Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.101.2018.1.AP
z 11 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 8 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu na współwłasność robotów udojowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu na współwłasność robotów udojowych. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 8 maja 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna posiada gospodarstwo rolne. Zainteresowany wraz z żoną mieszka pod tym samym adresem wraz z teściami. Teść Wnioskodawcy posiada swoje gospodarstwo wraz z budynkami inwentarzowymi (stodoła, obora) i posiada status rolnika ryczałtowego. Każdy z nich prowadzi osobne gospodarstwo. Od 2015 roku Zainteresowany zrezygnował ze statusu rolnika ryczałtowego. Wnioskodawca wraz z teściem planuje zakup dwóch robotów udojowych. Roboty będą stanowić dwa samodzielnie działające urządzenia, będą one jednak zamontowane w budynku w którym Zainteresowany i teść Zainteresowanego będą współwłaścicielami. Każdy z nich będzie właścicielem obydwóch robotów, a o stopniu wykorzystania w gospodarstwie będzie stanowić umowa wspólnego używania przedmiotu operacji w której będzie określony stosunek procentowy wykorzystania robotów w danym gospodarstwie. W ich umowie udział procentowy będzie wynosił 50% (w 50% będzie wykorzystywał Wnioskodawca i w 50% teść Wnioskodawcy). Agencja Rynku Rolnego w celu otrzymania dotacji na zakup robotów udojowych ze względu na fakt, że będą montowane w jednym budynku inwentarskim postawiła warunek, iż na jednej fakturze zakupowej winno być podanych dwóch nabywców i dwa roboty udojowe. Nabywcą będzie Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT (rezygnacja ze statusu rolnika ryczałtowego) i teść Wnioskodawcy który jest rolnikiem ryczałtowym. Faktura zakupowa będzie wyszczególniała dwa roboty udojowe jako osobne urządzenia (sztuka, jednostkowa kwota zakupu w cenie netto, podatek VAT). Zakup tych robotów udojowych będzie w 50% związany z czynnościami opodatkowanymi w gospodarstwie rolnym Zainteresowanego.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że roboty udojowe będą wykorzystywane przez niego wyłącznie do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy fakt, iż Wnioskodawca jest właścicielem robota udojowego wraz z teściem, a stopień procentowy używania w gospodarstwie tych robotów zawarty jest w umowie o wspólnym używaniu przedmiotu operacji (50% wykorzystania w gospodarstwie Zainteresowanego) pozbawia Wnioskodawcę prawa do odliczenia podatku VAT od robota udojowego w 100%, czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu ww. robotów udojowych w 50%? Czy fakt, iż na jednej fakturze VAT która dokumentuje zakup dwóch robotów udojowych, będzie dwóch nabywców (Wnioskodawca jako rolnik który zrezygnował ze statusu rolnika ryczałtowego i teść Zainteresowanego który jest rolnikiem ryczałtowym) pozbawia Wnioskodawcę prawa do odliczenia podatku VAT od robota udojowego w 100%, czy Zainteresowany ma prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu ww. robotów udojowych w 50%? (zgodnie z umową o wspólnym używaniu przedmiotu operacji).

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup robotów udojowych których będzie właścicielem wraz z teściem daje mu prawo do odliczenia kwoty podatku VAT w 50%. Wartość 50% będzie wynikała z umowy o wspólnym używaniu przedmiotu operacji i będą to dwa osobne urządzenia. Urządzenia te będą także w tym stosunku procentowym służyły czynnościom opodatkowanym w gospodarstwie Wnioskodawcy. Sposób dokumentowania nabywcy na fakturze na której będą dwie osoby czyli Zainteresowany (czynny podatnik VAT, który zrezygnował ze statusu rolnika ryczałtowego oraz teść Zainteresowanego który jest rolnikiem ryczałtowym) daje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT w 50%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem podatnik w momencie nabycia towarów i usług powinien dokonać ich prawidłowej klasyfikacji w celu skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwzględnieniem związku tych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Ponadto wskazać należy, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak wskazuje art. 88 ust. 3a ustawy – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. uchylony;
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. uchylony;
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. uchylony;
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Natomiast, na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Przez działalność rolniczą zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy – rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że prowadzenie działalności rolniczej stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zauważyć należy, że w powyższym przepisie ustawodawca użył sformułowania „nabywcy” tj. w liczbie pojedynczej – jednakże nie może to oznaczać niestosowanie tego przepisu w przypadku nabycia tej samej rzeczy przez kilku nabywców – zatem z uwagi na fakt, że prawodawca wymaga wpisania do faktury imienia, nazwiska lub nazwy nabywcy, to w wypadku nabycia towaru przez dwóch nabywców wpisaniu podlegają te dwa podmioty występujące jako nabywcy danej transakcji.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy – faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem (…).
    
    

Jak stanowi art. 106g ust. 1 ustawy – faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Należy wskazać, że z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) wynika, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego).

Jak wskazano wyżej, z treści przywołanych przepisów nie wynika zakaz wystawiania faktur na więcej niż jeden podmiot. Zatem nabywcą towaru, czy usługi może być więcej niż jedna osoba, zaś dane zawarte w fakturze VAT muszą umożliwiać jednoznaczną identyfikację stron transakcji gospodarczej, zarówno po stronie nabywcy, jak i sprzedawcy.

Zatem, może być wystawiona jedna faktura dla kilku podmiotów, przy czym każdy z nabywców jest uprawniony do otrzymania egzemplarza faktury, jednakże oryginał otrzyma tylko jeden z nabywców. Jednocześnie, w przypadku nabycia tej samej rzeczy, czy też usługi przez kilku nabywców, na fakturze muszą być wpisane imiona, nazwiska lub nazwy każdego z nabywcy, oraz ich adresy, a ponadto numer NIP-u każdego nabywcy.

Ponadto, skoro należny podatek został uregulowany w poprzedniej fazie obrotu i znajdował odbicie w cenie, kolejny nabywca może przy obliczaniu swojego podatku odliczyć odpowiednią część podatku, w zależności od swojego udziału. Zatem wystawienie faktury na dwa lub więcej podmiotów, które nabyły wspólnie ten sam towar, nie stoi na przeszkodzie obniżaniu przez każdy z nich należnego podatku o odpowiadającą udziałowi we współwłasności część kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towaru.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna posiada gospodarstwo rolne. Zainteresowany wraz z żoną mieszka pod tym samym adresem wraz z teściami. Teść Wnioskodawcy posiada swoje gospodarstwo wraz z budynkami inwentarzowymi (stodoła, obora) i posiada status rolnika ryczałtowego. Każdy z nich prowadzi osobne gospodarstwo. Od 2015 roku Zainteresowany zrezygnował ze statusu rolnika ryczałtowego. Wnioskodawca wraz z teściem planuje zakup dwóch robotów udojowych. Roboty będą stanowić dwa samodzielnie działające urządzenia, będą one jednak zamontowane w budynku w którym Zainteresowany i teść Zainteresowanego będą współwłaścicielami. Każdy z nich będzie właścicielem obydwóch robotów, a o stopniu wykorzystania w gospodarstwie będzie stanowić umowa wspólnego używania przedmiotu operacji w której będzie określony stosunek procentowy wykorzystania robotów w danym gospodarstwie. W ich umowie udział procentowy będzie wynosił 50% (w 50% będzie wykorzystywał Wnioskodawca i w 50% teść Wnioskodawcy). Agencja Rynku Rolnego w celu otrzymania dotacji na zakup robotów udojowych ze względu na fakt, że będą montowane w jednym budynku inwentarskim postawiła warunek, iż na jednej fakturze zakupowej winno być podanych dwóch nabywców i dwa roboty udojowe. Nabywcą będzie Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT (rezygnacja ze statusu rolnika ryczałtowego) i teść Wnioskodawcy który jest rolnikiem ryczałtowym. Faktura zakupowa będzie wyszczególniała dwa roboty udojowe jako osobne urządzenia (sztuka, jednostkowa kwota zakupu w cenie netto, podatek VAT). Roboty udojowe będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu robotów udojowych, w sytuacji gdy Wnioskodawca jest ich właścicielem wraz z teściem, a stopień procentowy używania w gospodarstwie tych robotów zawarty jest w umowie o wspólnym używaniu przedmiotu operacji, tj. w gospodarstwie Zainteresowanego roboty będą wykorzystywane w 50%.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W analizowanej sprawie ww. warunek zostanie spełniony, ponieważ Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT a roboty udojowe będą wykorzystywane przez niego wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie robotów udojowych w części odpowiadającej prawu do korzystania z ww. urządzeń, tj. 50%.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem, w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela robotów udojowych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.