Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.127.2018.1.MGR
z 24 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji prokurenta jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zarząd Spółki powołał w Spółce prokurenta samoistnego - obywatela Niemiec. Prokurent ten nie jest polskim rezydentem i przedstawił Spółce certyfikat rezydencji podatkowej potwierdzający, że dla celów podatkowych jest on niemieckim rezydentem.

W grudniu 2016 r. Zarząd Wnioskodawcy podjął uchwałę, na podstawie której przyznał prokurentowi Spółki na 2017 r. wynagrodzenie w formie miesięcznego ryczałtu. W 2017 r. prokurenta nie wiązała ze Spółką (Wnioskodawcą) żadna umowa, w szczególności umowa o pracę, umowa zlecenia lub umowa o świadczenie usług. Podstawą działania prokurenta na rzecz Spółki były jedynie uchwały Zarządu o jego powołaniu oraz o określeniu należnego mu wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta wypłacane na podstawie uchwały Zarządu Spółki należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co skutkuje tym, że Spółka nie jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i nie jest zobowiązana do poboru miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy po zakończeniu roku kalendarzowego Spółka powinna sporządzić informację PIT-8C dla prokurenta i przekazać ją prokurentowi oraz Naczelnikowi Urzędu Skarbowego właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody prokurenta wypłacane mu nie na podstawie umowy, która łączyłaby Spółkę z prokurentem, ale wyłącznie na podstawie uchwały Zarządu Spółki, należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”).

W szczególności przychodów tych nie można zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, wskazanych w art. 13 ustawy o PIT, w tym art. 13 pkt 7), 8) lub 9).

Powyższe regulacje dotyczą bowiem:

1. art. 13 pkt 7) ustawy o PIT - przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. W przedmiotowej sprawie prokurent samoistny Spółki nie należy do żadnej z kategorii tych osób;
2. art. 13 pkt 8) ustawy o PIT - przychodów z tytułu wykonywania (w warunkach określonych w tym przepisie) usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. W przedmiotowej sprawie prokurenta samoistnego nie łączy ze Spółką żadna umowa;
3. art. 13 pkt 9) ustawy o PIT - przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. W przedmiotowej sprawie prokurenta samoistnego nie łączy ze Spółką żadna umowa, w szczególności kontrakt menedżerski lub umowa o podobnym charakterze.
   
   

Jednocześnie katalog przychodów wskazanych w art. 20 ustawy o PIT (przychody z innych źródeł) ma charakter otwarty, o czym świadczy użycie w treści przepisu zwrotu „w szczególności”. Tym samym, do tego źródła przychodów zaliczyć należy nie tylko przychody wprost wymienione w tym przepisie, ale również przychody otrzymywane przez prokurenta od Spółki, na zasadach opisanych w niniejszym wniosku.

Podsumowując, zdaniem Spółki, przychody uzyskiwane przez prokurenta w przedstawionym stanie faktycznym zaliczyć należy do innych źródeł przychodów, o których mowa w art. 20 ustawy o PIT.

Jednocześnie przepisy ustawy o PIT nie przewidują, aby w opisywanym stanie faktycznym Spółka miała obowiązek pobierać zaliczkę na podatek dochody i odprowadzać ją w imieniu prokurenta. Przepisy ustawy o PIT nie nakładają bowiem na podmioty wypłacające przychody z innych źródeł (o których mowa w art. 20 ustawy o PIT), obowiązku poboru i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy. Spółka w takim przypadku nie działa bowiem w charakterze płatnika.

Tym samym zdaniem Wnioskodawcy, w opisywanym stanie faktycznym Spółka nie ma obowiązku pobierania od wypłacanych prokurentowi przychodów zaliczek na podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązkiem Spółki jest sporządzenie deklaracji PIT-8C określającej wysokość przychodów wypłaconych prokurentowi i przekazanie jej po zakończeniu roku kalendarzowego prokurentowi oraz naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Wniosek taki wynika z treści przepisu art. 42a ustawy o PIT, który stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W związku z treścią art. 42a ustawy o PIT, Spółka powinna wystawić deklarację PIT-8C i przekazać ją prokurentowi oraz naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zasadność stanowiska Spółki, zarówno w odniesieniu do pytania Nr 1, jak i pytania Nr 2, potwierdzają inne interpretacje prawa podatkowego wydane w podobnych lub tożsamych stanach faktycznych, tj.:

• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 lutego 2009 r., Nr ILPB1/415/961/08-4/AMN;
  

• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 czerwca 2015 r., Nr IPTPB1/4511-231/15-2/KO;
  

• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 czerwca 2016 r., Nr IBPB-2-2/4511-311/16/JG;
  

• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 maja 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.129.2016.2.KR.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakład;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się działalność wykonywaną osobiście (pkt 2) oraz inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 13 pkt 7) ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z kolei zgodnie z art. 13 pkt 8) lit. a) ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uznaje przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania „w szczególności”. Wyliczenie zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest zatem jedynie wyliczeniem przykładowym.

Stosownie do treści art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Instytucja prokury uregulowana została w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.).

W myśl art. 109¹ ust. 1 ww. ustawy, prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że udzielenie prokury jest uznawane za jednostronną czynność prawną. Do udzielenia prokury wystarczające jest zatem złożenie oświadczenia woli przez podmiot do tego uprawniony. Powołanie do pełnienia określonych funkcji jest więc stosunkiem prawnym jednostronnym.

Biorąc pod uwagę, że obowiązki Wnioskodawcy jako płatnika dotyczą wypłaty wynagrodzenia dla prokurenta, obywatela Niemiec, który przedstawił Spółce certyfikat rezydencji podatkowej potwierdzający, że dla celów podatkowych jest on niemieckim rezydentem, powołanego na podstawie uchwały Zarządu Spółki, należy odwołać się do uregulowań umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. umowy, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Na podstawie uchwały Zarządu Spółki powołano do pełnienia funkcji prokurenta, obywatela Niemiec. Prokurent ten nie jest polskim rezydentem, przedstawił Spółce certyfikat rezydencji podatkowej potwierdzający, że dla celów podatkowych jest on niemieckim rezydentem. Prokurent na postawie uchwały otrzymuje wynagrodzenie w formie miesięcznego ryczałtu. Nie jest związany ze Spółką żadną umową, podstawą jego działania na rzecz Spółki jest wyłącznie uchwała Zarządu o jego powołaniu oraz określeniu należnego mu wynagrodzenia.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta wypłacane na podstawie uchwały Zarządu należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, określonych w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca ma więc zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek sporządzić informację o wysokości uzyskanych przez prokurenta przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać ją prokurentowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Tym samym, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika do naliczania, pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w rozumieniu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak ciążą na Nim obowiązki o charakterze informacyjnym.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na Wnioskodawcy ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.