2018.04.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.142.2018.2.MH

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.142.2018.2.MH
z 18 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2018 r. (data wpływu 21 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 03 kwietnia 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 03 kwietnia 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego oraz wskazania adresu elektronicznego do doręczeń e-PUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina (zwana dalej Gminą) będąca jednostką samorządu terytorialnego, jest jednym z partnerów (oprócz 7 innych jednostek samorządu terytorialnego oraz Fundacji Rozwoju), wchodzącym w skład partnerstwa, utworzonego na podstawie umowy partnerskiej z dnia 13 października 2016 r. rzecz realizacji projektu pn. „…”.

Projekt „…” realizowany jest przez ww. partnerów przy dofinansowaniu ze środków Unii Europejskiej, na podstawie umowy o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś Priorytetowa 2. Cyfrowe …, Działanie 2.1 Cyfrowe (konkurs nr …), zawartej 6 października 2017 r. przez Fundację Rozwoju z siedzibą przy ul… (będącą Partnerem Wiodącym) a Województwem.

W projekcie „…” (zwanym dalej projektem) Gmina pełni rolę partnera i jak każdy partner jest odpowiedzialna za przygotowanie do realizacji elementów projektu przypisanych poszczególnym gminom: dokumentacji technicznej, przygotowania działań merytorycznych, uczestniczenia w sporządzaniu dokumentacji aplikacyjnej i rozliczeniowej, raportowania o przebiegu realizacji projektu oraz sporządzanie częściowych wniosków o płatność.

Głównym celem projektu jest podniesienie poziomu wykorzystania TIK (Technologii informacyjno-komunikacyjnej) w administracji publicznej gmin ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju stopnia cyfryzacji administracji publicznej i elektronicznych usług publicznych, poprawy funkcjonalności i e-dojrzałości istniejących usług oraz zwiększenie poziomu ich dostępu dla mieszkańców gmin.

Cel projektu zostanie osiągnięty dzięki realizacji przez partnerskie gminy zaplanowanych w projekcie zadań, obejmujących m.in.:

uruchomienie platformy dialogu społecznego i komunikacji,
wdrożenie systemy elektronicznego obiegu dokumentów,
wdrożenie systemu zarządzania budżetem gminy,
wdrożenie systemu komunikacji z jednostkami organizacyjnymi,
uruchomienie portalu podatkowego,
uruchomienie e-usług na 3 i 5 poziomie dojrzałości,
zakup i instalację niezbędnego sprzętu informatycznego,
zarządzanie i promocje projektu.

Realizacja projektu przyczyni się do zwiększenia stopnia przygotowania jednostek samorządu terytorialnego, wchodzących w skład partnerstwa do realizacji zadań publicznych oraz udostępniania informacji publicznej on-line, zwiększenia dostępności usług publicznych świadczonych elektronicznie, zniwelowania barier osób z niepełnosprawnościami w zakresie realizacji spraw publicznych, cyfryzacji procedur wewnątrzadministracyjnych w zakresie wdrożonych usług, zapewnienie jednolitych kanałów komunikacji, co wpłynie na standaryzację działania administracji w województwie oraz wdrożenia mechanizmów partycypacyjnych poprzez uruchomienie e-usług w obszarze konsultacji społecznych.

Projekt przyczyni się również do rozwoju e-usług publicznych, wzrostu bezpieczeństwa i efektywności e-administracji oraz informatyzacji urzędów jednostek samorządu terytorialnego w obszarze partnerstwa.

Cele projektu zostaną osiągnięte, poprzez zakup towarów (środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych) oraz usług i realizację zadań przez Gminę, wśród których kluczowe to:

Opracowanie dokumentacji aplikacyjnej. Udział partnera w kosztach opracowania studium wykonalności ( 1 usługa).
Uruchomienie e-usług dla klientów. Licencje: udział w zakupie licencji partnerskiej platformy dialogu społecznego i komunikacji (szt. l), zakup licencji portalu podatkowego (szt. 1), zakup licencji systemu zarządzania budżetem Gminy (szt. 1).

Usługi informatyczne:

wdrożenie platformy dialogu społecznego i komunikacji (1 usługa),

wdrożenie portalu podatkowego (1 usługa),

modernizacja systemu dziedzinowego (szt. 1),

wdrożenie zintegrowanego systemu dziedzinowego (1 usługa),

migracja danych systemu dziedzinowego (usługa),

wykonanie integracji systemu dziedzinowego z systemem EOD i portalem podatkowym (1 usługa),

wdrożenie systemu zarządzania budżetem Gminy (1 usługa),

opracowanie i wdrożenie 8 e-usług na 5 poziomie dojrzałości (8 usług),

opracowanie i wdrożenie 10 e-usług na 3 poziomie dojrzałości (10 usług),

uruchomienie Punktu Potwierdzania Profilu Zaufanego (1 usługa),

udział partnera w kosztach doradztwa technicznego (1 usługa).

Wzmocnienie stopnia cyfryzacji urzędu.

Usługi informatyczne:

modernizacja strony www do wymagań WCAG2.0 (1 usługa),

wdrożenie systemu komunikacji z jednostkami organizacyjnymi (1 usługa).

Zakup licencji:

zakup licencji systemu komunikacji z jednostkami organizacyjnymi (szt. 1),

zakup licencji oprogramowania backup -wyposażenie serwerowni - (szt. 1).

Zakup serwera:

zakup serwera z systemem operacyjnym - wyposażenie serwerowni (szt. 1).

Zakup pozostałego sprzętu:

wyposażenie serwerowni - zakup macierzy dyskowej (szt. 1),

wyposażenie serwerowni - zakup urządzenia UTM.

Modernizacja serwerowni, roboty:

wykonanie modernizacji pomieszczenia serwerowni (monitoring warunków środowiskowych, system gaszenia) (1 usługa).

Modernizacja serwerowni, zakupy:

wykonanie modernizacji pomieszczenia serwerowni (monitoring warunków środowiskowych, system gaszenia) (1 usługa) J.W.

Opracowanie dokumentacji SZBI ( 1 usługa).

Szkolenia pracowników.

Przeprowadzenie szkoleń w zakresie funkcjonowania e-usług i informacji publicznej dla 15 osób (pracowników Urzędu Gminy).

W ramach projektu w Gminie uruchomionych zostanie 18 e-usług:

na 3 poziomie dojrzałości - 10 usług:

Wniosek o zwrot podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej,
Wniosek o wydanie zaświadczenia o wielkości gospodarstwa rolnego,
Wniosek o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzającego stan zaległości,
Wniosek o ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych,
Wniosek o wydanie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego,
Wniosek o wydanie postanowienia opiniującego w zakresie podziału nieruchomości,
Wniosek o zatwierdzenie podziału nieruchomości,
Wniosek do projektu budżetu i monitorowanie procesu jego rozpatrywania,
Wniosek o informację z rejestru umów i kontrahentów,
Wniosek o dotację z budżetu gminy;

na 5 poziomie dojrzałości 8 usług:

Prowadzenie spraw w zakresie podatku od nieruchomości od osób fizycznych,
Prowadzenie spraw w zakresie podatku od nieruchomości od osób prawnych,
Prowadzenie spraw w zakresie podatku rolnego od osób fizycznych,
Prowadzenie spraw w zakresie podatku rolnego od osób prawnych,
Prowadzenie spraw w zakresie podatku leśnego od osób fizycznych,
Prowadzenie spraw w zakresie podatku leśnego od osób prawnych,
Prowadzenie spraw w zakresie podatku od środków transportowych,
Prowadzenie spraw w zakresie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Możliwość zrealizowania projektu pn. „…” pozwoli na zinformatyzowanie procesów administracyjnych i poprawi poziom świadczenia usług publicznych przez administrację, poprzez wzmocnienie stopnia cyfryzacji administracji oraz stworzenie nowych e-usług publicznych. Wszystkie działania zaplanowane w projekcie będą służyć realizacji celu głównego projektu, poprzez zwiększenie dostępności lub dojrzałości usług publicznych świadczonych drogą elektroniczną oraz stworzenie lub poprawę warunków techniczno-organizacyjnych do obsługi tych usług drogą elektroniczną w urzędach.

Możliwość wykorzystania wysokiej jakości elektronicznych usług publicznych w relacjach klient-administracja przyczyni się do zminimalizowania niedogodności związanych z załatwianiem spraw urzędowych odczuwanych przez klientów zewnętrznych urzędów oraz wpłynie pozytywnie na jakość obsługi przez pracowników.

Wszystkie zakupione towary i usługi będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania zadań własnych, nałożonych na Gminę odrębnymi przepisami, realizowanych przez Gminę w reżimie administracyjnym (publicznoprawnym), a pośrednio, w marginalnym stopniu mogą być również wykorzystane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Nabywane na potrzeby projektu towary i usługi będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę.

Mając na uwadze powyższe, Gmina wskazuje, iż przystępując do realizacji inwestycji oraz nabywając odpowiednie towary i usługi, działała z zamiarem ich przeznaczenia do działalności publicznej niepodlegającej przepisom ustawy o VAT (m.in. sprawy dotyczące gospodarki odpadami, czy podatków lokalnych).

Niemniej jednak, Gmina pragnie podkreślić, iż nie można wykluczyć sytuacji, w której nabywane towary i usługi mogą być w pewnym zakresie, incydentalnie lub w sposób pośredni związane z wykonywaniem działalności gospodarczej. Przykładowo, w ramach inwestycji zostanie usprawniony proces obiegu dokumentów w Urzędzie Gminy, poprzez wdrożenie odpowiedniego oprogramowania informatycznego. System obiegu dokumentów będzie służyć wprowadzaniu całej korespondencji wpływającej do Urzędu Gminy.

W rezultacie ta część systemu będzie wykorzystywana przede wszystkim do wymiany pism związanych z działalnością publiczną (wymiar podatków, gospodarka odpadami), ale również może pobocznie przysłużyć się do wykonywania działalności gospodarczej (np. dzierżawa, czy sprzedaż nieruchomości). Podobny sposób wykorzystania systemu może się również wiązać z ww. modułem opłatowym, który docelowo przeznaczony jest do udostępniania danych o wysokości zadłużenia z tytułu zobowiązań podatkowych, ale potencjalnie w przyszłości może też być stosowany do informowania o wysokości zadłużenia, np. z tytułu czynszu najmu lub dzierżawy.

Ponadto, dla porządku Gmina nadmienia, że realizując projekt dokonuje również zakupu środków trwałych (serwer, macierz dyskowa, urządzenie UTM) oraz wartości niematerialnych i prawnych (oprogramowanie systemowe), które będzie wykorzystywane w czynnościach wskazanych powyżej.

Gmina wskazuje, iż nie jest w stanie wyodrębnić odpowiednich zakupów do poszczególnych kategorii czynności (tj. osobno do czynności niepodlegających opodatkowaniu oraz osobno do czynności podlegających opodatkowaniu - opodatkowanych i zwolnionych). Wnioskodawca nie potrafi wskazać w jakim zakresie system będzie wykorzystywany do innej działalności, niż działalność publiczna. Niemożność ta wynika ze zmiennego, incydentalnego oraz nieuchwytnego zakresu ich wykorzystywania do różnych kategorii czynności. W związku ze specyfiką działalności prowadzonej przez gminy, zakres ten stale się zmienia w zależności od rodzaju rozpoznawanych spraw, których nic da się z góry przewidzieć i zaplanować.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Umowa partnerska na rzecz realizacji projektu została zawarta pomiędzy Fundacją Rozwoju, zwaną Partnerem Wiodącym, a:

Gminą …,

Gminą …,

Gminą …,

Gminą …,

Gminą …,

Gminą …,

Gminą…,

Miastem …,

zwanymi Partnerami.

Warunki zawarcia umowy określone zostały postanowieniami umowy partnerskiej (umowa w załączeniu). Zarówno obowiązki ciążące na Wnioskodawcy jako Partnerze projektu, jak i obowiązki Partnera Wiodącego określone zostały postanowieniami umowy partnerskiej (umowa w załączeniu).

Gmina będzie właścicielem efektów zrealizowanego projektu. Mienie powstałe w wyniku realizowanego projektu nie będzie przekazane innemu podmiotowi. Środki z dofinansowania wpłyną na konto Partnera Wiodącego.

Umowa o dofinansowanie nr: określa termin realizacji projektu:

rozpoczęcie realizacji: 15.09.2016,

zakończenie rzeczowe: 30.06.2019,

zakończenie finansowe: 31.07.2019.

Rozliczanie wydatków będzie odbywało się na zasadzie refundacji lub zaliczek, zgodnie z aktualnym Harmonogramem płatności. Beneficjent, którym zgodnie z Umową o dofinansowanie jest Fundacja Rozwoju może ubiegać się o wypłatę zaliczki lub refundację poniesionych kosztów. Zgodnie z § 6 ust. 3 Umowy o dofinansowanie Beneficjent może ubiegać się o wypłatę zaliczki nie częściej niż raz w miesiącu. Otrzymaną zaliczkę Beneficjent jest zobowiązany rozliczyć w terminie 30 dni roboczych od dnia jej wpływu na rachunek bankowy Beneficjenta, za pomocą wniosku o płatność.

Wszyscy Partnerzy oraz Partner Wiodący przygotowują częściowe wnioski o płatność, z których następnie Partner Wiodący tworzy wniosek o płatność i wysyła do IZ celem rozliczenia. Po akceptacji wniosku i otrzymaniu całości środków na konto, Partner Wiodący przekazuje każdemu z Partnerów transzę w wysokości określonej we wniosku o płatność. Środki od Partnera Wiodącego wpływać będą na rzecz Gminy – Partnera, zgodnie z harmonogramem płatności w formie zaliczki/refundacji poniesionych wydatków.

Efekty zrealizowanego projektu będą służyły Gminie zarówno do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jak i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Efekty powstałe w wyniku realizacji inwestycji objętej zakresem wniosku wykorzystywane będą do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.).

Efekty powstałe w wyniku realizacji inwestycji objęte zakresem wniosku wykorzystywane będą do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej działalności gospodarczej. Gmina nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości lub części kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych i zwolnionych.

Prewspółczynnik wyliczony zgodnie ze „sposobem określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w Gminie wynosi 6%. Proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-ust. 9a ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 78%. Na pytanie nr 15 tut. Organu zawarte w wezwaniu: „W sytuacji gdy prewspółczynnik i/lub proporcja przekracza 2%, to należy wskazać, czy Wnioskodawca uznaje, iż wynosi ona 0%?”, Wnioskodawca wskazał – „Nie dotyczy”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu wydatków na zakup towarów i usług związanych z realizacją projektu, Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących realizacji ww. projektu jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi będą służyć do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych.

W związku z tym, że przypisanie tych nabyć w całości do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, wówczas kwotę podatku naliczonego należy obliczać zgodnie ze sposobem określenia proporcji, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.).

W ramach działalności gospodarczej, oprócz czynności opodatkowanych, występują także czynności zwolnione od podatku, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Ponadto należy wskazać, że wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte oraz art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nic przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do odliczenia uzależnione jest od spełnienia przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1, z uwzględnieniem pozostałych uwarunkowań zawartych w przepisach ustawy, w tym m.in. w art. 86, art. 86 ust. 2a, art. 90 ustawy oraz ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy. Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności
opodatkowanych.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 cytowanej ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy.

Natomiast, w zakresie realizacji zadań własnych (działalności publicznoprawnej). Gmina nie jest uznawana za podatnika, tym samym nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2. Realizowany projekt ma na celu wdrożenie nowych jakościowo elektronicznych usług publicznych, które pozwolą na skrócenie czasu potrzebnego do załatwienia wielu spraw w Urzędzie Gminy, a także przyspieszą proces wymiany informacji pomiędzy jednostkami organizacyjnymi Gminy.

Gmina wskazuje, że przystępując do realizacji inwestycji oraz nabywając odpowiednie towary i usługi, działała z zamiarem ich przeznaczenia do działalności publicznej niepodlegającej przepisom ustawy o podatku od towarów i usług (m.in. sprawy dotyczących gospodarki odpadami czy podatków lokalnych). Niemniej jednak Gmina pragnie podkreślić, iż nie można wykluczyć sytuacji, w której nabywane towary i usługi mogą być w pewnym zakresie, incydentalnie lub w sposób pośredni związane z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze, jak również powołane przepisy, należy wskazać, że w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi są wykorzystywane do działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych.

W przypadku, gdy przypisanie tych nabyć w całości do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, wówczas kwotę podatku naliczonego należy obliczać zgodnie ze sposobem określenia proporcji, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto należy zaznaczyć, że jeżeli u Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej, oprócz czynności opodatkowanych, występują także czynności zwolnione od podatku, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z ust. 2c analizowanego artykułu, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Stosowanie do art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. z 2015 r. poz. 2193), zwanego dalej „sposobem określenia proporcji”, ustawodawca w § 3 ust. 1 wskazał, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. W przepisie § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 powołanego rozporządzenia wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową i zakład budżetowy.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to – na mocy art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2–8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy, w oparciu o art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Mając na uwadze powołane przepisy, wskazać należy, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje więc w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W związku z powyższym wskazać należy, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności Wnioskodawca winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej, zwolnionej i poza działalnością gospodarczą).

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Projekt „…” realizowany jest w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Głównym celem projektu jest podniesienie poziomu wykorzystania TIK (Technologii informacyjno-komunikacyjnej) w administracji publicznej gmin ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju stopnia cyfryzacji administracji publicznej i elektronicznych usług publicznych, poprawy funkcjonalności i e-dojrzałości istniejących usług oraz zwiększenie poziomu ich dostępu dla mieszkańców gmin…. Nabywane na potrzeby projektu towary i usługi będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Efekty zrealizowanego projektu będą służyły Gminie zarówno do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jak i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Efekty powstałe w wyniku realizacji inwestycji objętej zakresem wniosku wykorzystywane będą do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Efekty powstałe w wyniku realizacji inwestycji objęte zakresem wniosku wykorzystywane będą do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Gmina nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej działalności gospodarczej. Gmina nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości lub części kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych i zwolnionych.

Wobec powyższego, w sytuacji, gdy można przyporządkować kwoty podatku VAT naliczonego do działalności gospodarczej, to zgodnie z art. 86 ust. 1, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w części w jakiej zakupione towary i usługi związane z ww. inwestycją będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Nie będzie zaś przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przyporządkowanego do czynności zwolnionych oraz do działalności innej niż działalność gospodarcza.

W sytuacji, gdy - jak wskazał Wnioskodawca - nie będzie miał możliwości przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług na realizację inwestycji, to Wnioskodawca winien dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej, zgodnie z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz z rozporządzeniem w sprawie proporcji.

Ponadto, w związku ze wskazaniem, że efekty projektu będą służyły Gminie do czynności opodatkowanych i zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Wnioskodawca dodatkowo będzie obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo do częściowego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” wyliczonego zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 2a ustawy i rozporządzenia, a następnie przepisów art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy w tym miejscu wskazać, iż rolą Organu w postępowaniu interpretacyjnym jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń, zatem w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości wyliczenia „prewspółczynnika” w wysokości 6% oraz „współczynnika” w wysokości 78%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadniania prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin