Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.21.2018.2.SK
z 10 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 1 marca 2018 r. (data wpływu 9 marca 2018 r.), uzupełnionym 30 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 kwietnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.21.2018.1.SK wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 30 kwietnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą sklasyfikowaną wg kod PKD 66.22Z (działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych). Wnioskodawczyni posiada 50% udziałów w spółce X sp. z o.o., w której jest prokurentem (rodzaj prokury – prokura oddzielna). W spółce tej Wnioskodawczyni zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. W 2018 r. Wnioskodawczyni chciałaby uzyskać od spółki X sp. z o.o. na podstawie umowy pożyczki pieniężnej w wysokości 1.000.000 zł. Pożyczka udzielona będzie ze środków pieniężnych spółki wygenerowanych w ramach prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Pożyczka będzie miała charakter odpłatny, czyli spółce z tytułu udzielonej pożyczki będzie przysługiwało wynagrodzenie w postaci odsetek. Pożyczka zostanie wykorzystana na cele prywatne nie związane z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. Spółka głównie zajmuje się produkcją konstrukcji stalowych. W związku z prowadzoną działalnością spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wcześniej spółka nie udzielała pożyczek i nie prowadziła działalności w tym zakresie, trudno jednak jednoznacznie wykluczyć, że w przyszłości w przypadku posiadania nadwyżek finansowych nie udzieli kolejnych pożyczek, również odpłatnych.

W uzupełnieniu wniosku z 24 kwietnia 2018 r., Wnioskodawczyni wskazała, że udzielenie pożyczki przez spółkę X sp. z o.o. będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez Spółkę będzie korzystała ze zwolnienia, bowiem mieści się w katalogu czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługa udzielenia pożyczki przez spółkę X sp. z o.o. na rzecz Wnioskodawczyni będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, co zostało potwierdzone wydaną interpretacją indywidualną Znak: 0111-KDIB3-1.4012.847.2017.2.AB.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku otrzymania pożyczki od spółki będzie ciążył na Wnioskodawczyni obowiązek uiszczenia z tego tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku otrzymania w 2018 r. pożyczki od spółki nie będzie ona obowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie wyłączenia wynikającego z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż spółka będzie działała w ramach tej czynności jako podatnik podatku od towarów i usług zwolniony z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z wydaną 19 stycznia 2018 r. interpretacją indywidualną Znak: 0111-KDIB3-1.4012.847.2017.2.AB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) – podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy – czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl natomiast art. 4 pkt 7 ww. ustawy – obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Jak wynika z powołanych przepisów – umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na pożyczkobiorcy.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano również sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu
dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. b) tego przepisu).

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą sklasyfikowaną wg PKD 66.22.Z – działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych. Wnioskodawczyni posiada 50% udziałów w spółce X sp. z o.o., w której jest prokurentem oraz w której jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. W 2018 r. Wnioskodawczyni chciałaby uzyskać od spółki X sp. z o.o. pożyczkę w wysokości 1.000.000 zł. Pożyczka będzie miała charakter odpłatny, czyli spółce z tytułu udzielonej pożyczki będzie przysługiwało wynagrodzenie w postaci odsetek. Pożyczka zostanie wykorzystane na cele prywatne nie związane z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że udzielenie pożyczki przez spółkę X sp. z o.o. będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez spółkę będzie korzystała ze zwolnienia, bowiem mieści się w katalogu czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługa udzielenia pożyczki przez spółkę X sp. z o.o. na rzecz Wnioskodawczyni będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług co zostało potwierdzone wydaną interpretacją indywidualną Znak: 0111-KDIB3-1.4012.847.2017.2.AB.

Skoro z uzupełnienia wniosku wynika, że udzielenie pożyczki przez spółkę X sp. z o.o. będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże z uwagi na fakt, że czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez spółkę X sp. z o.o. mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, tj. usługa ta będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (co zostało potwierdzone wydaną dla spółki X sp. z o.o. interpretacją indywidualną z 19 stycznia 2018 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.847.2017.2.AB), to w analizowanej sprawie będzie miało zastosowanie wyłączenie określone w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że opisana umowa pożyczki będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.