Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.180.2018.2.MGR
z 29 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2018 r. (data wpływu 22 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2018 r. (data wpływu 2 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2018 r. do tutejszego Organu podatkowego wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 24 kwietnia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.180.2018.1.MGR, na podstawie art. 13 § 2a i art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), wezwano do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 kwietnia 2018 r. (data doręczenia 27 kwietnia 2018 r.). W dniu 2 maja 2018 r. wpłynęła odpowiedź na powyższe wezwanie, nadana za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 27 kwietnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Rodzice małoletniej Wnioskodawczyni, działając jako Jej przedstawiciele i pełnomocnicy ustawowi, w dniu 22 marca 2017 r. u notariusza zawarli z najemcami umowę najmu okazjonalnego mieszkania, o następującej treści:

„(…) § 1

1. Wynajmujący oświadczają, że działają w imieniu właściciela lokalu mieszkalnego (córki), na podstawie pełnomocnictwa (akt not. Repertorium A Nr (…), dla którego prowadzona jest księga wieczysta (…).
2. Lokal składa się z 1 pokoju, kuchni, łazienki, przedpokoju, o sumarycznej powierzchni 23,5 m², usytuowany na piętrze 3. Do mieszkania przynależy piwnica Nr 22 o pow. 6 m².
3. Wynajmujący oświadczają, że lokal jest wolny od obciążeń na rzecz osób trzecich, które mogłyby utrudnić lub uniemożliwić wykonywanie uprawnień najemcy.
4. Najemcy oświadczają, że biorą w najem oraz przyjmują ww. lokal do używania i zobowiązują się płacić terminowo ustalony w niniejszej umowie czynsz najmu oraz wywiązywać się z pozostałych zobowiązań określonych niniejszą umową.
   
   

§ 2

1. Z tytułu użytkowania lokalu najemcy będą płacić wynajmującym czynsz najmu w wysokości 380 zł (słownie: trzysta osiemdziesiąt złotych) miesięcznie. Czynsz płatny jest z góry do dnia 15 każdego miesiąca. Płatność czynszu dokonywana będzie na wskazane przez wynajmujących konto bankowe o numerze (...).
2. Najemcy oprócz czynszu najmu ponoszą również koszty eksploatacji lokalu, w szczególności: energii elektrycznej, centralnego ogrzewania, wywozu śmieci, doprowadzania i ogrzewania wody i odprowadzania ścieków oraz inne opłaty na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej dotyczące wynajmowanego lokalu i naliczane przez zarządcę. Zaliczka na poczet tych opłat w kwocie 370 zł (słownie: trzysta siedemdziesiąt złotych) miesięcznie będzie wnoszona przez najemców przelewem na rachunek bankowy wskazany przez wynajmujących w ust. 1, do 15 dnia każdego miesiąca. Najemcy zobowiązują się do terminowego uiszczania zaliczek, wynajmujący - do regularnych wpłat na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej.
3. Za datę wpływu środków pieniężnych uznaje się datę zaksięgowana ich na koncie bankowym wynajmującego.
4. Zaliczka będzie podlegała rozliczeniu między wynajmującymi i najemcami co kwartał, po otrzymaniu przez wynajmującego bieżących rozliczeń od zarządcy Wspólnoty Mieszkaniowej, najpóźniej do końca miesiąca następującego po upływie kwartału rozliczeniowego.

4.1 Jeśli opłaty, o których mowa w ust. 2 ulegną podwyższeniu, najemcy zobowiązują się do zapłaty na rzecz wynajmujących kwoty opłat odpowiednio powiększonej. Ponadto najemcy zobowiązują się dopłacić różnicę wynikającą z rzeczywistego zużycia wody, prądu, ogrzewania.

4.2 Jeśli wysokość opłat naliczonych przez zarządcę Wspólnoty Mieszkaniowej będzie niższa niż suma wpłaconych przez najemców zaliczek, wynajmujący zwrócą najemcom wynikającą z nadpłaty różnicę.

§ 3

1. Mieszkanie będzie wynajęte z meblami i sprzętem (lodówka, piec elektryczny, pralka, umeblowanie). Najemcy zobowiązani będą do ponoszenia wszelkich nakładów związanych z używaniem przedmiotu najmu, a w szczególności z naprawą ww. urządzeń technicznych.
2. Przekazanie lokalu nastąpi w oparciu o protokół-zdawczo odbiorczy, opisujący stan techniczny lokalu, wykaz wyposażenia. Stan odczytu urządzeń pomiarowych mediów zostanie stwierdzony w ww. protokole w dniu wydania i odebrania przedmiotu najmu.
3. Najemcy, bez pisemnej zgody wynajmujących, nie mogą dokonywać żadnych ulepszeń, adaptacji ani innych zmian w lokalu, w szczególności zmian trwałych, za wyjątkiem malowania ścian i innych drobnych aranżacji mieszkania, których demontaż nie powoduje zmian trwałych elementów mieszkania. Wszelkie koszty zmian dokonanych za zgodą wynajmujących ponoszą najemcy i wynajmujący w udziałach i na zasadach ustalonych w odrębnej umowie. W przypadku dokonania zmian w lokalu bez zgody wynajmujących, wynajmującym przysługuje prawo żądania od najemców przywrócenia stanu poprzedniego na koszt najemców.
4. Najemcy nie mają prawa podnajmować lokalu lub oddawać go w nieodpłatne użytkowanie w całości lub części osobom trzecim bez uzyskania uprzedniej zgody wynajmujących, wyrażonej na piśmie pod rygorem nieważności. Wynajmowany lokal ma być najęty wyłącznie na cele mieszkaniowe. Liczba osób - 2.
   
   

§ 4

1. Najemcy wpłacają wynajmującym w dniu podpisania umowy, jednorazową kaucję w wysokości 500 zł (słownie: pięćset złotych). Kaucja stanowi zabezpieczenie roszczeń wynajmujących z tytułu czynszu najmu, braku czy nieterminowych opłat oraz z tytułu naprawienia ewentualnych szkód.
2. Kaucja podlega rozliczeniu po zakończeniu umowy.
3. Kaucja nie może być przeznaczona na poczet opłaty za ostatni miesiąc najmu.
4. Wynajmujący zwróci najemcom wpłaconą kaucję w całości, w terminie 7 dni od dnia wygaśnięcia umowy lub jej rozwiązaniu i opróżnieniu lokalu przez najemców. W przypadku gdyby w tym dniu przysługiwały wynajmującym roszczenia przeciwko najemcom wynikające z niniejszej umowy, w szczególności z tytułu niezapłaconego czynszu, odsetek za nieterminowe płatności czynszu włączając zużycie wody, prądu, ogrzewania albo szkód uczynionych przez najemców lokalu, wynajmujący potrącą przysługujące im roszczenia z kwoty kaucji.
   
   

§ 5

1. Wynajmujący zgłoszą zawarcie niniejszej umowy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia najmu, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
2. Na żądanie najemców wynajmujący przedstawią potwierdzenie zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1.
   
   

§ 6

1. Umowa najmu zawarta zostaje od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 31 marca 2022 r., z możliwością rozwiązania za porozumieniem stron, z miesięcznym wypowiedzeniem ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego, jak również może być przedłużona aneksem do tej umowy, o następny okres uzgodniony przez strony.
2. W przypadku utraty przez najemcę możliwości zamieszkania w lokalu, do którego mogłaby być wykonana eksmisja, o czym mówi § 5 ust. 3 i nieprzedstawienia stosownych oświadczeń w terminie 21 dni, wynajmujący mogą wypowiedzieć na piśmie niniejszą umowę, z zachowaniem 7-dniowego okresu wypowiedzenia (...)”.
   
   

Wspólnota Mieszkaniowa administrująca przedmiotowym lokalem mieszkalnym dostarcza co kwartał (zwykle do 10 dnia pierwszego miesiąca następnego kwartału) zestawienie opłat zawierające:

• rozliczenie mediów i rzeczywistych kosztów opłat eksploatacyjnych poniesionych w poprzednim kwartale oraz
  

• naliczone zaliczki czynszu obowiązujące w kolejnym (bieżącym) kwartale, płatne co miesiąc.
  
  

Jak wynika z treści umowy, na wskazane przez wynajmujących konto, wpływa co miesiąc suma kwot z § 2 ust. 1 i ust. 2 umowy.

Cała kwota z § 2 ust. 2 rozliczana jest między Wspólnotą Mieszkaniową i najemcami wg ustaleń z § 2 ust. 4 pkt 1 lub pkt 2 umowy najmu; jeśli kwota naliczeń jest wyższa niż w umowie, najemcy są informowani o dopłacie, jeśli jest niższa, różnica wraca na konto najemców. Dokonując opłat samodzielnie wynajmujący mają pewność, że mieszkanie jest opłacane terminowo i nie powstają z tego tytułu zaległości.

Zgodnie z obowiązującym w Polsce ustawodawstwem (art. 12 Kodeksu cywilnego), Wnioskodawczyni jako osoba małoletnia, ze względu na swój wiek nie posiada zdolności prawnych. Podatek od umowy najmu odprowadzają rodzice – Jej przedstawiciele i pełnomocnicy ustawowi.

Według złożonego do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodów z najmu przez jednego z małżonków w formie zryczałtowanego podatku dochodowego, obowiązek ten spoczywa na matce Wnioskodawczyni.

Podatek jest wyliczany i płacony od całej sumy, którą uiszczają najemcy wg § 2 ust. 1 i ust. 2 umowy najmu, czyli zarówno od kwoty czynszu najmu, jak i kwoty opłat na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej.

Fakt zawarcia umowy najmu został zgłoszony na piśmie do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego w dniu 31 marca 2017 r. wraz z dołączoną kopią wyżej zacytowanej umowy.

Wybrany sposób opodatkowania przychodów że źródła: najem prywatny na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, płatny kwartalnie.

Pierwszy przychód z tytułu tej umowy najmu otrzymano w dniu 12 kwietnia 2017 r.

Rodzice Wnioskodawczyni nie prowadzą i nie prowadzili żadnej działalności gospodarczej.

Kwota odstępnego, określona w § 2 ust. 1 umowy, jako czynsz najmu, pomniejszona o zapłacony podatek, stanowi własność wyłącznie Wnioskodawczyni – jest odkładana na Jej imienne konto oszczędnościowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Od jakiej kwoty z przedmiotowej umowy powinien być obliczany podatek: od całej kwoty, która wpłacana jest przez najemców, tj. 750 zł, czy tylko od czynszu najmu, ustalonego w § 2 ust. 1 umowy na kwotę 380 zł? Czy opłaty z § 2 ust. 2 umowy również stanowią podstawę opodatkowania ryczałtem 8,5%?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. la ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w § 2 ust. 1 umowy najmu, wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawczyni, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Ta kwota stanowi podstawę do opodatkowania ryczałtem 8,5%.

Mając natomiast na uwadze interes Wnioskodawczyni powstają wątpliwości w odniesieniu do opodatkowania kwoty z § 2 ust. 2 umowy najmu. Zgodnie z zawartą umową, to najemcy zobowiązani są do ponoszenia opłat eksploatacyjnych, za media i innych opłat dotyczących wynajmowanego lokalu, naliczanych przez zarządcę na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej. Wymienione w § 2 ust. 2 umowy opłaty, nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego i nie generują przychodu Wnioskodawczyni.

Art. 6 ust. la ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie ma również zastosowania do kwoty z § 2 ust. 2 umowy najmu, ponieważ te środki nie pozostają do dyspozycji Wnioskodawczyni. Zgodnie z umową przelewane są przez najemców na wskazane konto, ale w tym przypadku wynajmujący są tylko pośrednikami między najemcami a Wspólnotą Mieszkaniową.

Dokonując opłat samodzielnie wynajmujący mają pewność, że mieszkanie jest opłacane terminowo i nie powstają z tego tytułu zaległości.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego Wnioskodawczyni uważa, że niewłaściwie wybrana została podstawa do opodatkowania przychodów z przedmiotowego najmu prywatnego. Jej zdaniem tylko czynsz najmu określony w § 2 ust. 1 umowy najmu stanowi przysporzenie majątkowe i generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Należności dla Wspólnoty Mieszkaniowej opisane w § 2 ust. 2 umowy najmu nie powodują u Niej powstania przychodu i nie powinna odprowadzać od tej kwoty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 przywołanej ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 98 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

W tym miejscu należy zauważyć, że powołany powyżej przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne został zmieniony ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175).

W brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Aby skorzystać z ww. zryczałtowanej formy opodatkowania należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze. O zasadach składania wspomnianego oświadczenia stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy, w myśl którego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym zgodnie z treścią art. 9 ust. 4 cytowanej ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy, zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Stosownie do art. 12 ust. 7 powyższej ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że rodzice małoletniej Wnioskodawczyni, działając jako Jej przedstawiciele ustawowi, w dniu 22 marca 2017 r. zawarli umowę najmu okazjonalnego mieszkania. Zgodnie z umową najmu przedmiotowego mieszkania, najemca zobowiązany jest do ponoszenia opłat eksploatacyjnych odprowadzanych do Wspólnoty Mieszkaniowej oraz opłaty za wynajem, stanowiącej przychód Wnioskodawczyni. Podatek od umowy najmu odprowadzają rodzice Wnioskodawczyni, jako Jej przedstawiciele i pełnomocnicy ustawowi. Zgodnie ze złożonym do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczeniem o opodatkowaniu całości przychodów z najmu przez jednego z małżonków w formie zryczałtowanego podatku dochodowego, obowiązek ten spoczywa na matce Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że jedynie określona w umowie kwota najmu („czynsz najmu”) stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawczyni, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast wymienione opłaty dodatkowe, związane z użytkowaniem lokalu, do ponoszenia których zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową najmu najemca, nie stanowią przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania ww. opłat matka Wnioskodawczyni pełni bowiem jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami. Tym samym opłaty te nie stanowią podstawy do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym wg stawki 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5% przychodów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do przedstawionych kwot podanych we wniosku, Organ informuje, że ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. Organu, prawidłowość takiego rozliczenia podlega bowiem weryfikacji przez inny organ podatkowy – naczelnika właściwego urzędu skarbowego. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. W związku z powyższym tut. Organ nie może odnieść się do kwot wskazanych we wniosku.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.