznia 2015 r. nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego z mężem. Wnioskodawczyni ma na utrzymaniu dwójkę uczących się dzieci w wieku 8 i 13 lat.

Mąż opuścił rodzinę i wyprowadził się w styczniu 2015 r. Wnioskodawczyni nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego w latach 2015 r., cały 2016 r., oraz cały 2017 r. Dnia 5 października 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła pozew o rozwód w Sądzie Okręgowym.

Dnia 16 grudnia 2016 r. zapadł wyrok Sądu Okręgowego o rozwiązaniu małżeństwa poprzez rozwód bez orzekania o winie. Wyrok uprawomocnił się dnia 28 stycznia 2017 r. Opieka nad dziećmi została przyznana Wnioskodawczyni, czyli matce. Były mąż nie został pozbawiony praw rodzicielskich, nie odbywał kary pozbawienia wolności, nie miała miejsca separacja sądowa.

W 2017 r. Wnioskodawczyni była osobą samotnie wychowującą dzieci. Dzieci były i są w dalszym ciągu pod opieką Wnioskodawczyni i mieszkają z nią.

W roku podatkowym 2017 Wnioskodawczyni uzyskiwała dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec Wnioskodawczyni oraz jej dzieci nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Były mąż płaci alimenty. Ma także uregulowane kontakty z dziećmi przez Sąd w dwa weekendy miesięcznie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi Sąd przyznał Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy za 2017 r. Wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci, mimo iż wyrok Sądu Okręgowego o rozwiązaniu małżeństwa poprzez rozwód zapadł 16 grudnia 2016 r., a uprawomocnił się 28 stycznia 2017 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, za 2017 r. przysługuje jej prawo do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, gdyż w 2017 r. Wnioskodawczyni zajmowała się wychowaniem dzieci, troszczyła się o ich byt materialny i rozwój emocjonalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej;

• podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych (art. 6 ust. 9 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 10 ww. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 tej ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (…).

Z powołanych unormowań prawnych wynika, że prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje podatnikowi, który:

1. w danym roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci;
2. posiada odpowiedni, określony przez ustawodawcę, stan cywilny;
3. nie mają do niego, ani do jego dziecka zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowym oraz ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;
4. złoży stosowny wniosek (wyrażony w zeznaniu rocznym) w przewidzianym terminie.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika natomiast, że jest to osoba (rodzic lub opiekun prawny, który sprawuje opiekę nad dzieckiem na podstawie orzeczenia właściwego sądu), która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Z uwagi, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do definicji słownikowych tego pojęcia. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni od stycznia 2015 r. nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego z mężem. Wnioskodawczyni ma na utrzymaniu dwójkę uczących się dzieci w wieku 8 i 13 lat. Mąż opuścił rodzinę i wyprowadził się w styczniu 2015 r. Wnioskodawczyni nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego w latach 2015 r., cały 2016 r., oraz cały 2017 r. Dnia 5 października 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła pozew o rozwód w Sądzie Okręgowym. Dnia 16 grudnia 2016 r. zapadł wyrok Sądu Okręgowego o rozwiązaniu małżeństwa poprzez rozwód bez orzekania o winie. Wyrok uprawomocnił się dnia 28 stycznia 2017 r. Opieka nad dziećmi została przyznana Wnioskodawczyni, czyli matce. Były mąż nie został pozbawiony praw rodzicielskich, nie odbywał kary pozbawienia wolności, nie miała miejsca separacja sądowa. W 2017 r. Wnioskodawczyni była osobą samotnie wychowującą dzieci. Dzieci były i są w dalszym ciągu pod opieką Wnioskodawczyni i mieszkają z nią. W roku podatkowym 2017 Wnioskodawczyni uzyskiwała dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec Wnioskodawczyni oraz jej dzieci nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Były mąż płaci alimenty. Ma także uregulowane kontakty z dziećmi przez Sąd w dwa weekendy miesięcznie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi Sąd przyznał Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy zauważyć należy, że zapis cytowanego wyżej art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca posługuje się zwrotem „w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci”, a nie „przez cały rok podatkowy samotnie wychowuje dzieci” oznacza, że wystarczającym jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku podatkowego. Wobec powyższego stwierdzić należy, że w 2017 r. Wnioskodawczyni miała – pomimo uprawomocnienia się w dniu 28 stycznia 2017 r. wyroku o rozwiązaniu małżeństwa poprzez rozwód – status osoby samotnie wychowującej dzieci w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że za 2017 r. przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do złożenia zeznania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. Należy jednak podkreślić, iż wniosek o opodatkowanie dochodów w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci winien zostać wyrażony w zeznaniu rocznym składanym do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Jeżeli zatem Wnioskodawczyni składając zeznanie podatkowe za 2017 r. nie wybrała opodatkowania dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci, nie może już za ten rok podatkowy skorzystać z preferencyjnego rozliczenia, nie ma bowiem możliwości dokonania zmiany zasad opodatkowania poprzez złożenie korekty.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.