Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.167.2018.2.AR
z 14 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 30 kwietnia 2018 r. (data wpływu 8 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% VAT w odniesieniu do wydatków związanych z utrzymaniem lodowiska – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% VAT w odniesieniu do wydatków związanych z utrzymaniem lodowiska. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 kwietnia 2018 r. (data wpływu 8 maja 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 27 kwietnia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.167.2018.1.AR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 30 kwietnia 2018 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gminny Ośrodek Kultury i Sportu, (dalej GOKiS, Wnioskodawca) jest samorządową instytucją kultury o działalności w zakresie upowszechniania Kultury i Sportu Ośrodek Kultury i Sportu działa na podstawie statutu oraz ustawy z 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 z późn. zm.), ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 862 z późn. zm.), a także przepisów dotyczących zasad gospodarki finansowej ustalonych dla instytucji kultury. GOKIS nie jest jednostką zcentralizowaną, posiada odrębną od Gminy osobowość prawną.

Celem Ośrodka Kultury i Sportu jest prowadzenie działalności podstawowej w zakresie upowszechniania kultury, sztuki, sportu i nauki oraz zachowania dziedzictwa kulturowego. Do zadań GOKiS należy:

1. rozwijanie potrzeb kulturalnych i sportowych dzieci, młodzieży i dorosłych na terenie Gminy W.;
   
2. edukacja kulturalna poprzez prezentację w różnych formach sztuki i kultury polskiej, a także europejskiej i światowej, rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie zainteresowań kulturalnych i sportowych mieszkańców Gminy;
   
3. kształtowanie nawyków do korzystania z dóbr kultury narodowej i regionalnej;
   
4. tworzenie warunków do rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania wiedzą i sztuką, promowanie szkolnych zespołów artystycznych;
   
5. wspieranie lokalnych inicjatyw kulturalnych i sportowych;
   
6. kultywowanie tradycji i folkloru;
   
7. organizowanie różnorodnych form edukacji artystycznej, kulturalnej, sportowej i naukowej dla odbiorców we wszystkich grupach wiekowych,
   
8. rozpoznawanie, rozwijanie i zaspokajanie zainteresowań oraz potrzeb kulturalnych, sportowych i intelektualnych mieszkańców
   
9. tworzenie warunków do podtrzymywania postaw patriotycznych, stwarzanie warunków do rozwoju osobowości człowieka i jego sprawności fizycznej;
   
10. kształtowanie kultury aktywnego wypoczynku na terenie Gminy;
    
11. współpraca z instytucjami i organizacjami społecznymi działającymi na rzecz kultury, sztuki, edukacji i sportu
    
12. prowadzenie współpracy kulturalnej z
13. zarządzanie obiektami sportowymi,
    
14. promocja Gminy.
    

GOKiS w zakresie w jakim dokonuje sprzedaży i świadczy usługi na rzecz innych podmiotów występuje w charakterze podatnika VAT. GOKiS korzysta obecnie ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 113 ustawy o VAT i nie dokonuje odliczeń podatku VAT.

GOKiS wykonuje zadania zlecone przez Gminę (zadania własne Gminy). Do zadań tych należy m in. organizacja i utrzymanie lodowiska.

W związku ze zwiększającym się obrotem GOKiS zbliża się do przekroczenia progu 200 000 tys. zł, co będzie wiązało się z koniecznością zarejestrowania się jako podatnik VAT.

GOKiS będzie prowadził działalność gospodarczą związaną z lodowiskiem, w ramach której będzie dokonywał sprzedaży biletów wstępu na lodowisko, karnetów, a także wynajmował sprzęt tj. łyżwy, kaski, czy pingwiny. Sprzedaż będzie opodatkowania. Nie wyklucza się, że uczniowie szkół będą korzystali z lodowiska nieodpłatnie, w ramach zajęć z WF. Do tej pory uczniowie szkół w ramach zajęć z WF korzystali nieodpłatnie z lodowiska i sprzętu, natomiast np. w czasie ferii zimowych dzieci i młodzież do 18 lat płacili tylko za bilet wstępu, a sprzęt wynajmowany był nieodpłatnie lub płacili za sprzęt a bilety wstępu otrzymywali za darmo.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

Wnioskodawca wskazuje, że będzie prowadził działalność gospodarczą związaną z lodowiskiem, w ramach której sprzedawał będzie bilety wstępu na lodowisko – jest to czynność podlegająca opodatkowaniu VAT. Nie wyklucza się jednak, że uczniowie szkół Gminy, która utworzyła Wnioskodawcę jako instytucję kultury, będą korzystali z lodowiska nieodpłatnie, w ramach zajęć z WF. Wnioskodawca uważa, że jest to czynność niepodlegająca opodatkowaniu VAT (z uwagi na brak odpłatności), niemniej pozostająca w ścisłym związku z ww. czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT (nie miałaby miejsca, gdyby Wnioskodawca nie prowadził lodowiska).

Wnioskodawca podkreśla, że nie będzie świadczył czynności zwolnionych z VAT na przedmiotowym lodowisku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym tj. po zarejestrowaniu GOKiS jako podatnika VAT, GOKiS będzie miał prawo do odliczenia 100 % VAT w odniesieniu do wydatków związanych z utrzymaniem lodowiska?

Stanowisko Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, GOKiS będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w 100% z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzonym lodowiskiem.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki – odliczenia może dokonać zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Art. 88 ustawy o VAT wymienia przypadki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z otrzymanej faktury. Wyłączenia te nie dotyczą wydatków jakie związane są z lodowiskiem.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT– obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Usługi i towary nabyte zostaną w celu realizacji przez GOKiS zadań ściśle związanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym GOKiS będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z faktur, które dotyczą zakupów związanych z tą działalnością. Stanowisko takie potwierdza m in. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 czerwca 2017 r. I SA/Bd 169/17, w którym Sąd wskazał, że:

,,prawo do odliczenia podatku naliczonego gwarantuje neutralność tego podatku dla podatników podatku VAT i ma zapewnić, że podatek zapłacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem żaden wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo.

(...) Wobec tego, dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Gminę istotne było ustalenie, czy towary lub usługi zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz czy służą one wykonywanej działalności opodatkowanej. Jeżeli towary i usługi, przy których nabyciu naliczono podatek, są lub mają być wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej, a taka sytuacja – co nie jest kwestionowane przez strony – występuje w rozważanej sprawie, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości wykazanego w fakturze zakupowej podatku VAT.”

Z kolei interpretacji z dnia z dnia 8 września 2017 r. 0111-KDIB3-1.4012.518 2017.1.IK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że:

,,W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy (są nimi m in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę ”.

GOKIS będzie zatem podmiotem działającym w charakterze podatnika podatku VAT, a po dokonaniu rejestracji prowadzona przez niego działalność związana z lodowiskiem podlegać będzie opodatkowaniu Wnioskodawcy będzie więc przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z utrzymaniem lodowiska, którego głównym celem jest działalność odpłatna.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za zasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług. Prawo to przysługuje podatnikowi podatku od towarów i usług prowadzącemu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy. Zapewnia ono neutralność tego podatku dla podatników, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ma zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT w cenie nabywanych towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego obciążenia finansowego.

Należy również wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Stwierdzić również należy, że każde nabycie towarów i usług przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90 ustawy o VAT.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Z kolei jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy o VAT).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Dotyczą zatem czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych). Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

W sytuacji w której u Wnioskodawcy występują jednocześnie tylko czynności opodatkowane i niepodlegające zastosowanie znajdzie wyłącznie powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gminny Ośrodek Kultury i Sportu jest samorządową instytucją kultury o działalności w zakresie upowszechniania kultury i sportu. GOKiS posiada odrębną od Gminy osobowość prawną. GOKiS wykonuje zadania zlecone przez Gminę (zadania własne Gminy). Do zadań tych należy m.in. organizacja i utrzymanie lodowiska. GOKiS będzie prowadził działalność gospodarczą związaną z lodowiskiem, w ramach której będzie dokonywał sprzedaży biletów wstępu na lodowisko, karnetów, a także wynajmował sprzęt tj. łyżwy, kaski, czy pingwiny. Wnioskodawca wskazuje, że będzie prowadził działalność gospodarczą związaną z lodowiskiem, w ramach której sprzedawał będzie bilety wstępu na lodowisko – jest to czynność podlegająca opodatkowaniu VAT. Nie wyklucza się jednak, że uczniowie szkół Gminy, która utworzyła Wnioskodawcę jako instytucję kultury, będą korzystali z lodowiska nieodpłatnie, w ramach zajęć z WF. Wnioskodawca uważa, że jest to czynność niepodlegająca opodatkowaniu VAT (z uwagi na brak odpłatności), niemniej pozostająca w ścisłym związku z ww. czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT (nie miałaby miejsca, gdyby Wnioskodawca nie prowadził lodowiska). Wnioskodawca podkreśla, że nie będzie świadczył czynności zwolnionych z VAT na przedmiotowym lodowisku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia 100% VAT w odniesieniu do wydatków związanych z utrzymaniem lodowiska.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi będą związane zarówno z prowadzeniem przez niego działalności gospodarczej (działalności opodatkowanej), jak również innej działalności (pozostającej poza zakresem VAT).

Mając powyższe na uwadze, jak również powołane przepisy, należy wskazać, że w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do działalności gospodarczej i do działalności innej niż działalność gospodarcza, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi będą służyć do wykonywania przez niego czynności opodatkowanych.

W tym miejscu należy podkreślić, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Przepisy art. 86 ust. 2a ustawy będą mieć zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania przepisy art. 90 ustawy o VAT, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca nie będzie świadczył czynności zwolnionych z VAT na przedmiotowym lodowisku.

Wnioskodawca w okolicznościach niniejszej sprawy będzie miał więc prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumenujących zakupy dokumentujące nabycia towarów i usług w ramach prowadzonej przez siebie działalności w zakresie, w jakim zakupy te będą miały związek z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 1 i 86 ust. 2a, pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek zawartych w art. 88 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w myśl którego GOKiS będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w 10% z faktur dokumentujących zakupy związane z przedmiotowym lodowiskiem, jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.