2018.03.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.458.2017.1.MS
z 22 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 grudnia 2017 r. (data wpływu 22 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zorganizowanie:

pierwszej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki (w części dotyczącej paneli dydaktycznych czy Biznesu przy kawie wraz z drobnym poczęstunkiem) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe,
drugiej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki (obejmujące część wieczorną, tj. galę na której m.in. wręczone zostały nagrody najlepszym kontrahentom w poszczególnych kategoriach czy przeprowadzenia wywiadu z gościem specjalnym) (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zorganizowanie:

pierwszej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki (w części dotyczącej paneli dydaktycznych czy Biznesu przy kawie wraz z drobnym poczęstunkiem),
drugiej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki (obejmujące część wieczorną, tj. galę na której m.in. wręczone zostały nagrody najlepszym kontrahentom w poszczególnych kategoriach czy przeprowadzenia wywiadu z gościem specjalnym).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka A oraz określone spółki od niej zależne, w tym Spółka, zawarły i zarejestrowały umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”). Zgodnie z tą umową Spółka A została wyznaczona na spółkę reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o CIT oraz Ordynacji podatkowej. Dochód PGK ustalany jest zgodnie z art. 7a ustawy o CIT, co oznacza, że podstawę opodatkowania PGK stanowi suma dochodów/strat podatkowych ustalonych przez wszystkie spółki wchodzące w skład PGK.

Spółka jest podatnikiem podatku VAT specjalizującym się w hurtowym handlu towarami (m.in. złomy, metale). W związku z nowelizacją przepisów ustawy o CIT wskazana działalność od 1 stycznia 2018 r. będzie kwalifikowana do dochodów ze źródeł innych niż z zysków kapitałowych (o których mowa w art. 7 ust. 1 oraz art. 7b ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.).

Spółka jest znaczącym na rynku krajowym dostawcą soli przeznaczonej do zimowego utrzymania dróg oraz największym odbiorcą złomu miedzi w Polsce. Jest także właścicielem najnowocześniejszego w Europie Magazynu Kwasu Siarkowego. Firma należy do grona największych producentów kruszyw drogowych w Polsce, dostarczając surowiec m.in. na potrzeby strategicznych inwestycji drogowych w kraju. Wobec powyższego Spółka powzięła decyzję o organizowaniu cyklicznych spotkań z partnerami handlowymi. W dniu 27 października 2017 r. Spółka zorganizowała I Doroczne Spotkanie Partnerów Handlowych, w którym wzięli udział przedstawiciele ponad stu firm spośród kontrahentów współpracujących ze Spółką.

W związku z rozwojem działalności na rynku krajowym oraz zagranicznym kluczowe znaczenie dla przychodów Spółki ma utrzymanie istniejącego zapotrzebowania na dostarczane produkty oraz poszukiwanie dla nich nowych rynków zbytu. Organizując I Doroczne Spotkanie Partnerów Handlowych celem Spółki było przedstawienie swoich produktów, których jakość ma zapewnić wiodącą pozycję wobec konkurentów oraz przedstawienia szerokiej oferty handlowej. Dodatkowo ze względu na specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej celem spotkania była promocja Spółki jako wiarygodnego kontrahenta i partnera biznesowego (co potwierdzają liczne wyróżnienia i certyfikaty) poprzez przeprowadzenie moderowanych paneli tematycznych (również dla osób anglojęzycznych) przez pracowników Spółki jak również zaproszonych osób posiadających specjalistyczną wiedzę w zakresie metali czy surowców. Zwieńczeniem wydarzenia było uroczyste wyróżnienie partnerów Spółki poprzez wręczanie nagród najlepszym kontrahentom w ramach współpracy partnerskiej. Poza panelami dyskusyjnymi pracownicy Spółki mieli okazję prowadzić rozmowy kuluarowe w przyjaznym otoczeniu o biznesie i przyszłych kontraktach Spółki.

W celu uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości Wnioskodawca poniżej przedstawia harmonogram paneli dyskusyjnych oraz gali (zorganizowanej przez Spółkę), na której zostały wręczone nagrody kontrahentom w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów.

A) Panele dyskusyjne (część dzienna):

I. Coś z niczego - od odpadu do produktu (Spółka należy do grona największych producentów kruszyw drogowych w Polsce).

Omawiane zagadnienia:

Jak sobie radzi z problemem odpadów Spółka A? Jak wyglądają plany Gospodarki Odpadami Spółki A w odniesieniu do Prawodawstwa w UE?
Jakie jest pochodzenie i charakterystyka żużli pomiedziowych? Jaka jest roczna wielkość produkcji?
Czy kruszywo pomiedziowe może śmiało konkurować z kruszywami naturalnymi pod względem jakościowym?
Czy odbiorcy kruszyw produkowanych przez Spółkę są jedynie duże firmy realizujące inwestycje na rzecz Y?

II. Gospodarka złomami Cu w obiegu zamkniętym (Spółka największym odbiorcą złomu miedzi w Polsce).

Omawiane zagadnienia:

Co to jest „Gospodarka w obiegu zamkniętym”;
Integracja sektorowa w celu spełnienia dyrektyw UE - jak to robią/jak to powinno się robić?
Jakie działania podejmują międzynarodowe instytucje na rzecz gospodarki złomami metali nieżelaznych w obiegu zamkniętym,
Jak Spółka postrzega rynek recyclingu, na ile jest to istotne źródło zaopatrzenia w surowiec w postaci miedzi?
Jakie są kierunki przepływu złomu Cu i czy jest w związku z tym potencjał rozwoju dla europejskich recyklerów?

III. Wyzwania, szanse i zagrożenia w zmieniającym się systemie utrzymania dróg (Spółka jest znaczącym na rynku krajowym dostawcą soli przeznaczonej do zimowego utrzymania dróg).

Omawiane zagadnienia:

Skąd ta sól, jakie jest jej występowanie, wielkość zasobów i na ile lat ich wystarczy? Czy musimy wspierać się jako Polska importem soli z krajów ościennych?
Jak kształtował się rynek soli drogowej w Polsce w ostatnich 5 latach. Co wpływa na kształt, wielkość i dynamikę tego rynku?
Jak wygląda system wydobycia, magazynowania i sprzedaży soli drogowej w Spółce?
Jak zmienia się sposób zarządzania drogami w Polsce w kontekście rozwoju siatki dróg, poprawy jakości i bezpieczeństwa, a także ciągle rosnącej ilości pojazdów na naszych drogach?
Czym jest system „utrzymuj standard” lub „utrzymanie obszarowe” (wskaźnikowe) na drogach administrowanych przez Y?
Jak wygląda system utrzymania dróg od strony firmy, która jest Wykonawcą?
Ryzyka wynikające ze zlecenia usługi utrzymania dróg w systemie „utrzymuj standard” wraz z materiałem (solą drogową) do zwalczania śliskości zimowej dla producentów soli drogowej?
Ryzyka wynikające ze zlecenia usługi utrzymania dróg w systemie „utrzymuj standard” wraz z materiałem (solą drogową) do zwalczania śliskości zimowej dla Y?
Ryzyka wynikające ze zlecenia usługi utrzymania dróg w systemie „utrzymuj standard” wraz z materiałem (solą drogową) do zwalczania śliskości zimowej dla Wykonawcy?
W jaki sposób utrzymuje się drogi np. w Niemczech, Czechach czy Francji?
Wyzwania jakie stoją przed GDDKiA i producentami soli.

IV. Perspektywy rozwoju krajowego i europejskiego rynku granulatów Cu, (Spółka największym odbiorcą złomu miedzi w Polsce, a granulat CU stanowi surowiec wtórny po ich rozdrobnieniu).

Omawiane zagadnienia:

Jak ostatnie informacje z Chin w sprawie zaostrzenia importu odpadów Cu (w tym m.in. kabli ) wpłyną na dostępność surowca w Europie i wzrost produkcji granulatów miedzi w Polsce?
Jak postrzegany jest rozwój krajowego rynku producentów granulatów w najbliższych latach?
Jakie są największe zagrożenia i szanse dla przetwórców kabli?
Konsolidacja rynku w Polsce czy też miejsce dla kolejnych nowych podmiotów?
Jakie są atuty polskich przetwórców granulatów miedzi w odniesieniu do konkurencji zagranicznej?
Jak inwestycje w Spółce A wpłyną na potencjał wzrostu Spółki w zakupie granulatów Cu.

V. Biznes przy kawie wraz z drobnym poczęstunkiem.

rozmowy kuluarowe, nawiązywanie biznesowych kontaktów.

B) Gala (część wieczorna):

I. Wyświetlenie filmu reklamującego działalność gospodarczą Spółki:

przedstawienie procesów produkcyjnych występujących w Spółce na różnych etapach,
prezentacja wyrobów handlowych powstałych w wyniku ww. procesów oraz przedstawienie szerokiej oferty handlowej Spółki.

II. Wręczanie nagród najlepszym kontrahentom w kategoriach:

Złoty klient 2017 - kruszywa,
Złoty klient 2017- sól,
Złoty dostawca 2017 - złomy miedzi,
Lider Wzrostu 2017 - kruszywa,
Lider Wzrostu 2017 - sól,
Lider Wzrostu 2017 - złomy miedzi,
Solidny Partner 2017 - złomy miedzi,
Solidny Partner 2017 - transport,
Solidny Partner 2017 - operator logistyczny,
Solidny Partner 2017 - odbiorca złomu miedzi,
Solidny Partner 2017 - CSR.

III. Wywiad z gościem specjalnym.

Na wieczorną galę został zaproszony gość, którego droga do sukcesu sportowego nie była typowa. W latach 1969-1982 był czynnym narkomanem, kilkakrotnie również przebywał w więzieniu, był w bardzo złym stanie fizycznym. Jego przemiana zaczęła się w 1984 r. w Monarze. W ciągu sześciu lat intensywnego treningu osiągnął poziom sportowy, pozwalający mu wygrać Double Iron Triathlon w Huntsville. Rozmowa z gościem specjalnym została przeprowadzona w formie wywiadu motywacyjnego, którego celem było uświadomienie kontrahentom Spółki ich wciąż ukrytych możliwości, a które pozwalają osiągnąć sukces zawodowy, co w przyszłości przełoży się na sprzedaż wyrobów handlowych Spółki.

IV. Wystąpienie zespołu muzycznego.

Na zakończenie I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki, uczestnicy spotkania zostali również obdarowani drobnymi podarunkami zawierającymi logo firmy. Wartość upominku dla jednej osoby nie przekraczała 100 zł brutto.

Na realizację I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych, Spółka poniosła następujące wydatki związane z organizacją spotkania:

poprowadzenie spotkania przez moderatora,
przeprowadzenie wywiadu z gościem specjalnym,
wystąpienie zespołu muzycznego,
drobne upominki z logo firmy,
dyplomy okolicznościowe,
tabliczki okolicznościowe z logo firmy dla nagrodzonych kontrahentów w związku z osiągniętymi wynikami,
wynajęcie powierzchni związanych ze spotkaniem,
ochrona Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych,
nocleg dla zaproszonych gości,
transport gości,
ubezpieczenie NNW dla uczestników spotkania,
usługi gastronomiczne.

Przedmiotowe towary i usługi zostały nabyte przez Spółkę od podmiotów trzecich i udokumentowane fakturami/rachunkami, a organizacja wydarzenia została sfinansowana ze środków obrotowych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy udokumentowane wydatki poniesione na podstawie faktur oraz rachunków za zorganizowanie pierwszej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki (w części dotyczącej paneli dydaktycznych czy Biznesu przy kawie wraz z drobnym poczęstunkiem), można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
Czy udokumentowane wydatki poniesione na podstawie faktur oraz rachunków za zorganizowanie drugiej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki (obejmujące część wieczorną, tj. galę na której m.in. wręczone zostały nagrody najlepszym kontrahentom w poszczególnych kategoriach czy przeprowadzenia wywiadu z gościem specjalnym), można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka (a jednocześnie PGK) będzie uprawniona do zaliczenia poniesionych wydatków na podstawie faktur VAT oraz rachunków za zorganizowanie wydarzeń w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki, do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego wzglądu wydatek poniesiony przez podatnika powinien każdorazowo podlegać indywidualnej analizie mającej na celu ustalenie czy podatnik ma prawo zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawodawca enumeratywnie wyłącza możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawierającego katalog kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem wydatku, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, jak również zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę treść art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, podstawowym warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
pozostaje on w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
został on poniesiony przez podatnika,
jest on definitywny,
został on właściwie udokumentowany,
nie został uwzględniony w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ponadto, właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

przeznaczenie wydatku, tj. jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, oraz
potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki ma związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, gdyż bez żadnych wątpliwości stanowiła okazję do sprzedaży produktów handlowych Spółki oraz jej reklamy. Powyższe również ma istotne znaczenie dla postrzegania Spółki jako wiarygodnego partnera biznesowego oraz podmiotu posiadającego duży potencjał rozwojowy. Standardową strategią podmiotów działających na rynku jest przecież ciągłe osiąganie zysków, rozwijanie relacji z partnerami biznesowymi w celu nawiązania z nimi jak najsilniejszych więzi biznesowych, na czym również zależy Spółce.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodu nie są wydatki poniesione na reprezentację, w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów. Jednak ustawa o CIT (podobnie jak inne ustawy podatkowe), nie zawiera legalnej definicji pojęcia „reprezentacja”. Odwołując się do definicji słownikowej, reprezentacja utożsamiona została z okazałością, wystawnością, wytwornością, przepychem, splendorem, wykwintnością itp. Występujące rozbieżności, jakie powstały w ostatnich latach w orzecznictwie sądów administracyjnych w zakresie kosztów reprezentacji wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów znalazły jednak swoje podsumowanie w wydanym w składzie siedmiu sędziów wyroku NSA z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 oraz interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 25 listopada 2013 r., Znak: DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

W przywołanych powyżej rozstrzygnięciach podkreślona została potrzeba indywidualnej oceny konieczności kwalifikowania wydatków jako kosztów reprezentacji w danej sprawie.

Ponadto, ich analiza pozwala na wysunięcie poniżej wskazanych tez o charakterze ogólnym, które powinny być pomocne przy wykładni przepisów art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, w tym:

wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów;
dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację nie są istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych;
za wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

W konsekwencji, należy zaznaczyć, że art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie może być interpretowany jako zabraniający zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków wchodzących w skład kompleksowej organizacji wydarzenia, nawet jeżeli część z nich to wydatki na usługi gastronomiczne, żywność czy noclegi. Z przepisu wynika, że wydatki tego rodzaju nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu tylko wtedy, gdy będą elementem działań kwalifikowanych jako reprezentacja. Zatem w tym miejscu wskazać należy, że głównym założeniem Spółki było, aby I Doroczne Spotkanie Partnerów Handlowych Spółki miało charakter reklamy. Spółka zrealizowała ten cel m.in. poprzez organizację paneli dyskusyjnych prowadzonych przez pracowników i osoby zaproszone posiadające specjalistyczną wiedzę w zakresie metali i surowców czy wyemitowanie filmu ukazującego wyspecjalizowaną firmę jaką jest Spółka zajmującą się zagospodarowaniem produktów powstających w toku działalności kopalń i hut, jak również zaopatrywanie hut w materiały miedzionośne. Ponadto w ramach pierwszego dorocznego spotkania firma postawiła na nowatorskie metody reklamy, został przeprowadzony wywiad motywacyjny. Według opracowań specjalistów wywiad motywacyjny to podejście dyrektywne, zorientowane na klienta, którego celem jest zainicjowanie zmiany zachowania poprzez uświadomienie klientowi jego wciąż ukrytych możliwości w dojściu do wyznaczonego celu a zarazem osiągnięcie sukcesu zawodowego. Odnosząc się do wieczornej gali w założeniu organizatora pełniła funkcję zachęcającą przyjęcia zaproszenia na panele dydaktyczne ale również reklamowała produkty handlowe Spółki, bowiem sala w której odbyła się gala znajduję się w Centrali Spółki (miejsce pracy Zarządu i back-office) gdzie umieszczone są banery z logo Spółki oraz wystawiona była ekspozycja produktów handlowych.

Wobec powyższego opisane wydarzenie Spółka traktuje jako złożoną całość, tj. I Doroczne Spotkanie Partnerów Handlowych Spółki, gdyż poniesione koszty zawiązane były z osiągnięciem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródeł przychodów. Nie można również zarzucić Spółce braku racjonalności w zorganizowaniu kompleksowego wydarzenia oraz ponoszenia kosztów jako niepozostających w bezpośrednim związku z jej przychodem.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, poniesione przez nią wydatki na zakupy związane z realizacją I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki, nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, powinny natomiast zostać uznane za koszty reklamy.

Kryteria odróżniające wydatki reklamowe od reprezentacyjnych wskazał również NSA w wyroku z 2 lutego 2010 r., sygn. akt II FSK 1472/2008, uznając, że reklama wiąże się z zamiarem utrwalenia w świadomości kontrahenta, choćby potencjalnego, reklamowanej firmy lub jej produktu, natomiast reprezentacja polega na działaniach zmierzających do podniesienia prestiżu firmy u jej kontrahentów. Tak więc to, co promuje logo danej firmy, jest reklamą, natomiast to, co przy wykorzystaniu logo innych firm ma służyć dobremu wizerunkowi własnej firmy, należy do sfery reprezentacji.

Wszystkie wspomniane powyżej czynniki mogą przyczynić się do zwiększenia popytu na towary Spółki, a w konsekwencji zwiększyć jej przychody. Uznać należy zatem, że wszelkie działania poczynione przez Spółkę a opisane powyżej stanowiły część strategii marketingowej, dlatego też należy je traktować jako reklamę. Wnioskodawca zaznacza również, że podstawowym zamiarem organizacji spotkania było rozpowszechnianie wiedzy o oferowanych produktach oraz potencjalne zwiększenie rozpoznawalności Spółki jako wiarygodnego kontrahenta na rynku krajowym oraz zagranicznym. Zamiar ten był realizowany poprzez obecność osób reprezentujących Spółkę oraz zaproszonych przedstawicieli ponad 100 kontrahentów, a także odpowiednią oprawę oraz organizację wydarzenia.

Należy podkreślić, że działania wspomniane jako atrakcje miały wyłącznie charakter pomocniczy, uzupełniający w odniesieniu do podstawowych, bezpośrednio promocyjno-reklamowych czynności. Ich wprowadzenie było działaniem standardowym w danych okolicznościach, nienoszącym cech okazałości czy wystawności. Potwierdza to również fakt, że część związana z wystąpieniem zespołu muzycznego trwała stosunkowo krótko w porównaniu do łącznego czasu trwania I Dorocznego Spotkaniem Partnerów Handlowych Spółki. Ponadto, stanowiła dobry moment na dyskusję, nawiązanie kontaktów, czy podzielenie się refleksjami biznesowymi. Są to działania powszechnie stosowane na rynku, świadczące wyłącznie o dbałości i szacunku wobec zaproszonych gości (z których wielu przybyło na uroczystość po długiej podróży również z zagranicy).

Resumując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe wydatki mają w całości charakter reklamowy i nie można ich nawet w części potraktować jako kosztów reprezentacji. Reklama, poprzez realizację I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki wpłynęła na zaistnienie w świadomości klientów szerokiego asortymentu halowego Spółki wykraczającego poza binarne transakcje. Spółka poniosła więc wydatki na zorganizowanie promocyjno-reklamowej I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki w celu osiągnięcia przychodów w przyszłości oraz zabezpieczenia źródeł przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ocena celu imprezy powinna być dokonywana przez pryzmat wszystkich okoliczności zaistniałych w jej trakcie. Powołując się na słownikowe znaczenia pojęcia „reprezentacja” oraz ugruntowaną linię orzeczniczą w tym zakresie Spółka wskazuje, że w przypadku zorganizowanego przedmiotowego wydarzenia nie można mówić o jakiejkolwiek okazałości czy wystawności. Podjęte działania nie wiązały się z wystawnością, lecz jedynie z należytą starannością w przygotowaniu przedsięwzięcia o charakterze biznesowym, jakim było I Doroczne Spotkanie Partnerów Handlowych Spółki. W ocenie Spółki, wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji ze względu na charakter i cel imprezy. Powyższe stanowisko potwierdził również NSA w wyroku z 12 lutego 2017 r. sygn. II FSK 3728/14, wskazując, (…) „iż nie można podzielić stanowiska organu, że wydatki Spółki mają charakter reprezentacyjny, bowiem zorganizowanie bankietu ma wpływ na kształtowanie wizerunku podatnika, tworzenie pozytywnych relacji czy budowanie zaufania i ze względu na ich reprezentacyjny charakter podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Zapewnienie posiłków w czasie trwania konferencji jest nierozłącznie związane z celem spotkań, a nie z chęcią wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Wizerunek Spółki w niniejszej sprawie nie ma żadnego wpływu na jej przychody. Jeżeli wydatki na organizację konferencji, jak wskazano wyżej, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, to tym samym nie było podstaw do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi gastronomiczne, poniesione w związku z konferencją. Ponadto, mając na uwadze, że konferencja miała charakter naukowy i jej celem było zapoznanie uczestników z zaletami produkowanych przez Skarżącą wyrobów renowych nie można zgodzić się z poglądem organu o reprezentacyjnym charakterze analizowanych wydatków. Zdaniem Wnioskodawcy wydatki związane z organizacją I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki jako wydatki o charakterze promocyjno-reklamowym spełniają przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka, jak i PGK - zarówno w stanie prawnym obowiązującym do końca 2017 r., jak i od 1 stycznia 2017 r. - będzie uprawniona do zaliczenia wydatków poniesionych na podstawie faktur VAT za zorganizowanie wydarzenia I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki do kosztów uzyskania przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał również interpretacje wydane przez:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 grudnia 2016 r., Znak: IBPB-1- 1/4510-348/16/JNL,
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 grudnia 2015 r., Znak: IBPB-1-3/4510-519/15/JKT,
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 marca 2015 r., Znak: IPPB5/4510-103/15-2/JC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się w części za prawidłowe, a w części za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „updop”), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z nowym brzmieniem ww. przepisu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że updop nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 updop (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 16 ust. 1 updop, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki na usługi rozrywkowe.

Odnosząc się z kolei do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy).

Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reprezentacji” i „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika że Spółka zorganizowała I Doroczne Spotkanie Partnerów Handlowych, w którym wzięli udział przedstawiciele ponad stu firm spośród kontrahentów współpracujących ze Spółką.

Organizując I Doroczne Spotkanie Partnerów Handlowych celem Spółki było przedstawienie swoich produktów, których jakość ma zapewnić wiodącą pozycję wobec konkurentów oraz przedstawienie szerokiej oferty handlowej. Dodatkowo ze względu na specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej celem spotkania była promocja Spółki jako wiarygodnego kontrahenta i partnera biznesowego poprzez przeprowadzenie moderowanych paneli tematycznych przez pracowników Spółki jak również zaproszonych osób posiadających specjalistyczną wiedzę w zakresie metali czy surowców. Druga część I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki obejmowała część wieczorną, tj. galę, na której m.in. wręczone zostały nagrody najlepszym kontrahentom w poszczególnych kategoriach, przeprowadzono wywiad z gościem specjalnym, wystąpił zespół muzyczny.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy stwierdzić, że wydatki dotyczące pierwszej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki dotyczącej paneli dydaktycznych, biznesu przy kawie z drobnym poczęstunkiem nie noszą znamion reprezentacji i wydatki te podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 updop. Dominującym w tej części Spotkania było bowiem zapoznanie kontrahentów z ofertą Wnioskodawcy, jego pozycją na rynku. Natomiast wydatki poniesione przez Spółkę podczas drugiej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki (obejmujące część wieczorną, tj. galę), zdaniem tut. Organu, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Rozpatrując zasadność ich poniesienia należy wziąć pod uwagę charakter tej części imprezy. Dla prawidłowej kwalifikacji kosztów najważniejszym jest bowiem wyraźne ustalenie głównego celu organizowanego spotkania i wskazanie potencjalnych korzyści oczekiwanych w związku z taką imprezą. Zauważyć należy, że jak wskazano w opisie sprawy druga część I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki obejmowała bogatą część rozrywkową (uroczystą galę, na której m.in. wręczone zostały nagrody najlepszym kontrahentom w poszczególnych kategoriach, przeprowadzono wywiad z gościem specjalnym, wystąpił zespół muzyczny).

Nie ulega zatem wątpliwości, że ww. część została/zostanie zdominowana przez przygotowaną część konsumpcyjną (rozrywkową).

Tym samym druga część I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki przybrała/przybierze charakter wydarzenia o cechach reprezentacyjnych. Należy tutaj podkreślić także, że osiągnięcie przez uczestników przygotowywanej imprezy (przedstawicieli kontrahentów współpracujących ze Spółką) wiedzy i przekonań pożądanych przez Spółkę nie jest uzależnione od zaoferowania przez nią tak bogatej części rozrywkowej (konsumpcyjnej).

Jak wcześniej wskazano, powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego oceniając czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Mając zatem powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki związane z organizacją przedmiotowej imprezy w zakresie drugiej części obejmującej część wieczorną, tj. galę, noszą znamiona reprezentacji, gdzie mają na celu wykreowanie pozytywnego wizerunku firmy w oczach kontrahentów, uwypuklenie jego zasobności i profesjonalizmu, czyli stworzenie oczekiwanego wizerunku Wnioskodawcy dla potencjalnego zawarcia umowy lub stworzenie korzystnych warunków jej zawarcia. Tym samym wydatki poniesione z tego tytułu, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Nadmienić także należy, że zasadność zaliczenia wskazanych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z organizacją I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych (w szczególności związek pomiędzy ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu), do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zorganizowanie:

pierwszej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki (w części dotyczącej paneli dydaktycznych czy Biznesu przy kawie wraz z drobnym poczęstunkiem) – jest prawidłowe,
drugiej części wydarzenia w ramach I Dorocznego Spotkania Partnerów Handlowych Spółki (obejmujące część wieczorną, tj. galę na której m.in. wręczone zostały nagrody najlepszym kontrahentom w poszczególnych kategoriach czy przeprowadzenia wywiadu z gościem specjalnym) – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin