2018.04.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.44.2018.1.WR
z 24 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2018 r. (data wpływu 1 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określania ilości wyrobów węglowych zużytych w procesach metalurgicznych metodą szacunkową -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określania ilości wyrobów węglowych zużytych w procesach metalurgicznych metodą szacunkową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów metalowych w postaci naczep, przyczep i zabudów samochodowych przeznaczonych dla rynku motoryzacyjnego.

W ramach prowadzonej działalności Spółka posiada linię służącą do malowania kataforetycznego. Kataforeza jest jedną z technologii stosowanych do nakładania powłoki lakierniczej na różnego rodzaju przedmiotach metalowych, w szczególności na detalach stalowych, ocynkowanych, aluminiowych oraz żeliwnych w celu zabezpieczenia antykorozyjnego.

Metoda ta jest inaczej nazywana malowaniem elektroforetycznym wykorzystującym zjawisko elektroforezy. Polega to na pokryciu zanurzonego w wodorozcieńczalnej farbie przedmiotu przy wykorzystaniu prądu elektrycznego, dzięki temu procesowi farba dociera do miejsc niedostępnych do pomalowania każdą inną metodą.

Spółka w procesie malowania kataforetyczngo korzysta z 11 wanien kataforezy. Poszczególne etapy procesu malowania kształtują się następująco:

1 i 2 wanna - proces odtłuszczania chemicznego, gdzie temperatury oscylują w okolicach 50-60 °C, a zużywanym paliwem jest miał węglowy,
3 wanna - płukanie wodą sieciową w temperaturze otoczenia,
4 wanna - aktywowana jest powłoka lakiernicza, także w temperaturze otoczenia,
5 wanna - proces fosforanowania cynkowego przy wykorzystaniu miału węglowego w roli paliwa, czego następstwem jest podgrzewanie otrzymanej we wcześniejszych procesach kąpieli do temperatury 45-55 °C,
6 wanna - ponowne płukanie wodą sieciową, w temperaturze otoczenia,
7 i 8 wanna - płukanie wodą DEMI, w temperaturze otoczenia,
9 wanna - malowanie kataforetyczne, farba podgrzewana jest max. do temperatury 31 °C, a zużywanym paliwem jest miał węglowy,
10 wanna - płukanie ultrafiltratem obiegowym UF1, w temperaturze otoczenia,
11 wanna - płukanie ultrafiltratem obiegowym UF2, w temperaturze otoczenia, proces ten zwieńczony jest wygrzewaniem w piecu o temperaturze 200 °C, przy użyciu gazu ziemnego w roli paliwa.

Po zakończeniu wszystkich procesów odbywających się w 11 wannach, następuje kolejny etap procesu produkcji, a mianowicie mechanizm malowania natryskowego, składający się z 3 etapów.

1 etap - malowanie natryskowe, gdzie minimalna temperatura technologiczna powinna zostać utrzymana w wysokości 20 °C, przy użyciu miału węglowego w roli paliwa,
2 etap - odparowanie, minimalna temperatura technologiczna powinna wynosić 25 °C, w roli paliwa miał węglowy,
3 etap - suszenie, minimalna temperatura technologiczna wzrasta do 80 °C, w roli paliwa miał węglowy.

W celu utrzymania właściwej temperatury technologicznej podczas procesu malowania natryskowego Spółka wykorzystuje paliwo w postaci miału węglowego.

W ramach wskazanego powyżej procesu malowania kataforetycznego Spółka będzie nabywała miedzy innymi miał węglowy, który będzie wykorzystywany do ogrzewania hali oraz do celów opałowych w procesie kataforezy.

Spółka nie jest podatnikiem akcyzy w zakresie zużywanego miału węglowego, ale finalnym nabywcą węglowym. Niemniej jednak Spółka zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot węglowy oraz być podatnikiem podatku akcyzowego i rozliczać należny podatek.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2018 r. o nr 0111-KDIB3-3.4013.267.2017.1.MK potwierdził, że zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym podlegać mogą nabyte wyroby węglowe (po spełnieniu warunków określonych w art. 31 a ust. 3 i 4 w/w ustawy), które zostaną zużyte do wytworzenia ciepła wykorzystanego następnie do chemicznej obróbki przedmiotów metalowych tj. w wannie nr 1 i 2 (odtłuszczanie chemiczne) oraz w wannie 5 (proces fosforanowania cynkowego).

W związku z powyższym, ilość wyrobów węglowych wykorzystywanych w procesach metalurgicznych Spółka zamierza ustalać za okresy miesięczne według metody szacunkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawione powyżej zdarzenie przyszłe, Spółka wniosła o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do stosowania zwolnienia określonego w art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym dla ilości wyrobów węglowych zużytych w procesach metalurgicznych (czynności w wannie 1, 2 i 5) określonej metodą szacunkową?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że jest uprawniona do stosowania zwolnienia określonego w art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym dla ilości wyrobów węglowych zużytych w procesach metalurgicznych określonej metodą szacunkową.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest między innymi użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub finalnego nabywcę węglowego.

Zasadą jest, że obrót wyrobami akcyzowymi, w tym wyrobami węglowymi przeznaczonymi do celów opałowych, objęty jest opodatkowaniem akcyzą.

Niemniej jednak Ustawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady. Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych m. in. w procesach metalurgicznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zakupiony miał węglowy zużywa do ogrzewania hali (ok. 37%) oraz częściowo do celów opałowych z procesie kataforezy (ok. 63%). Cześć zużytego wyrobu węglowego jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego (w myśl art. 31 a ust. 1 pkt 7 w/w ustawy) w trakcie procesów w wannach 1, 2 i 5, a pozostała część nie jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia od akcyzy.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 stycznia 2018 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4013.267.2017.1.MK Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia w procesach w wannach 1, 2 i 5, zwolnieniem nie będzie zaś objęty wyrób węglowy zużywany w procesach w wannie 9 i przy malowaniu natryskowym.

Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powinien proporcjonalnie dokonać zakupu węgla do celów zużycia objętego zwolnieniem oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnień. Przy czym Ustawodawca nie określił sposobu określania ilości wyrobów węglowych zużytych do celów zwolnionych oraz opodatkowanych. W związku z czym Wnioskodawca może szacunkowo określić zużycie miału węglowego w poszczególnych procesach.

W opinii Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do stosowania zwolnienia w myśl w/w przepisu dla ilości wyrobów węglowych określonej metodą szacunkową, ponieważ przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz akty wykonawcze nie wskazują w jaki sposób podmiot korzystający ze zwolnienia ma określać ilość zużytych wyrobów węglowych.

Określenie ilości wyrobów węglowych zużytych na cele zwolnione wprost na podstawie wskazań urządzeń pomiarowych nie jest warunkiem zastosowania wskazanego zwolnienia.

Podkreślenia wymaga fakt, że przepisy w żadnym miejscu nie wykluczają szacowania wielkości będących podstawą do obliczania zarówno zobowiązań podatkowych, jak i zwolnień.

Ponadto, brak urządzeń pomiarowych pozwalających na określenie zużycia węgla na poszczególnych etapach procesu kataforezy nie może prowadzić do braku możliwości skorzystania z przysługującego zwolnienia.

Spółka posiada dwa piece, z czego będzie pracował na razie jeden, a drugi będzie jako rezerwowy. Piec ogrzewa zarówno halę, jak i poszczególne wanny w procesie kataforezy. Spółka zamierza wyliczyć ilość zużytych wyrobów węglowych w procesie kataforezy, przy uwzględnieniu sprawności pieca, kaloryczności węgla oraz wydajności na 1 MWh. Otrzymana ilość zużytych wyrobów byłaby proporcjonalnie podzielona na procesy w poszczególnych wannach (każda wanna ma taką samą moc i zużywa tyle samo energii).

Powyższe stanowisko Spółki potwierdza między innymi interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0111-KDIB3-3.4013.266.2017.1.WR z dnia 8 stycznia 2018 r. dotycząca obliczania ilości zużycia zwolnionych wyrobów węglowych na podstawie tzw. „klucza powierzchniowego”. W interpretacji tej Wnioskodawca „jest finalnym nabywcą węgla. Ciepło wytwarzane w związku z zużyciem wyrobów węglowych dostarczane jest do lokali mieszkalnych stanowiących zasób spółdzielni, lokalu biurowego- biura spółdzielni i lokalu użytkowego- sklepu, które wchodzą w skład zasobów spółdzielni. Ogólna powierzchnia ogrzewanych lokali mieszkalnych wynosi 10510,35 m2, powierzchnia lokalu biurowego wynosi 183,88 m2, powierzchnia lokalu użytkowego wynosi 136,74 m2.” Zwolnienie z akcyzy nie ma zastosowania do ogrzewania lokalu biurowego i użytkowego, w związku z czym „opodatkowanie należy stosować proporcjonalnie, a właściwym wskaźnikiem będą m2 ogrzewanych powierzchni”. „Tak więc jeśli na ogrzewanie lokalu biurowego i lokalu użytkowego będzie zużywać się 2,96% wyprodukowanego ciepła to Wnioskodawca uważa je jako znaczące i przyjęte proponowane rozliczenie za właściwe.” Dyrektor w w/w interpretacji potwierdził stanowisko Wnioskodawcy stwierdzając, iż „Wnioskodawca winien proporcjonalnie dokonać zakupu węgla do celów zużycia objętego zwolnieniem na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnień (opodatkowanego akcyzą). Przy czym przepisy prawa akcyzowego nie regulują sposobu określania ilości wyrobów węglowych zużytych do celów zwolnionych oraz opodatkowanych. Wobec powyższego sposób przyjęty przez Wnioskodawcę, zgodnie z którym zwolnienie powinno przysługiwać w stosunku do powierzchni lokali mieszkalnych oraz podlegać opodatkowaniu do powierzchni lokali, w których prowadzona jest działalność gospodarcza jest dopuszczalny.”

W interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2016 r. sygn. IBPP4/4513-193/15/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu z akcyzy Wnioskodawca będzie mógł określać ilość energii elektrycznej zwolnionej z akcyzy metodą szacunkową.

Z kolei w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 lipca 2014 r. sygn. ILPP3/443-64/14-2/TW stwierdzono, że warunkiem zwolnienia jest między innymi uzyskanie oświadczenia o ilości wyrobów używanych określonej przez nabywcę proporcjonalnie. Zauważono także, że odnośnie gazu, który nie podlega zwolnieniu od podatku Spółdzielnia powinna złożyć oświadczenie o szacunkowej ilości gazu podlegającego opodatkowaniu, określając jego ilość proporcjonalnie do wykorzystania.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 3 października 2017 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4013.140.2017.1.MS także stwierdził, iż Wnioskodawca winien proporcjonalnie dokonać zakupu węgla do celów zużycia objętego zwolnieniem oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnień (opodatkowanego akcyzą). Przy czym przepisy prawa akcyzowego nie regulują sposobu określenia ilości wyrobów węglowych zużytych do celów zwolnionych oraz opodatkowanych.

Zdaniem Spółki określanie ilości wyrobów węglowych, w przypadku braku urządzeń pomiarowych, na podstawie metody szacunkowej (proporcjonalny podział zużytych wyrobów węglowych na procesy w poszczególnych wannach) pozwala na korzystanie ze zwolnienia od akcyzy w myśl art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym Spółka wniosła o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43 t. j. ze zm.; zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym za wyroby akcyzowe należy uznać wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 wyrobami węglowymi są wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy wskazane są następujące wyroby energetyczne:

Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych (CN ex 2701);
Węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych (CN ex 2702);
Koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych (CN ex 2704 00).

Pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy finalnym nabywcą węglowym jest podmiot, który:

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
v użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, 585 i 1579);
zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za wierzytelności;
wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. (art. 9a ust. 2 ustawy)

Zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą w tym podmiot

będący pośredniczącym podmiotem węglowym używającym wyrobów węglowych;
będący finalnym nabywcą węglowym- w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

Zasadą jest, że obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą, tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego. (art. 31a ust. 3 ustawy)

Na mocy art. 31a ust. 4 ustawy podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Stosownie do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów metalowych w postaci naczep, przyczep i zabudów samochodowych. Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węglowym, ale w przyszłości zamierza prowadzić działalność gospodarczą, jako pośredniczący podmiot węglowy

W ramach produkcji spółka dokonuje między innymi malowania kataforetycznego. Proces ten odbywa się w 11 wannach. Węgiel zużyty w celach opałowych w procesach (tj. malowania kataforetycznego) zachodzących w wannie nr 1, 2 oraz 5 podlega zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy. Zwolnieniu podlega zatem węgiel zużyty w procesie:

odtłuszczania chemicznego (wanna 1 i 2);
fosforanowania cynkowego (wanna 5).

Po procesie malowania kataforetycznego następuje etap malowania natryskowego. Węgiel zużywany na tym etapie również nie podlega zwolnieniu z akcyzy.

Ponadto Spółka zużywa również węgiel, m.in. w postaci miału węglowego do ogrzewania hali.

Przedmiotem Wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość określania ilości węgla podlegającego zwolnieniu przy zastosowaniu metod szacunkowych..

Zgodnie z cytowanym powyżej przepisem art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy zwolnione z akcyzy są czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych m.in. w procesach metalurgicznych. Mając to na uwadze, zwolnieniu podlegać będzie jedynie węgiel zużywany w procesach zachodzących w wannie 1, 2 oraz 5. Pozostała ilość wyrobów węglowych będzie przez Spółkę nabywana po doliczeniu kwoty akcyzy.

Biorąc pod uwagę powyższe zachodzi po stronie Spółki konieczność obliczenia ilości wyrobów węglowych zużywanych w procesach zachodzących w wannie 1, 2 oraz 5. Zamiarem Wnioskodawcy jest oznaczenie ilości tych wyrobów przy wykorzystaniu metod szacunkowych.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w tym względzie wskazać należy, że polski ustawodawca, w żadnym miejscu nie wskazał jakie są prawnie dozwolone metody określania ilości wyrobów węglowych, które mogą być nabyte z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy. Za dopuszczalną należy uznać każdą metodę określania ilości wyrobów węglowych zużytych w celu objętym zwolnieniem, która będzie tę ilość określać w sposób dostatecznie precyzyjny i jednoznaczny.

Zatem zastosowanie w przedstawionej sprawie metody szacunkowej należy uznać za dopuszczalne. Tym samym Wnioskodawca zasadnie wskazuje, że powinien proporcjonalnie dokonać zakupu wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnienia.

Wskazać również należy, że w sytuacji, w której Wnioskodawca będzie pośredniczącym podmiotem węglowym, będzie on dokonywał nabycia wyrobów węglowych bez podatku akcyzowego. Natomiast na dalszym etapie to Spółka będzie zobowiązana do obliczenia i płacenia należnego podatku akcyzowego wykazanego przez nią w składanej deklaracji podatkowej (od zużycia wyrobów węglowych nieobjętych zwolnieniem). Jednocześnie również w tym przypadku zastosowanie metody stosunkowej dla obliczenia ilości wyrobów objętych zwolnieniem jest dopuszczalne.

Stosownie do powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin